BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Μια ακόμη Ελληνίδα Πλοίαρχος: η καπετάν Υακίνθη Τζανακάκη!

Ποιος είπε ότι οι γυναίκες δεν μπορούν να γίνουν πλοίαρχοι;

Ποιος βρίσκεται ακόμη στον προηγούμενο αιώνα και βλέπει με καχυποψία ή και ειρωνεία τα νέα κορίτσια που επιλέγουν να σπουδάσουν σε ΑΕΝ Πλοιάρχων;

Όποιος κι αν είναι καλά θα κάνει να αλλάξει απόψεις αν δε θέλει να τον θεωρούν οι άλλοι το λιγότερο απληροφόρητο. Απόδειξη ετούτο το καράβι:

Η Ανδρομέδα. Δεξαμενόπλοιο της εταιρείας του Τσάκου. Κατασκευής 2007 και με 182 μέτρα μήκος. Που όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα Αλήθεια της Χίου το κυβερνά μια γυναίκα, μια νέα και όμορφη γυναίκα, η καπετάν Υακίνθη Τζανακάκη:



ΚΑΤΑΚΤΩΝΤΑΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ… ΑΝΔΡΙΚΟ ΡΟΛΟ

Και καπετάνιο… γυναίκα

ΑΠΕΚΤΗΣΕ ΣΤΙΣ 6 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΣΑΚΟΥ

12/10/2011

Ονομαζεται Υακίνθη Τζανακάκη και όπως μαρτυρά και το επώνυμό της είναι Κρητικιά. Τι το ιδιαίτερο έχει; Από τις 6 Οκτωβρίου 2011 είναι πλοίαρχος –δηλαδή καπετάνισσα- στο δεξαμενόπλοιο της εταιρείας Τσάκου «Ανδρομέδα». Το πλοίο, κατασκευής 2007, 37 χιλιάδων τόνων, μήκους 183 μέτρων και βυθίσματος 8, υπό ελληνική σημαία, ξεκίνησε από το λιμάνι της LAVERA στη Γαλλία την 6η του μήνα και χθες έφτασε στο SARROCH της Σαρδηνίας.


Καταλάβατε κύριοι; Όλοι εσείς που κατ' επανάληψη έχετε προσβάλει τις γυναίκες αξιωματικούς καταστρώματος; Που λέτε τόσα σε βάρος μας; Που κλείνετε κατάμουτρα την πόρτα στα νέα κορίτσια όταν έρχονται να σας ζητήσουν μια θέση σε καράβι; Για να κάνουν το ρημάδι το εκπαιδευτικό. Να μην τις διαγράψουν από τις σχολές τους. Και τους αρνείστε ακόμη και θέση δοκίμου;

Σας το έχουμε χίλιες φορές πει, δε θα χαθεί καμιά γυναίκα, καμιά καπετάνισσα, γιατί κάποιοι επιμένουν να θεωρούν το επάγγελμα του καπετάνιου ανδρικό προνόμιο. Γιατί κάθε γυναίκα που παίρνει τέτοια απόφαση, να μπαρκάρει, το λέει η περδικούλα της. Κι αν δεν τα καταφέρει να κάμψει τις αναχρονιστικές αντιλήψεις και τις φυλετικές διακρίσεις σε βάρος των γυναικών στο χώρο της ναυτιλίας, θα παραμείνει στη στεριά και θα βρει τον τρόπο να πετύχει στη ζωή της. Όπως όλοι οι άνθρωποι που έχουν δύναμη ψυχής. Χαμένη δε θα πάει. Χαμένη είναι η ναυτιλία που αφήνει άξιους ανθρώπους να φύγουν. Γιατί η φύση τους έκανε γυναίκες... Λες και δεν υπάρχουν σήμερα γυναίκες σε όλα τα υψηλά πόστα της κοινωνικής, της πολιτικής, της επαγγελματικής και της επιχειρηματικής ζωής.

