Καπετάν Μαριάννα Μαρούδα, πολύχρονη και να μας ζήσεις! να τιμάς στους αιώνες τις Ελληνίδες και τις Καπετάνισσες!

Οι Ελληνίδες Καπετάνισσες εύχονται από καρδιάς στο αστέρι του κλάδου μας, την καπετάν Μαριάννα Μαρούδα,

με αφορμή τα σημερινά της γενέθλια, να τα εκατοστήσει! Με υγεία, ευτυχία και ό,τι άλλο ποθεί η καρδούλα της! Να καμαρώνει και να χαίρεται το βλαστάρι της, το μοναχογιό της, που μεγαλώνοντας είμαστε σίγουρες πως θα νιώθει εξαιρετικά περήφανος για τη μάνα του, την πρώτη Ελληνίδα που μετά από λαμπρή καριέρα και στα πλοία και στη ναυτική εκπαίδευση,  συνταξιοδοτόθηκε με το βαθμό του Α' Πλοιάρχου!

Για όλες εμάς η Μαριάννα Μαρούδα αποτελεί πρότυπο. Κι ας έχουμε και άλλες καπετάνισσες που έφτασαν να πλοιαρχεύσουν. Η Μαριάννα δεν πέτυχε μόνο αυτό. Κατάφερε και μεταπηδώντας στη ναυτική εκπαίδευση να κατακτήσει και το πόστο της διεύθυνσης Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού, στις Οινούσσες. Την Αιγνούσα, όπως αποκαλεί η ίδια το νησί, και που είναι και τόπος καταγωγής του συζύγου της, πλοίαρχος και εκείνος αλλά και αθώο θύμα της τόσο δύσκολης δουλειάς και των υπεράνθρωπων προσπαθειών που καλείται ένας καπετάνιος να φέρει σε πέρας. Η Μαριάννα κατάφερε και στο χτύπημα αυτό της μοίρας να σταθεί καπετάνισσα με τα όλα της. Να δαμάσει κι αυτόν τον φουρτουνιασμένο ωκεανό, τον χίλιες φορές πιο άγριο από εκείνον που έχει να θυμάται ότι συνάντησε συνταξιδεύοντας με τον άντρα της επί δύο συνεχόμενα έτη στο ίδιο καράβι και έχοντας οι δυο τους μοιράσει τους ρόλους πλοιάρχου και υποπλοιάρχου ανά εξάμηνο. Γιατί εκείνος έτσι το θέλησε, αναγνωρίζοντας την αξία της γυναίκας του, να την έχει και καπετάνιο του στο καράβι και όχι μόνο στην καρδιά του!

Βρήκε λοιπόν η Μαριάννα τη δύναμη να σταθεί και πάλι στα πόδια της, να μεγαλώσει το μονάκριβο παιδί τους, αλλά και να πραγματοποιήσει ως διευθύντρια της ΑΕΝ Οινουσσών μια λαμπρή σταδιοδρομία, παράδειγμα προς μίμηση από κάθε πλευρά.

Ως μάνα αγκάλιασε τους εκεί σπουδαστές και σπουδάστριες. Και αγωνίστηκε ως λέαινα να τους εξασφαλίσει καράβι για το εκπαιδευτικό τους ταξίδι. Την ίδια ώρα που πολλοί άλλοι αδιαφορούν και περιορίζονται στα τυπικά τους καθήκοντα.

"Δε ζητούσα να τους ναυτολογήσουν, έπαιρνα ως διευθύντρια σχολής τηλέφωνο στις εταιρείες και απαιτούσα να τους προσλάβουν", την άκουσα να μου λέει πρόσφατα και την καμάρωσα για μια ακόμη φορά. Και την ίδια ώρα μου εξέφρασε το βαθύ της παράπονο που τώρα πια, μη έχοντας θεσμική θέση, δεν μπορεί πλέον να πράξει το ίδιο. Να βοηθήσει τους εκατοντάδες δοκίμους που δε βρίσκουν πλοίο και κινδυνεύουν ακόμη και να διαγραφούν από τις ΑΕΝ, όπως δυστυχώς προβλέπεται από τον κανονισμό σπουδών. Γιατί η Μαριάννα δεν έμαθε ποτέ τι σημαίνει μέσον και εκμεταλλεύομαι γνωριμίες. Με το σπαθί της και μόνο έφτασε εκεί που έφτασε. Και δεν έμαθε να παρακαλά για όσα είναι αυτονόητα και δίκαια. Με το κεφάλι πάντα ψηλά και βλέμμα και φωνή που σε καθηλώνουν!

