BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΠΑΝΕ ΓΙΑ ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΗ ΔΙΚΗ (ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;;;)

 Ενημερώνουμε όσους είχαν την πρόθεση να έρθουν την Παρασκευή στο Α΄ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά (Σκουζέ 3 - 5) αίθουσα 208, για την εκδίκαση της υπόθεσης της κατασυκοφάντησης του κινήματος των Γυναικών Ναυτικών από μια ομάδα καθηγητών της Σχολής Πλοιάρχων του ΚΕΣΕΝ στο Ρέντη, πως οι αντίδικοι το πάνε για αναβολή. Δεν τους κάνει λέει το μονομελές και προτίθενται να ζητήσουν αναβολή της δίκης για να οριστεί η εκδίκαση σε τριμελές. 

Εγώ λέω πως βλέπουν ότι ήρθε η ώρα να καταρρεύσουν οι συκοφαντίες τους και ψάχνουν τρόπο να το καθυστερήσουν. 

Το θέμα αφορά επιστολή που έστειλα στις 7 Μαΐου 2018 σε απόρρητη διεύθυνση του διαδικτύου και οι κύριοι αυτοί κατάφεραν να την βάλουν στο χέρι. Χωρίς τη δική μου άδεια. Και όχι μόνο αυτό αλλά και δημοσιοποίησαν την επιστολή μου. Την ανάρτησαν σε πίνακες ανακοινώσεων του ΚΕΣΕΝ σε κοινή θέα! εκθέτοντας τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα που υπήρχαν στην επιστολή και αφορούσαν και άλλο πρόσωπο. 

Και το κυριότερο: Είχαν το θράσος να εκδώσουν και καταγγελία! Την παραθέτω ακριβώς όπως την έγραψαν: 






Ξέρεις τι είναι να σου υφαρπάζω την αλληλογραφία σου και να σου βγάζω και καταγγελία για όσα γράφεις; Και να σε βρίζω και από πάνω πως ασχολείσαι με ίντριγκες και συνωμοσίες! 

Γιατί πολύ απλά είχαμε το θάρρος ως γυναίκες ναυτικοί να ασκήσουμε κριτική στα όσα απαράδεκτα συμβαίνανε στη ναυτική εκπαίδευση και ειδικά στο ΚΕΣΕΝ. Έχει νομίζω τεράστια αξία να παραθέσω εδώ τι έχει γράψει σε δική της επιστολή η ίδια η Ένωση Πλοιάρχων για τα ανθρωπάκια της Ναυτικής Εκπαίδευσης. Όταν στο τιμόνι της ΠΕΠΕΝ ήταν ο καπετάν Γιώργης Βλάχος που ήξερε να λέει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. 

«Κύριε Υπουργέ,

Σκοπός της παρούσης επιστολής είναι να σκιαγραφήσουμε τα άμεσα προβλήματα της Ναυτικής Εκπαίδευσης που απαιτούν την παρέμβασή σας.

Δεν χωρά καμιά δικαιολογία η απαράδεκτη κατάσταση που υφίσταται λόγω ελλείψεων ναυτοδιδασκάλων τόσο στο ΚΕΣΕΝ όσο και στις ΑΕΝ.

Η καθυστερημένη πρόσληψη των ωρομισθίων καθηγητών έχει ήδη δημιουργήσει τεράστια κενά. Στο ΚΕΣΕΝ, τελειώνει ο πρώτος κύκλος και ακόμα δεν έχει προσληφθεί ναυπηγός.

Η ιατρός που επαναπροσλήφθηκε μετά από ένα μήνα δεν έχει τη «διάθεση» να εξυπηρετήσει τους συναδέλφους που έχουν συσσωρευτεί λόγω της καθυστερημένης πρόσληψής της. Στα υπόλοιπα μαθήματα υπάρχουν κενά επίσης, τόσο στο ΚΕΣΕΝ Πλοιάρχων, όσο και Μηχανικών.

