Χωρίς σίτιση και στέγαση οι Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού

Απαγορευτική είναι πλέον η δυνατότητα φοίτησης στις ΑΕΝ της χώρας για τους οικονομικά αδύναμους σπουδαστές. Όπως προκύπτει από την ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ στον υπουργό Ναυτιλίας σχεδόν σε καμία ΑΕΝ δεν πληρούνται οι βασικές υποδομές για την εξασφάλιση της σίτισης και της στέγασης των σπουδαστών με χαμηλά εισοδηματικά κριτήρια

Δείτε αναλυτικά την ερώτηση:

Είναι γνωστό ότι στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού (Α.Ε.Ν.) φοιτούν κυρίως παιδιά φτωχών και άπορων οικογενειών, που επιλέγουν ως επαγγελματική διέξοδο το επάγγελμα του ναυτικού, πιστεύοντας ότι οι ΑΕΝ καλύπτουν τις ανάγκες στέγασης και φοίτησης. Οι οικογένειες αυτές δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν για τη στέγαση και τη σίτιση των παιδιών τους προκειμένου να φοιτήσουν στις ΑΕΝ.

Όμως η στέγαση και κυρίως η σίτιση δεν καλύπτεται σε όλες τις ΑΕΝ της χώρας. Σίτιση δεν παρέχεται σε καμία ΑΕΝ ενώ στις ΑΕΝ Ασπρόπυργου και Μηχανιώνας δεν παρέχεται ούτε στέγαση. Στέγαση για τα κορίτσια που επιλέγουν να φοιτήσουν σε ΑΕΝ παρέχεται μόνο στην ΑΕΝ Χανίων. Σίτιση παρέχει μόνο η ΑΕΝ Οινουσών και αυτό με χορηγία και συμβολική συμμετοχή των σπουδαστών 1 ευρώ. Αυτό συμβαίνει διότι οι διαγωνισμοί που έγιναν κηρύχθηκαν άγονοι.

Στις περισσότερες ΑΕΝ της χώρας δεν υπάρχει θέρμανση, ζεστό νερό και στις ΑΕΝ που καλύπτουν την στέγαση δεν καλύπτονται οι ανάγκες ιματισμού των σπουδαστών. Επίσης μεγάλες ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό παρατηρούνται σε αρκετές ΑΕΝ για την αντιμετώπιση των οποίων απαιτείται πρόσληψη προσωπικού.

Επειδή η συνεχιζόμενη και ολοένα βαθύτερη οικονομική κρίση έχει οδηγήσει σε πλήρη αδυναμία τις οικογένειες των σπουδαστών να ανταποκριθούν στα έξοδα των παιδιών που σπουδάζουν.

Επειδή η απαξίωση των ΑΕΝ δεν μπορεί να συνεχιστεί και την ίδια στιγμή να προωθείται η ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση.

Επειδή η ναυτιλία πρέπει να αποτελεί ένα στρατηγικό τομέα ανάπτυξης της χώρας που θα μπορούσε να συμβάλει και στην μείωση του τεράστιου προβλήματος της ανεργίας.

Κατόπιν τούτων ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός:

Σε ποιες ΑΕΝ παρέχονταν μέχρι το 2010 σίτιση και στέγαση στους σπουδαστές και σε ποιες από αυτές δεν παρέχονται σήμερα αυτές οι υπηρεσίες και γιατί;

Υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος σχεδιασμός και ποιος για την άμεση κάλυψη των αναγκών αξιοπρεπούς στέγασης και σίτισης των σπουδαστών σε όλες τις ΑΕΝ;

Προτίθεται το Υπουργείο να προχωρήσει και πότε στην ουσιαστική αναβάθμιση των ΑΕΝ;

Οι ερωτώντες βουλευτές

Πετράκος Αθανάσιος

Αμμανατίδου-Πασχαλίδου Ευαγγελία

Δρίτσας Θοδωρής

Καλογερή Αγνή

Λαφαζάνης Παναγιώτης

Συρμαλένιος Νίκος

alfavita.gr - http://www.e-nautilia.gr/2013/10/blog-post_6039.html

ΕΚΦΟΡΤΩΣΗ

ΕΚΦΟΡΤΩΣΗ*

Τα φώτα κάνουνε τη νύχτα μέρα. Το κρύο δεν αστειεύεται εκεί πάνω τέτοιον καιρό. Ένα άλλο κρύο, δε μοιάζει με το δικό μας. Σε τρυπάει με χιλιάδες μαχαίρια και λες θα σταματήσει η καρδιά σου. 

Μικρό κορίτσι ήμουνα όταν βρέθηκα στα καράβια. Δόκιμος στην κουβέρτα. Τώρα που μεγάλωσα απορώ κι εγώ με τα μυαλά που κουβάλαγα. Καλομαθημένη από το σπίτι μου, δάσκαλοι οι γονείς, μετρημένα τα χρήματα μα εμάς των παιδιών δε μας έλειπε τίποτε. Πώς έγινε και τα βρόντηξα όλα και έφυγα στα καράβια; 

Να πεις πως δεν έπαιρνα τα γράμματα; Χωρίς ποτέ να ιδρώσω στο διάβασμα κατάφερνα να φέρνω δεκαοχτάρια. Για του σχολειού το διάβασμα μιλάω. Τα άλλα, τα μυθιστορήματα,  τα κουβαλούσα ακόμη και στο κρεβάτι. Με βάζανε να κοιμηθώ κι εγώ κουκουλωνόμουνα κάτω από τις κουβέρτες και συνέχιζα το βιβλίο. Μεγάλο κουσούρι αυτό. Δεν μπορούσα να παρατήσω βιβλίο από το χέρι μου πριν φτάσω στην τελευταία σελίδα. 

Παιδί ακόμη στα δέκα είχα ξεκοκαλίσει όλο τον Παπαδιαμάντη. Τη γυφτοπούλα και τους εμπόρους των εθνών, ακόμη και τη φόνισσα. Πώς έγινε και τα παράτησα όλα κι έφυγα για τη θάλασσα; 

Αν ήμουν αγόρι, και από νησί, θα είχε το πράγμα μια εξήγηση. Ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος θαλασσοπαρμένος, κατά που λέμε νεραϊδοπαρμένος. Εγώ όμως ήμουν κορίτσι και από τα κράκουρα της Ηπείρου. 

Πάνε δεκαετίες από τότε. Ώρες ώρες νομίζω πως μια άλλη τα έζησε αυτά. Είναι και η μνήμη μου ασθενική. Και παράξενη. Ξεχνάει όσα θυμούνται όλοι οι άλλοι και κρατάει κάτι άχρηστες λεπτομέρειες. 

Απόψε θα ήθελα πολύ να θυμηθώ. Πώς ήταν τότε. Εκεί πάνω στα λιμάνια της βόρειας Ευρώπης σαν φτάναμε φορτωμένοι με χιλιάδες γαλόνια αργό πετρέλαιο. 

Από τον Περσικό το κουβαλάγαμε. Εκεί που πατάς με παπούτσι χοντρό την κουβέρτα και τσουρουφλίζονται οι πατούσες σου. Πιάναμε έπειτα το γύρο της Αφρικής.  Σοκότρα, Κομόρες, στο στενό της Μοζαμβίκης. Γυρνάγαμε στο ακρωτήρι της Καλής Ελπίδας και πιάναμε το ανέβασμα. Ισημερινός, Κανάρια, και μετά Πορτογαλία, Φινιστέρο, Μπέης, Ίνγκλις Τσάνελ. Σε ένα μήνα από το φούρνο στην κατάψυξη. Ίσως γι’ αυτό και το πετσί μας δεν άντεχε το κρύο. 

