BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΓΙΑ ΤΟ NORMAN ATLANTIC: Σημαντικές παρατηρήσεις από ναυτεργατικά σωματεία




Αναδημοσιεύουμε από την ιστοσελίδα της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΜΕΝ) την ακόλουθη ανακοίνωση:

http://www.pemen.gr/


ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ :

Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Ε.Ν (ΠΕΜΕΝ)
Πανελλήνια Ένωση Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΑΓΕΙΡΩΝ Ε.Ν
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΡΥΜΟΥΛΚΩΝ – ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ


ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΝΕΚΡΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ  

Ε/Γ – Ο/Γ ΠΛΟΙΟΥ “NORMAN ATLANTIC” 

Τα σωματεία μας εκφράζουν τα θερμά τους συλλυπητήρια στους συγγενείς των αδικοχαμένων επιβατών του πλοίου «NORMAN ATLANTIC» και δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τις προσπάθειες και θα εξαντλήσουν όλα τα περιθώρια για να αποκαλυφθούν οι πραγματικές αιτίες αυτής της πολύνεκρης τραγωδίας και να καταλογιστούν οι ευθύνες στους πραγματικούς υπευθύνους.

Το τονίζουμε αυτό γιατί τόσο στην Ιταλία , όσο και στην Ελλάδα έχει αρχίσει ήδη η επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών της εγκληματικής πολιτικής που έχει κριτήριο το εφοπλιστικό κέρδος  και αναζήτησης «εξιλαστήριων θυμάτων». 

Τα σωματεία μας με ευθύνη έθεσαν εξαρχής κρίσιμα, πραγματικά  ερωτήματα που απαιτούν απαντήσεις και σήμερα επανερχόμαστε καυτηριάζοντας τόσο την προσπάθεια  του  ελληνικού  υπουργείου  εμπορικής ναυτιλίας, όσο και των ιταλικών αρχών που επιχειρούν να αθωώσουν την   πλοιοκτήτρια  εταιρεία «VISEMAR DI  NAVIGAZIONE»  και  τη ναυλώτρια - ΑΝΕΚ, τις κυβερνήσεις των δύο κρατών και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.   

Σημειώνουμε συγκεκριμένα :  

Πρώτο, στα επιβατηγά – οχηματαγωγά πλοία που μεταφέρουν μεγάλο αριθμό φορτηγών και εκατοντάδες επιβάτες, κάθε παρατήρηση που αφορά προβλήματα αξιοπλοΐας επιβάλλεται να αντιμετωπίζεται πολύ αυστηρά και να τίθεται θέμα άμεσης συμμόρφωσης , με την απαγόρευση του ταξιδιού του πλοίου. Πολύ περισσότερο που στην περίπτωση του «NORMAN ATLANTIC» οι παρατηρήσεις των επιθεωρητών αφορούσαν προβλήματα στο σχέδιο έκτακτης ανάγκης, τους μηχανισμούς  στεγανότητας του πλοίου, στα σωστικά μέσα,  στον εφεδρικό φωτισμό   ανάγκης κ.α. 

Η έκδοση πιστοποιητικών αξιοπλοΐας από το νηογνώμονα (ιδιωτική εταιρεία)  δεν δίνει απάντηση στην ουσία του προβλήματος, πολύ περισσότερο που έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι πιστοποιητικά αξιοπλοΐας εκδόθηκαν ακόμα και για σαπιοκάραβα που βυθίστηκαν στην πορεία. 

Δεύτερο,  παραμένουν τα ερωτήματα για την διαδρομή του «NORMAN ATLANTIC», τις μετασκευές που έχει κάνει, την παραβίαση του προβλεπόμενου αριθμού επιβατών και  οχημάτων.  

Το χάος που επικράτησε για τον ακριβή προσδιορισμό των επιβατών , οι αντιφατικές λίστες της ναυλώτριας εταιρείας ΑΝΕΚ , οι διαφορετικοί αριθμοί των επιβατών που έδωσαν οι ελληνικές και οι ιταλικές αρχές βγάζουν σοβαρό πρόβλημα που πιθανώς σχετίζεται με την πρακτική υπεράριθμων επιβατών.  

