ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ (ΣΥΡΙΖΑ) ΣΤΗ ΝΑΥΠΗΓΟΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΙΚΗ ΖΩΝΗ

Αναδημοσιεύουμε την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα, αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ, στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη του Περάματος, τόσο στα πλαίσια των επικείμενων εκλογών της 17ης Ιουνίου όσο και λόγω της συνάφειας του αντικειμένου της ομιλίας με όσα ενδιαφέρουν και τις καπετάνισσες. Σε καμία περίπτωση δε σημαίνει πως προκρίνουμε το ΣΥΡΙΖΑ ως ιστολόγιο (ή και όποιο άλλο κόμμα) με μια τέτοια ή ανάλογη δημοσίευση. Το τι θα ψηφίσει ο καθένας είναι προσωπικό του ζήτημα, εμάς μας ενδιαφέρει μόνο η ενημέρωση και ο βάσει της γνώσης προβληματισμός...  Συγνώμη για το μέγεθος του σχολιασμού που ακολουθεί την ομιλία του Τσίπρα, αλλά είναι αντίστοιχο της αγωνίας μας για το μέλλον και του θεσμού της Ελληνίδας καπετάνισσας και της πατρίδας και του λαού μας γενικότερα. Κι αφού όλα δείχνουν πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πιθανότατα ο νικητής των εκλογών... 

ΠΗΓΗ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ  

"Αν ήμασταν σαν τους άλλους, δεν θα μας πολεμάγανε με νύχια και με δόντια, με ό,τι μπορούν όλο αυτό το διάστημα. Μας πολεμάνε γιατί είμαστε ένα από σας, γιατί η έγνοια μας και η συνείδησή μας είναι δίπλα στους απλούς ανθρώπους, σ΄ αυτούς που σήμερα μαστίζονται από μια πολιτική που έχει οδηγήσει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας στο περιθώριο. Αυτό που συμβαίνει στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, αυτό που συμβαίνει στο Πέραμα και την ευρύτερη περιοχή είναι η εγκατάλειψη, η ανεργία. 90% ανεργία. Η εικόνα που βλέπει κανείς στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη είναι μια εικόνα διάλυσης. Είναι μια νεκρή ζώνη, είναι ένα κουφάρι. Και κουφάρι το κατάντησαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων που είχαν έγνοια μονάχα για να εξυπηρετούν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, την τραπεζοκρατία, το εφοπλιστικό κεφάλαιο που έχει 58 διαφορετικές φοροαπαλλαγές, αλλά δεν έχει τη στοιχειώδη πατριωτική συνείδηση, όταν η χώρα περνάει μια τέτοια μεγάλα κρίση, στοιχειωδώς αν όχι να χάσει κάποιες από τις φοροαπαλλαγές, τουλάχιστον να φέρει κάποια από τα πλοία που επισκευάζει στα Ναυπηγεία της χώρας μας. ΟΙ κυβερνήσεις που τα τελευταία χρόνια λεφτά είχαν μόνο για τις τράπεζες, όχι όμως για επενδύσεις, όχι για ενίσχυση της απασχόλησης.

Εμείς καλούμε σήμερα, με αυτή τη συμβολική μας επίσκεψη εδώ, όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, να σκύψουν πάνω στα πραγματικά προβλήματα. Να σκύψουν πάνω στα εκρηκτικά προβλήματα.

Κι ερχόμαστε εδώ, ακριβώς επειδή θέλουμε να αναδείξουμε ότι η εικόνα της νεκρής ζώνης του Περάματος σε λίγους μήνες όχι σε χρόνια, αν συνεχιστεί η μνημονιακή πολιτική θα είναι η εικόνα όλης της Ελλάδας. Ένα νεκρό κουφάρι με ανθρώπους εξαθλιωμένους που θα παρακαλάνε για ένα μεροκάματο, που θα παρακαλάνε για εισόδημα 300 ευρώ το μήνα και αν τα βρουν αυτά.

Αγαπητοί φίλοι, πρέπει να γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ποια είναι η επιλογή που έχουμε να κάνουμε την επόμενη Κυριακή. Η επιλογή και το δίλημμα είναι σαφές. Ή αφήνουμε πίσω μας το μνημόνιο και τις πολιτικές της καταστροφής ενισχύοντας, ακόμα και αν διαφωνούμε σε πολλά από αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, τον ΣΥΡΙΖΑ όμως που αυτή τη στιγμή είναι ο μοναδικός πόλος που μπορεί να ακυρώσει το μνημόνιο και την πολιτική της χρεοκοπίας ή δίνουμε συγχωροχάρτι σε αυτούς που μας οδήγησαν εδώ και τους δίνουμε τη δυνατότητα να συνεχίσουν αυτή την πολιτική της εξαθλίωσης.

Το δίλημμα είναι ή ΣΥΡΙΖΑ ή κοινωνική καταστροφή.

Το χάος έρχεται από τις 18, αν ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος συνεχίζουν να είναι στην κυβέρνηση του τόπου, δίνοντας την εξουσία στην τρόικα, στους τραπεζίτες, σε αυτούς που τους έδωσαν δισεκατομμύρια όλα αυτά τα χρόνια, στο μεγάλο κεφάλαιο για να συνεχίσει την ασυδοσία του.

Έχουμε πλήρη επίγνωση των δυσκολιών γι αυτό βρισκόμαστε εδώ. Γιατί δεν θέλουμε να κρύψουμε τις δυσκολίες κάτω από το χαλί. Και ξέρουμε ότι αυτή την κατάσταση της ερήμωσης δεν μπορείς να την ανατρέψεις από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν σας λέμε ότι έχουμε το μαγικό ραβδί για να μετατρέψουμε μια νεκρή ζώνη σε έναν τόπο παραδείσου. Έχουμε όμως σχέδιο και κυρίως έχουμε την αποφασιστικότητα να συγκρουστούμε με τα μεγάλα συμφέροντα. Γιατί δική μας έγνοια είναι να δημιουργηθούν συνθήκες και προϋποθέσεις ώστε να παραχθεί πλούτος σ΄ αυτή τη χώρα. Κι εμείς ξέρουμε με ποιού τα συμφέροντα είμαστε. Είμαστε εδώ για να υπηρετήσουμε τα συμφέροντα των ανθρώπων του μόχθου, των ανθρώπων της δουλειάς, αυτή είναι η παραγωγή του πλούτου σ΄ αυτή τη χώρα.

Δεν θα σας πούμε εμείς, φίλες και φίλοι, αυτό που είπε πριν από δυόμισι χρόνια ο Γ Παπανδρέου ότι λεφτά υπάρχουν. Όχι μονάχα γιατί εμείς ξέρουμε ποια είναι η πραγματική κατάσταση στα δημόσια ταμεία, στα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία τα κούρεψαν και τα έχουν αφήσει κουφάρια κι αυτά, σχεδόν σαν τη Ζώνη του Περάματος. Όχι μονάχα γιατί ξέρουμε ποια είναι η κατάσταση στις τράπεζες που κρέμονται σε μια κλωστή μετά από τη διαρκή αφαίμαξή τους. Αλλά γιατί έχουμε μια διαφορετική αντίληψη για τα πράγματα. Δεν θεωρούμε ότι ο ελληνικός λαός είναι επαίτης να ζητάει χρήματα. Αυτό που ζητάει είναι τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις να βγάλει το ψωμί του από τη δουλειά του με αξιοπρέπεια. Δουλειές θέλουμε να δώσουμε στον κόσμο, όχι λεφτά.

Αν θέλετε λεφτά να πάτε να τα βρείτε στα κόμματα εξουσίας που μοιράζουν υποσχέσεις. Εμείς θέλουμε να δώσουμε δουλειά στον κόσμο. Να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, να μπορέσουμε να ζήσουμε σ΄ αυτή τη χώρα, να μην φεύγουν μετανάστες τα παιδιά μας στο εξωτερικό. Και κυρίως να δούμε ποιοι είναι αυτοί οι κλάδοι της ελληνικής οικονομίας που μπορεί να είναι ανταγωνιστικοί, οι κλάδοι εκείνοι που μπορούν να ενισχυθούν.

Για τη Ζώνη λοιπόν του Περάματος, για την ευρύτερη αυτή περιοχή, γιατί η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη αποτελεί τον βιομηχανικό πνεύμονα της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά. Τα τέσσερα τελευταία χρόνια έχουν βρεθεί σε μια κατάσταση διάλυσης. Συνολικά ο ναυπηγοεπισκευαστικός κλάδος έχει διαλυθεί, αλλά ειδικότερα η Ζώνη του Περάματος έχει νεκρώσει. Τέσσερα χρόνια με ανθρώπους που κάνουν μεροκάματα ένα το μήνα και αν.. Δέκα μεροκάματα το χρόνο.

Κι αναρωτιέται κανείς πώς μπορεί αυτός ο κόσμος να επιβιώσει, όταν οι τιμές στα είδη λαϊκής μαζικής κατανάλωσης παραμένουν υψηλές, όταν τα εισοδήματα είναι πιο κάτω κι απ΄ αυτά των βαλκανικών χωρών, αλλά οι τιμές παραμένουν τιμές Βρυξελλών και Παρισίων.

Και ποια είναι η έγνοια της πολιτείας απέναντι σ΄ αυτό τον κόσμο. Καμία έγνοια.

Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να υπάρξει, και είναι δέσμευση δική μας να υπάρξει με μια κυβέρνηση της αριστεράς, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανασυγκρότησης, ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανόρθωσης του ναυπηγοεπισκευαστικού κλάδου και ιδιαίτερα της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης του Περάματος. Ένα σχέδιο που θα βασίζεται κατ΄ αρχήν στη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα, που θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο το δημόσιο. Ενός ενιαίου φορέα που θα συνεργαστεί με τους φορείς και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, με την τοπική αυτοδιοίκηση και βεβαίως με τον ΟΛΠ, ο οποίος θα μείνει –κι αυτό είναι δέσμευση- θα μείνει υπό δημόσιο έλεγχο, γιατί θα παγώσουν οι αποκρατικοποιήσεις. Το ταμείο που έχει φτιαχτεί για να δώσει κοψοχρονιά το δημόσιο πλούτο σε διάφορους αετονύχηδες από τις 18 του μήνα θα αλλάξει και προσανατολισμό και διοίκηση. Δεν θα είναι ένα ταμείο εκποίησης του δημόσιου πλούτου.

Μας λένε πολλοί έχετε τα λεφτά αύριο το πρωί να βάλετε σε δημόσιο έλεγχο τους στρατηγικούς τομείς της οικονομίας; Η απάντηση είναι ότι λεφτά δεν υπάρχουν γιατί τα ταμεία είναι άδεια. Όμως θα σταματήσουμε ακαριαία κάθε προσπάθεια περαιτέρω εκποίησης του δημόσιου πλούτου. Και σταδιακά, ανάλογα και με την πορεία της οικονομίας, θα προσπαθήσουμε να ανακτήσουμε το δημόσιο έλεγχο στρατηγικών τομέων της οικονομίας. Πρώτα και κύρια όμως ανακτώντας το δημόσιο έλεγχο στο τραπεζικό σύστημα να σταματήσει το πάρτι και η διαφθορά. Να σταματήσουν κάποιοι χρυσοκάνθαροι, golden boys της δημόσιας διοίκησης και του ιδιωτικού τομέα με μισθούς 300 χιλιάδων το χρόνο και μπόνους έξτρα κάθε μήνα να μας κουνάνε το δάχτυλο. Αυτοί που χρεοκόπησαν τις τράπεζές τους να θέλουν δημόσιο χρήμα να παραμένει στις διοικήσεις τους. Και να λένε δεν υπάρχουν χρήματα για δημόσιες επενδύσεις, για την τόνωση της απασχόλησης, για τη στήριξη των αγώνων και του μόχθου του λαού μας, αλλά χρήματα μόνο για να μπορούν οι ίδιοι να περνάνε πλουσιοπάροχα και να συνεχίζουν να χρεοκοπούν τις τράπεζές τους.

Φίλες και φίλοι, θα προχωρήσουμε σε μια προσπάθεια να σταματήσει κι αυτή η ασυδοσία που υπάρχει στις σχέσεις του κράτους, της πολιτείας με τον εφοπλιστικό κόσμο. Θα ζητήσουμε από τον εφοπλιστικό κόσμο που σήμερα αποτελεί μια σημαντική βιομηχανία που δεν αφήνει όμως έσοδα στη χώρα, να συνειδητοποιήσει ότι όταν η πατρίδα μας βρίσκεται σ΄ αυτή την κρίση, όταν ο λαός μας στενάζει, δεν μπορεί αυτοί να σφυρίζουν κλέφτικα και να μην έρχονται εδώ να κάνουν επενδύσεις, να μην έρχονται εδώ να στηρίξουν στοιχειωδώς τις δυνατότητες της παραγωγικής βάσης.

Πέραν των φοροαπαλλαγών που έχει ο πολύ μεγάλος ελληνικός στόλος, κι αυτό είναι ένα πλεονέκτημα συγκριτικό για τη χώρα που πρέπει να αξιοποιήσουμε, ξέρουμε ότι όσα πλοία επισκευάζουν τα επισκευάζουν στα ναυπηγεία της Κορέας, της Τουρκίας, της Πορτογαλίας. Κι αυτό είναι απαράδεκτο.

Θα τους ζητήσουμε λοιπόν να αποδείξουν ότι την ελληνική σημαία στα πλοία τους δεν την έχουν μονάχα για καιροσκοπικούς λόγους. Την έχουν γιατί πραγματικά θέλουν να στηρίξουν τη χώρα, την πατρίδα σε μια στιγμή που η οικονομία βουλιάζει. Αν δεν το θέλουν, δεν αξίζουν να έχουν την ελληνική σημαία στα πλοία τους. Όποιος σηκώνει την ελληνική σημαία, πρέπει να στηρίζει την πατρίδα του. Και η πατρίδα μας είναι οι άνθρωποι που ζουν σ΄ αυτή την πατρίδα. Δεν σώζουμε την πατρίδα διαλύοντας τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, τους εργαζόμενους, το λαό που ζει μέσα στην εξαθλίωση.

Είμαστε βέβαιοι ότι θα υπάρξουν πολλοί που θα συμμεριστούν αυτή την αλήθεια. Γιατί όταν βρισκόμαστε σε πόλεμο δεν μπορούν κάποιοι να είναι στην πρώτη γραμμή του πολέμου και κάποιοι στα μετόπισθεν να απολαμβάνουν. Πρέπει όλοι να βάλουμε πλάτη για να βγούμε απ΄ αυτή την κρίση.

Φίλες και φίλοι, σας μιλώ με ειλικρίνεια. Την άλλη Κυριακή κρίνεται το μέλλον της χώρας για πολλά χρόνια. Οι αντίπαλοί μας –και είναι πολλοί- είναι η τραπεζοκρατία, είναι η διαπλοκή, είναι το μεγάλο κεφάλαιο, αυτοί που συνήθισαν τα τελευταία χρόνια σ΄αυτό το πάρτι, που συνήθιζαν στις επενδύσεις να παίρνουν τις επιδοτήσεις και να μεταφέρουν μετά τις επιχειρήσεις τους αλλού, αυτοί που συνήθιζαν κάνοντας το κράτος πελάτη να απομυζούν το δημόσιο πλούτο, αφήνοντας πίσω τους ερείπια, έχουν βαλθεί εναντίον μας σε μια ανίερη συμμαχία να τρομοκρατήσουν το λαό, τους εργαζόμενους. Βλέποντας όμως εσάς στα μάτια, ανθρώπους που ζείτε μέσα στην ανέχεια εξ αιτίας δικών τους επιλογών, αντιλαμβάνομαι ότι δεν μπορούν πολύ να σας τρομοκρατήσουν, γιατί ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται.

Την άλλη Κυριακή δεν αντιπαρατίθεται ο ΣΥΡΙΖΑ με τη Ν.Δ. Αντιπαρατίθεται το πολιτικό σύστημα του χθες, της διαπλοκής και της διαφθοράς, αυτό που οδήγησε την Ελλάδα σ΄ αυτή την κατάντια, με τις δυνάμεις που θέλουν να βάλουν ένα τέλος σ΄ αυτή την καταστροφική πορεία και να οικοδομήσουμε όλοι μαζί σ΄ ένα δύσκολο δρόμο, αλλά σ΄ ένα δρόμο που θα έχει προοπτική, να οικοδομήσουμε σε στέρεη βάση τη δυνατότητα ανάκαμψης της οικονομίας.

Δεν συγκρούεται η Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ. Συγκρούονται οι δυνάμεις του χθες με τις δυνάμεις του αύριο. Οι δυνάμεις του φόβου με τις δυνάμεις της ελπίδας.

Ο κ. Σαμαράς είναι ένας φοβισμένος άνθρωπος. Συγκρούστηκε με την κα Μπακογιάννη, φοβήθηκε και τώρα την έχει βάλει πρώτη στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Συγκρούστηκε, υποτίθεται, με τους ομοϊδεάτες του στην Ευρώπη, στην πρώτη στροφή του δρόμου φοβήθηκε κι έκανε πίσω. Καταψήφισε το πρώτο μνημόνιο. Στην πορεία του δρόμου φοβήθηκε, υπερψήφισε το δεύτερο. Τώρα μας λέει ότι ο φόβος του είναι ότι θα μας βγάλουν από το ευρώ, γι αυτό ζητάει από τον ελληνικό λαό να γίνει το ίδιο φοβισμένος όσο είναι αυτός.

Επενδύει στον φόβο. Βγάζει τηλεοπτικά σποτάκια με μικρά παιδιά και δεν ντρέπονται καθόλου που έχουν οδηγήσει τα μικρά παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο και να λιποθυμάνε από την πείνα, από την ασιτία και τώρα τα εκμεταλλεύονται και τα τηλεοπτικά σποτάκια, τα σποτάκια της εξαπάτησης.

Η απάντησή μας είναι, κ. Σαμαρά όσο κι αν φοβάστε εσείς ο ελληνικός λαός δεν θα υιοθετήσει το δικό σας φόβο. Πρώτα και κύρια δεν μπορεί η χώρα να έχει έναν φοβισμένο πρωθυπουργό, γιατί όσοι φοβούνται δεν μπορούν να διεκδικήσουν. Και δεν μπορεί η χώρα να υιοθετήσει τον φόβο και τον τρόμο. Ο λαός μας δεν μπορεί να υιοθετήσει τον φόβο και τον τρόμο. Λαός που τόσο σκληρά δοκιμάζεται δεν μπορεί άλλο να εκβιάζεται και να εκφοβίζεται.