Ένας γερο – ναυτικός μου έμαθε το κόλπο με τις εφημερίδες. Να τις τσαλακώνω και να παραφουσκώνω από μέσα τη φόρμα.  Κάπως καλύτερα, δε λέω, μα και πάλι ένιωθες τη μύτη σου να κρουσταλλιάζει. Και την υγρασία της θάλασσας, γλίτσα, να κάθεται παντού. 

Έμπαιναν μετά μπροστά οι αντλίες. Και ο γραμματικός να τρέχει σαν τρελός. Μία στο πομπ ρουμ και μία στα αμπάρια. Σούπερ τάνκερ το καράβι και ήθελε μαστοριά και στη φόρτωση και στην εκφόρτωση. Ποιο αμπάρι και πόσο θα αδειάσεις. Να μην τσακίσει το καράβι σαν κλαδάκι στα δυο… 

Και οι προβολείς αναμμένοι όλοι. Δεν καταλάβαινες μέρα και νύχτα. Και δεν κοιμόσουν. Έξι ώρες βάρδια και μετά γραμμή για έξω. Και πάλι μέσα και πάλι έξι ώρες βάρδια. 48 ώρες. Όλο κι όλο δυο μερόνυχτα για να σπατσάρουμε, να σαβουρώσουμε και δρόμο πάλι για κάτω. Να φέρουμε νέα παρτίδα λάδι για την ακόρεστη ρουφήχτρα της Ευρώπης. 

Τώρα πολλά καράβια κουβαλάνε φυσικό αέριο. Εγώ δεν τα γνώρισα. Μαθαίνω από τις μικρές και μένω άναυδη. Λες και δεν πέρασα κι εγώ από τα καράβια. Για το πρέζουρ και τη θερμοκρασία φορτίου και τα απίθανα μέτρα ασφαλείας. Δεν ξέρω αν θα άντεχα να δουλέψω σε τέτοιο καράβι. Εδώ δεν ξέρω πώς άντεξα και στα άλλα καράβια. 

Ίσως η ηλικία. Δε χαμπάριαζα κίνδυνος τι θα πει. Δίψαγα μονάχα για περιπέτεια. 

Ώρες ώρες ρίχνω το «φταίξιμο» στον Ιούλιο Βερν. Δεν έχω αφήσει αδιάβαστο ούτε δικό του βιβλίο. Κι άλλες πάλι αναζητώ το τρελό γονίδιο του dna μου. 

Και ίδιο γονίδιο πρέπει να κουβαλάνε και όλες οι άλλες γυναίκες που αποφασίζουν να ανέβουν στη γέφυρα. Το βλέπω στα μάτια τους. Όποιας γενιάς και αν είναι. Χοροπηδάει μια μικρή φλόγα. Και τις φουντώνει να λαχταράνε το καράβι εκεί που άλλοι ναυτικοί παλεύουνε να βρούνε τρόπο για περσότερο καιρό στη στεριά. 

Αυτή τη φλόγα θυμάμαι κι εγώ. Κι ας έχω ξεχάσει πολλά άλλα. Να, τις προάλλες έσπαγα το κεφάλι μου να θυμηθώ πώς αλλάζαμε την ώρα. Το απόλυτο κενό… 

Κι άλλες φορές πιάνω τη ναυτιλία και παλεύω να θυμηθώ πώς βγάζαμε ευθεία. Βλέπω τα ημίτονα και τρελαίνομαι. Και όμως κάποτε τα έπαιζα στα δύο δάχτυλα. 

Βάλε με όμως να σου μιλάω για εκείνη τη φλόγα. Του φευγιού και του ταξιδιού. Αυτή δεν ξεχνιέται με τίποτα. Κι απορώ. Τι στο καλό γύρευα εγώ στα καράβια; Ένας τουρίστας ταξιδευτής; 

Το πρόβλημα έλαβε τη λύση του τώρα τελευταία. Ξαναδιαβάζοντας Καββαδία. Και συναντώντας τους μπιτσκόμπερ… 

Ένας συνάδελφός τους και εγώ. 

___________________________________

Νίκος Καββαδίας: 

[...] Αυτοί που αγαπούν με πάθος τη θάλασσα, δεν μπορούνε ποτέ – είναι αποδεδειγμένο – να γίνουν επαγγελματίες θαλασσινοί. Κι αν ποτέ κατορθώσουν να γίνουν, θα πάψουν να την αγαπούν. Θα χετε ακούσει γι’ αυτούς τους ναυτικούς που περισσότερο ζουν στα ντοκ των λιμένων κυττάζοντας τα πλοία που φεύγουν και κάνουνε τους διερμηνείς στους ξένους ναύτες. Αυτοί είναι οι ανίατοι! Έχουν δουλέψει θερμαστές, ναύτες ,καμαρώτοι ,καρβουνιάρηδες ,αλλά δεν ειδικεύτηκαν και δε δούλεψαν περισσότερο από ένα μήνα την ίδια δουλειά και στο ίδιο πλοίο. Ποτέ δε μπόρεσαν να συνηθίσουν τη θάλασσα.
Τους ζαλίζει . Σκοντάφτουν εκεί που οι άλλοι περπατούν ίσια, κλείνουν τα δάχτυλά τους μέσα στις πόρτες , δε μπορούν να κυβερνήσουν τιμόνι ενώ ξέρουν το μπούσουλα όσο κι οι καλοί ναύτες. Αρρωσταίνουν και ξεμπαρκάρουνε κλαίγοντας. Βλέπεις μέσα στα μάτια τους κάτι παράξενο. Και στα σκεβρωμένα τους πρόσωπα κάτι το αλλοπαρμένο.
Αυτούς τους περιφρονούν και τους λένε Μπιτσκόμπερ.[...] 

Διαβάστε περισσότερα εδώ:

http://www.greekdivers.com/forum/index.php?showtopic=5600

____________________________

*Αφιερωμένο στην Ι.Μ. Που δε βρήκε καράβι να κάνει το εκπαιδευτικό. Και ετοιμάζεται να τα παρατήσει. Με την ευχή να μη γίνει "μπιτσικόμης"... 

Αναζητείται ταυτότητα

ΕΤΟΙΜΗ Η ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ!

Ανακοινώνεται ότι συμπληρώθηκαν τα 21 άτομα που απαιτούνται εκ του νόμου για σύσταση συλλόγου, σωματείου κλπ. και με σκοπό την ίδρυση Ένωσης Γυναικών Ναυτικών. Ανάμεσά τους είναι αφενός γυναίκες πλοίαρχοι όλων των τάξεων (από δόκιμοι έως πλοίαρχοι Α΄) καθώς και μία μηχανικός. Τα ονόματα δεν πρόκειται να ανακοινωθούν δημόσια. Και σίγουρα όχι στο διαδίκτυο.  

Φυσικά η ομάδα παραμένει ανοιχτή σε συμμετοχές για όποια γυναίκα ναυτικό το επιθυμεί και από τους κλάδους των πλοιάρχων, των μηχανικών και των ασυρματιστριών, σύμφωνα με την εκφρασμένη θέληση της πλειοψηφίας εκείνων που δήλωσαν συμμετοχή στην ιδρυτική ομάδα. Το σίγουρο μάλιστα είναι πως όσες περισσότερες λάβουν μέρος, τόσο το καλύτερο για την ίδια την Ένωση και το κύρος της.

Δεν ενδιαφέρει αν είναι εν ενεργεία.  Ούτε αν έχουν αποφοιτήσει από τη σχολή. Δεν πρόκειται για συνδικαλιστικό σωματείο εργαζομένων. Συνδικαλιστικά σωματεία ναυτικών υπάρχουν κι εμείς δεν έχουμε πρόθεση να λειτουργήσουμε σε βάρος τους και διασπαστικά μα να συνεργαστούμε μαζί τους για θέματα κοινού ενδιαφέροντος.

