BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.
Είναι πραγματικά γελοίο...
ΑΥΡΙΟ ΟΙ ΔΟΚΙΜΟΙ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΒΡΕΙ ΚΑΡΑΒΙ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ
Εξαντλήθηκε ο χρόνος που οι πρωτοετείς των ΑΕΝ (Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού) θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν το εξάμηνο της πρακτικής άσκησης ναυτολογούμενοι σε πλοίο αλλά δεν είναι λίγοι εκείνοι που έμειναν με το φυλλάδιο στο χέρι και τώρα κινδυνεύουν να μην εγγραφούν στο επόμενο εξάμηνο σπουδών.
Έγκαιρα τα παιδιά αυτά δημοσιοποίησαν το πρόβλημα και ζήτησαν βοήθεια από κάθε αρμόδιο. Και μαζί με τους πρωτοετείς και οι δευτεροετείς που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα για το δεύτερο υποχρεωτικό εξάμηνο της πρακτικής άσκησης.
Τώρα λοιπόν που βρίσκονται πια στο σημείο μηδέν και κινδυνεύουν να δουν τα όνειρα τους να γίνονται στάχτη, οι δόκιμοι αποφάσισαν να συγκεντρωθούν και να επισκεφθούν ομαδικά το Υπουργείο. Ποιο υπουργείο θα μου πεις... και θα έχεις δίκιο. Υποθέτω εκείνο που στεγάζεται στη Δραπετσώνα γιατί σε σχετική ανακοίνωση των δοκίμων στο face book διαβάσαμε επί λέξει τα ακόλουθα:
http://www.facebook.com/group.php?gid=10515726287242
avrio stis 9:45 ston ilektriko peiraia tha mazeytoume gia na pame sto ypourgeio!!!!parakalw tous dokimous 1etis i 2etis p den exoun vrei na mparkaroun na erthoun!!!! eyxaristw!!!
Κατά την ταπεινή μου άποψη πολύ το άργησαν... και δεν ξέρω τι περιμένουν τώρα μια μέρα πριν την έναρξη της χρονιάς να γίνει... Προφανώς κάποια ευνοϊκή ρύθμιση ώστε τουλάχιστον να μη χάσουν το εξάμηνο. Μακάρι έστω κι αυτό...
Μα το πρόβλημα παραμένει. Και ειδικά για τους πρωτοετείς που τον Ιούνιο θα βρεθούν να χρωστάνε πια δυο εξάμηνα.
Όπως και να το κάνουμε είναι ντροπή από τη μια να πανηγυρίζουμε που μπήκαν στις ΑΕΝ εκατοντάδες νέα παιδιά, μόλις χτες ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα, (δείτε περισσότερα στην προηγούμενη ανάρτηση του ιστολογίου )http://kapetanisses.blogspot.com/2010/09/blog-post_28.html και σήμερα επανερχόμαστε στο φλέγον θέμα της πρακτικής άσκησης και που αναγκάζει τους σπουδαστές των ΑΕΝ ακόμη και να εγκαταλείπουν τις σπουδές τους. Προς τι τότε να εισάγονται εκατοντάδες νέοι σπουδαστές; Αφού η ναυτιλία αδυνατεί να απορροφήσει και τους παλαιούς...
Λέω πως οι αρχαίοι μας πρόγονοι αν ήξεραν τα καμώματά μας δε θα έβαζαν το Σίσυφο να κουβαλάει βράχο, εξετάσεις εισαγωγικές στις ΑΕΝ θα τον έβαζαν να κάνει!!! Να εισάγει παιδιά στις σχολές, να διαγράφει παιδιά από τις σχολές. Και ξανά μανά το ίδιο!