Η έλλειψη μονίμων καθηγητών φαίνεται να μην απασχολεί τις κυβερνήσεις που η μια διαδέχεται την άλλη, αλλά η καταστροφική αντιμετώπιση της Δημόσιας Ναυτικής Εκπαίδευσης, συνεχίζεται διαχρονικά.

Περιττό νομίζουμε είναι να καταθέσουμε πως όποιος προσπαθεί να επικοινωνήσει με την Γραμματεία των Πλοιάρχων, τηλεφωνικά, δεν παίρνει ποτέ απάντηση. Ακόμα και με φυσική παρουσία στη Γραμματεία οι συνάδελφοι αντιμετωπίζονται με έλλειψη ευγένειας. Οι υπάλληλοι νομίζουν ότι απευθύνονται σε παιδάκια του Δημοτικού. Οι σειρές εξυπηρέτησης είναι πάντα μεγάλες και όποτε γίνει παράπονο, οι απαντήσεις είναι κοινές και αγενέστατες, πως δεν υπάρχει προσωπικό!

Παρόμοια βέβαια είναι η συμπεριφορά και στην Υπηρεσία Ναυτικών Μητρώων, όπου οι συνάδελφοι φιλοξενούνται βέβαια σε έναν αξιοπρεπή χώρο, αλλά η έλλειψη προσωπικού και η γραφειοκρατία είναι στο μεγαλείο τους.

Στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού, έχουμε έντονο φαινόμενο αποναυτικοποίησης τους. Είναι πλέον οι ναυτοδιδάσκαλοι ελάχιστοι και μόνο ωρομίσθιοι. Οι περισσότεροι Διευθυντές δεν είναι Πλοίαρχοι αλλά καθηγητές άλλης ειδικότητας. Κάποιοι βέβαια απ'αυτούς δεν κάνουν ούτε για απλοί καθηγητές πόσο μάλλον να επωμίζονται και το βάρος της Διεύθυνσης.

Παράδειγμα πρόσφατα σε μεγάλη ΑΕΝ, όπου συνταξιοδοτήθηκε ο Πλοίαρχος Διευθυντής και ανέλαβε μια καθηγήτρια άλλου μαθήματος χρέη Διευθυντού, τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί είναι τεράστια, καθυστερήσεις, καθόλου προγραμματισμός και έντονη δυσφορία σε σπουδαστές, γονείς, εκπαιδευτικούς.
Τα κριτήρια με τα οποία κάποιος αναλαμβάνει χρέη Διευθυντού πρέπει να αναθεωρηθούν. Η βασική προϋπόθεση που πρέπει να ληφθεί υπ'όψη είναι πως ο Διευθυντής πρέπει να είναι Πλοίαρχος, εν ενεργεία ή συνταξιούχος και όχι απαραίτητα μόνιμος υπάλληλος.

Το αποκορύφωμα βέβαια της απρεπούς συμπεριφοράς, το αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι όταν η κακή τους τύχη τους φέρει στην Σχολή Σωστικών και Πυροσβεστικών Μέσων Ασπροπύργου.

Εμείς κύριε Υπουργέ, είμαστε ναυτικοί και είμαστε υπερήφανοι γι'αυτό. Προσφέρουμε στη χώρα μας τα μέγιστα και λαμβάνουμε τα ελάχιστα. Δεν ανεχόμαστε κάποιοι ένστολοι που δυστυχώς ασκούν Διοίκηση, ν' απευθύνονται στους συναδέλφους μας σαν να είναι φαντάροι.

Η θρασύτατη συμπεριφορά του στυλ όποιος δεν είναι στις 07.00 π.μ. να υποβάλλει την αίτηση του χάνει την ημέρα και να ξαναπεράσει αύριο, δεν μας πρέπει και δεν την ανεχόμαστε.