Πρότυπό μας είναι οι σοβαρές επαγγελματικές ενώσεις γυναικών που ήδη λειτουργούν στη χώρα μας, πχ νομικών, μηχανικών και σίγουρα η WISTA που δραστηριοποιείται στο χώρο της ναυτιλίας.

Το επόμενο βήμα μας είναι η κατάρτιση καταστατικού. Για το σκοπό αυτό θα απευθυνθούμε σε δικηγόρο και φυσικά θα συζητήσουμε τα άρθρα του διεξοδικά σε συναντήσεις που θα πραγματοποιηθούν το προσεχές διάστημα.

Παρακαλούνται λοιπόν όσες συναδέλφισσες ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος στην ιδρυτική ομάδα, να μου αποστείλουν προσωπικό μήνυμα και να με ενημερώσουν σχετικά. Δε θέλουμε σε ανοιχτή ομάδα όπως αυτή εδώ να προχωρήσουμε σε διαδικασία δήλωσης συμμετοχής φανερά, σεβόμενοι τις ιδιαιτερότητες του επαγγελματικού χώρου και τυχόν εύλογους δισταγμούς για το τι θα είναι αυτή η Ένωση. Αν και εμείς δηλώσαμε προς κάθε κατεύθυνση πως δε θα έχει σχέση με κόμματα ούτε θα επιδοθεί σε ακραίο φεμινισμό.

Σκοπός μας είναι η Ένωσή μας να μπορέσει να εκπροσωπήσει τις γυναίκες ναυτικούς σε αρμόδιους φορείς του κράτους, των εργοδοτών ή και διεθνών οργανισμών που εμπλέκονται στη ναυτιλία. Κι αυτό απαιτεί αφενός σοβαρότητα και αυξημένο αριθμό μελών αλλά και ποιότητα επαγγελματική των μελών μας. Ιδιαιτέρως λοιπόν επιθυμούμε την παρουσία στην Ένωση γυναικών καταξιωμένων στο ναυτικό επάγγελμα ή και γυναικών ναυτικών που αφήνοντας τη θάλασσα σημείωσαν μια πετυχημένη καριέρα στη στεριά. Το ίδιο μας ενδιαφέρει και ο τομέας σπουδών και γενικότερα επαγγελματικών προσόντων. Και όχι μόνο για να δείξουμε προς την κοινωνία ποιες είναι οι γυναίκες ναυτικοί αλλά και για να καλλιεργήσουμε ανάλογα πρότυπα στις υπό εκκόλαψη συναδέλφισσες. Το θεωρούμε απόλυτη αναγκαιότητα αυτό. Για τις γυναίκες που θέλουν να κατακτήσουν έναν πατροπαράδοτα ανδροκρατούμενο χώρο. Να βλέπουν σοβαρά το επάγγελμα του ναυτικού και να έχουν  τη θέληση και τις ικανότητες να το υπηρετήσουν. Όπως βεβαίως και το ήθος που συνάδει με το ρόλο του αξιωματικού εμπορικού ναυτικού.

ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΑΜΕ ΣΤΟ FACE BOOK ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥΣ.

https://www.facebook.com/groups/113164568727547/

Μια ομάδα ανοιχτή σε όλους όσους στηρίζουν το θεσμό της γυναίκας ναυτικού,  γυναίκες και άντρες, συναδέλφους και μη.

Η πρώτη γυναίκα υπασπιστής στο υπουργείο Άμυνας

Αυτή είναι η πρώτη γυναίκα υπασπιστής - Πώς την επέλεξε η Φώφη Γεννηματά

Η Πλωτάρχης Πηνελόπη Πουλή είναι η πρώτη γυναίκα που τοποθετείται σε θέση υπασπιστού υπουργού στο χώρο της Εθνικής Άμυνας. Η ΑΝΥΕΘΑ Φώφη Γεννηματά έκανε την πρώτη υπέρβαση και επέλεξε μετά βιογραφικά που μελέτησε την Πλωτάρχη Πουλή .

Ανήκει στο Σώμα Νοσηλευτικής και έχει ένα πραγματικά εντυπωσιακό βιογραφικό !

Πολύ συνοπτικά η Πλωτάρχης Πουλή έχει να παρουσιάσει στο βιογραφικό της το οποίο και είχε υποβάλει για την θέση του Medical Planning Officer του ΟΗΕ:

•Medical Nursing στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Φραντζίσκο 1999-2000
•Teaching minor από το ίδιο Πανεπιστήμιο
•Medical Nusrsing στο Karolinska University Hospital της Σουηδίας το 2006
•ΣΔΙΕΠΝ το 2005
•Ειδική Παθολογίας Σισμανόγλειο το 2004
•Μιλά άψογα αγγλικά και γαλλικά
•Executive Msc in European Studies (τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών )

Επιπλέον κάνει μεταπτυχιακό με θέμα “Πολιτικές Υγείας στα κράτη μέλη της ΕΕ και στους διεθνείς Οργανισμούς ΟΗΕ και ΠΟΥ” και στις διεθνείς σχέσεις “Ηγεσία-προεδρίες του ΟΗΕ”.

Η Πλωτάρχης είναι αυτοδύτης έχοντας περάσει από σχολείο της ΜΥΚ.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://www.onalert.gr

___________________________

Η ανάδειξη της κ. Πουλή σε θέση υπασπιστή, έφερε θύελλα αντιδράσεων σε όλους εκείνους που δεν εννοούν να καταλάβουν ότι στη χώρα μας είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη η ισότητα των δύο φύλων.  Καθώς αυτές οι αντιδράσεις συχνά έχουν στόχο και εμάς, τις Ελληνίδες Καπετάνισσες του Εμπορικού Ναυτικού, έχουμε  κάθε λόγο να αναδεικνύουμε την κίνηση της Φώφης Γεννηματά.

Μακάρι μάλιστα ο ομόλογός της στο Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας να κάνει τα ανάλογα και να προωθήσει και εκεί γυναίκες αξιωματικούς σε υπεύθυνες θέσεις. Ευτυχώς υπάρχουν πολλές και άξιες, τόσο στο εμπορικό ναυτικό όσο και στο λιμενικό.

ΕΛΕΝΗ ΙΩΣΗΦ: Η πρώτη γυναίκα - αρχηγός της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων

Να ποιες είναι οι γυναίκες! Δείτε μια ακόμη πρωτιά των γυναικών και αυτή τη φορά στο Πολεμικό Ναυτικό  και στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Όπου η πρώτη των πρώτων αυτή τη φορά είναι γυναίκα! Η Ελένη Ιωσήφ από την Κύπρο.

Θερμά συγχαρητήρια, Έλενα, από όλες τις γυναίκες τις θάλασσας και από τις Ελληνίδες Καπετάνισσες του Εμπορικού Ναυτικού. Μας έκανες όλες περήφανες με την επιτυχία σου!

http://www.onalert.gr/stories/h-prwth-gynaika-arxhgos-ths-sxolhs-nautikwn-dokimwn

Η πρώτη γυναίκα - αρχηγός της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων "εξομολογείται" - Φωτό

06.07.2013 | 00:01

Για πρώτη φορά στα 150 χρόνια λειτουργίας της της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων στην Ελλάδα, μια γυναίκα αναλαμβάνει την αρχηγεία - κι αυτή είναι Κύπρια!

