BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Η ΠΕΝΕΝ ΓΙΑ ΤΟ MASTER PLAN ΤΗΣ COSCO



Παρέμβαση της ΠΕΝΕΝ στην σύσκεψη εργατικών σωματείων  για το λιμάνι και το Master Plan της COSCO
Σύσκεψη διοργάνωσαν τρία εργατικά Σωματεία (Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής, Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών και η ΕΝΕΔΕΠ) σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις που αφορούν το επιχειρηματικό σχέδιο COSCO- κυβέρνησης για το λιμάνι του Πειραιά.
Η σύσκεψη πραγματοποιήθηκε στο Ε.Κ.Πειραιά στις 30 Οκτώβρη 2019 στην οποία προσκλήθηκε και η ΠΕΝΕΝ η οποία έλαβε μέρος με 10μελή αντιπροσωπεία του Διοικητικού της Συμβουλίου.
Στην σύσκεψη μίλησε και ο Πρόεδρος της Ένωσής μας ο οποίος μεταξύ των άλλων τόνισε και τα παρακάτω:

Συμμετέχουμε σήμερα στην πρωτοβουλία των 3 Σωματείων για 2 ουσιαστικούς λόγους.
1) Επειδή θεωρούμε τις εξελίξεις που διαμορφώνονται με τους σχεδιασμούς COSCO- κυβέρνησης σαν κορυφαίο πρόβλημα για τον Πειραιά, τόσο σήμερα όσο και για το επόμενο χρονικό διάστημα.
2) Είναι βαθιά πεποίθησή μας ότι οι σχεδιασμοί αυτοί αποτελούν ένα μοντέλο που τόσο η προηγούμενη όσο και η σημερινή κυβέρνηση επενδύουν επικοινωνιακά να περάσουν μια ατζέντα περί ανάπτυξης η οποία αντιστρατεύεται τα λαϊκά - εργατικά και ευρύτερα κοινωνικά συμφέροντα.
Πρόκειται για μια πολιτική που προωθεί τις ιδιωτικοποιήσεις στο όνομα της ανάπτυξης, στρώνει τον δρόμο για την επέλαση των πολυεθνικών και εγχώριων επιχειρήσεων και το λιμάνι του Πειραιά είναι στρατηγικής σημασίας για όλους αυτούς από την μία επιδιώκουν να ενισχύσουν τον γεωστρατηγικό τους ρόλο στην περιοχή αλλά ταυτόχρονα με την διείσδυσή τους αυτή επιδιώκουν να επεκτείνουν την επιχειρηματική τους δραστηριότητα και να αυξήσουν την κερδοφορία τους.
Το κεντρικό πρόβλημα για τον λαό, τους εργαζόμενους και ευρύτερα για την τοπική κοινωνία είναι ότι ο σχεδιασμός αυτός δημιουργεί ουσιαστικούς κινδύνους όλη η γεωγραφική περιοχή του λιμανιού να μετατραπεί σε τεράστια ελεύθερη οικονομική ζώνη και με τον τρόπο αυτό να έχουμε μέσα στον Πειραιά μια μικρή ChinaTown. Αυτό σηματοδοτεί η πορεία της κινέζικης κρατικής πολυεθνικής και αυτό το βλέπουμε χειροπιαστά στην πολιτική που ήδη έχει διαμορφώσει στις προβλήτες ΙΙ και ΙΙΙ, αυτό επιχειρεί με τις δυσμενείς αλλαγές στις ΣΣΕ, στους εσωτερικούς κανονισμούς εργασίας αλλά και στην επίθεση που βρίσκεται σε εξέλιξη ενάντια στην συνδικαλιστική δράση, τα δικαιώματα και τις συνδικαλιστικές ελευθερίες των εργαζομένων.
Όμως οι συνέπειες είναι και θα είναι ακόμη πιο ευρύτερες με το τερατώδες MasterPlan, είτε το αρχικό είτε το τροποποιημένο, τα οποία ελάχιστες διαφορές έχουν μεταξύ τους, παρά την αντίθετη προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στο ξεπούλημα του μεγαλύτερου λιμανιού της χώρας μας.
