Οι πικρές αλήθειες των δοκίμων αξιωματικών Εμπορικού Ναυτικού - τις ακούει κανείς;

Το σχόλιο το διάβασα λίγο πριν στο γκρουπ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ στο face book και σας το παραθέτω:

Τόσες αλήθειες σε λίγες μόνο γραμμές.. Το μόνο που θα σας πω είναι ότι η μητέρα μου κλαίει κάθε μέρα που δεν έχω βρει να μπαρκάρω που έχασα το χρόνο, που στερήθηκε το ψωμί της για να το τρώω εγώ και που το χειμώνα στο τσακ πρόλαβε την πνευμονία μαζεύοντας ελιές για να σπουδάσω εγώ.. και πιστέψτε με σε όσα γράφω δεν υπάρχει καμία υπερβολή.. αλλά αυτά δεν τα σκέφτεται κανείς από αυτούς που ζητάω δουλειά.. και ούτε πρόκειται βέβαια.... και κάπου εκεί γελάω...

Το έγραψε μια νεαρή δόκιμος. Που άδικα ψάχνει εδώ και μήνες καράβι για το δεύτερο εκπαιδευτικό.

Να σημειώσω ότι το σχόλιο της δοκίμου αφορούσε ένα παλιό μας άρθρο για το χάλι των δοκίμων:

http://educandus.forumotion.com/t1979-topic

και την περίπτωση ενός άλλου κοριτσιού της ομάδας μας που για να καταφέρει να πραγματοποιήσει το πρώτο της εκπαιδευτικό πλήρωσε από την τσέπη της τα έξοδα ναυτολόγησης!!!

Πόσες τέτοιες περιπτώσεις έχουμε ακούσει από τα μέλη μας...

Αναρωτιέμαι όμως να τις ακούν και οι καθ' ύλην αρμόδιοι. Και τι κάνουν;

Να δεχτούμε τις δικαιολογίες για τις εκατοντάδες χιλιάδες ανέργων σε άλλα επαγγέλματα και για την κρίση στη χώρα μας και για τις εντολές της τρόικας. Όμως εδώ μιλάμε για ναυτιλία. Την ελληνική εμπορική ναυτιλία. Την ανθοφορούσα. Και μία από τις μεγαλύτερες παγκοσμίως. Είναι δυνατόν να έχουν περιέλθει οι νεαροί δόκιμοι αξιωματικοί σε απόγνωση γιατί αυτή η τεράστια ναυτιλία αδυνατεί να τους δώσει μια θέση εκπαίδευσης στα πλοία της;

____________________________

και για την αντίθεση, για το φόντο δηλαδή, παραθέτουμε και την εξής σημερινή είδηση:


Γόνος Αθηναϊκής, εφοπλιστικής οικογένειας αυτοκτόνησε, αφού πρώτα έκοψε σε λωρίδες 500.000 ευρώ!

29 September 2012 

Μυστήριο καλύπτει την αυτοκτονία του 55χρόνου γόνου γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας που έδωσε τέλος στη ζωή του στο σπίτι του στο κέντρο της Αθήνας.

Ο εφοπλιστής, μάλιστα, λίγο πριν αυτοκτονήσει έκοψε σε λωρίδες εκατοντάδες χαρτονομίσματα ευρώ, δολάρια ακόμη και λίρες Αγγλίας συνολικής αξίας 500.000 ευρώ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της «Espresso», oι αστυνομικοί που μπήκαν στο νεοκλασικό κτίριο στην καρδιά της Αθήνας βρέθηκαν μπροστά σε ένα φρικτό θέαμα. Ένας 55χρονος κείτονταν νεκρός μέσα σε μια λίμνη αίματος ενώ μέσα στο δωμάτιο ήταν σκισμένα σε λωρίδες χαρτονομίσματα αξίας 500.000 ευρώ!

