Το παράπονο του Καββαδία για τον Σεφέρη και το δικό μας παράπονο για τις κατηγορίες σε βάρος των γυναικών ναυτικών που ερωτοτροπούν επί των πλοίων...

Ένα παράξενο θέμα μας προέκυψε τις τελευταίες ειδικά μέρες στο γκρουπ Καπετάνισσες στο face book. Κάποιες νεαρές συναδέλφισσες διαμαρτύρονται που άλλες γυναίκες ναυτικοί ερωτοτροπούν στα πλοία που ταξιδεύουν με αποτέλεσμα όπως καταγγέλλουν οι νεαρές να μη βρίσκουν εκείνες δουλειά! Μεταφέρω και ένα χαρακτηριστικό σχόλιο όπως ακριβώς γράφτηκε στο γκρουπ:

Μέχρι πότε πια θα μας κάνουν ρεζίλι ορισμενες κοπέλες που μπαίνουν στα πλοία και το μόνο που τους νοιάζει είναι το πως θα μπλέξουν με αξιωματικό ή με κάποιον άντρα τέλος πάντων.Ζητάω συγνώμη από όλες στο γκρουπ αν γίνομαι αγενής αλλά ειλικρινά καταντάει αηδία πια να γίνονται τέτοια σκηνικά και να μην μπορούμε να βρούμε δουλειά.Τουλάχιστον αν τόσο πια δεν αντέχετε κρύψτε το με κάποιο τρόπο μην μας παίρνει όλες οι μπάλα....Μετά δεν έχουν άδικο να μην μας παίρνουν σε εταιρείες που έχουν γίνει τέτοια σκηνικά.Τα έγραψα αυτά λόγω ενός σκηνικού που διάβασα οτι έγινε πρόσφατα με δοκιμίνα και αξιωματικό.Ίσως να το διαβάσατε και αλλες... 

Το θέμα συζητήθηκε αρκετά και μάλιστα κάποιες παλαίμαχες τόνισαν στα δικά τους σχόλια τα εξής: 

Όλες έχετε δίκιο σε ότι κι αν είπατε, αλλά μπλέξιμο από μπλέξιμο έχει διαφορά... Εγώ έμπλεξα κάποτε, πρωτόμπαρκη, στο καράβι αλλά ήταν ο άνθρωπος της ζωής μου, είμαστε μαζί 32 ευτυχισμένα χρόνια, με τρία υπέροχα παιδιά, έχουμε ήδη 2 εγγόνια αλλά αυτή η όμορφη οικογένεια λίγο έλειψε να γκρεμιστεί από μια .... δοκίμισσα ... πριν 7 χρόνια. Ο λόγος ; Για να περνάει καλά η ... κυρία... και να λουφάρει απ τη δουλειά... Με το δικό μου δεν τα κατάφερε να μας κλείσει το σπίτι αλλά απ' ότι ξέρω τα έχει καταφέρει με άλλα σπίτια. Είναι βλέπετε το ποιόν της τέτοιο... Γι αυτό λοιπόν στην αρχή σας είπα μπλέξιμο από μπλέξιμο έχει διαφορά. Θα πρέπει να προσέχουμε και να κρατάμε τη θέση μας πάντα ψηλά!!!!

Κι άλλη επίσης παλαίμαχη καπετάνισσα έγραψε:

 Τωρα ξερετε στα βαπορια κλειστη κοινωνια βλεπεις τον αλλο ολη την ωρα σου αρεσει δεν σου αρεσει θα φας στο ιδιο τραπεζι θα του παραδωσεις βαρδια ... ...Αμα ησουν γιατρος , δασκαλα , αρχιτεκτονας πως θα φεροσουν; ...υπαρχει το ακραιο της καλογριας ...που αμα ηθελε να αγιασει θα παει σε μοναστηρι και της "ελευθερων ηθων" που αν ηθελε αυτο θα πηγαινε σε "οικο" ολες καπου στη μεση ειμαστε. Κι εγω γνωρισα τον ανδρα μου σε καποιο μπαρκο και ειμαστε μαζι 18 χρονια με δυο παιδακια...τα κοριτσια που τελειωσαμε μαζι οι αντρες μας συναδελφοι ειναι.