Εγώ, που ξέρω τη Μαριάννα από κοριτσάκι ακόμη στη σχολή, την ΑΔΣΕΝ Πλοιάρχων Πειραιά, την έχω ταυτισμένη στο μυαλό μου με την Μπουμπουλίνα. Εκείνη, περισσότερο από όλες μας, αξίζει αυτό τον τίτλο!

Κι ακόμη και τώρα, όντας συνταξιούχος, δεν παύει να νοιάζεται για τον κλάδο και τους νέους που σπουδάζουν πλοίαρχοι. Εδώ και καιρό σθεναρά στηρίζει την προσπάθειά μας να ενώσουμε σε ομάδα όλες τις γυναίκες ναυτικούς, δίνοντας απλόχερα τη βοήθειά της με τις συμβουλές της, τις γνώσεις της και την εμπειρία της. Αλλά και μαλλώνοντας τρυφερά όπου και όταν χρειάζεται. Για ολισθήματα και λαθεμένες συμπεριφορές. Γιατί η Μαριάννα μας δεν έχει μάθει να μασάει το λόγια της ούτε να χαϊδεύει αυτιά. Λέει πάντα τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Πάντα όμως με σεβασμό στην προσωπικότητα του άλλου και ευγένεια. Διδάσκοντας και έτσι πώς πρέπει να είναι ο αληθινός πλοίαρχος! Ποια είναι τα χαρίσματα ενός ηγέτη ανθρώπων.

Εμείς, οι Ελληνίδες Καπετάνισσες, νιώθουμε τυχερές που τη γνωρίζουμε και την έχουμε κοντά μας! Γιατί η Μαριάννα Μαρούδα αποτελεί το ζωντανό σύμβολο για κάθε νέα κοπέλα που θέλει να κάνει καριέρα στη θάλασσα. Αλλά και δικαίωση στα όνειρά μας για όσες θελήσαμε να ακολουθήσουμε τη θάλασσα μα αναγκαστήκαμε κάποια στιγμή να αφήσουμε τα όνειρα στη μέση...

Σε έναν άλλο τόπο, σε έναν άλλο λαό, μια γυναίκα σαν τη Μαριάννα η πολιτεία θα φρόντιζε και να την τιμήσει και να την αξιοποιήσει αλλά και να την προβάλει ως πρότυπο. Η ίδια η Μαριάννα δε θα το ζητούσε ποτέ αυτό. Τιμές και δόξες και προβολή. Είναι εκ φύσεως χαμηλών τόνων. Μάλιστα πέρυσι, τέτοια εποχή, που μας ζητήθηκε από την εφημερίδα το Βήμα να δώσουμε ως καπετάνισσες συνέντευξη, η Μαριάννα ευγενικά μου αρνήθηκε να λάβει μέρος. Υποψιάζομαι πως και αυτό εδώ το αφιέρωμα κατά βάθος θα την ενοχλήσει. Δεν διψά για δημοσιότητα ούτε θέλει τους προβολείς πάνω της. Της το χρωστούσα όμως. Γιατί τη θαυμάζω και την αγαπώ τόσο πολύ και γιατί πιστεύω πως αυτό το αφιέρωμα δεν τιμά απλά το πρόσωπο μα και το θεσμό της Καπετάνισσας. Σε μια εποχή που πολλοί εξακολουθούν να κλείνουν τις πόρτες στις νέες κοπέλες και να αμφισβητούν την ικανότητα της γυναίκας να ανέβει στις γέφυρες των πλοίων. Η Μαριάννα Μαρούδα είναι η ζωντανή απόδειξη για το αντίθετο και η διάψευση των επιχειρημάτων όλων όσων υπονομεύουν την παρουσία των γυναικών στην εμπορική μας ναυτιλία.