Τρίτο, στην πράξη αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι η μείωση των οργανικών συνθέσεων είναι «κίνδυνος–θάνατος» για την ασφάλεια του πλοίου,   γιατί εκτός του προβλήματος της καθημερινής εντατικοποίησης της δουλειάς , ο ανεπαρκής αριθμός του πληρώματος σημαίνει αδυναμία κάλυψης των αναγκών που δημιουργούνται  σε έκτακτες συνθήκες, κι αυτό το πρόβλημα εκδηλώθηκε στο πλοίο «NORMAN ATLANTIC».    

Τέταρτο, ιδιαίτερος έλεγχος πρέπει να γίνει για τις αιτίες της πυρκαγιάς,  τη λειτουργία του συστήματος  έγκαιρης ανίχνευση και αυτόματης  κατάσβεσης,   την κατάσταση των πυροσβεστικών μέσων , τη στεγανότητα των τμημάτων του πλοίου , παίρνοντας υπόψη τη γρήγορη επέκταση της φωτιάς.   

Έλεγχος , επίσης,  πρέπει να γίνει για την καταλληλότητα του συστήματος της άμεσης ενημέρωσης των επιβατών.

Πέμπτο, το πρώτο καθήκον στην περίπτωση ενός φλεγόμενου πλοίου είναι η άμεση εγκατάλειψη και η στράτευση όλων των μέσων για το σκοπό αυτό. Σε διαφορετική περίπτωση οι επιβαίνοντες παγιδεύονται και διαμορφώνεται  ανεξέλεγκτη κατάσταση με μεγάλους κινδύνους να καούν άνθρωποι ζωντανοί, να πεθάνουν από ασφυξία , να πέσουν ανοργάνωτα επιβάτες στη θάλασσα, να πάρει το σκάφος  κλίση η ακόμα και να ανατραπεί.   

Η απαράδεκτη καθυστέρηση στην εκκένωση του πλοίου αποτελεί βασικό λόγο της τραγωδίας στο  « NORMAN ATLANTIC».

Τα γεγονότα τονίζουν πως υπήρχαν δυνατότητες γρήγορης εκκένωσης του πλοίου και δεν αξιοποιήθηκαν γιατί δεν σχεδιάστηκε η επιχείρηση διάσωσης έγκαιρα , άμεσα ,με τη συνδρομή των παραπλεόντων πλοίων ακόμα και  αλιευτικών που προσέτρεξαν στο καιγόμενο πλοίο. Ενώ δεν αξιοποιήθηκε ο καθοριστικός ρόλος πολεμικών πλοίων από την Ελλάδα , την Ιταλία , την Αλβανία, του ελικοπτεροφόρου ιταλικού πλοίου,  ελικοπτέρων παντός καιρού και ρυμουλκών –ναυαγοσωστικών ανοικτής θαλάσσης. 

Οι ισχυρισμοί περί αδυναμίας έγκαιρης άφιξης πολεμικών πλοίων, αδυναμία πτήσης ελικοπτέρων παντού καιρού και αδυναμία χρησιμοποίησης ναυαγοσωστικών δεν είναι βάσιμοι και η καθυστέρηση δεν δικαιολογείται από την κακοκαιρία. Για το λόγο αυτό  απαιτείται έλεγχος για το αν υπήρξε ο αναγκαίος σχεδιασμός, αν έγινε η αναγκαία, έγκαιρη  διακρατική συνεννόηση, αν αξιοποιήθηκαν όλες οι δυνατότητες κινητοποίησης (όλων)  των ελικοπτέρων παντός καιρού και των ναυαγοσωστικών των ιδιωτικών εταιρειών που θα μπορούσαν να έχουν συμβολή και στην (έγκαιρη) ρυμούλκηση του πλοίου στο κοντινότερο λιμάνι. 

Έκτο, υπάρχει , επίσης ένα ακόμα μεγάλο ερωτηματικό. Από τη στιγμή που διαπιστώθηκαν προβλήματα στο συντονισμό της επιχείρησης διάσωσης γιατί δεν δόθηκε εντολή να επιβιβαστούν στο  Ε/Γ – Ο/Γ  πλοίο «NORMAN ATLANTIC» ειδικά εκπαιδευμένες ομάδες για την πυρόσβεση και την οργάνωση της εγκατάλειψης του πλοίου. Πρόκειται για πολύ σοβαρή παράλειψη που απαιτείται να απασχολήσει τις έρευνες για τις αιτίες της τραγωδίας. 

Συμπερασματικά αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πως πίσω κι από αυτή την τραγωδία βρίσκεται το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους και η πολιτική που υπηρετεί τα εφοπλιστικά συμφέροντα. 

