BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

ΓΙΑ ΤΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 

ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ 

ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΝΑΥΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ 

(Σάββατο, 5 Μάη, Πειραιάς)

Στη συνάντησή μας συζητήθηκαν αναλυτικά τα προβλήματα της ναυτικής εκπαίδευσης και ειδικά αυτά που αφορούν την αναχρονιστική και αντιδημοκρατική λειτουργία του ΚΕΣΕΝ. Οι στόχοι μας είναι ξεκάθαροι:

1. Άμεσος εκδημοκρατισμός των σχολών με απομάκρυνση των λιμενικών από τη διοίκηση.

2. Ανωτατοποίηση και ταυτόχρονη ένταξη στο υπουργείο παιδείας.

Θίχτηκαν επίσης προβλήματα που αφορούν:

- Τον αντιδημοκρατικό κανονισμό σπουδών

- Το θλιβερό χάλι των βιβλίων που όχι μόνο είναι αναχρονιστικά αλλά και περνάνε από σπουδαστή σε σπουδαστή και έχουν καταντήσει κουρέλια

- Τα προγράμματα σπουδών που απέχουν παρασάγγας από τις ανάγκες κατάρτισης των σημερινών αξιωματικών εμπορικής ναυτιλίας, αποτέλεσμα να τρέχουν σε ιδιωτικά κέντρα οι σπουδαστές για να συμπληρώσουν τις γνώσεις τους και πληρώνοντας βέβαια αρμυρά το κάθε σεμινάριο

- Τη διδασκαλία των αγγλικών από καθηγητές με Proficiency !!! Λες και το ΚΕΣΕΝ είναι συνοικιακό φροντιστήριο ξένων γλωσσών.

- Διδασκαλία ναυλοσυμφώνων από τους ως άνω καθηγητές αγγλικών χωρίς πρόσθετη ειδίκευσή τους σε ναυτιλιακά ζητήματα!

- Συρρίκνωση της διδασκαλίας των ιατρικών θεμάτων από 36 ώρες σε 24, ανυπαρξία υποδομής για τη διδασκαλία τους

- Τους Ναυτοδασκάλους που έχουν χρόνια να μπαρκάρουν και επομένως αγνοούν τις εξελίξεις στα σύγχρονα πλοία ενώ και η όποια εμπειρία τους δεν είναι η κατάλληλη για να διδάξουν σε στελέχη της εμπορικής ναυτιλίας. (πχ έχουν πτυχίο Α' πλοιάρχου αλλά δεν έχουν πλοιαρχεύσει σε μεγάλα πλοία) Ελλιπέστατη και η εκπαίδευσή τους στην εκπαίδευση ενηλίκων.

- Την αδιαφάνεια στην οικονομική διαχείριση και τα 80άρια που σκάνε οι σπουδαστές για κάθε χαρτί που θα πάρουν

- Το κόψιμο του σπουδαστικού επιδόματος ακόμη και αν για λόγους υγείας χρειαστεί να απουσιάσεις

- Την ανυπαρξία αδιάβλητου τρόπου πρόσληψης καθηγητών (όλα κανονίζονται από τριμελή επιτροπή εντός ΚΕΣΕΝ, δηλαδή Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει)

-Τη στενή ανάμειξη των συνδικαλιστών των καθηγητών στη διοίκηση της σχολής με ό,τι δυσάρεστο συνεπάγεται μια τέτοια κατάσταση αφού για να περιφρουρήσουν τα ατομικά τους συμφέροντα εμποδίζουν την ουσιαστική αναβάθμιση των σχολών φοβούμενοι ότι θα χάσουν την καρέκλα τους.

- Την αναγκαιότητα αξιολόγησης με αδιάβλητο τρόπο εκ μέρους των σπουδαστών (πχ μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας για να μην μπορεί κανείς να μαγειρεύει τα αποτελέσματα)

- Το κλίμα μηνύσεων και αναφορών! Που συμβαίνει ανάμεσα στο προσωπικό αλλά έχει δυσάρεστες προεκτάσεις και στους σπουδαστές.

- Μια κατάσταση πνιγηρή που φτάνει στο σημείο να ζητάνε από τους σπουδαστές να σημειώνουν στις κόλες εξετάσεων αν πήγαν κατά τη διάρκεια ενός τρίωρου διαγωνίσματος στην τουαλέτα και πόσες φορές! Ή την ανάρτηση των αποτελεσμάτων των εξετάσεων σε κοινή θέα με αποτέλεσμα να τα φωτογραφίζει ο οιοσδήποτε και να μπορεί να τα στείλει σε εταιρείες.

Κυρίως όμως μας απασχόλησε ο κίνδυνος από όλα τα παραπάνω για πλήρη αποσάθρωση της δημόσιας ναυτικής εκπαίδευσης και για επέκταση της ιδιωτικοποίησής της καθώς και για επέκταση της λειτουργίας παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων στη χώρα μας. (Όπως της Βάρνας μέσω του New York College). Ήδη στο χώρο των ναυτικών υπάρχει τρομακτική απαξίωση του συστήματος ναυτικής εκπαίδευσης και όλοι κάνουν λόγο για καταστάσεις που ουδόλως τιμούν μια αριστερή κυβέρνηση.

Το ερώτημα όμως είναι αν τα ξέρει όλα αυτά η κυβέρνηση. Ή το χαλασμένο τηλέφωνο εμποδίζει να φτάσουν τα παράπονα εκεί που πρέπει.

Οι γυναίκες ναυτικοί είναι αποφασισμένες να ακουστεί η φωνή τους. Απευθυνόμενες σε βουλευτές όλων των κομμάτων. Όπως επίσης σε ναυτεργατικά σωματεία και οποιονδήποτε άλλον φορέα μπορεί να τις βοηθήσει.

Η παρούσα ανακοίνωση αποτελεί ταυτόχρονα και πρόσκληση για όποιον θέλει να συναντηθεί με εκπροσώπους των Γυναικών Ναυτικών και να ακούσει τις απόψεις τους. Για τη ναυτική εκπαίδευση και γενικότερα.

Επίσης περιμένουμε τη συμμετοχή και τη συμβολή στο διάλογο όλων των γυναικών ναυτικών. Κάθε ηλικίας, ειδικότητας, βαθμού. Και κυρίως πέρα από κομματικές γραμμές. Πιστές στην αρχή μας όλες για μία και μία για όλες!


φωτογραφία αρχείου
από την εποχή που σπουδάζαμε στο κτίριο του  ΚΕΣΕΝ
ζητώντας τα ίδια που ζητάμε και 40 χρόνια μετά:

1. Άμεσο εκδημοκρατισμό των σχολών με απομάκρυνση των λιμενικών από τη διοίκηση.

2. Ανωτατοποίηση και ταυτόχρονη ένταξη στο υπουργείο παιδείας.

Τόσα χρόνια λέγαμε πως φταίει η δεξιά. Μετά το ΠΑΣΟΚ. 

Τώρα;;; Τι φταίει τώρα;;; 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.