Ο 55χρονος έβαλε τέλος στη ζωή του χρησιμοποιώντας ένα 22άρι πιστόλι με το οποίο αυτοπυροβολήθηκε. Όταν τον βρήκε η αστυνομία ήταν ξαπλωμένος μέσα σε μια λίμνη αίματος, ενώ μέσα στο διαμέρισμα ήταν διάσπαρτα εκατοντάδες κατεστραμμένα χαρτονομίσματα, τα οποία είχε κόψει σε λωρίδες λίγες μέρες ή λίγες ώρες πριν δώσει τέλος στη ζωή του.

Χαρτονομίσματα των 500, των 100, των 50 και των 20 ευρώ, αλλά και αμερικανικά δολάρια και λίρες Αγγλίας ήταν όλα κομμένα σε λωρίδες με ειδικό μηχάνημα και κατεστραμμένα, σε ένδειξη αποστροφής του υλισμού και του χρήματος.

Όπως προέκυψε από την ιατροδικαστική έρευνα, ο αυτόχειρας είχε δώσει τέλος στη ζωή του, δέκα μέρες πριν μπουν οι αστυνομικοί στο διαμέρισμά του. Μάλιστα, οι Αρχές ειδοποιήθηκαν από τους γείτονες που παραξενεύτηκαν από την απουσία του και την έντονη δυσοσμία που αναδυόταν από το διαμέρισμά του τις τελευταίες μέρες.

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ ΤΡΟΚΤΙΚΟ

Ο τραγικός θάνατος μιας γυναίκας ναυτικού εν πλω

Αναδημοσίευση από http://gcaptain.com/answers-cadets-mysterious-death/


ITF Wants Answers Surrounding Cadet’s Mysterious Death

BY GCAPTAIN STAFF ON SEPTEMBER 13, 2012

The International Transport Workers’ Federation (ITF) says it is calling for the Panamanian and Mexican authorities to disclose the results of an investigation into the death of a young engineering cadet aboard a Panamanian-flagged products tanker, and demands answers about her death, including why her family wasn’t informed about it for several days and why the ship was allowed to proceed for an incredible 17 days with her body onboard.

ITF Panama inspector Luis Fruto was the first person to raise questions about the death of the cadet, 22-year old Dayra Wood Pino, who was working on board the El Valencia product tanker in July and August. Here is his account of what happened:

“The El Valencia was sailing from the Pacific coast of Panama to the Atlantic through the Panama Canal. It stopped between 27 July and 30 July due to steering problems, then anchored at Puerto de Cristobal (Panama) on 30 July and set sail for Ciudad del Carmen (Mexico) at 01.10 on 1 August 2012. The reason for the voyage is unclear; the Mexican authorities have told us the ship did not have a charter contract.

“The fatal accident happened on 4 August at latitude 19 16.7 N – longitude 083 46.8 W. At 04.00 the first officer, along with the cadet and oiler Dayra Wood (a graduate of the International Maritime University of Panama on her first voyage) went on watch. At 04.50, working alone, she made ready to transfer the bilge to the slop tanks in the engine room. At 05.00, she asked another cadet for help to get the emergency pump in place to discharge the bilge because the ship’s pump was faulty. We don’t understand how the AMP authorities gave this ship permission to sail when it had so many defects.

“According to the note issued by the captain, the first officer heard Dayra calling out his name in desperation. The note says that when he saw her caught up in the mechanism, his immediate reaction was to stop the machine using the emergency button. He went to Dayra Wood and found her dead.

“At 05.35, Captain José Galloway went down to the engine room. At 06.10, he called Javier Garcia at the ULTRAMAR agency in Panama. At 06.20, he called Cesar Centella at the agency in Panama and the latter e-mailed him a death certificate and information on the steps he should take. At 08.45, the body was removed from the scene of the accident.

“All this happened on 4 August and we do not know why the company waited three days before officially informing the AMP (Panama Maritime Authority) on 7 August. It was only on 18 August that the AMP then informed the Mexican authorities, even though Dayra’s body was still on the ship, and being kept in its refrigerator.

