BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Το ανέκδοτο της ημέρας: ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΥΞΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΚΤΕΟΥΣ ΣΤΙΣ ΑΕΝ!

Ναι, καλά διαβάσατε! Για μια ακόμη φορά κυκλοφορεί το ίδιο ανέκδοτο. Για αύξηση του αριθμού εισακτέων στις ΑΕΝ! Εδώ δεκάδες σπουδαστές κινδυνεύουν να διαγραφούν από τις σχολές γιατί δε βρίσκουν καράβι να κάνουν το εκπαιδευτικό τους ταξίδι, και κάποιοι επιμένουν να αυξήσουν τους ήδη υπάρχοντες σπουδαστές!

Και εις επίρρωσιν αναδημοσιεύουμε το σχετικό άρθρο όπου και ανιχνεύσαμε (στον επίλογό του) το ανέκδοτο:



Ημερομηνία δημοσίευσης: 06/08/2012

Ζητείται λύση για το 2ο ταξίδι των Δοκίμων Ε.Ν

Παρέμβαση για να μπορούν οι σπουδαστές των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού να βρίσκουν «μπάρκο» για το δεύτερο εκπαιδευτικό ταξίδι σχεδιάζει να κάνει το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου.

«Για το θέμα της εκπαίδευσης των σπουδαστών, το οποίο εθίγει από πολλούς συναδέλφους, ναι, όντως, εκεί μπορεί να γίνει παρέμβαση και προσπάθεια. Νομίζω ότι σε πνεύμα συνεννόησης, θα βρούμε μια λύση για το δεύτερο ταξίδι», είπε, χαρακτηριστικά, ο υπουργός Ναυτιλίας Κωστής Μουσουρούλης στην πρόσφατη συζήτηση στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής για θέματα Ναυτιλίας, όπου αρνήθηκε κατηγορηματικά ότι υπάρχει θέμα συγχώνευσης ΑΕΝ

Είχε προηγηθεί παρέμβαση του βουλευτή Α Πειραιά του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρή Δρίτσα, την οποία «προσυπέγραψε», όπως είπε χαρακτηριστικά ο προεδρεύων αντιπρόεδρος της Επιτροπής, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Δριβελέγκας για το τεράστιο πρόβλημα σπουδαστών εξεύρεσης πλοίου για το δεύτερο εκπαιδευτικό ταξίδι, που είναι μη επιδοτούμενο.

Από τα Πρακτικά της συζήτησης στην Επιτροπή διαβάζουμε το σχετικό απόσπασμα:

Θ. Δρίτσας (…)  Κύριε Υπουργέ, σχετικά με τα ζητήματα της ναυτικής εκπαίδευσης υπάρχουν πολλές παράμετροι που αναπτύξαμε ήδη. Υπάρχει όμως κάτι που δεν χρειάζεται ούτε χρήματα, ούτε σχεδιασμό παρά μόνο παρέμβαση. Αναφέρομαι στην εξασφάλιση της δυνατότητας των σπουδαστών των ναυτικών σχολών για το εκπαιδευτικό ταξίδι τους και στο πρώτο εξάμηνο - που είναι επιδοτούμενο - και στο δεύτερο, το οποίο είναι μη επιδοτούμενο και εκεί αναπτύσσονται και τα περισσότερα από τα προβλήματα, ειδικά μάλιστα όταν πρόκειται για γυναίκες.

Έχω αυτή τη στιγμή κατάλογο ονομάτων, σπουδαστών και σπουδαστριών, που έχει παρών, να βρεθεί μια θέση, να κάνουν το εκπαιδευτικό τους ταξίδι, που είναι όρος και προϋπόθεση για να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους. Παρά το γεγονός ότι είναι επιδοτούμενο το πρώτο, δεν βρίσκουν τέτοιες θέσεις. Θεωρείται άμεση παράλειψη. Ευχαριστώ.