Σύμφωνα με το elita.com.cy η  21χρονη Έλενα μεγάλωσε στον Άγιο Αμβρόσιο Ομόδους, σε μια οικογένεια με πέντε αδέρφια, με «αρχηγό» τη μητέρα της: «Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στη μητέρα μου, για τον τρόπο που μας μεγάλωσε, για τις αρχές και τις αξίες που μας έδωσε, σε όλη την οικογένειά μου και σε όλους όσους με στήριξαν. Ευγνωμονώ τον Θεό. Είναι πραγματικά Μεγάλος…», δήλωσε.



Στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, κατά κανόνα, εισάγονται κάθε χρόνο ελάχιστα άτομα, αριστεύσαντες. Κάτι που δεν στάθηκε εμπόδιο για την Έλενα, καθώς πάντα αρίστευε στη ζωή της, σε ό,τι κι αν έκανε. Σημαιοφόρος στο σχολείο, άριστη και στα έξι χρόνια του γυμνασίου, πρόεδρος της τάξης και του σχολείου, πρόεδρος της Παιδοβουλής Λεμεσού και με ενεργή συμμετοχή στις δραστηριότητες της κοινότητάς της.



Το Πολεμικό Ναυτικό ήταν όνειρο ζωής και πρώτη επιλογή για εκείνην. Αυτό που δεν περίμενε ποτέ, όμως, ήταν την κατάκτηση της πρωτιάς που την έκανε Σημαιοφόρο και Αρχηγό μιας Σχολής παραδοσιακά ανδροκρατούμενης. «Με εμπνέει η ένδοξη σημαία μας», είπε. «Αισθάνομαι περήφανη που είμαι στο ναυτικό, περήφανη για την Κύπρο, αλλά και που είμαι γυναίκα και που τιμώ το γυναικείο φύλο».

Η τελετή παραλαβής της σημαίας της «πρώτης των πρώτων», έγινε παρουσία του υπουργού Άμυνας της Ελλάδας, Δημήτρη Αβραμόπουλου,(κάντε κλικ εδω για το σχετικό άρθρο)  ο οποίος της έδωσε τη Σημαία της Σχολής. Όταν ακούστηκε από τα μεγάφωνα το «Ελένη Ιωσήφ, από την Κύπρο, πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει την Αρχηγία της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων» ο κόσμος ξέσπασε σε θερμά χειροκροτήματα. Αυτή όμως που χειροκροτούσε πιο δυνατά, δεν ήταν άλλη από την ηρωίδα μητέρα της Έλενας. Ηρωίδα κατάφερε να μεγαλώσει μόνη, παρόλες τις δυσκολίες, πέντε παιδιά. Όπως είπε και η ίδια, έκλαιγε καθόλη τη διάρκεια της τελετής.


«Συγκινήθηκα πολύ, τρεις ώρες δάκρυζα. Άξιζε όμως τον κόπο», μας είπε. «Από παιδί η Έλενα μου έλεγε ότι θέλει να σπουδάσει, να γυρίσει τον κόσμο όλο και να βγάζει λεφτά για να μπορεί να βοηθά τους φτωχούς».



Πηγή - elita.com.cy

Radhika Menon η πρώτη γυναίκα καπετάνιος στην Ινδία

Radhika Menon has created history by becoming the first woman to become a captain in the Indian Merchant Navy

https://www.facebook.com/

Γυναίκα λιμενάρχης στον Άγιο Νικόλαο

Δευτέρα, 13 Ιουνίου 2011

Συνέντεξη: Μια γυναίκα στο “τιμόνι” του Λιμεναρχείου Αγίου Νικολάου

Του Θάνου Περβολαράκη

Η λιμενάρχης Δήμητρα Χασιώτη μιλά στην “ΠΑΤΡΙΣ”

Οταν βάζει κανείς τη δουλειά πάνω απʼ όλα και είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του, τότε δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα.

Για πρώτη φορά στα χρονικά το Λιμεναρχείο του Αγίου Νικολάου διοικείται από γυναίκα λιμενάρχη! Η πλωτάρχης Δήμητρα Χασιώτη έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη συναδέλφων της και των κατοίκων της πρωτεύσας του νομού Λασιθίου που βλέπουν στο «τιμόνι» της Υπηρεσίας να βρίσκεται γυναίκα αξιωματικός.

Η κα Χασιώτη παρά το νεαρό της ηλικίας της, μόλις 39 ετών, δεν είναι η πρώτη φορά που αναλαμβάνει θέση ευθύνης. Και κατά το παρελθόν έχει υπηρετήσει ως υπολιμενάρχης ενώ έχει διαχειριστεί και πολλά δύσκολα περιστατικά, όπως για παράδειγμα υποθέσεις με λαθρομετανάστες, αλλά και ένα ναυάγιο φορτηγού πλοίου.

Η ίδια μιλάει στην «Π» για τις προτεραιότητές της, για το εάν αντιμετώπισε προβλήματα ως γυναίκα σε ένα ανδροκρατούμενο εργασιακό περιβάλλον, αλλά και για τις σύγχρονες γυναίκες οι οποίες εκτός από σύζυγοι και μητέρες είναι παράλληλα και σκληρά εργαζόμενες, όπως λέει.

Πότε αναλάβατε λιμενάρχης στο λιμεναρχείο του Αγίου Νικολάου;

«Ανέλαβα στις 25 Μαΐου. Διαδέχθηκα τον πλωτάρχη κ. Σπύρο Αγγελάκη ο οποίος αποσπάστηκε στην Ακαδημία Εμπορικού Ναυτικού στα Χανιά».

Που υπηρετούσατε πριν αναλάβετε το «τιμόνι» του Λιμεναρχείου; 

«Τα τελευταία πέντε χρόνια υπηρετώ στον Άγιο Νικόλαο. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ήμουν υπολιμενάρχης στον Άγιο Νικόλαο και πριν υπηρετούσα ως αξιωματικός στο λιμεναρχείο. Παλαιότερα είχα υπηρετήσει στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Πριν το ΥΕΝ ήμουν στο Κεντρικό Λιμεναρχείο Ραφήνας ως αξιωματικός επίσης. Η πρώτη μου τοποθέτηση μόλις βγήκα από τη Σχολή ήταν στο Λιμεναρχείο της Άνδρου ως υπολιμενάρχης. Ήμουν εκεί η πρώτη γυναίκα υπολιμενάρχης πριν από περίπου 13 χρόνια».

Ξέρετε λοιπόν τα προβλήματα του Αγίου Νικολάου αναφορικά με το Λιμεναρχείο και τις υπηρεσίες που πρέπει να παρέχει;

«Ναι τα γνωρίζω, διότι τα τελευταία χρόνια υπηρετώ ως αξιωματικός, οπότε έχω μία βαθειά γνώση όλων των ζητημάτων του Λιμεναρχείου Αγίου Νικολάου».

Μου έλεγαν συνάδελφοί σας ότι είστε η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει λιμενάρχης στον Άγιο Νικόλαο. Νομίζω και στην Ελλάδα δεν είναι πολλές οι γυναίκες που είναι σε αυτή τη θέση.

«Ναι, είναι αλήθεια ότι είμαι η πρώτη γυναίκα λιμενάρχης εδώ. Δεν ξέρω όμως και δεν μπορώ να πω με σιγουριά για τις υπόλοιπες γυναίκες αξιωματικούς στα Λιμεναρχεία της υπόλοιπης Ελλάδας . Γνωρίζω με σιγουριά ότι υπήρχε γυναίκα λιμενάρχης και στην Άνδρο παλαιότερα».