Αν κάποια ανθρωπάκια που κακώς φορούν στολή και ασκούν διοίκηση βγάζουν τις ψυχικές τους άκανθες πάνω σε επαγγελματίες που πρέπει να περάσουν από κάποια στάδια και επιμόρφωση για να συνεχίσουν την εργασία τους, τότε είναι ευθύνη της Κυβέρνησης του Υπουργείου και των υπηρεσιών να αποκαταστήσουν την τάξη.

Πριν ένα χρόνο θα θρηνούσαμε θύματα στη συγκεκριμένη σχολή από την αδιαφορία της αρχής της σχολής και παρά τις υποδείξεις μας, έγινε αποκατάσταση άψυχου μόνο και όχι έμψυχου υλικού.

Μετά από όλα αυτά που βιώνουμε, την απαξίωση του ναυτικού επαγγέλματος και τη χλεύη συγκεκριμένων υπαλλήλων καταλήγουμε στη σκέψη πως δεν μπορεί να είναι τυχαίο όλο αυτό το τερατούργημα που κάποιοι προσπαθούν να καταντήσει η Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση.

Προφανώς κάποιοι για δικά τους οφέλη προσπαθούν μανιωδώς να καταστρέψουν τη Δημόσια και δωρεάν παρεχόμενη Ναυτική Εκπαίδευση, σπρώχνοντας τον κόσμο στην Ιδιωτική, όπου ομολογουμένως τα πράγματα είναι αλλιώς. Εμείς, δεν δεχόμαστε καμμία συμμετοχή στην κατρακύλα αυτή. Δεν επιτρέπουμε το παραεμπόριο αυτό που παίζεται στις πλάτες μας.

Επιτέλους να αντιμετωπιστούν οι ναυτικοί όπως τους αξίζει. Είναι αυτοί που προσφέρουν στη χώρα τους το ζωογόνο συνάλλαγμα, φέρνοντας εδώ τα χρήματα που κερδίζουν εργαζόμενοι στα πλοία, σε ένα άκρως βαρύ και ανθυγιεινό περιβάλλον, που θαλασσοπνίγονται μακριά από τα σπίτια τους.

Είναι αυτοί που ταξιδεύουν την Ελλάδα, σε όλο τον πλανήτη και χαίρουν παγκόσμιας αναγνώρισης.

-Γιατί όταν είναι στη χώρα τους να αντιμετωπίζονται με τόσο απαξιωτικό τρόπο ;
-Σ' αυτούς που θα έπρεπε το κράτος να επιδοτεί τις ασφαλιστικές τους εισφορές και να έχουν μηδενική φορολόγηση, λόγω συναλλάγματος;

Τουλάχιστον πάρτε την απόφαση να στηρίξετε επιτέλους το ναυτικό επάγγελμα ή πείτε μας στα ίσια και με ειλικρίνεια να φύγουμε και να πάμε σε ξένα πλοία, σε σχολεία άλλων χωρών και να μην ξαναμπεί ούτε ένα σέντ από τη δούλεψή μας στη χώρα.

Αν αφήσετε το σαράκι να τρώει το ξύλο, ακόμα και ο τελευταίος υγιής πυλώνας αυτής της έρημης χώρας με την κατεστραμμένη οικονομία, η Ναυτιλία, θα χαθεί. Δεν μπορεί να ονειρεύεται κάποιος Ελληνική Ναυτιλία χωρίς Έλληνες ναυτικούς.

Κύριε Υπουργέ,

Με όλο τον σεβασμό που τρέφουμε προς το πρόσωπό σας, δηλώνουμε πως αν δεν προβείτε άμεσα σε διορθωτικές κινήσεις που επιβάλλονται τότε θα προχωρήσουμε σε κινητοποιήσεις κάθε μορφής που θα αποφασιστεί από τους συναδέλφους μας.»