Το θέμα όπως καταλαβαίνετε χωρά πολλή συζήτηση. Και δεν είναι εύκολο να καταλήξουμε σε κοινές απόψεις. Διότι αφορά θέματα ηθικής και η ηθική ως γνωστόν διαθέτει ιδιότητες λάστιχου... ο καθένας δηλαδή την προσαρμόζει κατά το δοκούν και όπως τον συμφέρει.

Ποια είναι η δική μας θέση; Του ιστολογίου; Σίγουρα όχι του ηθικολόγου. Τέτοιο ρόλο τον αφήνουμε σε όσους ποτέ τους δεν άκουσαν το "ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω"! Περισσότερο μας καλύπτει ο κυρ Νίκος ο Καββαδίας. Ο ποιητής και βαθύτατα ανθρώπινος. Και που κατάφερε ακριβώς γι' αυτό κάποτε να παρεξηγηθεί με το Σεφέρη:

Υπάρχει μάλιστα και μια παλιότερη σχετική αναφορά σε ανάρτηση του φόρουμ:

 http://kapetanisses.blogspot.gr/2008/01/blog-post_4826.html

για την περίφημη Εσμεράλδα...

Αναρωτιέμαι λοιπόν αν όσοι εγείρουν θέματα ηθικής τάξης και κατηγορούν τις γυναίκες ναυτικούς γιατί τολμάνε να ερωτευθούν έχουν διαβάσει ποτέ τους Καββαδία. Κι αν τον διάβασαν, τον έχουν εννοήσει; Πχ εκείνους τους στίχους του φωτιά:

αλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό

έπαιρνες τρεις μήνες στην αράδα

με του καπετάνιου τη μιγάδα

μάθημα πορείας νυχτερινό

Ποια ήταν αυτή η μιγάδα; Και ποιο το νυχτερινό μάθημα που έπαιρνε ο άλλος τρεις μήνες στην αράδα; 

Γεμίσαμε ηθικολόγους σήμερα, γεμίσαμε Σεφέρηδες... Κι αξίζει πραγματικά εδώ να παραθέσουμε απόσπασμα από άρθρο της εφημερίδας ΤΟ ΒΗΜΑ για τον ... ερωτόληπτο Σεφέρη!!!

http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=157271

Ποιος θα φανταζόταν ποτέ πως γύρω από τον Σεφέρη, που θεωρούσαμε ότι γνωρίζουμε, θα πλεκόταν μια τόσο συναρπαστική βιογραφία, που θα αποκάλυπτε το φοβερό ερωτικό ταμπεραμέντο του ποιητή και τις άγνωστες πτυχές του διπλωμάτη, ερμηνεύοντας, βιογραφικώς και φροϋδικώς, ένα έργο κρυπτικό και δυσπρόσιτο. Λες και το άβατο του εργαστηρίου του Σεφέρη περίμενε, νοικοκυρεμένο εδώ και χρόνια, τον άνθρωπο που θα το πατούσε καταυγάζοντας τα σκότη του. Ως φαίνεται, διά βίου βασάνισαν τον Σεφέρη «οι λαχτάρες του σώματος». Μόλις έβδομη στο ερωτικό γαϊτανάκι έρχεται η Μαρώ και μάλιστα δεν είναι η τελευταία, χωρίς να μετρούμε τις «πεταλούδες» που δυστυχώς δεν άφησαν ίχνη.

Οι λαχτάρες του σώματος

Τον Σεφέρη τον συγκινούσε «ο τύπος της μεγαλύτερης γυναίκας, της καλλονής, της γυναίκας με ισχυρό χαρακτήρα». Ας όψεται «το οιδιπόδειο σύμπλεγμα απέναντι στον πατέρα του». Εξόχως σημαντική η παρατήρηση για «τον εκ φύσεως αριστερόχειρα Γιώργο που αναγκάστηκε να μάθει να κρατά την πένα στο δεξί». Πρώτος έρως, μια φίλη της αδελφής του της Ιωάννας, η «Μέλπα», που «τον ξαπόστειλε». Δεύτερος, η κόρη της πρώτης σπιτονοικοκυράς του στο Παρίσι, η Σουζόν, που «τον εξευτέλισε». Τρίτος και «βραχύβιος», η Νορβηγίδα Κίρστεν, με την οποία κατ' εξαίρεση «φάνηκε σκληρόκαρδος». Ακολουθεί «ο πρώτος μεγάλος έρωτας της ζωής του» η Γαλλίς Ζακλίν, που όμως «ήθελε γάμο» και «ο δεσμός τους θα γίνει απείρως οδυνηρός». Θα τον αγαπά μέχρι τέλους και θα ταξιδέψει στην Ελλάδα, το καλοκαίρι του 1971, για έναν τελευταίο αποχαιρετισμό που δεν στάθηκε δυνατός.