Το γεγονός ότι είστε γυναίκα σε ένα θεωρητικά ανδροκρατούμενο επάγγελμα σας έχει δημιουργήσει ποτέ πρόβλημα;

«Προσωπικά, δεν είχα ποτέ κανένα πρόβλημα με κανένα συνάδελφο είτε άνδρα είτε γυναίκα. Όταν βάζει κανείς τη δουλειά πάνω από όλα και είναι εντάξει στις υποχρεώσεις του, τότε δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα. Επειδή ξεκίνησα τη σταδιοδρομία μου ανάμεσα σε πολλούς άνδρες συναδέλφους, αυτό ήταν κάτι που αντιμετώπισα από νωρίς και ήξερα πώς να δραστηριοποιούμαι σε αυτό το χώρο με αυτή την «ιδιαιτερότητα». Όμως πραγματικά ποτέ δεν είχα πρόβλημα . Άλλωστε και από την υφιστάμενη νομοθεσία δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ ανδρών και γυναικών στο Λ.Σ. Στη εποχή μας βλέπουμε ότι η γυναίκα εργάζεται και εκτελεί με επιτυχία τα καθήκοντά της, σε όλους τους τομείς, σε όλες τις θέσεις που αναλαμβάνει. Είναι κάτι που έχει περάσει και στην νοοτροπία του πολίτη, ο οποίος εμπιστεύεται τις γυναίκες είτε είναι σε θέσεις εξουσίας είτε όχι».

Μου απαντήσατε και στο ερώτημα εάν μια γυναίκα μπορεί να τα καταφέρει εξίσου καλά με έναν άνδρα σε οποιοδήποτε πόστο.

«Νομίζω ότι τα αποτελέσματα της καθημερινότητας και της δουλειάς μας μιλούν από μόνα τους. Οι γυναίκες συνάδελφοι τα καταφέρνουν εξίσου καλά με τους άνδρες συναδέλφους. Όλοι μας με την ίδια όρεξη και επαγγελματικότητα ασκούμε τα καθήκοντά μας»

Είστε παντρεμένη;

«Ναι, είμαι και μητέρα ενός παιδιού»

Οι γυναίκες πιστεύετε ότι εργάζονται περισσότερο από τους άνδρες σήμερα; Εσείς για παράδειγμα διοικείτε ένα Λιμεναρχείο, έχετε όμως και την ανατροφή του παιδιού αλλά και το νοικοκυριό για τα οποία πρέπει να αφιερώνετε χρόνο. Θέλω να πω ότι κάνετε ουσιαστικά δύο δουλειές.

«Αυτό που λέτε ισχύει παραδοσιακά σε όλη την ελληνική κοινωνία. Η μητέρα και σύζυγος στην ελληνική κοινωνία παραδοσιακά έχει κάποια καθήκοντα που δεν της έχουν αφαιρεθεί, ανεξάρτητα εάν εργάζεται ή όχι . Η οικογένεια και ο κοινωνικός περίγυρος περιμένουν πολλά από εκείνη. Παρά το γεγονός ότι οι απαιτήσεις είναι πολλές πιστεύω ότι οι γυναίκες τα καταφέρνουν μία χαρά. Σε αυτό έχει συμβάλλει το γεγονός ότι και οι άνδρες μας βοηθούν πάρα πολύ. Επειδή οι περισσότερες γυναίκες στις ημέρες μας εργάζονται, έχω παρατηρήσει ότι οι άνδρες έχουν αποδεχτεί αυτή την κατάσταση, έχουν προσαρμοστεί στην πραγματικότητα και οι γυναίκες βοηθούνται πολύ από τους συζύγους τους».

Ο σύζυγός σας είναι συνάδελφός σας;

«Είναι συνάδελφος με την ευρεία έννοια του όρου. Υπηρετεί στην Αστυνομία, στην Αστυνομική Διεύθυνση Λασιθίου».

"Αρχικά ήταν μια διέξοδος, αλλά μετά αγάπησα πολύ το Λιμενικό Σώμα"

Ερώτηση: Οι προτεραιότητές σας ως λιμενάρχης στον Άγιο Νικόλαο ποιες είναι;

Απάντηση: «Ο Άγιος Νικόλαος είναι μία τουριστική πόλη. Το λιμάνι του συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία της πόλης. Όλη η πόλη εξαρτάται κατά πολύ από την καλή λειτουργία του λιμένα. Η προτεραιότητά μου είναι λοιπόν να εξυπηρετηθούν όσο το δυνατόν καλύτερα τα κρουαζιερόπλοια που έρχονται , τα επιβατηγά τουριστικά που διακινούν τους χιλιάδες τουρίστες που μας επισκέπτονται. Θέλω να «καλύψουμε» τις ανάγκες των κρουαζιερόπλοιων, να εξυπηρετούμε τον κόσμο που μας επισκέπτεται με σκοπό να προβληθεί προς τα έξω η καλή εικόνα του Αγίου Νικολάου. Φυσικά καθήκον μας είναι να εξυπηρετούμε και τον πολίτη που χρειάζεται τη βοήθειά μας».

Ερώτηση: Έχετε διαχειριστεί επικίνδυνες υποθέσεις;

Απάντηση: «Εδώ στον Άγιο Νικόλαο ευτυχώς όχι μέχρι στιγμής. Όμως και στην Άνδρο και στη Ραφήνα όπου υπηρέτησα είχαμε πολλά περιστατικά με λαθρομετανάστες. Επίσης είχαμε κι ένα περιστατικό με ένα ναυάγιο. Ένα φορτηγό πλοίο είχε βυθιστεί ανοικτά της Άνδρου, περιστατικό που είχα χειριστεί τότε».

Ερώτηση: Για ποιο λόγο αποφασίσατε να ακολουθήσετε το επάγγελμα του λιμενικού;

Απάντηση: «Αρχικά ήταν μία διέξοδος σε σχέση με το πτυχίο μου. Έχω σπουδάσει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη συνέχεια εισήχθην στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων του Πολεμικού Ναυτικού . Ήταν ένας χώρος το Λ.Σ που θα μπορούσα να αποδώσω σε σχέση με τα προσόντα μου, να αξιοποιήσω το πτυχίο μου και να έχω μία σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. Αυτό ήταν το κίνητρο. Στη συνέχεια όμως αγάπησα πολύ το Λιμενικό Σώμα γιατί μου έδωσε ευκαιρίες να εξελιχθώ. Το αντικείμενο του είναι ευρύ. Καλύπτει πολλούς διαφορετικούς τομείς που έχουν μεγάλο ενδιαφέρον».

Αναδημοσίευση από  http://costagarda.blogspot.gr/2011/06/blog-post_1235.html

Καταγγελίες για βιασμό στον αμερικάνικο στρατό και το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ

Επειδή σ' αυτό το ιστολόγιο μας αρέσει να λέμε τα σύκα σύκα και στη σκάφη σκάφη.

Και να μην εξωραΐζουμε καταστάσεις.

Δημοσιεύουμε και την ακόλουθη είδηση που αφορά το πολεμικό ναυτικό και μάλιστα το αμερικάνικο.

Μα δυστυχώς όχι μόνο το αμερικάνικο και όχι μόνο το πολεμικό...

Βιασμός. Ένα έγκλημα σε βάρος των γυναικών (καμιά φορά και των αντρών, όπως θα δείτε παρακάτω). Ένα έγκλημα ιδιότυπο. Και που στην πιο απλή του περίπτωση λέγεται σεξουαλική παρενόχληση.

Ποια γυναίκα δεν έχει έστω μια φορά στη ζωή της παρενοχληθεί σεξουαλικά;

Και γιατί να ξεφεύγουν από τον κανόνα οι γυναίκες ναυτικοί; Δυστυχώς το θέμα τις αφορά και αυτές.