_____________________________________

Αυτό ακριβώς το κλίμα πληρώσαμε και εμείς, το κίνημα των Γυναικών Ναυτικών. Που με σοβαρότητα και πολυετή μελέτη των προβλημάτων της Ναυτικής Εκπαίδευσης, με τη συμμετοχή δεκάδων συναδελφισσών από όλους τους κλάδους του πλοίου εκφέραμε την κριτική μας όπως ακριβώς μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω και να συγκρίνετε με την καταγγελία των καθηγητών σε βάρος μας: 


ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 


ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ 

ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 

(Σάββατο, 5 Μάη, Πειραιάς)

Στη συνάντησή μας συζητήθηκαν αναλυτικά τα προβλήματα της ναυτικής εκπαίδευσης και ειδικά αυτά που αφορούν την αναχρονιστική και αντιδημοκρατική λειτουργία του ΚΕΣΕΝ. Οι στόχοι μας είναι ξεκάθαροι:

1. Άμεσος εκδημοκρατισμός των σχολών με απομάκρυνση των λιμενικών από τη διοίκηση.

2. Ανωτατοποίηση και ταυτόχρονη ένταξη στο υπουργείο παιδείας.

Θίχτηκαν επίσης προβλήματα που αφορούν:

- Τον αντιδημοκρατικό κανονισμό σπουδών

- Το θλιβερό χάλι των βιβλίων που όχι μόνο είναι αναχρονιστικά αλλά και περνάνε από σπουδαστή σε σπουδαστή και έχουν καταντήσει κουρέλια

- Τα προγράμματα σπουδών που απέχουν παρασάγγας από τις ανάγκες κατάρτισης των σημερινών αξιωματικών εμπορικής ναυτιλίας, αποτέλεσμα να τρέχουν σε ιδιωτικά κέντρα οι σπουδαστές για να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους και πληρώνοντας βέβαια αρμυρά το κάθε σεμινάριο

- Τη διδασκαλία των αγγλικών από καθηγητές με Proficiency !!! Λες και το ΚΕΣΕΝ είναι συνοικιακό φροντιστήριο ξένων γλωσσών.

- Διδασκαλία ναυλοσυμφώνων από τους ως άνω καθηγητές αγγλικών χωρίς πρόσθετη ειδίκευσή τους σε ναυτιλιακά ζητήματα!

- Συρρίκνωση της διδασκαλίας των ιατρικών θεμάτων από 36 ώρες σε 24, ανυπαρξία υποδομής για τη διδασκαλία τους

- Τους Ναυτοδασκάλους που έχουν χρόνια να μπαρκάρουν και επομένως αγνοούν τις εξελίξεις στα σύγχρονα πλοία ενώ και η όποια εμπειρία τους δεν είναι η κατάλληλη για να διδάξουν σε στελέχη της εμπορικής ναυτιλίας. (πχ έχουν πτυχίο Α' πλοιάρχου αλλά δεν έχουν πλοιαρχεύσει σε μεγάλα πλοία) Ελλιπέστατη και η εκπαίδευσή τους στην εκπαίδευση ενηλίκων.

- Την αδιαφάνεια στην οικονομική διαχείριση και τα 80άρια που σκάνε οι σπουδαστές για κάθε χαρτί που θα πάρουν

- Το κόψιμο του σπουδαστικού επιδόματος ακόμη και αν για λόγους υγείας χρειαστεί να απουσιάσεις

- Την ανυπαρξία αδιάβλητου τρόπου πρόσληψης καθηγητών (όλα κανονίζονται από τριμελή επιτροπή εντός ΚΕΣΕΝ, δηλαδή Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει)

-Τη στενή ανάμειξη των συνδικαλιστών των καθηγητών στη διοίκηση της σχολής με ό,τι δυσάρεστο συνεπάγεται μια τέτοια κατάσταση αφού για να περιφρουρήσουν τα ατομικά τους συμφέροντα εμποδίζουν την ουσιαστική αναβάθμιση των σχολών φοβούμενοι ότι θα χάσουν την καρέκλα τους.