Μα επιτέλους, σε μια χώρα καταχρεωμένη ως λέγεται, επιτρέπεται να συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις; Έτσι θα πάει μπροστά η πατρίδα μας; Έτσι θα επιτευχθεί η ανάπτυξη του τόπου;
Εδώ, θα μου πεις και πάλι, δεν έχουν αποφασίσει πώς ακριβώς θα λέγεται το υπουργείο που ασχολείται με την εμπορική ναυτιλία... και ποιο κομμάτι της ανήκει εδώ και ποιο στο άλλο υπουργείο... περιμένεις εσύ να βγάλουν άκρη και τι θα γίνει με την παλαβή αυτή ιστορία των δοκίμων;
Όχι, κυρίες και κύριοι. Εγώ προσωπικά δεν περιμένω τίποτε. Γιατί εγώ πλήρωσα πολύ σκληρά αυτή την ανάλγητη πολιτική στο χώρο της ναυτιλίας. Που ως νέος μινώταυρος καταπίνει νέους ανθρώπους. Τελείωσα τη σχολή, ταξίδεψα και δύο χρόνια και μετά με πέταξαν στον καιάδα της ανεργίας. Κοντεύουν πια τριάντα χρόνια από τότε. Και κανείς ακόμη δε βρέθηκε να μου ζητήσει έστω συγνώμη για τα τέσσερα χρόνια που έκλεψαν από τη ζωή μου. Ούτε κανείς ποτέ νοιάστηκε τουλάχιστον να μη χαθούν ασφαλιστικά τα χρόνια που σκυλοπνιγόμασταν... Μόνο έχουν το θράσος να μας λένε ότι φαλίρισαν τα ταμεία!!! και να μας ζητάνε στις νέες μας δουλειές να δουλέψουμε και πέρα από την 35ετία για να πάρουμε μια σύνταξη της συμφοράς.
Άνθρωποι όμως σαν εμένα έχουν και τα χαμένα χρόνια στο άλλο ταμείο. Χρόνια ποτισμένα με ιδρώτα και θαλασσινό νερό. Τι θα λάβουμε για τα χρόνια αυτά; Το παράσημο της ανοιχτής παλάμης... που πιστέψαμε στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα.
Και περιμένουν τώρα οι δόκιμοι των σχολών μια υπόσχεση, μια ρύθμιση. Να γλιτώσουν το εξάμηνο. Και μετά; Τι θα γίνει μετά; Ας τους το ρωτήσουμε εμείς που αγαπήσαμε και τη θάλασσα και τα καράβια, για να μην τα βάζουν με τους φουκαράδες τους γονείς τους... Που δικαίως βλέποντας αυτό το χάλι επιμένουν να αλλάξουν στόχους τα παιδιά τους. Να βρουν κάτι άλλο, στη στεριά.
Κι άλλο τόσο δίκαια τα παιδιά αντιστέκονται. Σαν παιδιά. Και μετρώντας τους κόπους τους να μπουν στη σχολή, τους κόπους τους να περάσουν τα μαθήματα, τους κόπους τους να βρουν καράβι. Και κυρίως τα όνειρά τους. Μα τι ζητάμε; Από τους νέους να μην έχουν όνειρα;
Οι μόνοι που έχουν το άδικο είναι οι εφοπλιστές. Που δίχως αιδώ και φιλότιμο εξακολουθούν να ισχυρίζονται πως τάχα και καλά δε βρίσκουν έλληνες αξιωματικούς για τα καράβια τους. Γι' αυτό και αναγκάζονται να πάρουν ξένους!
Ε, λοιπόν. Όποιος πιστεύει αυτό το γιγαντιαίο ψέμα, ας πάει αύριο το πρωί στον Ηλεκτρικό του Πειραιά. Ώρα 9.45! Να δει με τα μάτια του τα καινούρια θύματα του εφοπλισμού. Το νέο φορτίο για τον μινώταυρο...
Δόκιμοι σε απόγνωση. Έτσι έχουν ονομάσει το γκρουπ τους στο facebook. Και δε τιμά κανέναν μας τέτοιος τίτλος. Να φέρνουμε σε απόγνωση τους νέους μας.