Τα ίδια τα γεγονότα μαρτυρούν πως οι ευθύνες βρίσκονται στην πλοιοκτήτρια εταιρεία και την εταιρεία που ναύλωσε το πλοίο, στην Ελληνική,  την Ιταλική κυβέρνηση και  στις αρμόδιες αρχές που επέτρεψαν τον απόπλου οχηματαγωγού-επιβατηγού πλοίου με σοβαρά προβλήματα και δεν πήραν τα αναγκαία κατάλληλα μέτρα,  δεν κινητοποίησαν το σύνολο των μέσων που θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν την έγκαιρη και κατά το δυνατόν ασφαλή εγκατάλειψη του πλοίου. 

Είναι  απαράδεκτο  ότι   μέχρι  σήμερα    οι  κυβερνήσεις  Ελλάδας  και  Ιταλίας δεν  έχουν δώσει  ακριβή  στοιχεία  για τον  αριθμό  των  νεκρών, των  αγνοουμένων  και  του  συνόλου των  επιβαινόντων.  

Στη βάση της πείρας που έχει συγκεντρωθεί από τα  προηγούμενα ναυτικά εγκλήματα και της τραγωδίας του πλοίου «NORMAN ATLANTIC», τα σωματεία μας καλούν τους ναυτεργάτες να ενισχύσουν τον αγώνα τους  για τα ζητήματα της ασφάλειας και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα και θέτουν τους ακόλουθους στόχους πάλης  :   

Οι έλεγχοι της αξιοπλοΐας των πλοίων και η έκδοση των σχετικών πιστοποιητικών να γίνεται με κρατική ευθύνη και τη συμμετοχή των ναυτεργατών , των ναυτεργατικών σωματείων.

Να  καθοριστούν  νέοι  αυστηροί  κανόνες  ναυπήγησης  των  Ε/Γ – Ο/Γ πλοίων  που θα   ενισχύουν  την  προστασία  της  ανθρώπινης  ζωής  στη  θάλασσα

Να καθιερωθεί υποχρεωτικά σύστημα ρυμούλκησης στην πρύμη,  έτοιμο για άμεση και εύκολη χρήση και για τα Ε/Γ  - Ο/Γ πλοία.

Απαγόρευση απόπλου των πλοίων στα οποία  υπάρχουν παρατηρήσεις για σοβαρά προβλήματα ασφαλείας, εξασφάλιση της επάρκειας και καταλληλότητας των σωστικών και πυροσβεστικών μέσων. 

Απαγόρευση απόπλου των επιβατικών πλοίων σε περίπτωση κακοκαιρίας και κατάργηση της ρύθμισης που μεταφέρει την ευθύνη στον πλοίαρχο. 

Άμεσο, ειδικό έλεγχο της αξιοπλοΐας των παρήλικων επιβατικών πλοίων και των πλοίων που έχουν κάνει μετασκευές. 

Προσαρμογή των οργανικών συνθέσεων στις ανάγκες των πλοίων υπολογίζοντας την περίπτωση εκτάκτων καταστάσεων που οι απαιτήσεις αυξάνονται. 

Εξασφάλιση ουσιαστικής  δημόσιας εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης των αξιωματικών και των πληρωμάτων των πλοίων, ειδικό βάρος στην εκπαίδευση για τα σωστικά –πυροσβεστικά μέσα, ειδική φροντίδα για την εξασφάλιση της ελληνομάθειας ως «κοινής γλώσσας» συνεννόησης

Δημιουργία Σταθμών  Έρευνας και Διάσωσης  σε νησιά του Βορείου Αιγαίου , στο Ιόνιο Πέλαγος , στη Μεσόγειο Θάλασσα με διακρατική συνεννόηση.

Εκσυγχρονισμό και  αναβάθμιση  των  εγκαταστάσεων  του συστήματος    GMDSS ( Διεθνούς συστήματος  για  την  ασφάλεια   στη  ναυτιλία  και  για  τις  επιχειρήσεις  έρευνας  και  διάσωσης).


ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΣ Ε.Ν. «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΜΑΓΕΙΡΩΝ Ε.Ν
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΡΥΜΟΥΛΚΩΝ – ΝΑΥΑΓΟΣΩΣΤΙΚΩΝ


                       
                                                                  Πειραιάς  9.1.2015





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.