Τους καλούμε λοιπόν όλους, όλους τους αντιπάλους μας και ιδίως τον κ. Σαμαρά κι αυτό το μέτωπο της τρομοκρατίας που έχει συσπειρώσει δίπλα του, να προσέλθει σε έναν ειλικρινή δημόσιο διάλογο, σε μια αντιπαράθεση επιχειρημάτων για το μέλλον του τόπου. Να σταματήσει να υπεκφεύγει, να φυγομαχεί. Ο φόβος είναι ο χειρότερος σύμβουλος. Και τους καλούμε να έρθουν εδώ στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη και να σας κοιτάξουν στα μάτια για να σας δώσουν λύσεις. Δεν έχουν όμως λύσεις.

Αυτά που μας ενώνουν σήμερα είναι η θέλησή μας για ένα καλύτερο αύριο σ΄αυτό τον τόπο.

Ενώνουμε το λαό. Δεν διχάζουμε το λαό. Τον ενώνουμε για να γυρίσουμε σελίδα.

Θέλω να κλείσω, λέγοντάς σας το εξής. Εμείς δεν σας λέμε ότι ο δρόμος που θα βαδίσουμε μαζί θα είναι ένας εύκολος δρόμος, σπαρμένος με ροδοπέταλα. Γιατί πριν ξεκινήσω την ομιλία πολύ σωστά μου είπε ένας συνάδελφός σας, πρόσεξε τι θα υποσχεθείς.

Εμείς δεν ήρθαμε για πρώτη φορά στη Ζώνη σήμερα. Ξέρετε την αγωνιστική μας παρουσία μέσα και έξω από τη Βουλή και τις προσπάθειες να αναδείξουμε τα δίκαια αιτήματά σας. Εμείς αυτό που θα σας πούμε είναι με ειλικρίνεια ότι δεν είμαστε στο χείλος του γκρεμού, είμαστε βαθιά μέσα στον γκρεμό, Για να μπορέσουμε να βγούμε ξανά στο ξέφωτο πρέπει να αναρριχηθούμε σε κακοτράχαλες πλαγιές. Μπορεί να ματώσουν τα πόδια μας, αλλά η πορεία μας θα είναι προς τα πάνω, θα βγούμε στο ξέφωτο, θα έχουμε προοπτική γι αυτόν τον τόπο.

Οι αντίπαλοί μας ζητάνε να συνεχίσουμε να σκάβουμε το λάκκο που θα μπούμε μέσα.

Εμείς αυτό προτείνουμε. Ανάμεσα στους δυο δρόμους, στο δύσκολο δρόμο της αναρρίχησης και στο δρόμο του να συνεχίζουμε να σκάβουμε το λάκκο μας, σας ζητάμε να επιλέξουμε μαζί το δύσκολο δρόμο που θα έχει προοπτική.

Και το τελευταίο.. Εμείς για ένα μπορούμε να σας εγγυηθούμε. Δεν μπορούμε να σας εγγυηθούμε ότι θα τα καταφέρουμε σώνει και καλά, γιατί οι αντίπαλοί μας θα είναι πολλοί. Θα εξαρτηθεί από το πόσο εσείς θα μας στηρίξετε το αν θα τα καταφέρουμε. Για ένα όμως εγγυόμαστε. Εμείς δεν θα σας προδώσουμε. Δεν θα σας πούμε άλλα προεκλογικά και άλλα μετεκλογικά. Δεν θα προδώσουμε τα δικά σας συμφέροντα και τις δικές σας διεκδικήσεις για να κάνουμε κολλεγιές και διαπλοκές με το μεγάλο κεφάλαιο και να βολευτούμε κι εμείς στο μέλι της εξουσίας. Δεν θέλουμε να μπούμε εμείς στις καρέκλες της διαπλοκής και της διαφθοράς. Θέλουμε να καταργήσουμε αυτές τις καρέκλες. Θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα. Γι αυτό οι εκλογές στις 17 είναι οι πιο κρίσιμες που είχε ποτέ ο τόπος. Είναι η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα και το λαό. Ή αλλάζουμε σελίδα ή για πάρα πολλά χρόνια θα είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε στην εξαθλίωση, όπως κι άλλοι λαοί έζησαν για χρόνια στην εξαθλίωση όσο συνέχιζαν αυτές οι πολιτικές του ΔΝΤ, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους.

Εμείς όμως είμαστε αισιόδοξοι, γιατί πιστεύουμε ότι στις 17 θα σταματήσουν να γράφουν μνημόνια και θα γράψει ιστορία ο λαός μας.

Αλέξης Τσίπρας,

στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος."

.........................................................................

Μάλιστα. Αυτός ήταν ο προεκλογικός λόγος του Αλέξη Τσίπρα. Στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος. Στις 8 Ιουνίου, χτες δηλαδή. Μπορεί όποιος θέλει να δει και φωτογραφίες από την επίσκεψη κάνοντας κλικ ΕΔΩ. 

Εμάς όμως δε μας ενδιαφέρουν οι φωτογραφίες. Όπως δε μας ενδιαφέρουν και τα μεγάλα λόγια. Έχουμε πικρή εμπειρία από τα μεγάλα λόγια του Αντρέα Παπανδρέου στα 1980, όταν ετοιμαζόταν να σκαρφαλώσει στην εξουσία. Έτσι κι εκείνος ξιφουλκούσε τότε κατά του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Παριστάνοντας το λιοντάρι μα αποδείχτηκε πως τελικά ήταν ένα ποντίκι που βρυχάται. Έλεγε, έλεγε, έλεγε ο Αντρίκος, τα έβαζε με τους εφοπλιστές παριστάνοντας τον καμπόσο. Κι όταν το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να πάρει την ψήφο του ελληνικού λαού και να γίνει κυβέρνηση άρχισε το σαμποτάζ των εφοπλιστών. Πλοία έφευγαν από την ελληνική σημαία, πλοία έδεναν και αγκυροβολούσαν. Χιλιάδες ναυτικοί άνεργοι. Τα ξέρω καλά τα γεγονότα γιατί τα έζησα στο πετσί μου. Γιατί τότε πετάχτηκα στον καιάδα της ανεργίας. Και αναγκάστηκα να ξανασπουδάσω και να βρω άλλο επάγγελμα. 

Δεν ξεχνώ επίσης τις γιγαντιαίες πορείες των ναυτεργατών εκείνης της εποχής. Πήγαμε περπατώντας από τον Πειραιά στο Σύνταγμα. Χιλιάδες άνεργοι ναυτεργάτες. Ήμουν και στο Συντονιστικό (τρομάρα μου...). Φωνάξαμε, διαμαρτυρηθήκαμε. Άδικος κόπος. Στο παρασκήνιο; η επίσημη αριστερά, το ΚΚΕ. Που πίστευε ότι με αυτές τις διαδηλώσεις μπορεί κάτι να κάνει. Θεωρητικά στρέφοντας τους ναυτεργάτες κατά της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Η ουσία όμως και το λάθος περιγράφονται στα βιβλία του Κώστα Γιαμπάνη. Πώς ακόμη και μέσα από τα συνθήματα κυριαρχούσε ο λάθος προσανατολισμός όλου αυτού του κόσμου. Δεν είναι εύκολο πράγμα η πολιτική. Δεν είναι για τον καθένα και ειδικά για τους άπειρους και ανίδεους. Πιστέψαμε κι εμείς τότε ως νέοι πως η αγανάκτησή μας και μόνο για το άδικο και το να κατεβούμε στους δρόμους φτάνει. Δεν έφτασε. 

Δε θα παραστήσω λοιπόν ούτε σήμερα τη σοφή. Που ξέρει να συμβουλεύσει τους άλλους και ειδικά τους νέους για το δέον γενέσθαι. Θα περιοριστώ να πω ότι δε μετανιώνω που αγωνίστηκα, μου μένει τουλάχιστον η αξιοπρέπεια. Αλλά μένει και η πικρία της ήττας. Και καταλαβαίνω πως εδώ που φτάσαμε τριάντα χρόνια αργότερα μια νέα ήττα του λαού θα είναι η απόλυτη καταστροφή. 

Αυτό λοιπόν που με συμβουλεύει η εμπειρία μου είναι πως δε φτάνει να έχεις έναν στρατό για να κάνεις πόλεμο. Χρειάζονται και οι στρατηγοί. Και χρειάζεται και το στρατηγικό σχέδιο. Θέλει δηλαδή τόλμη μα και αρετή, όπως και η λευτεριά που είπε ο ποιητής. Αρετή με την αρχαία σημασία του όρου, που σημαίνει προσαρμογή στην αλήθεια και προϋποθέτει γνώση. Τα έχουμε σήμερα; Την αρετή και την τόλμη; 

Στα 1980 κάτι, είχαμε το στρατό. Ήταν η εποχή της μεταπολίτευσης, ο κόσμος ήταν προπονημένος και ετοιμοπόλεμος. Σήμερα δεν είναι...  Και μη μου πείτε για τους αγανακτισμένους στις πλατείες. Αυτή τη χύμα έκφραση της αγανάκτησης που φουντώνει για λίγο και μετά κλείνονται όλοι στα σπίτια τους. Τότε, στα 1980, η αντίδραση του κόσμου ήταν οργανωμένη. Μόνο που οι στρατηγοί μας αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Και το στρατηγικό τους σχέδιο πομφόλυγες... 