Δεν υπάρχουν, ρωτώ, γυναίκες εφοπλίστριες; Δεν υπάρχουν γυναίκες υπουργοί; Γυναίκα δεν είναι σήμερα αφενός η σιδηρά κυρία της Ευρώπης, η καγκελάριος της Γερμανίας Άγκελα Μέρκελ, κι αφετέρου η υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον; Κι άλλο τόσο οι γυναίκες έχουν κατακτήσει υψηλά βάθρα στις επιστήμες, υπηρετούν στο στρατό, διοικούν οικονομικούς κολοσσούς.

Και μη μου πείτε περί χειρωνακτικής δύναμης. Γιατί τα καράβια δεν κινούνται με τα χέρια και οι αξιωματικοί δεν είναι στα καράβια για χειρωνακτικές εργασίες. Αλλά και γιατί δεν είναι όλες οι γυναίκες με μανικιούρ στα χέρια και μη μου άπτου. Γυναίκα και η Βερούλη, γυναίκες κι εκείνες που ανέβαζαν τα πυρομαχικά στην Πίνδο.

Γυναίκα ακόμη, θα σας το θυμίσω για μια ακόμη φορά, και η Μπουμπουλίνα και η Μαντώ Μαυρογένη και η Δόμνα Βισβίζη.

Τι κόλλημα λοιπόν είναι αυτό που μαθαίνω από τα νέα κορίτσια της ομάδας μας πως ακόμη έχουν μερικοί μερικοί είτε στα γραφεία είτε και μέσα στα καράβια; Μπάρκαρε τις προάλλες μια γνωστή μου καπετάνισσα. Την εμπιστεύτηκε η εταιρεία και την προσέλαβε. Και βρήκε το μπελά της από έναν της εταιρείας και μάλιστα όχι του τμήματος πληρωμάτων που της έκανε το βίο αβίωτο με όσα της έσυρε εναντίον των γυναικών και κατέληξε να τη συμβουλεύει να τα παρατήσει και να γυρίσει σπίτι της. Γιατί τα καράβια κατά τη γνώμη του δεν είναι για τις γυναίκες. Και δε λέω παραπάνω στοιχεία, για να μη φωτογραφίσω ούτε την εταιρεία ούτε την κοπέλα. Μόνο σας παρακαλούμε πολύ, όσοι έχετε νου και γνώση πως οι γυναίκες με το σπαθί τους βρίσκονται πια στις γέφυρες των πλοίων, και τις προσλαμβάνετε, να κάνετε ανάλογες συστάσεις σε όλους τους υπαλλήλους σας. Να σέβονται και τις εργαζόμενες και την απόφαση της εταιρείας και όχι να ξεσπάνε το μισογυνισμό τους στα αθώα τα κοριτσάκια που με τόση όρεξη ξεκινούν την καριέρα τους.

Και δεν τα λέω τυχαία όλα αυτά, ενώ το θέμα αφορά την καπετάν Υακίνθη. Τα λέω γιατί στην ίδια εταιρεία που σήμερα εκείνη ανέλαβε πλοίαρχος, εργάστηκα κι εγώ. Τριάντα όμως χρόνια πριν. Ανθυποπλοίαρχος σε δύο φορτηγά της, το Irenes Lyric και το Irenes Target. Παρότι όμως η εταιρεία με εμπιστεύτηκε, δεν ήταν καθόλου ρόδινα τα πράγματα στη συνέχεια. Πολύ γρήγορα αναγκάστηκα να αλλάξω εταιρεία. Δεν είχα τότε το θάρρος να πάω στο γραφείο και να πω τι και τι συνάντησα. Ποιος θα με πίστευε; Ποιος λαμβάνει υπόψη του ένα νέο παιδί και μάλιστα γυναίκα; Προτίμησα λοιπόν να δεχτώ και μάλιστα με ανακούφιση την απόλυση "αμοιβαία συναινέσει" κι ευτυχώς την ίδια κιόλας μέρα προσλήφθηκα σε μεγάλο γκαζάδικο του Ωνάση. Ήταν θυμάμαι τότε στο ίδιο κτίριο της Ακτής Μιαούλη τα γραφεία και της μιας εταιρείας και της άλλης.