Δυστυχώς, η αλληλογραφία τους λανθάνει. Ο έρωτας για τη Ζακλίν θα επικαλυφθεί από το πάθος για την επόμενη μοιραία γυναίκα της ζωής του, τη Λουκία Φωτοπούλου, χαϊδευτικά Λου. Ενα ρομάντζο, λιγότερο συναισθηματικό, εντόνως αισθησιακό, καθώς η Λου, παντρεμένη και χωρισμένη, «έχει σχέσεις με γυναίκες όπως και με άντρες και προστατεύει με σθένος την ερωτική ελευθερία της». Πυκνή η αλληλογραφία τους, παραμένει αδημοσίευτη. Καιρός να την διαβάσουμε, αφού η Λου ενέπνευσε το «ημι-αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα «Εξι νύχτες στην Ακρόπολη», το οποίο και ερμηνεύει ο βιογράφος, ταυτίζοντας τη Λου με τη μυθιστορηματική ηρωίδα Σαλώμη ή και Μπίλιω.

Οργασμός γραφής

Επεται και ως ανάπαυλα επώδυνων αμφιταλαντεύσεων και χωρισμών, μια χαριτωμένη Ρωσίδα στις Σπέτσες, πριν από τη γνωριμία με τη Μαρίκα Ζάννου, κατόπιν Λόντου και τέλος Μαρώ Σεφέρη. Αν και όταν τέθηκε θέμα γάμου και με τη Μαρώ, εμπλεκομένων και των παιδιών της, ο Σεφέρης ετράπη και πάλι σε φυγή, ζητώντας παρηγοριά στον έρωτα μιας Βολιώτισσας. Οπως και αν έχει, η συμβίωση με τη Μαρώ κατακάθισε «το βιολογικό ένστικτο για τη ζωή» του Σεφέρη, που θα ανανεωθεί χρόνια αργότερα στην Κύπρο, όπου όμως περιορίστηκε στη «θεά του έρωτα» και έφερε μόνο «οργασμό γραφής». «Σπάνιας οικειότητας και αντοχής» η σχέση του ζεύγους Σεφέρη, ωστόσο, καλοκαίρι του 1958, κατά την κορύφωση του Κυπριακού, την τάραξαν «οι χάρες μιας νεότερης γυναίκας», ενώ δυόμισι χρόνια αργότερα, κυριολεκτικώς την ταρακούνησε η γοητεία «νεαρής υπαλλήλου της πρεσβείας» στο Λονδίνο, οδηγώντας τη Μαρώ σε «απόπειρα αυτοκτονίας». Ανώνυμοι μένουν αυτοί οι δύο τελευταίοι πειρασμοί του Σεφέρη και νεφελώδεις οι σχετικές μαρτυρίες. Το σημαντικό είναι πως ο Σεφέρης ξέδωσε συνθέτοντας «πορνογραφικά δίστιχα», τα μεταθανάτια «Εντεψίζικα». Πάντως, τέλος στις ερωτικές δοσοληψίες του έδωσε μια κρίση προστάτη, που μάλλον τον προστάτεψε οριστικώς. [...] (διαβάστε τη συνέχεια στο άρθρο του Βήματος)

Καταλάβατε; Αυτός ο άνθρωπος, ο αγαπητός κατά τα άλλα Γιώργος Σεφέρης, τα έβαλε με τον φουκαρά τον Καββαδία και του έκοψε και την καλημέρα γιατί ο Κόλιας τολμούσε στα φανερά να επισκέπτεται τα μπορντέλα των λιμανιών και να συγχρωτίζεται με πόρνες. Θεωρώντας προφανώς πλέον ηθικό να μπλέκει εκείνος με παντρεμένες! 