Η Μαριάννα μας είναι ακόμη ο φωτεινός φάρος μπρος στα σκοτάδια και στα ψέματα που λέγουν κατά κόρον σήμερα σε βάρος του λαού μας. Είναι το αντίπαλο δέος σε όλους τους μισέλληνες που δεν κρύβουν τη χαρά τους για όσα δεινά σήμερα υποφέρουμε. Και δε διστάζουν να πουν ακόμη και πως καλά να πάθουμε γιατί είμαστε τεμπέληδες, χαραμοφάηδες που ζούμε από τα δάνειά τους, καλοπερασάκηδες και τόσες άλλες ύβρεις και ψεύδη.

Αν ήμουν πολιτικός και είχα ηθικό ανάστημα και καρδιά που να χτυπάει στους ρυθμούς του εθνικού μας ύμνου, στις συκοφαντίες και στα υβρεολόγια των υποτιθέμενα σιδηρών κυριών της διεθνούς σκηνής, της καγκελαρίου της Γερμανίας και της αφεντικίνας του ΔΝΤ, θα απαντούσα στήνοντας ανδριάντα στη σύγχρονη Μπουμπουλίνα της Ελλάδας. Και θα την έχρηζα το λιγότερο πρέσβειρα της χώρας μας. Κι ας έβρισκε τα κότσια και η Μέρκελ και η Λαγκάρντ να λένε όσα λένε σε βάρος της Ελλάδας σε μια Μαριάννα Μαρούδα! Που βρίσκουν τους οσφυοκάμπτες πολιτικούς μας, αυτούς που δεν έβγαλαν ποτέ τους μεροκάματο, να τις ακούν χασκογελώντας ως ηλίθιοι και να τις ασπάζονται κιόλας!!!

Σκοπός και αυτός του σημερινού αφιερώματος στη Μαριάννα Μαρούδα. Όχι να κάνουμε την ίδια να νιώσει άβολα αλλά να προτείνουμε στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε ως χώρα να της δώσει η Πολιτεία  την ευκαιρία να βοηθήσει την πατρίδα να βγει από τον τυφώνα. Δεν το κάνουμε για την ίδια, το ξαναλέμε. Για μας το κάνουμε και για το λαό μας. Όπως θα το κάναμε και πάνω σε ένα καράβι που κινδυνεύει να πνιγεί. Που έχει πέσει σε κυκλώνα. Θα ζητούσαμε να πιάσει το τιμόνι ο πιο άξιος!

Και μιλώντας πολύ πολύ σοβαρά θεωρούμε εκ των ων ουκ άνευ την παρουσία της Μαριάννας Μαρούδα στις όποιες επιτροπές ασχολούνται με την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης. Με ποιο ρόλο; Ας τον βρουν οι αρμόδιοι. Αν ρωτούσαν εμάς θα λέγαμε πως δεν υπάρχει καταλληλότερο πρόσωπο να αναλάβει ακόμη και τα ηνία ολόκληρου του υπουργείου Ναυτιλίας.

Ξέρω βέβαια πως η ίδια το μόνο που επιθυμεί είναι να μεγαλώσει απερίσπαστη το γιο της. Να του δώσει όλα εκείνα που όσο εργαζόταν δεν κατάφερνε. Υποχρεωμένη κατά καιρούς να ζει και μακριά από το παιδί της. Κι αυτός όμως ο αγώνας για την πατρίδα τα παιδιά μας αφορά και το μέλλον τους. Αυτό που το έχουμε καταντήσει μαύρο και άραχλο και ντρεπόμαστε να τα κοιτάμε στα μάτια...

Ας με συγχωρέσει λοιπόν η Μαριάννα για όσα πήρα την πρωτοβουλία να γράψω. Τα νιώθω. Και δεν υπερβάλλω στο ελάχιστο. Κι όσοι τη γνωρίζουν σίγουρα θα συμφωνήσουν μαζί μου!

Να μας ζήσεις λοιπόν αγαπημένη μου Μαριάννα! Και είτε εισακουστεί είτε και όχι η πρότασή μου από τους αρμοδίους και τους ταγούς του τόπου, για μας είσαι και το ξέρεις το καμάρι μας! Για όλες τις καπετάνισσες αλλά και για όλες τις Ελληνίδες!