Σήμερα λοιπόν δεν υπάρχει ούτε ο στρατός, ούτε οι στρατηγοί ούτε και το σχέδιο. Εκτός και είμαι εγώ τόσο βλάκας που δε βλέπω στην προεκλογική ομιλία του Τσίπρα αυτό το σχέδιο που ισχυρίζεται. Θα τα βάλει λέει με τους εφοπλιστές. Πώς; Επικαλούμενος το πατριωτικό τους φιλότιμο! Τώρα σωθήκαμε! Έχει το κεφάλαιο πατρίδα; Κι από πότε; 

Και θα ξυρίσει τα γκόλντεν μπόις. Αφού δεν μπόρεσαν με τους παχυλούς μισθούς τους να σώσουν τους οργανισμούς που διοικούσαν, θα τους αποκεφαλίσει! Καλά να τους κάνει. Μα ποιους θα βάλει στη θέση τους; Ποιοι θα είναι οι δικοί του άξιοι στρατηγοί; Αυτό ξέχασε να το αναφέρει... 

Θέλει λέει και τη στήριξη τη δική μας, του λαού, για να πετύχουν τα ωραία του σχέδια. Πώς ακριβώς τη θέλει; Κι αυτό ξέχασε να το πει. Και το μόνο που κατάλαβα είναι ότι του αρκεί η ψήφος μας! Κι ο Αντρέας είχε πίσω του χιλιάδες λαού στις εκλογές του 81. Ακόμη και ο Γιωργάκης το 2009 είχε και αυτός λαοθάλασσα στις εκλογές. Τι κατάφεραν; Γιατί να τα καταφέρει λοιπόν και ο Τσίπρας αν ο λαός του δώσει την πρωτιά; 

Ο Αντρέας είχε και κομματικές οργανώσεις. Είχε δηλαδή και κομματικό στρατό. Είχε και αξιωματικούς. Τους λεγόμενους πρασινοφρουρούς. Έτσι τους βάφτισε ο λαός όταν τους είδε μετά τις εκλογές να βολεύονται στις καρέκλες και να βολεύουν και τους δικούς τους, τα κομματικά τους μέλη, σε μικρότερες καρεκλίτσες. Κάπως έτσι γεννήθηκαν στη συνέχεια και τα γκόλντεν μπόις.  Και τα πήρε κληρονομιά και ο Γιωργάκης. Ώσπου έφτασε ένα γκόλντεν μπόι να γίνει και πρωθυπουργός πριν από λίγους μήνες. Το αν πέτυχε στο έργο του, με το μνημόνιο 2 που ανέλαβε να δέσει χειροπόδαρα τη χώρα, το ξέρουμε πια όλοι. Ακούγοντας από δεξιά και αριστερά τη δεινή οικονομική θέση της χώρας. Όλοι μαζί παραδέχονται πλέον πως τα ταμεία της χώρας είναι άδεια! 

Ο Τσίπρας δεν έχει ούτε αυτό. Δεν έχει στρατό. Μόλις μετά τις εκλογές της 6ης Μάη συγκρότησε το ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Κι από αξιωματικούς; Εδώ είναι το πλέον αστείο και τραγικό. Δίπλα στα λίγα και άγνωστα στελέχη του κόμματός του βιάστηκε να προσλάβει και τα απερχόμενα στελέχη του ΠΑΣΟΚ! Ακόμη και την Κατσέλη, την υπουργό σε θέματα οικονομικών και ναυτιλίας του ΓΑΠ όταν περνούσε το μνημόνιο 1. Αυτήν που με νύχια και με δόντια προώθησε την άρση του καμποτάζ. Δηλαδή την πρόσληψη αλλοδαπών στα πλοία και τον αφελληνισμό των πληρωμάτων. Σήμερα η κ. Κατσέλη υποστηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ! 

Όσο για το στρατό του ΣΥΡΙΖΑ; Αρκεί κανείς να ψάξει αν έχει κάποια επιρροή στα σωματεία του ναυτεργατικού χώρου. Έχει; Κάποιοι ισχυρίζονται πως τουλάχιστον επηρεάζει την ΠΕΝΕΝ, τους ναύτες δηλαδή. Μα πάει καιρός που διαβάσαμε σχετική διάψευση του προέδρου του σωματείου, του Αντώνη Νταλακογιώργου: "Είναι ψέματα επίσης ότι είχα οποιαδήποτε οργανωτική σχέση με το ΣΥΝ ή ΣΥΡΙΖΑ και αυτό διότι είναι βαθειά πεποίθησή μου ότι οι συνδικαλιστές που αντιπροσωπεύουν τους εργαζόμενους δεν θα πρέπει να έχουν την οποιαδήποτε κομματική συμμετοχή ή δράση για όσο διάστημα διατηρούν ενεργό ανάμειξη και συμμετοχή σε όργανα του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού μαζικού κινήματος."

Αν κάποιο κόμμα έχει εκεί κάτω στο λιμάνι αξιωματικούς και στρατηγούς είναι το ΚΚΕ. Και στα ναυτεργατικά σωματεία και στο Πέραμα, στη Ζώνη. Το αν κατάφεραν να βοηθήσουν και αυτοί τους ναυτεργάτες είναι άλλη και μεγάλη κουβέντα, πάντως επανερχόμενοι στο προκείμενο θα επαναλάβουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εκεί δυνάμεις. Πώς λοιπόν θα τον κάνει αυτόν τον πόλεμο που αναγγέλλει με τους εφοπλιστές;

Και είναι και το άλλο: Τουλάχιστον ο Αντρέας το 1980 κατάφερε να κερδίσει για ένα διάστημα την ανοχή του ΚΚΕ, μια ανοχή που την πλήρωσε ο Φλωράκης πικρά βλέποντας τις ακμαίες τότε δυνάμεις του κόμματός του στο ναυτεργατικό χώρο να οδηγούνται στη διάσπαση και πολλούς επιτελάρχες του να αποχωρούν από τις κομματικές οργανώσεις. Ο Τσίπρας; Ουδεμία τέτοια ανοχή μπορεί να ελπίζει από τον Περισσό και την Παπαρήγα. Τον έχουν ήδη στη μπούκα του κανονιού και το  ίδιο λάθος που έκαναν με τον Αντρέα δεν πρόκειται να το ξανακάνουν. Αν έχουν δίκιο ή άδικο, τονίζω και πάλι πως είναι άλλη και μεγάλη, πολύ μεγάλη, κουβέντα... 

Πώς λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας και το ενιαίο πλέον κόμμα του θα υλοποιήσουν αυτά που υπόσχονται; Όταν παραδέχονται πως έχουν πολλούς αντιπάλους; Κι όταν από πουθενά δεν προκύπτει ότι έχουν και υποστηρικτές; Ότι έχουν συνεργάτες, έχουν στελέχη και κόσμο, οργανωμένο φυσικά κόσμο και όχι απλούς ψηφοφόρους,  να φέρουν σε πέρας τις υποσχέσεις; 

Τουλάχιστον ας είχαν ένα σχέδιο. Μα παρά τη δήλωση πως έχουν, από την ομιλία του Τσίπρα αλλά και το επίσημο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, τέτοιο σχέδιο δεν προκύπτει για το χώρο της ναυτιλίας. Μόνο λόγια... 

Από την άλλη μεριά. Τη μεριά των εργοδοτών, των εφοπλιστών. Έχει εκεί ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ οποιαδήποτε στήριξη; Από μακριά τους κουνάει το δάχτυλο να σταθούνε πατριώτες μα πότε συναντήθηκε μαζί τους και εξασφάλισε έστω μια τόση δα υποσχεσούλα πως θα τον βοηθήσουν; Αντίθετα, λίγες μέρες πριν, διαβάσαμε: 

«Το μόνο που θα καταφέρει, είναι να διώξει τα ελληνικά πλοία απ’ το νηολόγιο»

"Στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών ακόμα βράζουν με την πρόταση Τσίπρα να φορολογηθεί κάθε ένα από τα 4000 πλοία (με ποσό 500.000 ευρώ έκαστο) ώστε να συγκεντρωθεί ποσό ενός δισ. ευρώ. Ο πρόεδρος της ΕΕΕ, Θόδωρος Βενιάμης, σημείωσε ότι «η Ελληνική Ναυτιλία δραστηριοποιείται διεθνώς σε ένα εξαιρετικά σύνθετο τεχνικό και οικονομικό περιβάλλον και ως εκ τούτου δεν πρέπει να δημιουργούνται άνευ λόγου ανύπαρκτα και αβάσιμα ζητήματα σε βάρος τους». Κύκλοι δε της Ενωσης Εφοπλιστών επισημαίνουν πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος από την «ανεύθυνη τακτική» Τσίπρα, θα ήταν να υπάρξει κύμα φυγής ελληνικών πλοίων από το νηολόγιο, σε μια περίοδο που η ελληνική οικονομία «χρειάζεται και το τελευταίο δολάριο από το ναυτιλιακό συνάλλαγμα που εισρέει στη χώρα». ΠΗΓΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ

Αξίζει επίσης να διαβάσετε και τα ακόλουθα άρθρα:

- "Επίδειξη ισχύος" της ελληνικής ναυτιλίας στα φετινά Ποσειδώνια

- Δηλώσεις Βενιάμη στα «Ποσειδώνια» Η ναυτιλία θα στηρίξει την οικονομία «όποια κυβέρνηση κι αν προκύψει»

- H χρηματοδότηση νέων ναυπηγήσεων στο προσκήνιο των Ποσειδωνίων

- Διαβάστε ποιο μήνυμα έστειλε ο Παναγιώτης Πικραμμένος στους εφοπλιστές στα εγκαίνια της Διεθνούς Έκθεσης ''Ποσειδώνια''

Από το τελευταίο άρθρο παραθέτουμε χαρακτηριστικά και το ακόλουθο: "Στα εγκαίνια παραβρέθηκαν επίσης η επίτροπος Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας της ΕΕ Μαρία Δαμανάκη, ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Γιώργος Κουμουτσάκος, ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γιώργος Καρατζαφέρης, ο πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΛΠ Γιώργος Ανωμερίτης, ο αρχηγός του Λιμενικού Σώματος Κωνσταντίνος Σούλης, ο δήμαρχος Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος, και οι πρώην υπουργοί και υφυπουργοί Ναυτιλίας Γιάννης Διαμαντίδης, Αριστοτέλης Παυλίδης και Άδωνις Γεωργιάδης ."

Δηλαδή στελέχη του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και του ΛΑΟΣ. Φυσικά απουσίασε το ΚΚΕ. Τι δουλειά έχει με τους εφοπλιστές; Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες δε λέει το σύνθημα; Ο ΣΥΡΙΖΑ όμως; Που δεν αποσκοπεί να διοικήσει σωματείο αλλά να κυβερνήσει τη χώρα; Πού ήταν; Ποια σημασία έδωσε στα Ποσειδώνια; Από την εφημερίδα Αυγή το ακόλουθο:

"Να στηρίξουν την πατρίδα κάλεσε ο Π. Πικραμμένος τους εφοπλιστές

Ημερομηνία δημοσίευσης: 06/06/2012

Τις πύλες τους στο κοινό άνοιξαν τα "Ποσειδώνια 2012" την περασμένη Δευτέρα, με τα επίσημα εγκαίνια. Πρόκειται για το διετές φόρουμ ναυτιλιακής έκθεσης, στο οποίο συμμετέχουν ναυτιλιακά στελέχη από όλο τον κόσμο.

Τα εγκαίνια της διεθνούς έκθεσης πραγματοποιήθηκαν παρουσία του πρωθυπουργού της Ελλάδας Π. Πικραμμένου, ο οποίος στην ομιλία του ανέφερε πως "η παρουσία και στα φετινά 'Ποσειδώνια' ενός σημαντικότατου αριθμού εκθετών, καθώς και μεγάλου αριθμού εκπροσώπων από τη διεθνή οικονομική, τραπεζική και ναυτιλιακή κοινότητα, είναι μια 'ψήφος εμπιστοσύνης' στην ελληνική ναυτιλία και κατ’ επέκταση στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας". Ο ίδιος είπε πως "είναι χρέος της Πολιτείας να στηρίξει και να σεβαστεί την ιδιαίτερη δυναμική του κλάδου, που έχει φέρει την ελληνική ναυτιλία στην κορυφή του κόσμου", και κάλεσε και "άλλους Έλληνες εφοπλιστές να στηρίξουν την πατρίδα σε αυτή τη δύσκολη στιγμή".

Από την πλευρά του, ο υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Ι. Στουρνάρας, δήλωσε σχετικά με το ναυτιλιακό φόρουμ πως, "με δεδομένο τον ρόλο που διαδραματίζει στις θαλάσσιες μεταφορές, η πρόοδος και η βελτίωση της ελληνικής ναυτιλίας είναι εθνικής σημασίας. Το μέγεθος και η συνεισφορά της στην εθνική οικονομία επιτρέπουν την καθοριστική συμβολή στην απασχόληση, τις επενδύσεις, την επιχειρηματικότητα". Τον ΣΥΡΙΖΑ στη διεθνή έκθεση εκπροσώπησε ο βουλευτής του Θ. Δρίτσας.

Τέλος, τα "Ποσειδώνια 2012" τελούν υπό την αιγίδα του υπουργείου Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, του Δήμου Πειραιώς, του Ναυτικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας, της Ένωσης Εφοπλιστών Ναυτιλίας Μικρών Αποστάσεων και του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας."

Να λοιπόν που πήγε Ποσειδώνια και ο ΣΥΡΙΖΑ! Άλλο που ξέχασαν να το αναφέρουν άλλα έντυπα. Που θυμήθηκαν ακόμη και τον Άδωνι... και ξέχασαν το Δρίτσα. Κοτζάμ εκπρόσωπο του κόμματος που κατά τα φαινόμενα θα κερδίσει τις εκλογές. Δήλωσή του όμως για τα Ποσειδώνια δε διαβάσαμε στην Αυγή. Μόνο την παρουσία του στα ψιλά του άρθρου. Όπως και στα ψιλά της εφημερίδας δημοσιεύτηκε και όλο το άρθρο, στη σελίδα 28 και ανάμεσα σε άρθρα που μιλούσαν γενικά για την επικαιρότητα και όχι για την οικονομία! Από πάνω διαβάσαμε για το εξώδικο που έστειλε η  ΔΕΗ σχετικά με τις  κινητοποιήσεις του Σπάρτακου και από κάτω πως έγινε στόχος εμπρησμού το στέκι των μεταναστών. Κι ακριβώς δίπλα με την αναφορά στα Ποσειδώνια υπήρχε καταγγελία κάποιων κατοίκων για το Κίνημα Δεν Πληρώνω! Απίστευτη ιεράρχηση θεμάτων! Κι ένας αχταρμάς αντίληψης της ρέουσας πραγματικότητας. Από τη μια ο Τσίπρας να διαμαρτύρεται πως όλοι βαρούν το ΣΥΡΙΖΑ,  και από την άλλη η ΑΥΓΗ, η εφημερίδα που τον στηρίζει, να βάλει κατά του μικρού κόμματος του Κινήματος ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ. Γιατί από κει αισθάνονται ότι θα χάσουν έστω και λίγα ψηφουλάκια που τους είναι όμως απαραίτητα στην πορεία προς την πρωτιά. 

Αυτή η αγωνία για την πρωτιά είναι που ερμηνεύει και τη στάση τόσο της Αυγής όσο και του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στα Ποσειδώνια. Από τη μια στείλανε βουλευτή αλλά δεν έκανε δήλωση. Από την άλλη δημοσίευσαν μεν την είδηση για τα Ποσειδώνια αλλά κυριολεκτικά την έθαψαν. Κι ακόμη και στο μικρό κειμενάκι το μόνο που βρήκαν να πουν ήταν οι δηλώσεις της υπηρεσιακής κυβέρνησης! Έλεος!!!  Εστιάζοντας στον πατριωτισμό των εφοπλιστών! Τον ίδιο δηλαδή που λίγα 24ωρα αργότερα επικαλέστηκε και ο Τσίπρας μιλώντας όμως όχι στα Ποσειδώνια αλλά στη "νεκρή ζώνη" του Περάματος! Προφανώς θα πρέπει να βρήκε πολύ του γούστου του την ομιλία του Πικραμμένου! Και το έριξε κι αυτός στα εθνικοπατριωτικά! Και πάλι έλεος! 

Είναι αυτή η στάση ώριμη και πολιτικά στιβαρή και υπεύθυνη από ένα κόμμα που ετοιμάζεται να κυβερνήσει; Αυτοί όχι μόνο δεν έχουν σχέδιο αλλά ούτε και λόγο, αντιγράφουν τον υπηρεσιακό πρωθυπουργό! Και δίνουν παράσταση απέναντι στους ψηφοφόρους για να κερδίσουν ψήφους. Από τη μια επικαλούνται την ανύπαρκτη πατριδολατρία των εφοπλιστών και από την άλλη υποτιμούν τα Ποσειδώνια για να μη χαλάσουν τη μόστρα τους προς το λαό! Και να μη δώσουν ίσως  ένα ακόμη πάτημα στο Ριζοσπάστη να τους κατηγορεί! Γυρνάνε δηλαδή την πλάτη στον επιχειρηματία της ναυτιλίας, που ουδόλως τον ενδιαφέρει η αγάπη προς την πατρίδα παρά μόνο το κέρδος του και από την άλλη παριστάνουν τον εργατοπατέρα που θα σώσει το λαό και τους εργαζόμενους. Χωρίς όμως κανένα ουσιαστικό έρεισμα στις οργανωμένες μορφές αυτού του λαού, στα σωματεία του! 

Εξαρτάται λοιπόν για ποιο λαό μιλάμε. Τον κάθε ανεγκέφαλο που κραυγάζει δίχως να ξέρει τι του γίνεται ή ανθρώπους σκεπτόμενους; Ανθρώπους που ξέρουν, το έμαθαν στο πετσί τους, πως ο κόσμος δεν αλλάζει μόνο με κραυγές; Πως ή θα κάνεις επανάσταση, αν κι εφόσον σε παίρνει και έχεις δυνάμεις, ή θα βρεις τον τρόπο στο σημερινό καθεστώς να συνεργαστείς και με το κεφάλαιο και με τους εργάτες βρίσκοντας τη χρυσή τομή που θα υπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα της χώρας; Αν υπάρχει... Όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται ο κ. Τσίπρας προσπαθώντας να μας πείσει ότι θα ρίξει στο πατριωτικό φιλότιμο τους εφοπλιστές! 

