ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ

BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ!

ΠΕΜΕΝ ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Με την αποφασιστική καθολική συμμετοχή των ναυτεργατών και την έμπρακτη αλληλεγγύη των εργαζομένων από άλλους κλάδους, των ταξικών συνδικάτων και δυνάμεων που παλεύουν μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ και της νεολαίας, συνεχίζεται με απόλυτη επιτυχία η απεργία των ναυτεργατών, με νέα 48ωρη απεργία, απαντώντας εμπράκτως στα χονδροειδή ψεύδη, τις συκοφαντίες και την κατάφορη διαστρέβλωση της πραγματικότητας που επιχειρεί ο πρόεδρος της Ένωσης Επιχειρήσεων Ναυτιλίας κ.Α.Βεντούρης, βρίσκοντας βήμα για τους μονολόγους του στα φιλόξενα για τους εφοπλιστές ΜΜΕ που κατέχουν οι εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλοεργολάβοι.

Παρά τις προσπάθειες των εφοπλιστών να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα δεν κατορθώνουν να κρύψουν τις προθέσεις τους και αυτοαποκαλύπτονται:

Οι εφοπλιστές αποθρασυμένοι από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Δημοκρατίας και των κομμάτων του Ευρωμονόδρομου που στηρίζουν την κερδοφορία του κεφαλαίου, απαιτούν μέσα από την «πλήρη» εφαρμογή του διαλυτικού Κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ένωσης την αποπομπή των ναυτεργατών με συγκροτημένα εργασιακά δικαιώματα και την αντικατάσταση τους με φτηνούς, ανασφάλιστους, χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και συγκροτημένα δικαιώματα ναυτεργάτες.

Απαιτούν πλήρη, χωρίς κανένα περιορισμό ελευθερία να κινούν τα πλοία όποτε τους συμφέρει, να καθορίζουν τις οργανικές συνθέσεις των πλοίων στα δικά τους μέτρα, αδιαφορώντας για την ασφάλεια των πλοίων, να διαμορφώνουν τις τιμές των ήδη πανάκριβων εισιτηρίων, εκτοξεύοντας τις τιμές ακόμα ψηλότερα.

Προσπαθούν να διαμορφώσουν συνθήκες «κοινωνικού αυτοματισμού» καλώντας τους Δημάρχους και τους Νομάρχες να ταχθούν στο πλευρό τους και τους κατοίκους των νησιών να στραφούν ενάντια στους ναυτεργάτες και τους αγώνες τους, όταν αυτοί αφήνουν δεκάδες νησιά χωρίς καράβι, όταν τα εισιτήρια είναι πανάκριβα και δημιουργούν συνθήκες ερήμωσης για να διευκολύνουν και την συνδιαχείριση του Αιγαίου σύμφωνα με τα ΝΑΤΟϊκά σχέδια, διατηρώντας αυτοί τα πλοία της Ακτοπλοΐας, όπως κυνικά έχουν δηλώσει.

Ισχυρίζονται ότι οι ναυτεργάτες είναι καλά και πλουσιοπάροχα αμειβόμενοι εμφανίζοντας αποδοχές που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και κρύβοντας ότι αφορούν 24ωρη παραμονή στο χώρο εργασίας και πάνω από 12 ώρες μέχρι 16 και 18 ώρες εργασίας την ημέρα για 7 ημέρες την εβδομάδα στις σκληρές συνθήκες του πλοίου.

Επικαλούνται τους απαράδεκτα χαμηλούς μισθούς των εργαζομένων, τις συντάξεις πείνας, το βάρβαρο πετσόκομμα μισθών, συντάξεων και επιδομάτων που οι ίδιοι, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπηρετούν, επιβάλλουν στους εργαζόμενους για να δικαιολογήσουν την άρνηση τους να υπογράψουν και να ανανεώσουν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας προωθώντας την συνολική κατάργηση τους και την αντικατάστασή τους με επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις.

Καλούν δηλαδή τους εργαζόμενους «να αδιαφορήσουν που θα πεθάνει ο γάιδαρος τους και να παρακαλούν να πεθάνει ο γάιδαρος του γείτονα»!!!

Ισχυρίζονται ότι οι εφοπλιστές δεν έχουν κέρδη αλλά ζημιές, αποσιωπώντας την τεράστια συσσώρευση πλούτου που έχουν συγκεντρώσει εκμεταλλευόμενοι τους ναυτεργάτες αλλά και τους επιβάτες, διεκδικώντας νέα προνόμια και παραπάνω ζεστό χρήμα από τον κρατικό προϋπολογισμό και την υπερφολόγηση των εργαζόμενων.

Στις συνθήκες αυτές, η πλειοψηφία της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ έχει σοβαρές ευθύνες γιατί περιορίζει το πλαίσιο αιτημάτων μόνο στο ζήτημα της ανανέωσης της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και με ευτελή αύξηση ποσοστού όταν η απώλεια εισοδήματος των ναυτεργατών και των εργαζομένων είναι τεράστια.

Εξαιρεί από την απεργία, τμήματα των ναυτεργατών όταν η επίθεση ενάντια σε μισθολογικά, εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα είναι ενιαία. Όταν οι άνεργοι ναυτεργάτες είναι εντελώς απροστάτευτοι.

Δεν αναδεικνύει τα κοινά συμφέροντα και τους κοινούς στόχους πάλης όλων των εργαζομένων καθώς και τον κοινό αντίπαλο που είναι οι εφοπλιστές, το σύνολο του κεφαλαίου και οι πολιτικές δυνάμεις που τους υπηρετούν.

Σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαίο να συντονίσουμε και να οργανώσουμε την πάλη μας με τους εργαζόμενους στο λιμάνι, στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, με τους αυτοαπασχολούμενος που πληθαίνουν τα λουκέτα, με το σύνολο των εργαζομένων για να αποκρούσουμε την ενιαία επίθεση που δεχόμαστε και να διεκδικήσουμε στόχους πάλης που θα υπηρετούν την εργατική, την λαϊκή οικογένεια.

Να διεκδικήσουμε Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και ναυτιλία που να υπηρετούν τις ανάγκες των ναυτεργατών και όλων των εργαζομένων και όχι τα κέρδη των εφοπλιστών.

Να φτιάχνονται τα πλοία στα ναυπηγεία της χώρας μας που η ανεργία τσακίζει και όχι να επιδοτούνται οι εφοπλιστές για να τα φτιάχνουν στην Κίνα, την Κορέα, την Γερμανία, την Τουρκία.

Να διεκδικήσουμε μισθούς, συντάξεις, εργασιακά δικαιώματα, υπηρεσίες υγείας και παιδείας για όλους που να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής οικογένειας.

Σ’αυτό τον αγώνα, σ’αυτό το πλαίσιο καλούμε όλους τους ναυτεργάτες αποφασιστικά να συνεχίσουν τον αγώνα τους και να περιφρουρήσουν την Απεργία και τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τη νεολαία, να δυναμώσουν την αλληλεγγύη τους.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΝΕΑ 48ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ

έως τις 06.00 της 28ης Νοέμβρη 2010

ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΣ Ε.Ν. «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»

Πειραιάς 25 Νοέμβρη 2010


http://www.pemen.gr/deltia/deltia/anak25November.2010.doc

Δημοσιεύτηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο



10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.