ΠΡΩΤΟΣ ΕΠΙΤΥΧΩΝ ΣΤΗΝ ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ: ΓΥΝΑΙΚΑ!
Όλες οι Ελληνίδες Καπετάνισσες, παλιές και νέες, αισθανόμαστε ιδιαίτερα περήφανες για την πρωτιά που σημείωσε μια γυναίκα, η Σοφία Νικολοπούλου του Αλεξάνδρου, στις εισαγωγικές εξετάσεις για τις ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ.
Η κ. Νικολοπούλου, όπως μπορείτε να δείτε στον πίνακα των επιτυχόντων:
http://portal.yen.gr/www/images/PDF/ploiarxoi2010.pdf
συγκέντρωσε 20.960 μόρια και εισάγεται πρώτη στην ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ για το 2010!
Τιμώντας και το όνομά της και το φύλο της απέδειξε ότι και οι γυναίκες μπορούν να στέκονται στο πρώτο σκαλί του βάθρου και όχι μόνο δεν υστερούν των αντρών συναδέλφων τους αλλά μπορούν να είναι και καλύτερες!
Εξάλλου στον πίνακα επιτυχόντων των ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ μετρήσαμε πάνω από εκατό κοπέλες, στους 531 εισαχθέντες συνολικά. Δηλαδή η μία στους πέντε είναι γυναίκα.
Κι αρκετές ακόμη κοπέλες σημείωσαν πρωτιές στις κατηγορίες που διαγωνίστηκαν. Όπως για παράδειγμα η κ. Αραχωβίτη Παναγιώτα του Κωνσταντίνου, που με 20.000 μόρια εισάγεται με σειρά επιτυχίας 1 στην κατηγορία της και στην ΑΕΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ επίσης.
Αισθητά λιγότερες οι γυναίκες που εισάγονται στους μηχανικούς, τομέα σχετικά καινούριο για τα κορίτσια. Στους 372 εισαχθέντες οι γυναίκες είναι λίγο περισσότερες από 30, δηλαδή η μία στους δέκα. Παρόλα αυτά κάποιες κοπέλες κατάφεραν και εκεί να διακριθούν με υψηλές βαθμολογίες και να σημειώσουν πρωτιές. Όπως η κ. Ρώμα Αλίκη του Δημητρίου, που με 20.100 μόρια εισάγεται πρώτη στην κατηγορία της στην ΑΕΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ αλλά και η κ. Ρίζου Μαρία του Κωνσταντίνου, που με 19.333 μόρια κέρδισε επίσης πρωτιά στη δική της κατηγορία και για την ίδια σχολή.
Δείτε περισσότερα εδώ http://portal.yen.gr/www/images/PDF/mixanikoi2010.pdf
Οι επιτυχίες αυτές των κοριτσιών έρχονται να προστεθούν στις ως τώρα επιδόσεις του "ασθενούς" φύλου στο ανδροκρατούμενο ναυτικό επάγγελμα και δεν είναι απλά θέμα γοήτρου και ανόητης αντιπαράθεσης με τους άντρες συναδέλφους αλλά απόδειξη πως δεν είναι θέμα φύλου η επιτυχία αλλά προσωπικής ικανότητας.
Σημειώνουμε ότι μέχρι τώρα καμαρώναμε που μια ελληνίδα καπετάνισσα, η κ. Άννα Μαρία Παπακοσμοπούλου, κατάφερε με το σπαθί της να αποφοιτήσει πρώτη από τη σχολή της, την ΑΕΝ ΚΡΗΤΗΣ, το 2009. Όπως καμαρώνουμε και για πολλές άλλες που στέκονται πρώτες βαθμολογικά στο έτος τους ή επιστρέφουν από τα εκπαιδευτικά τους ταξίδια με άριστα από τους καπεταναίους τους για τις επιδόσεις τους στην πράξη.
Ευχόμαστε σε όλους τους εισαχθέντες στις ΑΕΝ, αγόρια και κορίτσια, ΚΑΛΗ ΠΡΟΟΔΟ!
