BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΦΙΕΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΑΕΝ.

 Μόνο που οι σπουδαστές δεν τσίμπησαν. Και με την ανακοίνωσή τους για τα προβλήματα που τους ταλανίζουν τη γύρισαν τη φιέστα σε μπούμερανγκ! Έτσι, παιδιά, γερά και με τσαμπουκά! Διεκδικήστε τα δικαιώματά σας! Όποια κυβέρνηση και να βγει, κατά πως γράφετε και οι ίδιοι, μην το βάλετε κάτω. Όποιος δεν αγωνίζεται για τα δικαιώματά του, τον τρώει η μαρμάγκα.

Παραθέτω την ανακοίνωση των παιδιών:

Η παρούσα επιστολή αφορά τα μεγάλα αιτήματα των σπουδαστών της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού Ιονίων Νήσων (Α.Ε.Ν.Ι.Ν.) που εδράζεται στο Αργοστόλι και είχαμε εξ’ αρχής σκοπό να τα γνωστοποιήσουμε στον λαό των Κεφαλ(λ)ήνων ώστε να μας συμπαρασταθεί σε αυτόν τον αγώνα ή έστω να γνωρίζει το τι συμβαίνει στην Ακαδημία – στολίδι, όπως μας αποκαλούν οι περισσότεροι, που βρίσκεται στον τόπο του.

Οι σπουδαστές της Ακαδημίας μας, πριν από ένα μήνα περίπου (17/12/2014) πήραμε σύσσωμοι την απόφαση να στείλουμε μία ενυπόγραφη –από όλους τους σπουδαστές- επιστολή στο Υπουργείο Ναυτιλίας, ώστε να μας απαντήσει για τα δύο μεγάλα θέματα - ζητήματα που μας απασχολούν.

Το πρώτο μεγάλο θέμα είναι της σίτισης που μέχρι πριν κάποια χρόνια ήταν δεδομένη για όλες τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού, ενώ τώρα λόγω περιορισμένης δημοσιονομικής ικανότητας όπως λένε είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώνουμε για το καθημερινό μας φαγητό σε τοπικές επιχειρήσεις. Πάντα υπάρχει η κατεύθυνση για να λυθεί το θέμα, αλλά πάντα μένει στην «κατεύθυνση».

Το δεύτερο και ΚΥΡΙΟ θέμα είναι η ισοτιμία του πτυχίου μας με ανώτερα ή ανώτατα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, διότι το πτυχίο της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού βάσει νομοθεσίας (ν. 3450/06) κρίνεται τριτοβάθμιας κλίμακας, αλλά όχι πανεπιστημιακού επιπέδου αντίστοιχου των ΤΕΙ ή στη καλύτερη περίπτωση ΑΕΙ μιας και μιλάμε για Αξιωματικούς Σώματος. Για να κριθεί ισότιμο πρέπει ο σπουδαστής μετά από μία δεκαετία τουλάχιστον να γίνει Πλοίαρχος Τάξεως Α’ (Δηλ. Καπετάνιος).

Αυτό γιατί το ζητάμε; Για τον απλούστατο λόγο ότι με τη παρούσα κατάσταση δεν έχουμε τη δυνατότητα να παρακολουθήσουμε μεταπτυχιακά προγράμματα του ναυτιλιακού τομέα εντός Ελλάδας όπως π.χ. στα Παν/μια Πειραιά ή Αιγαίου. Μας σπρώχνουν ουσιαστικά σε ιδιωτικά μεταπτυχιακά προγράμματα του εξωτερικού. Διαθέτουμε την πρακτική που κανείς άλλος δε διαθέτει, αλλά αν θέλει κάποιος μία περαιτέρω εκπαιδευτική – θεωρητική κατάρτιση, ΔΕΝ δικαιούται να την έχει. Δικαιολογίες από την άλλη πλευρά ακούσαμε και θα τις αναλύσουμε παρακάτω.