- Την αναγκαιότητα αξιολόγησης με αδιάβλητο τρόπο εκ μέρους των σπουδαστών (πχ μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας για να μην μπορεί κανείς να μαγειρεύει τα αποτελέσματα)

- Το κλίμα μηνύσεων και αναφορών! Που συμβαίνει ανάμεσα στο προσωπικό αλλά έχει δυσάρεστες προεκτάσεις και στους σπουδαστές.

- Μια κατάσταση πνιγηρή που φτάνει στο σημείο να ζητάνε από τους σπουδαστές να σημειώνουν στις κόλες εξετάσεων αν πήγαν κατά τη διάρκεια ενός τρίωρου διαγωνίσματος στην τουαλέτα και πόσες φορές! Ή την ανάρτηση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σε κοινή θέα με αποτέλεσμα να τα φωτογραφίζει ο οιοσδήποτε και να μπορεί να τα στείλει σε εταιρείες.

Κυρίως όμως μας απασχόλησε ο κίνδυνος από όλα τα παραπάνω για πλήρη αποσάθρωση της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης και για επέκταση της ιδιωτικοποίησής της καθώς και για επέκταση της λειτουργίας παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων στη χώρα μας. (Όπως της Βάρνας μέσω του New York College). Ήδη στο χώρο των ναυτικών υπάρχει τρομακτική απαξίωση του συστήματος ναυτικής εκπαίδευσης και όλοι κάνουν λόγο για καταστάσεις που ουδόλως τιμούν μια αριστερή κυβέρνηση.

Το ερώτημα όμως είναι αν τα ξέρει όλα αυτά η κυβέρνηση. Ή το χαλασμένο τηλέφωνο εμποδίζει να φτάσουν τα παράπονα εκεί που πρέπει.

Οι γυναίκες ναυτικοί είναι αποφασισμένες να ακουστεί η φωνή τους. Απευθυνόμενες σε βουλευτές όλων των κομμάτων. Όπως επίσης σε ναυτεργατικά σωματεία και οποιονδήποτε άλλον φορέα μπορεί να τις βοηθήσει.

Η παρούσα ανακοίνωση αποτελεί ταυτόχρονα και πρόσκληση για όποιον θέλει να συναντηθεί με εκπροσώπους των Γυναικών Ναυτικών και να ακούσει τις απόψεις τους. Για τη ναυτική εκπαίδευση και γενικότερα.

Επίσης περιμένουμε τη συμμετοχή και τη συμβολή στο διάλογο όλων των γυναικών ναυτικών. Κάθε ηλικίας, ειδικότητας, βαθμού. Και κυρίως πέρα από κομματικές γραμμές. Πιστές στην αρχή μας όλες για μία και μία για όλες!

__________________________________

Η κάθε λέξη που γράφτηκε στο κείμενο αυτό ανταποκρίνεται πλήρως στην αλήθεια και πριν τη γράψουμε φροντίσαμε να την διασταυρώσουμε. Μάλιστα εκείνο το διάστημα μου είχε δοθεί η ευκαιρία να παίρνω μέρος σε συνεδριάσεις επιτροπών του τότε κυβερνώντος κόμματος (του ΣΥΡΙΖΑ) με θέμα τη Ναυτική Εκπαίδευση και είχα άμεση ενημέρωση για όλα τα σχετικά ζητήματα.  Έτσι και γράφτηκε και το κείμενο και η επιστολή ολόκληρη, για να πιέσει την τότε κυβέρνηση να πάρει μέτρα βελτίωσης της Ναυτικής Εκπαίδευσης. 

