BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Η ΠΕΝΕΝ διαμαρτύρεται για κρούσματα βίας στα λιμάνια εκ μέρους των μεταναστών

«Η Διοίκηση της ΠΕΝΕΝ παρακολουθεί με ιδιαίτερη ανησυχία τα κρούσματα βίας που σημειώνονται σε βάρος μελών των πληρωμάτων στα Ε/Γ – Ο/Γ πλοία της γραμμής Πάτρας, Ηγουμενίτσας – Ιταλίας από απελπισμένους μετανάστες οι οποίοι προσπαθούν και επιδιώκουν δια θαλάσσης να προωθηθούν στην κεντρική και βόρεια Ευρώπη.

Ο σεβασμός μας προς τους μετανάστες είναι απόλυτος και αδιαμφισβήτητος παρά τις όποιες αρνητικές ενέργειές τους αφού κατανοούμε τις δύσκολες έως τραγικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν στην χώρα μας από την έλλειψη ουσιαστικής μεταναστευτικής πολιτικής. ‘Όπως επίσης αντιλαμβανόμαστε τον διακαή πόθο αυτών των ανθρώπων να βρουν με όποιο δυνατό τρόπο διαφυγή προς χώρες που πιστεύουν ότι πρέπει να εγκατασταθούν και να εργασθούν. Στην προσπάθειά τους αυτή έχουν επανειλημμένα πέσει θύματα αδίστακτων κυκλωμάτων που τους εκμεταλλεύονται οικονομικά» «Τόσο στην Πάτρα όσο και στην Ηγουμενίτσα, όλα τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργηθεί διάφορα επεισόδια μέσα κι έξω από τα πλοία στα οποία έχει τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια και η σωματική ακεραιότητα Ελλήνων Ναυτεργατών διαφόρων ειδικοτήτων.

Η ελλιπέστατη φρούρηση και ο ανεπαρκής έλεγχος των λιμανιών αυτών από τις αρμόδιες αρχές (τόσο μέσα στα λιμάνια όσο και έξω από αυτά) είναι η βασική αιτία για τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα πληρώματα των πλοίων» . «Πρόσφατα και χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι ο τραυματισμός και η νοσηλεία σε νοσοκομείο της Πάτρας του μέλους της ΠΕΝΕΝ Κ.Γ από το πλοίο CRUISE EUROPA της MINOAN LINES στις 30/3/2011.

Αμέσως μετά έλαβε χώρα και άλλο περιστατικό επίθεσης στο πλοίο IONIAN QUEEN την 1/4/2011 στο οποίο κτυπήθηκε από ανάλογη επίθεση το μέλος της ΠΕΝΕΝ Τ.Φ» «Επειδή θεωρούμε τα παραπάνω ενδεικτικά και πάντως η κατάσταση μπορεί να πάρει απρόβλεπτες διαστάσεις και να κινδυνεύσει άμεσα η ζωή των Ναυτεργατών, τονίζουμε την ανάγκη η πολιτεία, η κυβέρνηση και τα αρμόδια όργανα να προστατεύσουν την ζωή και την σωματική ακεραιότητα των Ναυτεργατών μας. Κάθε ολιγωρία, καθυστέρηση μπορεί να έχει τραγικά αποτελέσματα.

Οι ναυτιλιακές εταιρίες καλούνται και αυτές να αναλάβουν την ευθύνη τους και να μην χρησιμοποιούν τα πληρώματα σαν ασπίδα ασφαλείας και προστασίας των πλοίων. Τα πληρώματα δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα και κανένα λόγο να αντιπαρατεθούν με τους μετανάστες και πολύ περισσότερο να θέτουν σε κίνδυνο την ζωή τους.

Ζητούμε την άμεση παρέμβαση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη και του Υπουργού ΘΥΝΑΛ προκειμένου να διασφαλισθεί χωρίς κανένα κίνδυνο η εργασία των Ελλήνων Ναυτεργατών. Αυτή είναι η ελάχιστη και στοιχειώδης υποχρέωση της πολιτείας απέναντι στους Έλληνες Ναυτεργάτες. Αναμένουμε άμεσα τις ενέργειές σας».


__________________________________



Κάντε κλικ εδώ




για να διαβάσετε την ανακοίνωση στο πρωτότυπο.


Σχόλιο:


Υπενθυμίζουμε ότι οι ναυτεργάτες παραμένουν σε καθεστώς επιστράτευσης εδώ και μήνες.




Και την ίδια ώρα εγκαταλείπονται απροστάτευτοι σε κινδύνους που απειλούν και τη ζωή τους ακόμη... Η πολιτεία μπορεί λοιπόν εκεί που θέλει να επιβάλει τις θελήσεις της. Στους μετανάστες που παράνομα βρίσκονται στη χώρα γιατί δεν το κάνει; Ή αλλιώς: Τι κάνει νιάου νιάου στα λιμάνια;;;;;;;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.