“The delays were unforgivable. Having received no reply from either the AMP or the University, I contacted my fellow ITF inspector Enrique Lozano, who is based in Veracruz, Mexico. He was able to tell me that the ship had already left Ciudad del Carmen and was refuelling in Dos Bocas – still with the body onboard. Knowing that Dayra Wood’s family had now been notified of her death, we decided to expose what was going on. It was only then, after it had been reported on the television, that the AMP ordered the detention of the ship, on 20 August in Puerto de Veracruz, Mexico.

“Another two days passed because it was not clear whether it was the AMP or Mexico who had jurisdiction over the ship. Even then Dayra’s body was still not removed from the refrigerator and brought ashore. Nineteen days after the accident, on 23 August, I travelled with the deceased’s brother to Veracruz (the plane tickets were paid for by the Panamanian Association of Merchant Navy Officers (Asociacion Panameña de Oficiales de Marina). We were met by Enrique Lozano, ITF inspector and member of the Orden de Capitanes de Mexico, and Captain Ysmael Garcia, general secretary of the same union, who extended his hospitality to us at his own cost.

“On 24 August, with the assistance of the ITF-affiliated union in Mexico, we gave a press conference to try and speed up the case and allow the deceased to be given a burial. The following day her body was finally taken for a post-mortem. On 27 August, we met the Veracruz harbour master who gave us his total cooperation, and the next day we returned to Panama.

“On 29 August, the remains of Dayra Wood were transferred to Panama. On 31 August, almost four weeks after her death, she was given a Christian burial.

“The investigation continues. It raises multiple questions. We have reason to believe that the certificates of some of the crew on the ship need examination, following rumours that some of them were bought. The AMP has withdrawn the ship’s certificates and the owners have reportedly tried to change the flag. Why didn’t the AMP notify the Mexican authorities immediately? Why did the Mexican authorities not detain the ship when it put into Ciudad del Carmen or Dos Bocas with a weeks-old body onboard? These are questions that must be answered in order to clarify the circumstances of Dayra Wood’s death.”
Databases list the owners of the El Valencia as Top Agents Ltd of Panama City. However, they are believed locally to be the Fernández brothers, who run the Astilleros Braswell shipyard in Panama.

Ελπίζω ότι δε χρειάζεται μετάφραση αγγλικού κειμένου για αξιωματικούς εμπορικού ναυτικού ώστε να καταλάβουν τι λέει το παραπάνω κείμενο. Επειδή όμως μας διαβάζουν και άλλοι, εν συντομία θα εξηγήσω τι συνέβη:


Αυτό το πανέμορφο κορίτσι, ετών μόλις 22, που ονομαζόταν Dayra Wood Pino, με καταγωγή από την Κολομβία και απόφοιτος από το Ναυτιλιακό Πανεπιστήμιο του Παναμά (ένα πανεπιστήμιο με πολύ καλή φήμη για την ποιότητα των αποφοίτων του) εργαζόταν το περασμένο καλοκαίρι στο παναμέζικο γκαζάδικο El Valencia ως δόκιμος μηχανής.

Κατά τη διάρκεια της εργασίας της στο μηχανοστάσιο και των καθηκόντων που της είχαν ανατεθεί η άτυχη Dayra έπεσε θύμα μιας προβληματικής αντλίας. Ο υπεύθυνος αξιωματικός όταν άκουσε τις φωνές απόγνωσης σταμάτησε τη μηχανή αλλά ήταν πλέον αργά. Η δόκιμος ήταν πια νεκρή.

Η τραγωδία όμως δε σταμάτησε εδώ. Συνεχίστηκε για τέσσερις σχεδόν εβδομάδες καθώς το δυστύχημα συνέβη στις 4 Αυγούστου και μόλις στις 31 του μήνα έγινε ο ενταφιασμός του σώματος της νεκρής. Το μεγαλύτερο διάστημα αυτών των εβδομάδων η Dayra συνέχιζε να ταξιδεύει με το πλοίο που τη σκότωσε και η σορός της βρισκόταν κλεισμένη στα ψυγεία του σκάφους! Χρειάστηκε να κινητοποιηθούν τα ΜΜΕ για να αναγκαστούν οι αρχές να σταματήσουν το πλοίο και να το υποχρεώσουν να αποβιβάσει τη σορό...