Πώς όμως; Πώς θα το κάνει; Όταν ούτε δυνάμεις να κάνει επανάσταση διαθέτει ούτε έχει στοιχειώδη έστω δίαυλο επικοινωνίας με τους εφοπλιστές; 

Δυστυχώς θα αναγκαστώ να συμφωνήσω και ως παλιά καπετάνισσα με όσους βλέπουν στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα έναν νέο Αντρέα Παπανδρέου. Όμοια κι εκείνος έταζε, το 1980 κάτι, πως θα μας σώσει και θα τα βάλει με τους εφοπλιστές. Και όχι μόνο δε μας έσωσε αλλά κατάφερε με την ανερμάτιστη πολιτική του να μας πάει από το κακό στο χειρότερο. Να μείνουμε εντελώς άνεργοι! 

Κι ας μη σχολιάσω την επίσης αποτυχημένη στάση στο ίδιο θέμα, της ναυτιλίας, και όλων των άλλων κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας που ανοιχτά επιλέγει το γην και ύδωρ προς τους εφοπλιστές αλλά και της στείρας αντιπαράθεσης με το εφοπλιστικό κεφάλαιο του ΚΚΕ, που ακολουθεί το γνωστό μότο ο αγώνας για τον αγώνα. 

Η ναυτιλία είναι σπουδαιότατος τομέας για την Ελλάδα. Και δεν είναι τόπι για μικρά παιδιά η ναυτιλιακή πολιτική. Οι εφοπλιστές δεν το έχουν σε τίποτα να πάρουν και τα λίγα καράβια που έχουν αφήσει στην ελληνική σημαία και να αναχωρήσουν προς άλλες σημαίες ευκαιρίας. Αν αισθανθούν πως κινδυνεύουν τα κέρδη τους και η ασυδοσία που έχουν εξασφαλίσει τόσα χρόνια από τις κυβερνήσεις της Ελλάδας. Και τις δεξιές και τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, που σύντομα έκαναν γαργάρα όσα έλεγαν στις αρχές του 80 και όχι μόνο συνέπλευσαν με το εφοπλιστικό κεφάλαιο αλλά και το έριξαν στις ... βαρκαρόλες με τα κότερα και τις θαλαμηγούς. Κι εδώ θα συμφωνήσω με το ΚΚΕ και την Παπαρήγα σε όσα προειδοποιούν τον Τσίπρα. Πως δεν μπορεί να τα βάλει με το κεφάλαιο και δη το εφοπλιστικό δίχως να υπάρχουν (που δεν υπάρχουν) συνθήκες λαϊκής επανάστασης. Το γιατί δεν υπάρχουν δε βαραίνει βέβαια μόνο τον Τσίπρα αλλά και το ΚΚΕ και πολύ περισσότερο... 

Η ουσία όμως για έναν σκεφτόμενο άνθρωπο που δε μετάνιωσε γιατί αγωνίστηκε αλλά και δεν αγνοεί την πικρή πείρα που απέκτησε στους αγώνες τους ότι ο κόσμος δεν αλλάζει μόνο με κραυγές και συνθήματα και μόνο με αγώνα για τον αγώνα, παραμένει η ίδια. Πως τίποτε δεν έχουμε να περιμένουμε οι ναυτεργάτες και από την πιθανή όπως όλα δείχνουν νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της άλλης Κυριακής. Μακάρι να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Μακάρι ο λόγος του Τσίπρα να αναρρίπιζε τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο του λαού μας και της χώρας μας. Όπως διατείνεται και το προεκλογικό του σύνθημα... 

Η ουσία λοιπόν παραμένει πως αν θέλουμε να αλλάξουμε τη ζωή μας θα πρέπει εμείς οι ίδιοι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Πρώτα πρώτα να ενημερωνόμαστε για όσα μας αφορούν, από όσες περισσότερες πηγές μπορούμε, να ψάχνουμε και να ρωτάμε δίχως φόβο και δίχως πάθος για την αλήθεια. Και με περισσή σκέψη να συντονίζουμε τα βήματά μας. Μπορεί η πολιτική να μην είναι εύκολη υπόθεση για τον καθένα αλλά σίγουρα η πολιτική δεν είναι λόγια. Είναι πράξεις. Είναι δράση. 

Εμείς ως Ελληνίδες Καπετάνισσες, είτε εν ενεργεία είτε και καμένες και άνεργες από τις διάφορες ανερμάτιστες και αντιλαϊκές πολιτικές, δεν μπορούμε να είμαστε αδιάφορες στις πολιτικές εξελίξεις. Μα και δεν επιτρέπεται να μένουμε απλοί θεατές παίρνοντας έστω μέρος υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος. Μας ενδιαφέρει πάνω απ' όλα να λυθούν τα μεγάλα και χρόνια προβλήματα που ταλανίζουν τον κλάδο μας. Μας νοιάζει να ενισχυθεί ο θεσμός της Ελληνίδας ναυτικού και να στηριχτούν ολόπλευρα οι γυναίκες που έχουν το τσαγανό να διεκδικούν μια θέση στις γέφυρες των πλοίων. 

Πώς θα γίνει αυτό; Φως από κανένα κόμμα δε φαίνεται. Μόνη ελπίδα μένει ο δικός μας διαρκής αγώνας να ανεβάσουμε ψηλά αυτό το θεσμό και να στηρίξουμε με κάθε τρόπο τη θέση μας στη ναυτιλία  και την αναγνώριση της διαδρομής μας σ' αυτήν. 

Απευθυνόμαστε λοιπόν και σε όλα τα κόμματα αλλά και στους εργοδότες μας. Να αναγνωρίσουν τον αγώνα μας που δεν είναι μονόπλευρα συνδικαλιστικός μα και αγώνας ενδυνάμωσης του επαγγελματικού μας κύρους. Αγώνας που ξεκινά μέσα από τις σχολές για πρωτιές στις θεωρητικές σπουδές και συνεχίζεται στο καράβι για υψηλή απόδοση στα καθήκοντά μας. Αλλά και αγώνας με το κεφάλι ψηλά για όσα δικαιούμαστε ως εργαζόμενες. 

Ξέρουμε πως ο κάθε εργοδότης είναι λογικό να νοιάζεται για το κέρδος του. Δεν επαιτούμε να μας λυπηθεί ούτε ευελπιστούμε στη μεγαλοψυχία του. Προσφέρουμε και ζητάμε. Και γνωρίζοντας πως για να μας προτιμήσουν από τους άντρες συναδέλφους μας πρέπει έστω και λίγο να είμαστε καλύτερες από εκείνους. Αυτό το λίγο που χρειάζεται η κάθε γυναίκα που μπαίνει σε ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα. Όχι από ηλίθιες φεμινιστικές ιδέες αλλά γιατί βλέπουμε κατάματα την πραγματικότητα στα μάτια. 

Αν κάποιες από μας συμμετείχαν και στο κόμμα του κ. Τσίπρα, τα ίδια θα τον συμβούλευαν και για τη ναυτιλιακή του πολιτική. Εκλιπαρώντας για πατριωτισμό τους εφοπλιστές δεν έχει καμία ελπίδα. Αντίθετα θα πρέπει να αποδείξει πως μπορεί να προσφέρει κατάλληλο περιβάλλον για ανάπτυξη της ναυτιλίας. Και βεβαίως μιας ναυτιλίας που περιλαμβάνει όχι μόνο τα καράβια αλλά και τους Έλληνες Ναυτεργάτες! 

Θα τον συμβουλεύαμε για παράδειγμα να εκπονήσει πρόγραμμα για τη ναυτική εκπαίδευση, και των δοκίμων και των στελεχών του εμπορικού ναυτικού. Να φτιάξει δηλαδή ένα αξιόλογο ανθρώπινο δυναμικό που θα μπορεί να στελεχώσει και πλοία με ελληνική σημαία και ξένα. Κάτι που δεν αναφέρεται ουδόλως στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ... κι ακόμη και ο καθ' ύλην αρμόδιος κ. Δρίτσας σε πρόσφατο άρθρο του (4/6/2012) προσπέρασε διπλωματικά: 

"Ο περιορισμένος χώρος αυτού του άρθρου δεν επιτρέπει εκτεταμένες αναφορές σε μια σειρά από άλλα σημαντικά ζητήματα που αφορούν στη ναυτιλία όπως είναι η ναυτική εκπαίδευση, το ΝΑΤ, ο Οίκος Ναύτου, το ΓΕΝΕ για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ έχει επίσης διατυπώσει συγκεκριμένες θέσεις."