Δυστυχώς όμως καταφέραμε να ενοχλήσουμε κάποιους που η κατάστασης αποσάρθρωσης της Ναυτικής Εκπαίδευσης τους ικανοποιεί και τους βολεύει! Που ακούνε την πρόταση για ανωτατοποίηση και ένταξη στο Πανεπιστήμιο, και τρέμουν μη χάσουν την καρεκλίτσα τους. Κάποιοι εξ αυτών είναι ήδη συνταξιούχοι που δεν τους αρκεί η σύνταξη και θέλουν και μισθό καθηγητή. Διδάσκοντας σε σημερινούς υποψήφιους Α΄ Πλοιάρχους τις παρωχημένες και σκουριασμένες γνώσεις τους. Και άλλοι έχουν μεν δίπλωμα Α΄ Πλοιάρχου αλλά χωρίς ούτε μία ημέρα πλοιαρχίας! Ας μη μιλήσουμε για τα άλλα προσόντα που οφείλει να έχει ένας εκπαιδευτικός. Πχ μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορικό...  

Από κει ξεκινάνε όλα. Από αυτούς τους ανθρώπους που δεν αφήνουν τη Δημόσια Ναυτική Εκπαίδευση να εκσυγχρονιστεί και προσπαθούν με κάθε τρόπο να την κρατήσουν στη σημερινή της μορφή για να βρίσκουν κι αυτοί δουλίτσα... 

Κατά τα άλλα οι κύριοι αυτοί έκαναν και κάτι ακόμη ανεκδιήγητο. Προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν τη δική μου επιστολή για να εκδιώξουν από τη σχολή μια συνάδελφό τους με την οποία ως φαίνεται είχαν διαφορές. Την κατηγόρησαν τη γυναίκα πως εκείνη έγραψε το δικό μου γράμμα! Πως προσυπέγραψε τα λεγόμενα σε αυτό και επομένως κατά την άποψή τους πως συκοφάντησε τη σχολή που της δίνει ψωμί!!! Τι κι αν φώναξα προς κάθε κατεύθυνση και από την πρώτη στιγμή ότι η γυναίκα αυτή ουδεμία ανάμειξη είχε στο γράψιμο της επιστολής; Πως εγώ και μόνο εγώ την έγραψα; Δεν τους βόλευε καθόλου η αλήθεια. Και προτίμησαν να εμμένουν στο ψέμα τους. Ακόμη και όταν εκείνη υπέβαλε μήνυση εναντίον τους. 

Αυτή η μήνυση εκδικάζεται στο δικαστήριο τώρα. Και αυτή τη δίκη μαθαίνω πως οι κατηγορούμενοι προσπαθούν να την αναβάλουν... 

Γιατί δεν αφήνουν να τελειώνει η ιστορία; Τι θα αλλάξει αν το δικαστήριο γίνει τριμελές; 

Την επιστολή την έγραψε η Μαρία Λαμπρίδου χωρίς καμία ανάμειξη της καθηγήτριας και Α΄ Πλοιάρχου που οι συνάδελφοί της στοχοποίησαν και επεδίωξαν να την απολύσουν από τη δουλειά της! Αν και είναι μητέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες και έχει περάσει και η ίδια περιπέτεια με καρκίνο. Θα την πεθάνουν αυτή τη γυναίκα. Το καταγγέλλω με όλη τη δύναμη της φωνής μου. Και ακριβώς αυτό έκανα και στην περίφημη επιστολή μου προσπαθώντας να την προστατεύσω από όσα πέρναγε. 

Συγκεκριμένα ζητούσα από το Τμήμα Ναυτιλίας του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου τότε ήμουν μέλος και εκλεγμένη στη Γραμματεία του οργάνου αλλά και υπεύθυνη για την Ναυτική Εκπαίδευση και τις Γυναίκες Ναυτικούς, να γίνει συνάντηση με επιτροπή των γυναικών ναυτικών και με εκπροσώπους εμένα και την κυρία αυτή. Για να μιλήσει η ίδια για τα όσα προβλήματα  στο χώρο εργασίας της. 