Με μεγάλη επίσης καθυστέρηση έγινε και η ενημέρωση της οικογένειας του κοριτσιού για το τραγικό της τέλος.

Τώρα οι αρχές ερευνούν το μυστηριώδη θάνατο της δοκίμου και αναζητούν τους λόγους που επί 17 ημέρες το πτώμα έμεινε στο πλοίο!

Θυμίζουμε εδώ ότι παρόμοια κατάσταση με ναυτικούς που χάνουν τη ζωή τους εν πλω έχει συμβεί και άλλες φορές. Πχ περίπου δυο χρόνια παλιότερα, ο Έλληνας  πλοίαρχος Δημήτρης Μποζώνης σκοτώθηκε από γιγαντιαίο κύμα στο κατάστρωμα του πλοίου του. Και τότε χρειάστηκαν πολλές μέρες μέχρι η σορός να αποβιβαστεί και αρκετές για να φτάσει στην Ελλάδα και να γίνει η ταφή.

Δυστυχώς αυτή είναι η μαύρη μοίρα των ναυτικών. Κι έτσι τους αντιμετωπίζουν οι εταιρείες όταν πληρώσουν ακόμη και με το αίμα τους το τόσο επικίνδυνο επάγγελμα που διάλεξαν να κάνουν. Παλιότερα μάλιστα ήταν νόμος να πετάνε στη θάλασσα τα άψυχα κορμιά τους. Στα βιβλία που μας είχαν δώσει στη σχολή  θυμάμαι υπήρχε ακόμη στα χρόνια μου η διαδικασία αυτού του βάρβαρου τρόπου "κηδείας" των ναυτικών. Δυστυχώς ακόμη και σήμερα, με τόση τεχνολογία στη διάθεση του ανθρώπου, η βαρβαρότητα δεν έλαβε τέλος. Και ίσως κάποιοι ακόμη να προτιμούν να ξεφορτώνονται το νεκρό πετώντας τον στα ψάρια παρά να μπουν σε έξοδα...  όπως ακριβώς θα έκαναν και για ένα χαλασμένο μηχάνημα...

Εμείς που εκ θέσεως  βρισκόμαστε στην αντίπερα όχθη, κι ας μη γνωρίζαμε αυτό το κορίτσι, νιώθουμε σαν να χάσαμε δικό μας και αγαπημένο πρόσωπο. Στέλνουμε θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά της και στην ίδια με τη γλώσσα της πατρίδας της λέμε:

Paz a tu alma Dayra, te recordaremos siempre.

___________________________

Σχετικά άρθρα

http://dieselduck.blogspot.gr/2012/09/dayra-wood-pino-engineering-cadet-rip.html#.UF9oDrLN_p9

http://thebulletinpanama.com/world-watching-probe-into-umip-cadets-death

Το θέμα των δοκίμων σπουδαστών των ΑΕΝ πάει στη βουλή - επερώτηση της βουλευτίνας του ΚΚΕ, κ. Μανωλάκου

http://pireas2day.gr/02,16,5071,00.aspx#.UFrxeQUwYcl.facebook

Ημερομηνία δημοσίευσης: 19/09/2012

Το... περιπετειώδες ταξίδι 

των σπουδαστών ΑΕΝ

Η δυσκολία των σπουδαστών των ΑΕΝ να βρουν «μπάρκο» και να πραγματοποιήσουν ακόμα και το πρώτο τρίμηνο εκπαιδευτικό ταξίδι φτάνει στη Βουλή μετά από επίκαιρη ερώτηση της βουλευτού του ΚΚΕ Διαμάντως Μανωλάκου.

Ο υπουργός Ναυτιλίας Κωστής Μουσορούλης μιλώντας στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής κατά την διαδικασία συζήτησης του σχεδίου νόμου για τη κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για τη Ναυτική Εργασίας αναγνώρισε την σημασία του ζητήματος και ανέφερε ότι θα εξεταστούν μέτρα για να βρεθεί λύση.