Η επέκταση της νέας προβλήτας στην Πειραϊκή, τα Mall, τα γιγάντια ξενοδοχεία, η στόχευση για κατάργηση της ναυπηγοεπισκευής σε Κερατσίνι, Δραπετσώνα εφόσον υλοποιηθούν οι συνέπειες που θα παράγουν θα είναι η δραματική επιβάρυνση της μόλυνσης του περιβάλλοντος, η όξυνση στο συγκοινωνιακό και κυκλοφοριακό πρόβλημα, η επιδείνωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, γεγονός που θα επηρεάσει ακόμη περισσότερο την υγεία των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής που ήδη υφίσταται τις συνέπειες από τα καζάνια και άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες οι οποίες δημιουργούν σοβαρότατα προβλήματα στην περιοχή, όλα αυτά θα συνδυαστούν με την κλιμάκωση της καταπάτησης των εργατικών δικαιωμάτων.
Κατά συνέπεια από αυτά που επιγραμματικά αναφέρουμε προκύπτει το συμπέρασμα ότι χρειάζεται η πρωτοβουλία αυτή των τριών σωματείων να μετεξελιχθεί σε μία πολύ μεγαλύτερη παρέμβαση στην οποία η απεύθυνση πριν απ' όλα να είναι σε όλους τους εργαζόμενους στο λιμάνι (εργαζόμενοι COSCO - ΟΛΠ, εργαζόμενοι στην Ζώνη, ναυτεργάτες, μικρές επαγγελματοβιοτεχνικές επιχειρήσεις) αλλά και η ουσιαστική δραστηριοποίηση των κατοίκων των λαϊκών συνοικιών του Πειραιά.
Από αυτή την σκοπιά και προκειμένου αυτή η θετική πρωτοβουλία να έχει πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια, απήχηση και ανταπόκριση, θεωρούμε αναγκαίο τα επόμενα βήματα να δρομολογηθούν μέσα από το Εργατικό Κέντρο Πειραιά που ο ρόλος του είναι η οργάνωση, ο συντονισμός και η κοινή δράση των εργατικών σωματείων της δύναμής του αλλά και η προσπάθεια αυτή η κοινή δράση να εκφραστεί με τοπικούς συλλόγους, μαζικούς φορείς και εργατικές συλλογικότητες οι οποίοι στο σύνολό τους έχουν έμπρακτα αποδείξει τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα ότι με συνέπεια και σταθερότητα βρίσκονται στο στρατόπεδο των εργατικών, λαϊκών και τοπικών διεκδικήσεων κόντρα στις αντιλαϊκές πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων και του κεφαλαίου.
Από αυτή την άποψη θεωρούμε θετικό (αυτό που και εμείς διακηρύσσουμε σε όλους τους τόνους) ότι σε μια αγωνιστική συσπείρωση δεν χωρούν πολιτικές αυτοδιοικητικές δυνάμεις (Περιφέρεια - Δήμαρχοι) οι οποίοι σε όλο το προηγούμενο διάστημα, ο καθένας από το πόστο του, έπαιζαν βρώμικο ρόλο βάζοντας πλάτη για το ξεπούλημα του Λιμανιού.
Εμείς δηλώνουμε, ως μια αυτοτελής ταξική δύναμη που εκπροσωπούμαστε στο Ε.Κ.Πειραιά ότι θα στηρίξουμε έναν τέτοιο σχεδιασμό και θεωρούμε δεδομένο ότι με βάση το περιεχόμενο, τους στόχους που καταγράφονται στο διεκδικητικό πλαίσιο των τριών Σωματείων ότι θα υπάρξει ισχυρή πλειοψηφία σε μια τέτοια κατεύθυνση.
Διακηρυγμένοι στόχοι μας πρέπει επίσης να είναι η επανακρατικοποίηση του λιμανιού του Πειραιά, ο έλεγχος 100% να είναι στο δημόσιο και στην προοπτική με εργατικό έλεγχο, μπροστά τα εργατικά δικαιώματα και οι λαϊκές ανάγκες, να διασφαλίσουμε και να προστατεύσουμε με την πάλη μας το περιβάλλον, την υγεία του λαού, για ένα σύγχρονο λιμάνι στο οποίο θα έχει πρόσβαση ο λαός και αυτό να υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.
Σε μια τέτοια κατεύθυνση δηλώνουμε ότι συμπορευόμαστε και διαθέτουμε όλες μας τις δυνάμεις να αναπτύξουμε μια συνεπή αποφασιστική πάλη για να ναυαγήσουν τα σχέδια κυβέρνησης - κεφαλαίου - COSCO.         




ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΠΕΝΕΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.