Ι. Δριβελέγκας (Αντιπρόεδρος της Επιτροπής): Κύριε Υπουργέ, κι εγώ προσυπογράφω την τελευταία παρέμβαση του κ. Δρίτσα. Πράγματι, είναι επιτακτική ανάγκη να μπορέσουμε να λύσουμε αυτό το θέμα».

Επίσης, παρέμβαση έκανε και η βουλευτής Δωδεκανήσων των Ανεξάρτητων Ελλήνων κ. Μίκα Ιατρίδου, η οποία ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Για την ιδιωτική σχολή και για το ενδεχόμενο ίδρυσης, το θέμα που τίθεται είναι  τι θα γίνει με τις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Πέρα από το αν θα συγχωνευτούν, όπως προτάσσει η τρόικα, από κει και πέρα τι θα γίνει κυρίως με τη διδακτέα ύλη και την ανανέωση του εξοπλισμού, διότι είναι ένα πάγιο αίτημα. Επίσης ένα άλλο ζήτημα το οποίο απορρέει άμεσα είναι σε σχέση με την εκπαίδευση των σπουδαστών. Δεν μπορούν να βρουν ελληνικά πλοία ή ελληνική σημαία προκειμένου να κάνουν την εκπαίδευσή τους, αντιμετωπίζουν πολύ σοβαρό πρόβλημα».

Την αντίθεσή τους με την δημιουργία ιδιωτικών ΑΕΝ υπογράμμισαν οι Θ. Δρίτσας και Νίκος Καραθανασόπουλος από το ΚΚΕ ενώ στην διάρκεια της συζήτησης ο υπουργός επανέλαβε ότι η κυβέρνηση είναι υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών σχολών με την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει πρώτα αναβάθμιση των δημόσιων σχολών.

Σε αυτή την κατεύθυνση, όπως είπε ο ίδιος, «θα δουλέψουμε και στις υποδομές και στον εξοπλισμό αλλά και στη διδακτέα ύλη. Θα παρουσιάσω πρόγραμμα». 

«Είμαστε σε φάση τελικής συνεννόησης συγχρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, να μαζέψουμε όλες αυτές τις Ακαδημίες και να σταματήσει εδώ η αναγκαστικά ταπεινωτική δράση πολλές φορές για τους διοικητές των Ακαδημιών, να πηγαίνουν να επαιτούν ακόμα και την πληρωμή ενός υδραυλικού. Θα το μαζέψουμε όλο αυτό και είμαι απόλυτα βέβαιος ότι θα πετύχει, αλλά ταυτόχρονα θα πρέπει να ανοίξουμε και την ιδιωτική ναυτική εκπαίδευση. Υπάρχει θεσμικό πλαίσιο. Τα προεδρικά διατάγματα και οι προεδρικές αποφάσεις είναι ακόμα σε εκκρεμότητα. Αυτά θα αναπτυχθούν και τα δύο μαζί», ανέφερε ο κ. Μουσουρούλης.

Τέλος, ο υπουργός ανακοίνωσε ότι στις ΑΕΝ θα αυξηθεί ο αριθμός των εισακτέων.

___________________

Ας κάνουν πρώτα την παρέμβαση για να λυθεί το πρόβλημα με το εκπαιδευτικό ταξίδι και αν τα καταφέρουν τότε ας κάνουν και αύξηση του αριθμού εισακτέων. Στην αντίθετη περίπτωση μια τέτοια κίνηση δε θα είναι απλά ανέκδοτο αλλά τραγέλαφος...

Από κει και πέρα αυτό που είναι προφανές και δεν κρύβεται είναι η πρεμούρα για την ιδιωτικοποίηση της ναυτικής εκπαίδευσης. Που κατάντησε, κατά τις δηλώσεις του υπουργού, να επαιτεί ακόμη και τα χρήματα για την πληρωμή υδραυλικού!!! Όλα αυτά στη χώρα με την τεράστια εμπορική ναυτιλία! στην Ελλάδα! που κάποτε καμάρωνε για τη ναυτική της εκπαίδευση!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.