Και ελπίζουμε να σταματήσουν πια οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών τόσο μέσα στις σχολές όσο (και περισσότερο) στο θέμα της ναυτολόγησης. Η ναυτιλία μόνο κέρδος μπορεί να έχει όταν προτιμά εκείνους που έχουν περισσότερες ικανότητες. Γιατί η θέση του αξιωματικού του Εμπορικού Ναυτικού σήμερα δε χρειάζεται μπράτσα αλλά μυαλό.
Είναι δε κρίμα να βλέπουμε σπουδάστριες αριστούχες στις σχολές τους να κινδυνεύουν να μην πάρουν πτυχίο γιατί δεν κατάφεραν να ναυτολογηθούν και να ολοκληρώσουν το 12μηνο της πρακτικής άσκησης. Ονόματα δε λέμε... αλλά ας το ψάξουν λίγο οι αρμόδιοι το θέμα. Εκτός αν στα λόγια μόνο επιμένουμε για αξιοκρατία και ισότητα των δύο φύλων και στην πράξη πετάμε στον καιάδα τα παιδιά εκείνα που σκίζονται στο διάβασμα απλά και μόνο γιατί είναι γυναίκες...
ΑΕΝ - ΚΕΣΕΝ: Τεράστια προβλήματα λειτουργίας από ελλείψεις προσωπικού
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Η έναρξη της νέας εκπαιδευτικής χρονιάς σε ΚΕΣΕΝ – ΑΕΝ καθιστά αδύνατη τη λειτουργία τους λόγω έλλειψης από εκπαιδευτικό προσωπικό .
Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση του ΚΕΣΕΝ/Μηχανικών το οποίο είχε έναρξη μαθημάτων στις 3 Σεπτέμβρη 2010 και σε ανακοίνωση του αναγράφει:
«Η έναρξη των κύκλων σπουδών για Α’ και Β’ Μηχανικούς αναβάλλεται προσωρινά. Οι ενδιαφερόμενοι για την παρακολούθηση των μαθημάτων παρακαλούνται να επικοινωνήσουν τηλεφωνικά με τη γραμματεία του ΚΕΣΕΝ/Μηχανικών μετά την 09/09/2010».
Παρόμοια κατάσταση επικρατεί και στις ΑΕΝ που οι ελλείψεις επιβάλλουν επιπλέον δυσκολίες ακόμα και στην εξεταστική περίοδο αφού δεν υπάρχουν καθηγητές σε αρκετά μαθήματα ώστε να πραγματοποιηθούν οι εξετάσεις.
Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι τα πρόσθετα οικονομικά βάρη στις πλάτες των σπουδαστών, των ναυτεργατών και των οικογενειών τους με επιμήκυνση του χρόνου σπουδών, με επιπλέον νοίκια, φροντιστήρια αλλά και χαμένα μεροκάματα.
Η κατάσταση που ερχόμαστε αντιμέτωποι στη Ναυτική Εκπαίδευση και Μετεκπαίδευση αποτέλεσμα της απαξίωσης και της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και των κομμάτων που την υπηρετούν ΝΔ, ΣΥΝ, ΛΑΟΣ, που χτυπάνε τον ναυτεργάτη, τον εργαζόμενο σε όλες τις πλευρές της ζωής του.
Δίνει απάντηση στα φερέφωνα του κεφαλαίου και τις δυνάμεις του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού που λένε ότι τα μέτρα, το μνημόνιο (3845/2010), ο αντιασφαλιστικός ν.3863/2010 «δεν μας πιάνουν», η ίδια η ζωή καθημερινά τους διαψεύδει.
Απαιτούμε την άμεση πρόσληψη καθηγητών με σταθερή μόνιμη σχέση εργασίας και αξιοκρατικά κριτήρια, μετεκπαίδευση τους με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.