Δεν μας άφησαν. Με ευθύνη και της συντονίστριας του Τμήματος Ναυτιλίας του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλων στελεχών του τότε κυβερνώντος κόμματος, θέλησαν να προστατεύσουν τον ημέτερο, τον άνθρωπο που αφενός ήταν  καθηγητής στο ΚΕΣΕΝ και αφετέρου εκλεγμένος στη Γραμματεία του Τμήματος Ναυτιλίας του ΣΥΡΙΖΑ, και από τη θέση του στο ΚΕΣΕΝ αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ κυνηγούσε αυτή τη γυναίκα!  

Διέρρευσαν την επιστολή που τους έστειλα προς τους καθηγητές του ΚΕΣΕΝ και στη συνέχεια η επιστολή στάλθηκε στον λιμενικό διοικητή του ΚΕΣΕΝ, πλωτάρχη Γ. Δριβάκο, ο οποίος και κάλεσε τη γυναίκα αυτή να δώσει γραπτές εξηγήσεις για όσα εγώ έγραφα στην επιστολή! Το θέατρο του παραλόγου σε όλο του το μεγαλείο! 

Έτοιμοι ήταν να της δώσουν την απόλυση στο χέρι. Και θα το είχαν πετύχει, αν δεν είχα αντιδράσει με όλες μου τις δυνάμεις. Ακόμη και με επίσκεψη στην Κουμουνδούρου και ενημερώνοντας τον Οργανωτικό Γραμματέα του Κόμματος, τον Καραγιώργο, για όσα σχεδίαζαν οι άλλοι στον Πειραιά για το χατίρι του "δικού μας"... 

Εγώ ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ είχα πλάτες κανέναν και ούτε γενικότερα έμαθα να λειτουργώ έτσι στη ζωή μου. Έχω όμως την αλήθεια με το μέρος μου. Και με αυτήν θα συνεχίσω τον αγώνα ως την τελική δικαίωση. Και παρακαλώ όσους θέλουν να λέγονται Άνθρωποι, να βοηθήσουν σ' αυτή την υπόθεση. Να σώσουμε αυτή τη γυναίκα από τα νύχια τους. 

Γιατί είτε αρέσει στους καθηγητάδες του ΚΕΣΕΝ είτε και όχι, την επιστολή την έγραψε η Λαμπρίδου. Και όχι η συνάδελφός τους. Οφείλουν άμεσα να αποσύρουν τις καταγγελίες σε βάρος της και να της ζητήσουν συγνώμη για τον Γολγοθά που την έχουν ανεβάσει εδώ και χρόνια. Πόσο θα αντέξει πια; Θα την πεθάνουν! Και το κρίμα στον λαιμό τους. 

Και κάτι ακόμη. Πολύ σημαντικό. Η επιστολή λέει την αλήθεια και μόνο την αλήθεια. Κανένα δικαίωμα δεν έχουν να μιλούν για συκοφαντίες και να βρίζουν. Τους προκαλώ έστω και ένα σημείο να μου υποδείξουν πως είναι ψέμα, έστω και μία λέξη. 

Απαιτώ τέλος συγνώμη εκ μέρους τους για την υφαρπαγή της επιστολής μου και τη δημοσιοποίησή της στη συνέχεια. Αλλιώς θα αναγκαστώ να κινηθώ και εγώ νομικά εναντίον τους. Αν και δεν είμαι δικομανής και προτιμώ να δίνονται λύσεις μέσα από τον διάλογο. Αλλά και δεν πάει άλλο με την υπόθεση αυτή. Να φτάνουμε στο τσακ για τη δίκη, και να το πάνε για αναβολή. Αρκετά. Αφήστε την αλήθεια να λάμψει! Μην εμποδίζετε τη δικαιοσύνη να διαλευκάνει την υπόθεση!!! 

Λαμπρίδου Μαρία 

Ανθυποπλοίαρχος ΕΝ - Εκπαιδευτικός 



__________________________________

Η επιστολή της ΠΕΠΕΝ είναι αναρτημένη εδώ:








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.