Έτσι, η βουλευτής Α Πειραιά του ΚΚΕ με την επίκαιρη ερώτηση, που κατέθεσε προκαλεί συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής καλώντας τον υπουργό να ξεκαθαρίσει:
•    Τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να εξασφαλιστούν τα εκπαιδευτικά ταξίδια των  σπουδαστών των ΑΕΝ και να αποτραπεί κάθε περίπτωση παύσης των σπουδών τους ή διαγραφής;

Αναλυτικά η ερώτηση της βουλευτού του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου έχει ως εξής:

Οι σπουδαστές των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) αντιμετωπίζουν οξυμμένο πρόβλημα στην πραγματοποίηση των εκπαιδευτικών τους ταξιδιών και η μη έγκαιρη εξασφάλιση πλοίου έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή των σπουδών τους και τη διαγραφή τους από τις σχολές. Παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες της ΠΕΜΕΝ στο υπουργείο και τη συγκεκριμένη ενημέρωση για τους σπουδαστές που αναζητούν εκπαιδευτικό ταξίδι, το υπουργείο δεν έχει πάρει κανένα μέτρο και δεν εφαρμόζει το Π.Δ. 251/1999.

Με βάση τον κανονισμό σπουδών των ΑΕΝ, για τη συνέχιση των σπουδών προβλέπεται να έχει πραγματοποιήσει ο σπουδαστής το Α΄ εκπαιδευτικό ταξίδι διάρκειας τουλάχιστον 3 μηνών, ενώ μαζί με το Β΄ εκπαιδευτικό ταξίδι να έχει τουλάχιστον 8 μήνες θαλάσσια υπηρεσία. Το αποτέλεσμα είναι οι εκατοντάδες σπουδαστές των ΑΕΝ που δεν  πραγματοποίησαν το Α’ εκπαιδευτικό τους ταξίδι μέχρι σήμερα να μην μπορούν να συνεχίσουν τον Σεπτέμβριο τις σπουδές τους. Αντίστοιχο κίνδυνο διατρέχουν και οι σπουδαστές που αναζητούν αυτή την περίοδο το Β΄ εκπαιδευτικό ταξίδι, ενώ ορισμένοι κινδυνεύουν και με διαγραφή από τη σχολή.

Επίσης οι σπουδαστές αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με την κατάργηση της σχετικής σπουδαστικής κάρτας και δεν έχουν δυνατότητα για μειωμένο εισιτήριο στις συγκοινωνίες κ.α. Ενώ η διακοπή της δωρεάν σίτισης δημιούργησε πρόσθετα οικονομικά προβλήματα σε βάρος των σπουδαστών και των οικογενειών τους, αλλά και σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους λόγω κακής διατροφής.

Επιπροσθέτως θέλουμε να σημειώσουμε ότι οξύνεται συνεχώς το πρόβλημα των ελλείψεων σε εκπαιδευτικό προσωπικό και η έλλειψη χρηματοδότησης των Ακαδημιών Ε.Ν προκαλεί σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία τους.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός:

1.    Τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να εξασφαλιστούν τα εκπαιδευτικά ταξίδια των  σπουδαστών των ΑΕΝ και να αποτραπεί κάθε περίπτωση παύσης των σπουδών τους ή διαγραφής;

2.    Πότε θα επαναφέρει η κυβέρνηση την δωρεάν σίτιση στις ΑΕΝ και το «πάσο»; Τι μέτρα θα παρθούν για την πρόσληψη καθηγητών και τη χρηματοδότηση των σχολών;

Καπετάν Μαριάννα Μαρούδα, πολύχρονη και να μας ζήσεις! να τιμάς στους αιώνες τις Ελληνίδες και τις Καπετάνισσες!