Τις αφορά μάλιστα και από μια άλλη σκοπιά. Να μη γίνεται αυτός ο κίνδυνος η επαγγελματική τροχοπέδη για όλες. Να μη γίνεται δηλαδή πρόσχημα μη πρόσληψης γυναικών στα πλοία. Και να τιμωρούνται έτσι τα θύματα ακόμη και με επαγγελματικό αφανισμό.

Αυτή δεν είναι λύση. Είναι παραλογισμός.

Και μια και μιλάμε για εμπορικό ναυτικό. Είναι σαν να σταματήσουν τα καράβια να ταξιδεύουν γιατί υπάρχουν πειρατές. Να τα κλείσουμε σε ασφαλή λιμάνια και αγκυροβόλια και να κορδωνόμαστε πως βρήκαμε τη σοφή λύση για την πειρατεία.

Όμοια και για τις γυναίκες. Όπως δεν ήταν λύση οι ζώνες αγνότητας στο μεσαίωνα έτσι και σήμερα είναι απαράδεκτο οι γυναίκες να πληρώνουν το τίμημα των βιαστών ακόμη και με αποκλεισμό από κάποιο επάγγελμα. Γιατί ένας λόγος παραπάνω είναι και η αυτόματη προσβολή σε βάρος των αντρών ναυτικών, στην ίδια ρότα εκείνου που έφτιαξε τη φράση: Ναυτικοί και άλλα κακοποιά στοιχεία!

Αυτοί που πρέπει να πάρουν πόδι από τα καράβια είναι όσοι στερούνται ήθους και όχι μόνο στα χαρτιά έχουν λευκό ποινικό μητρώο! Ήθος όχι μόνο στον τομέα της όποιας σεξουαλικής παρενόχλησης αλλά γενικότερα. Δεν μπορεί ο κάθε παλαβός και ανάγωγος να τρελαίνει την μικρή κοινωνία του καραβιού που έχει έτσι κι αλλιώς τα δικά της προβλήματα. Και τους κινδύνους της θάλασσας και των πλοίων και την απομόνωση την κοινωνική και τη στέρηση των αγαπημένων προσώπων.

Πέρα λοιπόν από τις κλασικές εξετάσεις των γιατρών θα έπρεπε ίσως και ειδικοί ψυχολόγοι να δίνουν το ΟΚ για να μπαρκάρει κάποιος. Αλλά και να παίρνονται τα κατάλληλα μέτρα και στις σχολές και στο καράβι για να μην προκύπτουν τέτοιες συμπεριφορές και τέτοια "φρούτα" στα πλοία.

Σε ποια κοινωνία όμως; Αυτά μόνο σε συνθήκες απόλυτης δημοκρατίας θα μπορούσαν να εφαρμοστούν. Αλλιώς ο κίνδυνος θα είναι τεράστιος να γίνουν μπούμερανγκ σε βάρος όσων απλά είναι ανεπιθύμητοι. Και να τους κολλήσουν και τη ρετσινιά.

Ειδικά στο έγκλημα της σεξουαλικής παρενόχλησης και του βιασμού ακόμη χειρότερα, η πείρα δείχνει πως χρειάζεται μεγάλη προσοχή για να μην κατασκευαστούν θύτες που στην πραγματικότητα είναι θύματα.

Και ακόμη ειδικότερα για την μικρή και ιδιότυπη κοινωνία του καραβιού. Ο βιασμός είναι πάντα μια απειλή για κάθε γυναίκα ή ακόμη και άντρα που εργάζεται εκεί. Μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και λέμε δε συμβαίνουν αυτά εκτός αν η γυναίκα κουνήσει την ουρά της. Όταν ξέρουμε ότι ακόμη και ανήλικα παιδάκια πέφτουν θύματα βιασμού. Αυτά τι κούναγαν;

Το θέμα λοιπόν δεν πρέπει ούτε να υποτιμάται ούτε και να αντιμετωπίζεται με μεσαιωνικές τακτικές. Και στην κατεύθυνση αυτή πιστεύουμε ότι θα βοηθήσει τα μέγιστα η ίδρυση Ένωσης γυναικών ναυτικών. Καθώς ανάμεσα στις γυναίκες ναυτικούς υπάρχουν σήμερα και εκείνες που διαθέτουν επιστημονικές γνώσεις σε κατάλληλους τομείς. Δε θα αρκεστούμε βέβαια μόνο σε αυτές, θα ζητήσουμε την συνδρομή και των αρμοδίων φορέων για να βρεθούν εκείνες οι λύσεις που συνάδουν και με τη δημοκρατία και με την επιστήμη.

Παραθέτω στη συνέχεια το άρθρο που μας έδωσε το έναυσμα για τα σχόλια αυτά.

http://www.star.gr/

Απίστευτες καταγγελίες για βιασμούς γυναικών στο αμερικανικό στρατό

 12.12.2011 - 14.49

  

«Μια γυναίκα στρατιώτης είναι πιο εύκολο να δεχθεί επίθεση από έναν συνάδελφο στρατιώτη παρά να δεχθεί τα πυρά του αντιπάλου…» Έτσι ξεκινά ένα συγκλονιστικό άρθρο στην Guardian όπου φιλοξενούνται συγκλονιστικές μαρτυρίες γυναικών που υπηρέτησαν στον αμερικανικό στρατό και έπεσαν θύματα βιασμού.

«Δεν υπηρετούσα ούτε μήνα στο ναυτικό… ήμουν πολύ νέα. Προσπάθησαν να το αναφέρω αλλά αντί να πάρουν την καταγγελία μου στα σοβαρά, με έβαλαν να κάνω push-ups» εξομολογείται η Kate Weber.

«Δεν μπορώ να κοιμηθώ χωρίς να πάρω ναρκωτικά. Ξυπνάω μέσα στον ύπνο μου και κλαίω καθώς θυμάμαι την σκηνή του βιασμού μου. Και μένω μετά ξύπνια, ξαναζώντας τον εφιάλτη…»

Ο βιασμός στον αμερικανικό στρατό έχει πλέον γίνει τόσο συχνό φαινόμενο που θεωρείται πιο πιθανό μια γυναίκα στρατιώτης στο Ιράκ να κακοποιηθεί από συνάδελφο στρατιώτη παρά να χτυπηθεί από τα πυρά του εχθρού. 

Το ζήτημα είναι τόσο μεγάλο που μια ομάδα από βετεράνους μηνύουν το Πεντάγωνο ώστε να αναγκαστεί να λάβει τα μέτρα του. Η ομάδα αυτή περιλαμβάνει 17 ενάγοντες που αυξήθηκαν σε 28 (3 άντρες και 25 γυναίκες) οι οποίοι ισχυρίζονται ότι έπεσαν θύματα βιασμού ενώ υπηρετούσαν στις ένοπλες αμερικανικές δυνάμεις. 

Μάλιστα κατηγορούν τους πρώην γραμματείς Άμυνας Donald Rumsfeld και Robert Gates οι οποίοι τιμωρούσαν όσους και όσες τολμούσαν να αναφέρουν την σεξουαλική κακοποίηση την οποία είχαν υποστεί και όσους είχαν ζητήσει την δίωξη των δραστών.