Για να μην αδικούμε όμως τον κ. Δρίτσα και το ΣΥΡΙΖΑ θα δώσουμε και μια ακόμη παραπομπή σε παλιότερο άρθρο με τίτλο: ΣΥΡΙΖΑ: Έντονη αντίδραση για την ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση Έντονη αντίδραση αλλά χωρίς ουσιαστικές προτάσεις για αναβάθμιση της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης. Λόγια και πάλι με κοινό παρονομαστή την αύξηση της φορολογίας των εφοπλιστών. Λες και μόνο οικονομικό είναι το όλο ζήτημα. Αξίζει όμως εδώ να αντιπαραθέσουμε τις απόψεις των Ελλήνων εφοπλιστών από σημερινό άρθρο της Ναυτεμπορικής: 

"Αναμόρφωση της ναυτικής εκπαίδευσης

Ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ), Θεόδωρος Βενιάμης έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα προβλήματα της ναυτικής εκπαίδευσης όπου αποκάλυψε ότι παραλίγο να χαθούν 15 εκατ. ευρώ από το ΕΣΠΑ για τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ). Εμείς στείλαμε σημείωμα και ενημερώσαμε τον τότε υφυπουργό Ανάπτυξης, Αδωνη Γεωργιάδη για τις προθεσμίες και κατάφερε να πάρει μία παράταση είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιάμης.

Τον εφοπλισμό απασχολεί πάντα, ιδιαιτέρως όμως τον τελευταίο καιρό, ο εκσυγχρονισμός και η αναμόρφωση του όλου συστήματος της ναυτικής εκπαίδευσης, ώστε να αξιοποιηθεί στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό η αισθητή στροφή των νέων στη ναυτική σταδιοδρομία. Είναι ένα εγχείρημα που η οικονομική και κοινωνική συγκυρία διευκολύνουν την ευόδωσή του. Ο πρόεδρος της ΕΕΕ ζήτησε να προχωρήσουν οι διατάξεις για την ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση και αναρωτήθηκε γιατί η χώρα μας να μην επιτρέπει ιδιωτικές πρωτοβουλίες που θα δημιουργήσουν ναυτιλιακά εκπαιδευτικά ιδρύματα με σκοπό την αύξηση του αριθμού μαθητών και ναυτικών για τον ελληνικό στόλο, σε μία χώρα παγκοσμίως γνωστή για τη ναυτοσύνη της και τη μακρά ναυτιλιακή της παράδοση."

Εκ διαμέτρου δηλαδή αντίθετες απόψεις και στη ναυτική εκπαίδευση ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και εφοπλιστές. Αν ούτε στον τομέα αυτό οι εφοπλιστές δεν μπορούν να επιδείξουν πατριωτικό πνεύμα, και ζητούν πλαγίως να απαλλαγούν από το κόστος της ναυτικής εκπαίδευσης, σε αντίθεση με το ΣΥΡΙΖΑ που ονειρεύεται δια στόματος κ. Δρίτσα πως θα αυξήσει τις προσφορές τους στο ΚΝΕ: "Η απάντηση στο πρόβλημα έλλειψης πόρων που επικαλείται αναφέροντας ότι «το Ταμείο Ναυτικής Εκπαίδευσης χρειάζεται 17 εκ. ευρώ και σήμερα φθάνουμε μετά βίας τα 11 εκατομμύρια», μπορεί να δοθεί με την αύξηση των εισφορών των εφοπλιστών στο Κεφάλαιο Ναυτικής Εκπαίδευσης (ΚΝΕ)." τότε πού και πώς;  Εδώ ούτε αυτά τα ψίχουλα των 17 εκατομμυρίων ευρώ δεν επιθυμούν να καλύψουν και ο ΣΥΡΙΖΑ τρέφεται με αυταπάτες πως θα του δώσουν 500.000 ευρώ φορολογία για κάθε τους καράβι!!!

Μια αυταπάτη που ούτε καν επιδίωξαν να τη συζητήσουν με τους Έλληνες εφοπλιστές. Χαρακτηριστικό και αποκαλυπτικό το ακόλουθο απόσπασμα από το σημερινό άρθρο της Ναυτεμπορικής:

"Απαντώντας ειδικότερα σε ερώτηση για τη στάση που θα τηρήσει ο ελληνικός εφοπλισμός εάν ο Σύριζα γίνει κυβέρνηση και αποφασίσει να αυξήσει τη φορολογία της Ναυτιλίας ο κ. Βενιάμης σημείωσε ότι δεν είναι δουλειά της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών να σχολιάζει πολιτικά προγράμματα και θέσεις. Εσπευσε, πάντως, να διευκρινίσει ότι η ελληνική ναυτιλία δεν υστερεί σε ανταγωνιστικότητα από την ευρωπαϊκή είναι ωστόσο σε δυσμενή θέση σε σχέση με την ασιατική ναυτιλία. Αν θέλουμε να παραμείνουμε πρώτοι στον κόσμο θα πρέπει αυτό να το λάβουμε υπόψη και είμαστε σίγουροι ότι κάθε ελληνική κυβέρνηση θα ήθελε να διατηρηθεί η πρωτιά της ελληνικής ναυτιλίας. Πιστεύουμε ότι δεν θα υπάρξει Ελληνας πρωθυπουργός που θα έχει διαφορετική θέση από αυτή τόνισε ο κ. Βενιάμης. 

Ο πρόεδρος της ΕΕΕ πρόσθεσε ότι πιστεύουμε στη ναυτιλία πιστεύουμε στην ελληνική σημαία και θέλουμε να είναι ανταγωνιστική.

Για τις εκλογές

Ο κ. Βενιάμης εμφανίστηκε ανοικτός για μία συνάντηση της ΕΕΕ με τον πρόεδρο του Σύριζα σημειώνοντας ότι η ΕΕΕ δεν παρεμβαίνει στον προεκλογικό αγώνα, όμως εάν κάποιος ζητήσει να συναντηθεί μαζί της θα ανταποκριθεί."

Καταλάβατε; Απλά και σταράτα ο πρόεδρος της ΕΕΕ άδειασε τον Αλέξη Τσίπρα και το ΣΥΡΙΖΑ. Και στο θέμα της φορολογίας αλλά και πως δε ζήτησε να συναντηθεί μαζί τους. Δυστυχώς στο ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν μόνο να καλλιεργούν αυταπάτες και να τις μεταφυτεύουν και στον κοσμάκη...  Και τους έφτασε ο προεκλογικός χρόνος για συναντήσεις με διαφόρους φιλοσόφους όχι όμως με τους εκπροσώπους των εφοπλιστών...

Ο πολιτικός και ο φιλόσοφος, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Σλάβοϊ Ζίζεκ
στο Μουσείο Μπενάκη στις 5 Ιούνη
κι ενώ κάπου στην παραλία διεξάγονταν και κάτι ... Ποσειδώνια...  

Κι από την Αυγή παραθέτουμε και τα εξής χαρακτηριστικά αποσπάσματα (αξίζει όμως να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο για να διαμορφώσετε άποψη):

"Χαμογελαστοί, συνομιλώντας μεταξύ τους, απλώνοντας το χέρι στον κόσμο και κοιτώντας στα μάτια όλους αυτούς τους νέους, στην πλειονότητά τους, ανθρώπους που γέμισαν ασφυκτικά τον χώρο, μπήκαν στο Αίθριο του Μουσείου Μπενάκη ο Σλάβοϊ Ζίζεκ και ο Αλέξης Τσίπρας. Τα μεγάφωνα εκείνη την ώρα έπαιζαν Έρικ Μπάρτον [...]

Τα τηλεοπτικά συνεργεία, εγχώρια και διεθνή, έκαναν ζουμ σ' αυτά τα δύο πρόσωπα. Οι πιτσιρικάδες άπλωναν τα κινητά τηλέφωνα προς το μέρος τους [...] "Χαμός", έλεγε μια πιτσιρίκα την ώρα που ο Σλάβοϊ και ο Αλέξης κατευθύνονταν προς το πάνελ. [...] "Εδώ έγκειται η πραγματική διαφορά μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και των υπολοίπων: Για τους υπόλοιπους η κατάσταση είναι καταστροφική αλλά όχι σοβαρή, η κατάσταση μπορεί να συνεχίσει ως έχει, ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση είναι σοβαρή αλλά όχι καταστροφική, καθώς το θάρρος και η ελπίδα πρέπει να αντικαταστήσουν τον φόβο".

[...]τίποτα δεν θύμιζε παραδοσιακή πολιτική εκδήλωση δύο μόλις εβδομάδες πριν τις εκλογές. Γιατί ποιος έχει να θυμάται προεκλογική εκδήλωση στην οποία τον πρώτο λόγο έχει ένας από τους πλέον χαρισματικούς διανοούμενους διεθνώς, με καίριο δημόσιο λόγο και παρουσία στα καυτά ζητήματα του πλανήτη. Ο καθηγητής Κώστας Δουζίνας επισήμανε τη διαφορά. "Είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να εξασφαλίσουμε τις προϋποθέσεις για να κρατηθεί ζωντανό στην Ευρώπη το πνεύμα του Διαφωτισμού" είπε προλογίζοντας τους δυο ομιλητές.

