BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ ΟΛΟΙ στην 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ στις 29 ΙΟΥΝΗ


ΠΕΜΕΝ - ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ - ΠΕΣ/ΝΑΤ

ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΕΣ ΟΛΟΙ στην 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ
στις 29 ΙΟΥΝΗ 2010 (από 00.01 έως 24.00)
στο ΛΙΜΑΝΙ του ΠΕΙΡΑΙΑ


ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ του ΠΑΜΕ
στον ΠΕΙΡΑΙΑ στις 11 π.μ. στον Ηλεκτρικό Σταθμό.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συνάδελφοι Ναυτεργάτες, Συνταξιούχοι, Σπουδαστές,

Αποφασιστικά, δυναμικά συνεχίζουμε την απεργιακή μάχη ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα κυβέρνησης – Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που ισοπεδώνουν κατακτήσεις και δικαιώματα των ναυτεργατών, των εργαζομένων.

Η πλειοψηφία της ΠΝΟ αρνήθηκε να συμμετέχει στην 24ωρη απεργία στις 29 Ιούνη, που έχουν προκηρύξει ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ – ΕΚΠ – ΠΑΜΕ, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τον «βρώμικο» και υπονομευτικό ρόλο της σε βάρος των ναυτεργατών, υπηρετώντας τις επιλογές του εφοπλιστικού κεφαλαίου που με βία επιτίθενται στο σύνολο των δικαιωμάτων των ναυτεργατών.

Τους παραδίδουμε στην κρίση των ναυτεργατών.

Κυβέρνηση – εφοπλιστές προωθούν την αναστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων για τον αφανισμό των ναυτεργατών με συγκροτημένα δικαιώματα, αποτελούν επικίνδυνο μίγμα αντιλαϊκής αυταρχικής πολιτικής με οδυνηρές επιπτώσεις για τον λαό και την χώρα μας..

Καταδικάζουμε την ενορχηστρωμένη επιχείρηση ποινικοποίησης των απεργιακών αγώνων, της κρατικής καταστολής και την καταπάτηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, που λυσσαλέα κυβέρνηση – Ν.Δ. – ΛΑΟΣ – ΜΜΕ επιτέθηκαν στην απεργιακή κινητοποίηση των ναυτεργατών στις 23 Ιούνη.

ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΗ

Οι δηλώσεις των εφοπλιστών σε ρόλο εισαγγελέα, η παρουσία στελεχών τους στο λιμάνι για την τρομοκράτηση των ναυτεργατών και τον συντονισμό για δράση των «αγανακτισμένων πολιτών» σε βάρος των απεργών ναυτεργατών, συνάντησε το τοίχος της ταξικής αλληλεγγύης των εργαζομένων, της νεολαίας, των δυνάμεων του ΠΑΜΕ στους καταπέλτες των πλοίων με την καθολική επιτυχία της απεργίας.

Ο αγώνας των ναυτεργατών αφορά το σύνολο της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες είναι δημόσιο κοινωνικό αγαθό, οι εφοπλιστές, το κεφάλαιο και οι εκπρόσωποι του προωθούν την πολιτική της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου σε βάρος των συγκοινωνιακών αναγκών του εργαζόμενου λαού.

Τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ – ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ – ΠΕΣ/ΝΑΤ καλούν όλους τους ναυτεργάτες, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους να πρωτοστατήσουν στην οργάνωση και περιφρούρηση του απεργιακού αγώνα στις 29 Ιούνη στο λιμάνι του Πειραιά, να καταδικάσουν τα αντιλαϊκά μέτρα των δυνάμεων του κεφαλαίου, να διεκδικήσουμε αιτήματα με βάση τις πραγματικές μας ανάγκες.

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ :

• Για την κατάργηση του Μνημονίου (Ν.3845/2010), που διαλύει τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης.

• Ενάντια στην άρση του Cabotage.

• Ενάντια στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

ΟΛΟΙ στην ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

στις 29 Ιούνη στο λιμάνι του ΠΕΙΡΑΙΑ

5.30 π.μ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ

ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

Πειραιάς 25 Ιούνη 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.