Η υποναύαρχος Grace Murray Hopper (1906-1992) - επιστήμονας της Πληροφορικής και αξιωματικός του ναυτικού των ΗΠΑ

Murray Hopper

 Grace Murray Hopper

(1906-1992)

Σε μια εποχή όπου οι υπολογιστές καταλάμβαναν ολόκληρα δωμάτια και η λειτουργία τους βασιζόταν σε κωδικούς και περίπλοκα μαθηματικά, η ανάπτυξη γλωσσών προγραμματισμού φάνταζε μακρινή και αναγκαία. Η διορατικότητα, μαχητικότητα και εξυπνάδα μιας συγκεκριμένης γυναίκας, της Grace Murray Hopper, ήρθε να ξεκινήσει μια νέα εποχή στη βιομηχανία των υπολογιστών.

j

Η Υποναύαρχος Grace Murray Hopper ήταν διακεκριμένη Αμερικανίδα επιστήμονας της Πληροφορικής και αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Ήταν μία από τις πρώτες προγραμματίστριες του πρώτου μεγάλης κλίμακας αυτόματου ψηφιακού υπολογιστή, του Harvard Mark I, και ανέπτυξε τον πρώτο μεταγλωττιστή (compiler). (7)

 

Παιδική ηλικία

Το όνομα της ήταν GraceBrewsterMurrayκαι γεννήθηκε στην πόλη της Νέας Υόρκης, στις 9 Δεκεμβρίου του 1906 (1).

Πατέρας της ήταν ο ασφαλιστής Walter Murrey και μητέρα της η Mary Van Horne. Είχε δύο ακόμη αδέρφια. Η μητέρα της αγαπούσε πολύ τα μαθηματικά και αυτή της την αγάπη φαίνεται πως εμφύσησε και στην κόρη της (3).

Από παιδί, της άρεσε να αποσυναρμολογεί αντικείμενα και να τα επανασυναρμολογεί. Όταν ήταν επτά ετών, αποφάσισε να ανακαλύψει πώς λειτουργεί το ξυπνητήρι. Πήρε ένα, το διέλυσε και προσπάθησε να το συναρμολογήσει. Όταν ανακάλυψε πως δεν μπορεί, πήρε ένα άλλο και επανέλαβε την διαδικασία ώστε αυτή τη φορά να παρατήσει ακριβώς την κάθε κίνηση και λειτουργία του. Κατέληξε να έχει διαλύσει επτά ξυπνητήρια…(3). Οι γονείς της αντί να εκνευριστούν και να την σταματήσουν, την ενθάρρυναν συνεχώς να ασχοληθεί με αυτά που την ενδιέφεραν, δηλαδή τα μαθηματικά και τη μηχανολογία (4).

 

Πίστευαν πως η κόρη τους θα έπρεπε να έχει τις ίδιες εκπαιδευτικές ευκαιρίες με το γιο τους. Ο πατέρας της την ενθάρρυνε να μην ακολουθήσει τους παραδοσιακούς ρόλους των γυναικών. Στο γυμνάσιο, η Hopper, έπαιζε καλαθοσφαίριση, χόκεϊ και πόλο (3).

Σπουδές

Η Hopper σπούδασε σε δυο κορυφαία πανεπιστήμια της εποχής, το Vassar, το οποίο ήταν πανεπιστήμιο θηλέων, και το Yale (4). Συγκεκριμένα, έλαβε ένα πτυχίο στα μαθηματικά και τη φυσική από το Πανεπιστήμιο του Vassar το 1928, και αργότερα μεταπτυχιακό και διδακτορικό στα μαθηματικά από το Yale το 1930 και το 1934 (1, 2).

Γάμος

Το 1930, παντρεύτηκε τον καθηγητή VincentForestHopper με τον οποίο έζησε 10 περίπου χρόνια. Χώρισαν το 1945, και την ίδια χρονιά ο Hopper σκοτώθηκε πολεμώντας στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (3).

 

Μάχη για είσοδο στο ναυτικό

Η Hopper δούλεψε στο Vassarως επίκουρη καθηγήτρια από το 1933 ως το 1943, διδάσκοντας μαθηματικά (1).

Έπειτα από 12 χρόνια στο Vassar, αποφάσισε να αλλάξει κατεύθυνση όταν ξεκίνησε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και να καταταγεί στο ναυτικό. Αντιμετώπισε πολλές επίσημες ενστάσεις (4) αλλά με το πείσμα και την μαχητικότητα που την διέκρινε κατάφερε, ύστερα από επανειλημμένες προσπάθειες, να εισαχθεί στο Αμερικανικό Ναυτικό. Κατατάχθηκε στο Ναυτικό πρόγραμμα WAVES (WomenAcceptedforVoluntaryService) τον Δεκέμβριο του 1943. Τον επόμενο χρόνο έγινε υπολοχαγός και της ανατέθηκε ένα ερευνητικό πρόγραμμα του Γραφείου Συντονισμού Υπολογιστών στα εργαστήρια Cruft του Πανεπιστημίου του Harvard. Αποτελούσε το τρίτο μέλος της ερευνητικής ομάδας που είχε συγκροτηθεί υπό τον HowardH. Aiken(1, 2).

j

 

Το MarkIκαι ΙΙ

 

Η Hopper έγινε η πρώτη προγραμματίστρια του υπολογιστή του ναυτικού, MarkI. Ο συγκεκριμένος υπολογιστής αποτελούσε το μηχανολογικό θαύμα της εποχής και ήταν ένας από τους πρώτους υπολογιστές που έχουν δημιουργηθεί (4). Το συγκεκριμένο μηχάνημα είχε 16 μέτρα μάκρος, 2,5 μέτρα ύψος και 2,5 μέτρα πλάτος. Αυτό το θαύμα της σύγχρονης επιστήμης μπορούσε να αποθηκεύσει 72 λέξεις και να εκτελέσει τρεις εντολές κάθε δευτερόλεπτο (5). Το τέλος του πολέμου βρήκε τη Hopper να εργάζεται στις επόμενες εκδοχές του Mark I, τον υπολογιστή Mark II και III.

jjj

jjj

Ο όρος “debug”

Η Hopperείναι επίσης γνωστή για ένα αστείο γεγονός που περιλαμβάνει ένα “bug” (ζωύφιο) στο σύστημα του υπολογιστή. Κάποια στιγμή, ενώ το HarvardMarkII δυσλειτουργούσε, ανακάλυψε ότι ένας από τους ηλεκτρομηχανικούς διακόπτες του είχε φράξει όταν ένας μικρός σκώρος κόλλησε μέσα σε αυτό. Από που προήλθε ο σκώρος κανένας δεν ήξερε, αλλά η Hopper αφαίρεσε το νεκρό του σώμα, το κόλλησε με ταινία στο ημερολόγιο και σημείωσε σε αυτό ότι είχε βρει το “ζωύφιο”. Αν και η χρήση του όρου “bug” για να περιγράψει ένα τεχνικό πρόβλημα χρονολογείται από τον 19^ο αιώνα, η Hopper αναφέρεται ως η πρώτη που αναγνώρισε ένα “computerbug” …κυριολεκτικά! (1).

 

Έτσι είναι αυτή η οποία έδωσε στον όρο “debug” την τωρινή του σημασία, της αφαίρεσης δηλαδή ελαττωματικών προγραμμάτων από το σύστημα (4).

 

Απομάκρυνση και επιστροφή στο ναυτικό

Το 1946, σε ηλικία 40 ετών, η GraceMurrayHopperαπαλλάχθηκε από την ενεργό δράση, αφού τελείωσε η θητεία της στο Ναυτικό ως εν ενεργεία αξιωματικού παραμένοντας, ωστόσο, σε εφεδρεία. Μπήκε έπειτα στο «HarvardFacultyattheComputationLaboratory» όπου η εργασία της συνεχίστηκε στους MarkIIκαι IIIυπολογιστές για το ναυτικό (5).

Το 1949 ξεκίνησε τη συνεργασία της με την εταιρία «Eckert-Mauchly Computer Corporation», στη Φιλαδέλφεια (είναι η μετέπειτα αποκαλούμενη εταιρεία SperryRand), όπου συμμετείχε στη σχεδίαση του πρώτου εμπορικού μεγάλου ηλεκτρονικού υπολογιστή «UNIVACI» (5, 6). Έτσι η Hopper ασχολήθηκε με τον ιδιωτικό τομέα, και συγκεκριμένα με τον υπολογιστή UNIVAC, ως επικεφαλής μηχανικός.