Οι Ελληνίδες Καπετάνισσες εύχονται από καρδιάς στο αστέρι του κλάδου μας, την καπετάν Μαριάννα Μαρούδα,

με αφορμή τα σημερινά της γενέθλια, να τα εκατοστήσει! Με υγεία, ευτυχία και ό,τι άλλο ποθεί η καρδούλα της! Να καμαρώνει και να χαίρεται το βλαστάρι της, το μοναχογιό της, που μεγαλώνοντας είμαστε σίγουρες πως θα νιώθει εξαιρετικά περήφανος για τη μάνα του, την πρώτη Ελληνίδα που μετά από λαμπρή καριέρα και στα πλοία και στη ναυτική εκπαίδευση,  συνταξιοδοτόθηκε με το βαθμό του Α' Πλοιάρχου!

Για όλες εμάς η Μαριάννα Μαρούδα αποτελεί πρότυπο. Κι ας έχουμε και άλλες καπετάνισσες που έφτασαν να πλοιαρχεύσουν. Η Μαριάννα δεν πέτυχε μόνο αυτό. Κατάφερε και μεταπηδώντας στη ναυτική εκπαίδευση να κατακτήσει και το πόστο της διεύθυνσης Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού, στις Οινούσσες. Την Αιγνούσα, όπως αποκαλεί η ίδια το νησί, και που είναι και τόπος καταγωγής του συζύγου της, πλοίαρχος και εκείνος αλλά και αθώο θύμα της τόσο δύσκολης δουλειάς και των υπεράνθρωπων προσπαθειών που καλείται ένας καπετάνιος να φέρει σε πέρας. Η Μαριάννα κατάφερε και στο χτύπημα αυτό της μοίρας να σταθεί καπετάνισσα με τα όλα της. Να δαμάσει κι αυτόν τον φουρτουνιασμένο ωκεανό, τον χίλιες φορές πιο άγριο από εκείνον που έχει να θυμάται ότι συνάντησε συνταξιδεύοντας με τον άντρα της επί δύο συνεχόμενα έτη στο ίδιο καράβι και έχοντας οι δυο τους μοιράσει τους ρόλους πλοιάρχου και υποπλοιάρχου ανά εξάμηνο. Γιατί εκείνος έτσι το θέλησε, αναγνωρίζοντας την αξία της γυναίκας του, να την έχει και καπετάνιο του στο καράβι και όχι μόνο στην καρδιά του!

Βρήκε λοιπόν η Μαριάννα τη δύναμη να σταθεί και πάλι στα πόδια της, να μεγαλώσει το μονάκριβο παιδί τους, αλλά και να πραγματοποιήσει ως διευθύντρια της ΑΕΝ Οινουσσών μια λαμπρή σταδιοδρομία, παράδειγμα προς μίμηση από κάθε πλευρά.

Ως μάνα αγκάλιασε τους εκεί σπουδαστές και σπουδάστριες. Και αγωνίστηκε ως λέαινα να τους εξασφαλίσει καράβι για το εκπαιδευτικό τους ταξίδι. Την ίδια ώρα που πολλοί άλλοι αδιαφορούν και περιορίζονται στα τυπικά τους καθήκοντα.

"Δε ζητούσα να τους ναυτολογήσουν, έπαιρνα ως διευθύντρια σχολής τηλέφωνο στις εταιρείες και απαιτούσα να τους προσλάβουν", την άκουσα να μου λέει πρόσφατα και την καμάρωσα για μια ακόμη φορά. Και την ίδια ώρα μου εξέφρασε το βαθύ της παράπονο που τώρα πια, μη έχοντας θεσμική θέση, δεν μπορεί πλέον να πράξει το ίδιο. Να βοηθήσει τους εκατοντάδες δοκίμους που δε βρίσκουν πλοίο και κινδυνεύουν ακόμη και να διαγραφούν από τις ΑΕΝ, όπως δυστυχώς προβλέπεται από τον κανονισμό σπουδών. Γιατί η Μαριάννα δεν έμαθε ποτέ τι σημαίνει μέσον και εκμεταλλεύομαι γνωριμίες. Με το σπαθί της και μόνο έφτασε εκεί που έφτασε. Και δεν έμαθε να παρακαλά για όσα είναι αυτονόητα και δίκαια. Με το κεφάλι πάντα ψηλά και βλέμμα και φωνή που σε καθηλώνουν!