Τυχερή στάθηκα και μέσα στο καράβι. Κι ο καπετάνιος μου με αποχαιρέτισε όταν ξεμπάρκαρα με τη διαβεβαίωση ότι θα στείλει ραπόρτο στην εταιρεία να με προσλάβουν και πάλι. Αμ δε... Στο μεταξύ μια άλλη κοπέλα, η Μ.Κ., είχε δώσει συνέντευξη σε κάποιο δημοσιογράφο για προβλήματα που συνάντησε στο καράβι της. Κι άλλα είπε εκείνη, άλλα έγραψε η εφημερίδα. Αποτέλεσμα η εταιρεία Ωνάση να θεωρήσει προσβολή τα όσα γράφτηκαν και να πάρει την απόφαση να μην προσλάβει ξανά γυναίκες! Μία δηλαδή γυναίκα κάνει λάθος και παίρνει όλες η μπάλα. Είναι δίκαιο αυτό; Ή μήπως έτσι συμπεριφέρονται και στους άντρες;

Απόφαση που αργότερα ανακάλεσαν, πιθανότατα γιατί στο μεταξύ είχαμε περάσει ήδη αρκετές γυναίκες από τα πλοία τους και είχαμε αποδείξει πως και μια γυναίκα μπορεί να σταθεί στο επάγγελμα αυτό. Έτσι η εταιρεία Ωνάση ήταν από τις πρώτες που μερικά χρόνια αργότερα ανέβασε μια γυναίκα καπετάνιο σε καράβι της, την Αθανανασία Μπουμπουράκη, όπως γράφτηκε επίσημα σε άρθρο της Ελευθεροτυπίας το 2000.

Προφανώς τα ίδια συνέβησαν και στον Τσάκο. Μπορεί εγώ να απολύθηκα, πέρασαν όμως και άλλες κοπέλες που τα κατάφεραν καλύτερα. Κι έτσι φτάσαμε σήμερα και στην εταιρεία αυτή να αναλαμβάνει καπετάνιος μια γυναίκα. Η καπετάν Υακίνθη Τζανακάκη.

Η καπετάν Υακίνθη χρειάστηκε πρώτα να αποδείξει την ικανότητά της ως υποπλοίαρχος. Και εις επίρρωσιν παραθέτω όσα η ίδια η εταιρεία αναφέρει στο διαδίκτυο:


Από το ίδιο άρθρο και οι φωτογραφίες της καπετάν Υακίνθης ως γραμματικού:






Τη βλέπουμε τόσο στη γέφυρα, όσο και στο κατάστρωμα. Να εκτελεί την εργασία της με την ίδια ευσυνειδησία που θα την εκτελούσε και κάποιος άντρας. Αλλιώς η εταιρεία δε θα την εμπιστευόταν να την προωθήσει στο ψηλότερο σκαλί της ιεραρχίας και να αναθέσει στα χέρια της ολόκληρο καράβι και μάλιστα γκαζάδικο:







Και ναι, είναι γεγονός. Στη γέφυρα αυτού του πλοίου, της Ανδρομέδας, μια γυναίκα είναι πλοίαρχος. Η Υακίνθη Τζανακάκη. Δεν τη γνωρίζω προσωπικά. Έχω όμως εδώ και χρόνια ακούσει τα καλύτερα για εκείνη από όσους τη συνάντησαν στα καράβια.

Η επιτυχία της τιμά όλες τις γυναίκες ναυτικούς. Και ενισχύει σημαντικά το θεσμό της γυναίκας αξιωματικού καταστρώματος. Είχαμε βέβαια μέχρι τώρα να καμαρώνουμε και για άλλες γυναίκες πλοιάρχους, την Αθανασία Μπουμπουράκη που ανέφερα παραπάνω, τη Νίκη Σκέντζου που ίσως είναι και η πρώτη πλοίαρχος στη νεότερη ιστορία της ναυτιλίας μας, την Μαριάννα Μαρούδα που μετά από ευδόκιμη υπηρεσία και στα πλοία και στη ναυτική εκπαίδευση πήρε πέρυσι τη σύνταξή της, την Ευαγγελία Κατσικαδάκου που δίδαξε και στα Σωστικά του Ασπρόπυργου, τη Βάσω Κονιδάρη που ταξιδεύει αυτή τη στιγμή με ένα τσιμεντάδικο στο Αιγαίο, την Κατερίνα Θερμού που κυβερνά ένα μικρό επιβατικό στη Λευκάδα.