Έτσι ακριβώς κι εκείνοι οι καρεκλόβιοι των γραφείων των ναυτιλιακών εταιρειών. Που λιθοβολούν κοριτσάκια γιατί τολμήσανε να ερωτευθούν στο καράβι! Δεν συμπεριφέρθηκαν ως καλόγριες! Και τιμωρούν τη δήθεν ακολασία τους με την άρνηση σε άλλες γυναίκες να τις προσλάβουν. Διότι ως γνωστό όταν μία γυναίκα είναι πουτάνα, όλες πουτάνες γίνονται! Συλλήβδην!!!!! 

Αυτοί όμως που λιθοβολούν ποιοι είναι; Και τι κάνουν στη δική τους ερωτική ζωή; Πόσο ηθικοί και αγνοί και αναμάρτητοι είναι; 

Κι ακόμη. Είναι πουτάνα όποια γυναίκα ερωτευθεί έναν άντρα και δημιουργήσει σχέση μαζί του; Έτσι που το πάνε μερικοί μερικοί στο τέλος θα υποχρεώνουν μια γυναίκα για να μπαρκάρει να της φορέσουν ζώνη αγνότητας!!! 

Είναι μάλιστα αστείο το όλο ζήτημα όταν καλά γνωρίζουμε τους λόγους για τους οποίους οι εταιρείες συναίνεσαν στη ναυτολόγηση γυναικών. Ο σκοπός ήταν να δημιουργηθούν ζευγάρια ναυτικών, να γίνει πιο ανθρώπινη η ζωή στο καράβι και όχι να φτιαχτούν νέα μοναστήρια...  Και τι μοναστήρια! Γιατί οι καλόγεροι δεν έχουν σεξουαλική ζωή (τουλάχιστον επίσημη) δεν έχουν όμως και το άλλο φύλο να τους σκανδαλίζει. Τα καράβια όμως; Τι παραλογισμός είναι αυτός να κλείνεις μέσα στη λαμαρίνα άντρες και γυναίκες για βδομάδες και για μήνες και να απαιτείς να μην ερωτευθούν! Να κρατήσουν τις ερωτικές τους ορμές! Και να επιβληθούν στη φυσική ροπή του ανθρώπου... 

Σαφέστατα και δεν υποστηρίζουμε τον ηθικό εκτραχηλισμό. Ανάμεσα όμως σ' αυτόν και στο άλλο άκρο του καλογερισμού υπάρχει και η μέση οδός των φυσιολογικών ανθρώπων και αυτή ακριβώς θεωρούμε τη δέουσα. Αυτή δηλαδή που εδώ και δεκαετίες, και από την είσοδο γυναικών στα πληρώματα των πλοίων, οδήγησε πολλούς ναυτικούς στα σκαλοπάτια της εκκλησίας ή του δημαρχείου. 

Και στο κάτω κάτω. Όταν προκύπτει κάποιο ερωτικό μπλέξιμο σε καράβι που προσκρούει στα περί ηθικής πιστεύω της κοινωνίας μας, δε φταίει ντε και καλά η γυναίκα ή μόνο η γυναίκα. Δεν μπορεί λοιπόν σε καμία περίπτωση εκεί να στηρίζονται κάποιοι για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα και τη μη πρόσληψη γυναικών. Και βεβαίως είναι τελείως παράλογο να τιμωρούνται στο όνομα της μιας που μπορεί να δημιούργησε πρόβλημα με τους έρωτές της επί πλοίου όλες τις άλλες γυναίκες! Δε θα μας τρελάνουν ούτε θα μας γυρίσουν στο μεσαίωνα οι όποιοι μισογύνηδες. 

Εκτός όλων των άλλων και ανεξάρτητα της διαφορετικής αντίληψης που μπορεί ο καθένας να έχει για το ζήτημα, είναι και παράνομο με τέτοιες φτηνές δικαιολογίες να καταπατούν την ισότητα των δύο φύλων σε θέματα εργασίας. Επιφυλασσόμαστε λοιπόν και για επώνυμες καταγγελίες όπου δει αν περιέλθουν σε γνώση μας παρόμοια απαράδεκτα περιστατικά στο μέλλον.