Η διαφορά ήταν εμφανής στον χώρο. Νέοι, πολλοί νέοι, πανεπιστημιακοί απ' όλα τα πανεπιστήμια της χώρας. Και τα μεγάφωνα να παίζουν Λοΐζο, Μάλαμα, Θεοδωράκη, Class, Doors, Κατσιμιχαίους... Και τα παιδιά να φωνάζουν "Εμπρός λαέ, μη σκύβεις το κεφάλι, με την Αριστερά ενότητα και πάλη". Πολύχρωμα μπλουζάκια, χαμόγελα, δυο τούφες πράσινα μαλλιά της κοπελιάς που συνόδευε τον πατέρα της κι ένα μαύρο T-shirt με τυπωμένο το Occupy Europe να ξεχωρίζει τον 62χρονο μαρξιστή και λακανικό Σλοβένο φιλόσοφο, καθηγητή στο Λονδίνο και τη Λουμπλιάνα, από το νεανικό ακροατήριό του. T-shirt για τον φιλόσοφο, τζιν για τον πολιτικό. Ήταν διαφορετικό αυτό το κάδρο.

"Έχουμε δύο επικίνδυνα μυαλά απέναντί μας" προειδοποίησε ο Κώστας Δουζίνας ανοίγοντας την εκδήλωση. Απέναντί τους "ένα σάπιο πολιτικό σύστημα που έχει φτάσει στον γκρεμό, ένα μικρό σπρώξιμο θέλει να πέσει". Όμως "όλα τα βλέμματα απ' όλο τον κόσμο είναι στραμμένα εδώ", γιατί "η καρδιά της Ευρώπης χτυπάει στην Ελλάδα" είπε, διευκρινίζοντας ότι μας έκαναν πειραματόζωα, όμως "το πειραματόζωο κατέλαβε το εργαστήριο και θα διώξει τους τρελούς επιστήμονες", εκφραστές της νεοαποικιοκρατίας και του νεοφιλελευθερισμού που προτάσουν οι αγορές. Επισήμανε επιπλέον ότι κομβικό σημείο προκειμένου να φτάσουμε στα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μαϊου ήταν το Σύνταγμα και οι άλλες πλατείες της χώρας. "Άνθρωποι με διαφορετικές καταβολές, μάθαμε στις πλατείες ότι η ταξική τοποθέτηση ξεπερνάει τις διαφορετικότητες και μετατρέπει τις ιδιωτικές πολλαπλότητες σε κοινότητα".

Πληθωρικός και χειμαρρώδης ο Σλάβοϊ Ζίζεκ, έκανε αναφορές στον Φρόυντ, τον Έλιοτ και την Αντιγόνη, μέχρι τον Τζον Λένον αλλά και το γνωστό καρτούν "Τομ και Τζέρυ". Διευκρίνισε ευθύς εξ αρχής: "Εσείς οι Έλληνες θέλετε τον Τσίπρα πρωθυπουργό". Για πρώτη φορά ο Σλοβένος φιλόσοφος τάσσεται ανοιχτά υπέρ ενός κόμματος. Έχει τους λόγους του. "Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει μια ευκαιρία στην Ευρώπη να βρεί ένα νέο δρόμο" είπε αιτιολογώντας: "Μόνο μια νέα αίρεση, που αντιπροσωπεύει αυτή τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να σώσει ό,τι αξίζει να σωθεί από το ευρωπαϊκό κληροδότημα: τη δημοκρατία, την εμπιστοσύνη στους λαούς και την εξισωτική αλληλεγγύη, την αλληλεγγύη της ισότητας".[...]

Δε θα το σχολιάσω. Κουράστηκα. Βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα. Διαβάζοντας ολόκληρο το άρθρο. Και αναρωτηθείτε. Αν είναι τόσο σοβαρός ο τρόπος που ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει τη σοβαρή κατάσταση της χώρας και τη δική μας.  Του λαού που στενάζει.

Και θα πω μόνο τούτο. Κάποτε μας είχαν κάνει πλύση εγκεφάλου με το πουλόβερ του Αντρέα. Τώρα μας διαφημίζουν το τζινάκι του Αλέξη. Έλεος πια! Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά και η ενδυμασία τον πρωθυπουργό. Ας φόραγε και φουστανέλα και σμόκιν και ό,τι άλλο. Μα λίγη σοβαρότητα πια στην πολιτική. Δεν είναι τόπι για μικρά παιδιά.

Και περισσότερο δεν είναι εύκολη υπόθεση η ναυτιλιακή πολιτική σε μια χώρα σαν τη δική μας. Μας λένε για τον τουρισμό μα αυτός κάθε στιγμή ακροβατεί στις επιλογές άλλων χωρών. Μια ταξιδιωτική οδηγία φτάνει να σου τινάξει ολόκληρη την τουριστική περίοδο στον αέρα. Η ναυτιλία είναι ο πραγματικός πυλώνας της οικονομίας μας. Όχι βέβαια στα χάλια που την έφεραν οι πολιτικές ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Δε λέμε να παραμείνει σημαία ευκαιρίας η ελληνική. Τα καράβια μας γεμάτα Φιλιππινέζους, Κινέζους και Ρουμάνους. Οι δικοί μας δόκιμοι, άνεργοι και ρημαγμένες οι σχολές. Με συντάξεις πείνας και ανύπαρκτη περίθαλψη. Σε καμία περίπτωση δε λέμε αυτό, τον παράδεισο για τους εφοπλιστές και την κόλαση για τους Έλληνες ναυτεργάτες. 

Σοβαρότητα ζητάμε. Πολιτική με στοχασμό και όραμα και πολιτικούς με γνώσεις και εμπειρία. Που να πονάνε το λαό και να στηρίζονται στη δύναμή του και με αυτόν τον πόνο και αυτή τη δύναμη να αντιμετωπίζουν το κεφάλαιο, εφοπλιστικό και όποιο άλλο. Όχι με λόγια του αέρα...

Δυστυχώς κοιτώ τον ορίζοντα και τέτοιους πολιτικούς δε βλέπω.

Και το μόνο που μας μένει είναι εμείς να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.

Και ατομικά και συλλογικά.

Μακρύς ο δρόμος και κακοτράχαλος. Μα άλλον δεν έχει για έξοδο από την κρίση.

Μόνο ο δικός μας αγώνας για τη ζωή μας και την πατρίδα.

Και λέει ψέματα όποιος προσπαθεί να μας πείσει πως υπάρχουν σωτήρες. Πως θα μας σώσει το όποιο εκλογικό αποτέλεσμα.

Θα δώσεις τη μάχη στη σχολή σου. Να κερδίσεις τη γνώση.


Θα δώσεις μάχη στο καράβι. Να πείσεις για την αξία σου και να κερδίσεις εμπειρία.


Θα δώσεις μάχη με τους συναδέλφους σου. Να προστατέψεις και να κατακτήσεις δικαιώματα.


Μάχη και με ολάκερη την κοινωνία για τα ευρύτερα ζητήματα. Τη δημοκρατία, την ειρήνη, το περιβάλλον, την ανθρωπιά...


Και διαρκή μάχη για ενημέρωση και επικοινωνία. Θα διαβάζεις, θα μαθαίνεις, θα συζητάς, θα αρθρογραφείς, θα επιδιώκεις να στήσεις συλλογικότητες. Γιατί αυτή είναι η δική σου δύναμη. Εν τη ενώσει η ισχύς. 


Μην ξεχνώντας πως ο εργοδότης είναι πάντα εργοδότης, και ο εργαζόμενος εργαζόμενος. Μια βασική διαφορά, ταξική, που καθορίζει τα πάντα. Και μόνα όπλα σου η ενότητα με τους άλλους εργαζόμενους μα και η γνώση! Να σφυρηλατείς διαρκώς την ενότητα, να θησαυρίζεις γνώση. Για την αλήθεια του κόσμου και τη ζωή. Μόνο έτσι μπορείς να αλλάξεις το μαύρο παρόν. Να ονειρευτείς ένα φωτεινό αύριο. Ούτε μόνο με τη γνώση. Ούτε μόνο με την ενότητα. Αν τα κερδίσεις αυτά τα δυο, δε σε φοβάμαι, θα κερδίσεις τα πάντα. Θα βρεις, θα βρούμε, τον τρόπο! Θα καταφέρουμε να οργανωθούμε, να αναδείξουμε ικανούς αρχηγούς, να καταστρώσουμε στρατηγικό σχέδιο. Και θα πετύχουμε η πάλη μας να μην πηγαίνει στο βρόντο, ο αγώνας να μη γίνεται για τον αγώνα.

Γιατί αλλιώς ο κόσμος δεν αλλάζει. Και σίγουρα όχι με μία ψήφο, οποιαδήποτε ψήφο, στις εκλογές.  Μπορείς;

Αν και δεν υπάρχει "δεν μπορώ", υπάρχει "δε θέλω". Έτσι με δασκάλευε μικρή ο πατέρας μου. Κι έτσι μια μέρα αποφάσισα κι εγώ να πάω στα καράβια. Κι ας ήμουν κορίτσι. Και μόλις 19 χρονών. Γιατί τον πίστεψα. Και είπα "θέλω και θα μπορέσω".

Και το ίδιο με ρώτησαν για να μπω στη σχολή. "Η δυνατή θέληση δαμάζει τις δυσκολίες"! το θέμα της έκθεσης. Προς υποψήφιες καπετάνισσες. 1978. Ασπρόπυργος.

Οπότε δε σε ρωτώ αν μπορείς, μονάχα αν θέλεις:


Κι ούτε στιγμή δε θα σου μένει να ξεκουράζεσαι. Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος που λέει και ο ποιητής. 


Αν θέλεις να είσαι καπετάνισσα, στη θάλασσα και στη ζωή, όπως λέμε εμείς.