Εγώ, που ξέρω τη Μαριάννα από κοριτσάκι ακόμη στη σχολή, την ΑΔΣΕΝ Πλοιάρχων Πειραιά, την έχω ταυτισμένη στο μυαλό μου με την Μπουμπουλίνα. Εκείνη, περισσότερο από όλες μας, αξίζει αυτό τον τίτλο!

Κι ακόμη και τώρα, όντας συνταξιούχος, δεν παύει να νοιάζεται για τον κλάδο και τους νέους που σπουδάζουν πλοίαρχοι. Εδώ και καιρό σθεναρά στηρίζει την προσπάθειά μας να ενώσουμε σε ομάδα όλες τις γυναίκες ναυτικούς, δίνοντας απλόχερα τη βοήθειά της με τις συμβουλές της, τις γνώσεις της και την εμπειρία της. Αλλά και μαλλώνοντας τρυφερά όπου και όταν χρειάζεται. Για ολισθήματα και λαθεμένες συμπεριφορές. Γιατί η Μαριάννα μας δεν έχει μάθει να μασάει το λόγια της ούτε να χαϊδεύει αυτιά. Λέει πάντα τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη. Πάντα όμως με σεβασμό στην προσωπικότητα του άλλου και ευγένεια. Διδάσκοντας και έτσι πώς πρέπει να είναι ο αληθινός πλοίαρχος! Ποια είναι τα χαρίσματα ενός ηγέτη ανθρώπων.

Εμείς, οι Ελληνίδες Καπετάνισσες, νιώθουμε τυχερές που τη γνωρίζουμε και την έχουμε κοντά μας! Γιατί η Μαριάννα Μαρούδα αποτελεί το ζωντανό σύμβολο για κάθε νέα κοπέλα που θέλει να κάνει καριέρα στη θάλασσα. Αλλά και δικαίωση στα όνειρά μας για όσες θελήσαμε να ακολουθήσουμε τη θάλασσα μα αναγκαστήκαμε κάποια στιγμή να αφήσουμε τα όνειρα στη μέση...

Σε έναν άλλο τόπο, σε έναν άλλο λαό, μια γυναίκα σαν τη Μαριάννα η πολιτεία θα φρόντιζε και να την τιμήσει και να την αξιοποιήσει αλλά και να την προβάλει ως πρότυπο. Η ίδια η Μαριάννα δε θα το ζητούσε ποτέ αυτό. Τιμές και δόξες και προβολή. Είναι εκ φύσεως χαμηλών τόνων. Μάλιστα πέρυσι, τέτοια εποχή, που μας ζητήθηκε από την εφημερίδα το Βήμα να δώσουμε ως καπετάνισσες συνέντευξη, η Μαριάννα ευγενικά μου αρνήθηκε να λάβει μέρος. Υποψιάζομαι πως και αυτό εδώ το αφιέρωμα κατά βάθος θα την ενοχλήσει. Δεν διψά για δημοσιότητα ούτε θέλει τους προβολείς πάνω της. Της το χρωστούσα όμως. Γιατί τη θαυμάζω και την αγαπώ τόσο πολύ και γιατί πιστεύω πως αυτό το αφιέρωμα δεν τιμά απλά το πρόσωπο μα και το θεσμό της Καπετάνισσας. Σε μια εποχή που πολλοί εξακολουθούν να κλείνουν τις πόρτες στις νέες κοπέλες και να αμφισβητούν την ικανότητα της γυναίκας να ανέβει στις γέφυρες των πλοίων. Η Μαριάννα Μαρούδα είναι η ζωντανή απόδειξη για το αντίθετο και η διάψευση των επιχειρημάτων όλων όσων υπονομεύουν την παρουσία των γυναικών στην εμπορική μας ναυτιλία.