Καλούμε τους σπουδαστές, τους ναυτεργάτες οργανωμένα, συλλογικά, με τις ταξικές δυνάμεις ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ – ΠΑΜΕ να αγωνιστούμε ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, να διεκδικήσουμε αιτήματα με βάση τις σύγχρονες και πραγματικές μας ανάγκες.
Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ
Πειραιάς 3 Σεπτέμβρη 2010
__________________________
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΠΕΜΕΝ
http://www.pemen.gr/ekpedeysi/deltio3September.2010.doc
Υπο - θέσεων...
Υποθέσεων...
εκ του ρήματος υπο - θέτω. Δηλαδή θέτω κάτω από κάτι άλλο. Κυριολεκτικά.
Και μεταφορικά: εικάζω, θεωρώ πιθανόν, φαντάζομαι.
Οι υποθέσεις στο χώρο της επιστήμης κατέχουν σημαντική θέση. Ο ερευνητής από τις υποθέσεις ξεκινά την επιστημονική έρευνα. Ακολουθεί το πείραμα και οι υποθέσεις ή επιβεβαιώνονται ή καταρρίπτονται.
Ένα πείραμα λοιπόν;
Ένα ακόμη πείραμα. Το προηγούμενο απέτυχε παταγωδώς και επανέρχονται. Με θαλάσσιες υποθέσεις. Και ψαρέματα. Δολώνουν αγκίστρι και ό,τι πιάσουν. Μπορεί λαβράκια μπορεί και παπούτσια τρύπια.
Υποθέσεις...
Στρατηγική; υπάρχει στρατηγική; Γιατί από υποθέσεις και πειράματα μπουχτίσαμε.
Κι όχι τίποτε άλλο. Συγγενεύουν οι υποθέσεις, λεκτικά τουλάχιστον, με τα υπόθετα. Αυτά τα φαρμακευτικά σκευάσματα που ως γνωστόν εισάγονται στο δακτύλιο του πρωκτού.
Πάντως δεν είναι κακό όταν διαπιστώνεις πως την πάτησες να διορθώνεις το λάθος. Και να λες "συγνώμη, την πατήσαμε". Όχι να εξακολουθείς τους πειραματισμούς. Υποθέτοντας πώς κάπου κάποτε θα βρεις τη λύση...
Εκτός και το έχεις πάρει για παιγνίδι. Σκακιού. Δε βγήκε η πρώτη παρτίδα; Ξαναστήνεις πάλι τα στρατιωτάκια και ξεκινάς δεύτερη.
Γιατί παιγνίδι δεν είναι. Και δεν είναι καιρός για παιγνίδια. Και άλλα πειράματα. Ούτε εμείς είμαστε πειραματόζωα.
Όσο για την πολιτική; Αυτή κι αν δεν έχει σχέση με τις υποθέσεις και τις φαντασίες. Ούτε με τις ασκήσεις επί χάρτου.
Ο κόσμος της ναυτιλίας παραμένουμε στις διόπτρες μας και παρακολουθούμε με αγωνία τις ... υποθέσεις. Ελπίζοντας τουλάχιστον το όνομα της νέας υφυπουργού να αποτελέσει καλό οιωνό για να ξαναβρεί ο τόσο σημαντικός για την πατρίδα μας τομέας τη θέση που του αξίζει. Να μπει τέλος στην υπο-τίμηση των τελευταίων μηνών και σε όλα τα άλλα υπό.
Γιατί Ελλάδα και Θάλασσα είναι άρρηκτα συνδεδεμένες και γιατί από τα αρχαία ακόμη χρόνια οι έλληνες αναγνώριζαν πως ΜΕΓΑ ΤΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΚΡΑΤΟΣ!
Διαβάστηκαν περισσότερο τις τελευταίες 7 ημέρες
ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!
Οικολογικό Περισκόπιο
10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ
Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)
Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.
Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.
Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.
Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.
Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;
Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.
Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.
Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.
Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!
Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.
Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.
Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;
Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.
Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.
Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.
Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.
Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.
Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.
Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.
Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.