Κάναμε υπομονή έναν ολόκληρο μήνα μέχρι χθες Τετάρτη, 21/01/2015 που ήταν τα εγκαίνια για την ανακατασκευή της Ακαδημίας μας μετά από την γενναιόδωρη προσφορά του Ευγενίδου Ιδρύματος που τελικά άγγιξε περίπου τα 600.000€ για να έχουμε ένα αποτέλεσμα που σχολές παρόμοιου προσανατολισμού μπορούν να έχουν ως πρότυπο. Μετά από μία πολύ λαμπρή τελετή που παρευρισκόμενοι ήταν ο Γεν. Γραμματέας του Υπ. Ναυτιλίας κ. Αθανάσιος Μπούσιος, ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου κ. Λεωνίδας Δημητριάδης – Ευγενίδης, αλλά και η πολιτική ηγεσία του νησιού μαζί με τις στρατιωτικές αρχές , βρεθήκαμε στο Αμφιθέατρο της σχολής και μιλήσαμε με τον Γεν. Γραμματέα και με τους εκπροσώπους του Ευγενίδου Ιδρύματος.

Οι απαντήσεις τους ήταν λίγο – πολύ διπλωματικές και καταλήξαμε στο ότι οι απόφοιτοι των ναυτικών σχολών δεν πρέπει να καταρτίζονται περισσότερο, γιατί θα μειωθεί η προσέλκυση στα πλοία και ότι δε χρειάζεται να παρακολουθήσει κάποιος ναυτικός μεταπτυχιακό όταν είναι Δόκιμος, Ανθυποπλοίαρχος ή Υποπλοίαρχος, διότι δεν έχει την κατάλληλη εμπειρία. Άλλωστε όπως μας είπαν, ένα μεταπτυχιακό δε θα μας προσφέρει και τίποτα, διότι εμείς ναυτικοί θέλουμε να γίνουμε. Όταν απαντήσαμε από μέρους μας ότι διάφορα διαφημιστικά φυλλάδια προσέλκυσης για τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού υπόσχονται πράγματα εκ διαμέτρου αντίθετα από αυτά που μας λένε οι συγκεκριμένοι κύριοι, όπως καριέρα στον ευρύτατο ναυτιλιακό χώρο και όχι μόνο μία στενή έννοια του ναυτικού επαγγέλματος, μας είπαν ότι αυτό είναι ένα λάθος που πρέπει να κοιτάξουν.

Είναι ένα λάθος λοιπόν ο τρόπος προσέλκυσης, αλλά κρίνονται ζωές και πορείες με αυτό το λάθος. Δεν είπαμε ότι δεν θέλουμε να ασχοληθούμε με το ναυτικό επάγγελμα, αλλά γιατί να μη μπορούμε να έχουμε τη δυνατότητα να είμαστε και περισσότερο καταρτισμένοι. Ζητάμε κάτι περισσότερο από το απλό και ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ δικαίωμα της μετεκπαίδευσης; OXI, αλλά μάλλον για συγκεκριμένα συμφέροντα αυτό δε μπορεί να γίνει.

Τέλος, εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας με όποια κυβέρνηση και αν βγει, γιατί δε γίνεται από τη μία να έχουμε υποδομές πανεπιστημιακού επιπέδου, αλλά η ουσία των σπουδών μας να μην έχει καμία βαρύτητα για τη στεριά, ενώ σίγουρα θα μπορούσαμε να καταρτίσουμε καλύτερα από τον καθένα την οποιαδήποτε εταιρεία έχοντας τις πρακτικές γνώσεις που σε άλλα στελέχη λείπουν.

Ευχαριστούμε την Διεύθυνση και τη Διοίκηση της Ακαδημίας μας που ούτε για μια στιγμή δε μας έβαλε φρένο στις διεκδικήσεις μας, αλλά αντίθετα μας υποστηρίζουν σε οποιαδήποτε στιγμή μπορούν. Με δικές μας, αλλά και δικές τους πιέσεις έχουμε καταφέρει ό,τι έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα σαν Ακαδημία.

Παναγιώτης Θωμάς

Πρόεδρος Σπουδαστών Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού Ιονίων Νήσων

ΠΗΓΗ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.