Και οι καπετάνισσες γίνονται μανούλες!

Έχουμε κι αν έχουμε ακούσει σχόλια για τις γυναίκες που αποφασίζουν να ακολουθήσουν καριέρα στη θάλασσα. Από το παντός καιρού "άει σύρε να πλύνεις τα πιάτα σου" μέχρι και το βαθύτατα σεξιστικό πως δεν είναι κανονικές γυναίκες αλλά αντρογυναίκες!

Και είναι πολλοί εκείνοι που σκαλώνουν στο πώς μια γυναίκα ναυτικός θα δημιουργήσει οικογένεια. Πώς θα μπορέσει να γίνει μητέρα.

Ε, λοιπόν. Παρά την ανύπαρκτη βοήθεια στον πολύ δύσκολο αυτό τομέα, της μητρότητας, οι καπετάνισσες αφού καταφέρνουν να δαμάζουν τα κύματα και να κυβερνούν ολόκληρο τσούρμο αντρών, βρίσκουν μόνες τους τη λύση.

Όπως και μια γλυκύτατη συνάδελφός μας που λίγες μέρες πριν έφερε στον κόσμο ένα γλυκύτατο μωράκι. Με μια πετυχημένη ήδη καριέρα στα καράβια και έχοντας ανεβεί αρκετά στη σκάλα της ιεραρχίας, (για λόγους προσωπικών δεδομένων δε θα πούμε ούτε όνομα ούτε και τι βαθμό έχει) κατάφερε να βρει το σωστό τάιμινγκ για να δημιουργήσει και μια όμορφη οικογένεια.

Κι ας αφήσουμε την ίδια να μας μιλήσει για τη νέα της εμπειρία:


“Είμαι μαμά” σημαίνει:


ΑΓΑΠΗ, ΕΥΤΥΧΙΑ, ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ...



Να ξυπνας μες τη νυχτα να ταισεις, να νυσταζεις τρομερα και να σου χαμογελαει το μωρο μολις το αντικριζεις και να τα ξεχνας ολα και να χασκογελας και εσυ σαν χαζοχαρουμενη!


Να σου λενε μαμα και να λιωνεις, να κοιτας τα ματακια τους και να θελεις να τους προσφερεις τα παντα!


Η λεξη μανα δεν περιγραφεται, απλα νιωθεις! Νιωθεις πραγματα που ουτε τα λογια δεν μπορουν να περιγραψουν!!!!!!!!! Ειμαι μαμα σημαινει αφηνω την καρδια μου να κυκλοφορει εξω απο το σωμα μου!!!!


Είμαι μαμά σημαίνει να ζεις και να αναπνέεις για ένα τόσο δα μικρό ανθρωπάκι, να ξυπνάς και να κοιμάσαι με την μορφή του, να το αγκαλιάζεις και να νιώθεις ότι είναι ο κόσμος όλος, να σκέφτεσαι πρώτα τα δικά του θέλω και μετά τα δικά σου, να μην μπορείς να ζήσεις μακρυά του ούτε δευτερόλεπτο, να το αγαπάς χωρίς όρια και να κάνεις ότι μπορείς προκειμένου να το βλέπεις να σου χαρίζει ένα από εκείνα τα υπέροχα χαμόγελα του που φωτίζουν την μέρα σου σαν ήλιος και να λιώνεις κάθε φορά που το παιδάκι σου σε αποκαλεί “μαμά”…


Υπάρχει άραγε πιο υπέροχη λέξη;;;

Καταλάβατε κυρίες και κύριοι; Πως το μητρικό ένστικτο μπορεί να συνδυαστεί και με μια θαλασσοδαρμένη γυναίκα;

Αυτό βέβαια που δύσκολα συνδυάζεται είναι η ανατροφή ενός παιδιού και η εργασία στα πλοία...

Και κυρίως γιατί δεν υπάρχει μέριμνα από τη μεριά της Πολιτείας. Που θα μπορούσε να λάβει μια σειρά μέτρα αν ήθελε να στηρίξει ουσιαστικά το θεσμό της Ελληνίδας ναυτικού.

Πχ να προσλαμβάνονται κατά προτεραιότητα  σε στεριανά πόστα (αντίστοιχα των προσόντων τους)  οι μητέρες ναυτικοί για τα δύο πρώτα χρόνια του παιδιού τους. Πού θα μπορούσε μια καπετάνισσα να εργαστεί; Στη ναυτική εκπαίδευση, στο υπουργείο Ναυτιλίας, σε πολιτικές θέσεις του λιμενικού ή του πολεμικού ναυτικού,  σε ναυτιλιακές εταιρείες.

Κι αργότερα, μέχρι το παιδί να κλείσει τα 6 του χρόνια, να υπάρχει πριμοδότηση για θέσεις εργασίας στην ακτοπλοΐα. Με ανάλογη βέβαια μέριμνα για το χρόνο ναυτολόγησης και γονικές άδειες.

Αντίστοιχη υποστήριξη πρέπει να υπάρχει και για τον πατέρα αν κι εφόσον είναι και αυτός ναυτικός, όπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις.

Και βέβαια η ανατροφή ενός παιδιού δε σταματά στα 6 του χρόνια και θα χρειάζεται και για ικανό ακόμη διάστημα να υπάρχει βοήθεια στα ζευγάρια ναυτικών με κάθε τρόπο. Ώστε και το επάγγελμά τους να ασκούν και το γονεϊκό τους ρόλο.

Εμείς πάντως ευχόμαστε στην καινούρια μανούλα να της ζήσει το αγγελούδι της και να βρει και τον τρόπο να επιβιώσει επαγγελματικά. Κι ας μην υπάρχουν μέτρα για τη μητρότητα των γυναικών ναυτικών... Γιατί είναι κρίμα στην εποχή μας να αναγκάζεται μια γυναίκα να θυσιάζει είτε την καριέρα της είτε τη μητρότητα.