Η Μαριάννα μας είναι ακόμη ο φωτεινός φάρος μπρος στα σκοτάδια και στα ψέματα που λέγουν κατά κόρον σήμερα σε βάρος του λαού μας. Είναι το αντίπαλο δέος σε όλους τους μισέλληνες που δεν κρύβουν τη χαρά τους για όσα δεινά σήμερα υποφέρουμε. Και δε διστάζουν να πουν ακόμη και πως καλά να πάθουμε γιατί είμαστε τεμπέληδες, χαραμοφάηδες που ζούμε από τα δάνειά τους, καλοπερασάκηδες και τόσες άλλες ύβρεις και ψεύδη.

Αν ήμουν πολιτικός και είχα ηθικό ανάστημα και καρδιά που να χτυπάει στους ρυθμούς του εθνικού μας ύμνου, στις συκοφαντίες και στα υβρεολόγια των υποτιθέμενα σιδηρών κυριών της διεθνούς σκηνής, της καγκελαρίου της Γερμανίας και της αφεντικίνας του ΔΝΤ, θα απαντούσα στήνοντας ανδριάντα στη σύγχρονη Μπουμπουλίνα της Ελλάδας. Και θα την έχρηζα το λιγότερο πρέσβειρα της χώρας μας. Κι ας έβρισκε τα κότσια και η Μέρκελ και η Λαγκάρντ να λένε όσα λένε σε βάρος της Ελλάδας σε μια Μαριάννα Μαρούδα! Που βρίσκουν τους οσφυοκάμπτες πολιτικούς μας, αυτούς που δεν έβγαλαν ποτέ τους μεροκάματο, να τις ακούν χασκογελώντας ως ηλίθιοι και να τις ασπάζονται κιόλας!!!

Σκοπός και αυτός του σημερινού αφιερώματος στη Μαριάννα Μαρούδα. Όχι να κάνουμε την ίδια να νιώσει άβολα αλλά να προτείνουμε στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε ως χώρα να της δώσει η Πολιτεία  την ευκαιρία να βοηθήσει την πατρίδα να βγει από τον τυφώνα. Δεν το κάνουμε για την ίδια, το ξαναλέμε. Για μας το κάνουμε και για το λαό μας. Όπως θα το κάναμε και πάνω σε ένα καράβι που κινδυνεύει να πνιγεί. Που έχει πέσει σε κυκλώνα. Θα ζητούσαμε να πιάσει το τιμόνι ο πιο άξιος!

Και μιλώντας πολύ πολύ σοβαρά θεωρούμε εκ των ων ουκ άνευ την παρουσία της Μαριάννας Μαρούδα στις όποιες επιτροπές ασχολούνται με την αναβάθμιση της ναυτικής εκπαίδευσης. Με ποιο ρόλο; Ας τον βρουν οι αρμόδιοι. Αν ρωτούσαν εμάς θα λέγαμε πως δεν υπάρχει καταλληλότερο πρόσωπο να αναλάβει ακόμη και τα ηνία ολόκληρου του υπουργείου Ναυτιλίας.

Ξέρω βέβαια πως η ίδια το μόνο που επιθυμεί είναι να μεγαλώσει απερίσπαστη το γιο της. Να του δώσει όλα εκείνα που όσο εργαζόταν δεν κατάφερνε. Υποχρεωμένη κατά καιρούς να ζει και μακριά από το παιδί της. Κι αυτός όμως ο αγώνας για την πατρίδα τα παιδιά μας αφορά και το μέλλον τους. Αυτό που το έχουμε καταντήσει μαύρο και άραχλο και ντρεπόμαστε να τα κοιτάμε στα μάτια...

Ας με συγχωρέσει λοιπόν η Μαριάννα για όσα πήρα την πρωτοβουλία να γράψω. Τα νιώθω. Και δεν υπερβάλλω στο ελάχιστο. Κι όσοι τη γνωρίζουν σίγουρα θα συμφωνήσουν μαζί μου!

Να μας ζήσεις λοιπόν αγαπημένη μου Μαριάννα! Και είτε εισακουστεί είτε και όχι η πρότασή μου από τους αρμοδίους και τους ταγούς του τόπου, για μας είσαι και το ξέρεις το καμάρι μας! Για όλες τις καπετάνισσες αλλά και για όλες τις Ελληνίδες!