Εκείνη την εποχή ήταν πολύ δύσκολο να χειρισθεί κανείς έναν υπολογιστή, και αυτό γιατί δεν υπήρχαν ακόμη γλώσσες προγραμματισμού. Όλες οι εντολές έπρεπε να δίνονται από τον χειρίστη σε περίπλοκους μαθηματικούς κωδικούς. Η Hopper διευκόλυνε αυτή τη διαδικασία δημιουργώντας καινούργιες γλώσσες προγραμματισμού (4).

 

 

Ο πρώτος μεταγλωττιστής και η γλώσσα COBOL

Ίσως η πιο γνωστή συμβολή της στην τεχνολογία των υπολογιστών ήταν η εφεύρεση του “μεταγλωττιστή”(compiler) , του ενδιάμεσου δηλαδή προγράμματος που μεταφράζει τις οδηγίες από αγγλική γλώσσα σε μια γλώσσα που κατανοεί ο υπολογιστής (2). Αποτελεί ένα τύπο λογισμικού, που χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα, για τη μετάφραση δακτυλογραφημένων οδηγιών σε κώδικα που οι μηχανές μπορούν να καταλάβουν (1).

 

Η βιομηχανία των υπολογιστών άλλαξε δραστικά αφότου υποστήριξε την ανάπτυξη της γλώσσας COBOL (common-business-oriented-language). Η COBOL ήταν η πρώτη γλώσσα προγραμματισμού που επέτρεψε στον προγραμματιστή να μιλήσει στον υπολογιστή με λέξεις παρά με αριθμούς (3, 5).

 

Το 1983 η Hopper είπε σε συνέντευξή της στο VoiceofAmerica:

« Θεώρησα ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι πρέπει να είναι σε θέση να χρησιμοποιούν τον υπολογιστή και ότι θα πρέπει να είναι σε θέση να του μιλούν σε απλά αγγλικά. Και αυτό ήταν η αρχή της COBOL.» (3).

 

Η πορεία προς τον βαθμό του Υποναυάρχου

Το 1966 το Ναυτικό την αποστράτευσε με το βαθμό του πλωτάρχη, και την ανακάλεσε στην ενεργό υπηρεσία μόλις το 1967, για ένα διάστημα έξι μηνών. Η σπουδαιότητα και αναγκαιότητα της εργασίας της ήταν τέτοια που τελικά αντί για 6 μήνες, της ζητήθηκε να προσφέρει τις υπηρεσίες της έπ’ αόριστον (5, 6).

 

Το 1973 προάχθηκε σε πλοίαρχο και τοποθετήθηκε στη Διοίκηση Αυτοματοποίησης Δεδομένων (Naval Data Automation Command) του Ναυτικού ως ειδική σύμβουλος. Στη θέση αυτή παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή της το 1986. Ωστόσο, δε διέκοψε τους δεσμούς της με την ακαδημαϊκή κοινότητα και εξακολούθησε να δίνει διαλέξεις σε μεγάλα πανεπιστήμια (5, 6).

 

Το 1983 προάχθηκε σε αρχιπλοίαρχο, σε ειδική τελετή στο Λευκό Οίκο, και λίγο πριν την αποστράτευσή της, της απονεμήθηκε ο βαθμός του υποναυάρχου. Ήταν ογδόντα ετών και η γηραιότερη εν ενεργεία αξιωματικός του Ναυτικού (6).

jjj

jj

jjjΤιμητικέςδιακρίσεις

Η Υποναύαρχος Hopperέλαβε πολλά βραβεία και τιμές για τις επιτεύξεις της. Συγκεκριμένα έλαβε 47 τιμητικούς τίτλους (3).

Το 1967 από το DataProcessingManagementAssociation με το βραβείο «άντρας της χρονιάς» το οποίο και έδινε για πρώτη φορά (3, 4).

Το 1991 της απονεμήθηκε το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνολογίας «για τις πρωτοποριακές της επιτεύξεις στην ανάπτυξη των γλωσσών προγραμματισμού υπολογιστών που απλοποίησαν την τεχνολογία των υπολογιστών και άνοιξαν την πόρτα σε έναν σημαντικά μεγαλύτερο κόσμο χρηστών». Ήταν η πρώτη γυναίκα που λάμβανε αυτό το βραβείο μόνη της (1), χωρίς δηλαδή να το μοιράζεται με κάποιον άλλον.

Ήταν η πρώτη Αμερικανίδα υπήκοος και η πρώτη γυναίκα που έγινε διακεκριμένο μέλος του Βρετανικού Οργανισμού Πληροφορικής. Το 1991 έλαβε το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνολογίας και το 1996 ναυπηγήθηκε προς τιμήν της το USS Hopper (DDG-70), ένα από τα λίγα πολεμικά πλοία του Αμερικανικού Ναυτικού που φέρουν γυναικείο όνομα. (7)

Το παράδειγμα της Hopper ενθάρρυνε και άλλες γυναίκες να ασχοληθούν με την βιομηχανία των υπολογιστών (4).

 

Πρέσβης της αλλαγής

Η ηλικιακή ομάδα στην οποία της άρεσε να απευθύνεται ήταν αυτή των 17-20, γιατί πίστευε ότι οι νέοι είναι ατρόμητοι και αναρωτιούνται πολύ περισσότερο από ότι οι μεγαλύτεροι. Στις διαλέξεις παρέτρεπε τους νέους να είναι καινοτόμοι, ανοιχτόμυαλοι, να δοκιμάζουν νέα πράγματα και να μην φοβούνται την αλλαγή (3).

Κατά την άποψή της, η πιο καταστρεπτική φράση είναι:

«Εμείς πάντα το κάναμε με αυτόν τον τρόπο» (We’vealwaysdoneitthisway) (5)

 

Ενώ συνήθως στις διαλέξεις της υποστήριζε:

«τα ανθρώπινα όντα είναι αλλεργικά στην αλλαγή. Δεν συμπαθούν την αλλαγή».

 

Η GraceHopperέζησε ένα ολόκληρο αιώνα αλλαγών. Ήταν μέρος της εξέλιξης της επιστήμης των υπολογιστών και μια από τους σημαντικότερους προγραμματιστές τους.

Η Υποναύαρχος GraceHopperαγαπούσε την αλλαγή… και τελικά έφερε την αλλαγή!

jjj

Αναφορές

1 IEEE Virtual Museum. “Grace Hopper”.

2 “Grace Murray Hopper: Pioneer Computer Scientist”. In San DiegoSupercomputerCenter. “Women in Science: A Selection of 16 Significant Contributors”

3 Danis, S., A. (1997). “Rear Admiral Grace Murray Hopper”.

4 Fara, P. (2005). “Scientists anonymous: Great stories of women in science”. U.K.: Wizard Books.

5 Dickason, E. “Grace Murray Hopper: Remembering Grace Murray Hopper – A Legend in Her Own Time” . About.com

6 Βικιπαίδεια. “Γκρέις Μάρει Χόπερ”

7 Τζιουμάκης, Η., Α. “Γυναίκες της Πληροφορικής…”. Καστοριά, Ιούνιος 2007

______________________________
αναδημοσίευση από

http://womenstories0mathstories.wordpress.com



 ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

 Αυτές είναι οι γυναίκες! Αυτές μπορούν να είναι οι γυναίκες όταν τους επιτρέπουν να δείξουν τι αξίζουν και δεν τους βάζουν εμπόδια λόγω φύλου...