Κι ακόμη μας κάνουν περήφανες οι υποπλοίαρχοι γυναίκες, η Βασιλική Μίχου, γραμματικός σε ποντοπόρα, η Αργυρώ Εξωμανίδου, γραμματικός στην ΑΝΕΚ, η Ελένη Τσινιάρη που όχι μόνο πήρε του γραμματικού αλλά έχει σήμερα δυο γιους υποπλοιάρχους, περίπτωση δηλαδή άξια να αναφερθεί στα ρεκόρ Γκίνες!

Τιμή για μας είναι επίσης και η ύπαρξη πλέον και γυναικών μηχανικών στο εμπορικό ναυτικό. Όπως η Ελεονώρα Σέκερη που εργάζεται ως τρίτη μηχανικός στην ΑΝΕΚ. Δεν έχει σημασία αν είναι άλλος κλάδος. Εξάλλου δεν ξεχνάμε ότι πριν από τις καπετάνισσες μπήκαν στα πλοία οι μαρκόνισσες. Εκείνες άνοιξαν το δρόμο και για μας. Και προσωπικά δεν ξεχνώ πως στο παρθενικό μου ταξίδι, με το Ελαφίνα της Θεναμάρις, συνάντησα μια γυναίκα μαρκόνισσα που με βοήθησε πολύ στα πρώτα μου βήματα στη θάλασσα, την κυρία Κατερίνα Κωνσταντίνου, σύζυγο του καπετάνιου μου, του καπετάν Μπάμπη.

Μια μεγάλη λοιπόν αλυσίδα. Που ξεκινά από πολύ παλιά. Ίσως και από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Όπου και συμμετείχε με δικό της καράβι μια ξένη βασίλισσα, η Αρτεμισία! Ή και ακόμη παλιότερα, από την εποχή του μύθου και της Αργοναυτικής εκστρατείας, όπου ανάμεσα στο πλήρωμα της Αργούς αναφέρεται και η θρυλική Αταλάντη! Κι είναι πραγματικά υπέροχο που η νέα πλοίαρχος, η Υακίνθη, αλλά και το καράβι της, η Ανδρομέδα, από την ελληνική μυθολογία έλκουν τα ονόματά τους. Σύμβολο σημειολογικό πως οι μύθοι του λαού μας μένουν ακόμη ζωντανοί, όχι μόνο μέσα από τα ονόματα μα και επιβεβαιώνοντας τη θέση που είχε η γυναίκα για τους Έλληνες πριν διαδοθεί ο χριστιανισμός και την κλείσει σε γυναικωνίτες.

Και να θυμίσω εδώ πως ο μεν Υάκινθος έπεσε θύμα της ζήλιας του Ζέφυρου, της προσωποποίησης του δυτικού ανέμου, η δε Ανδρομέδα λίγο έλειψε να κατασπαραχθεί από θαλάσσιο κήτος, ευτυχώς όμως την έσωσε την τελευταία στιγμή ο Περσέας και στη συνέχεια την παντρεύτηκε. Τώρα, μπορεί να μοιάζει με παραμύθι αλλά είναι η απόλυτη αλήθεια, ένας θηλυκός Υάκινθος τολμάει και τα βάζει όχι μόνο με το Ζέφυρο μα με όλους τους ανέμους, κι η Ανδρομέδα δε λογαριάζει τα θαλάσσια κήτη ούτε καρτερεί δεμένη στο βράχο κανέναν Περσέα να τη σώσει. Χέρι χέρι με την καπετάνισσα της σκίζουν οι δυο τους τις θάλασσες και διαλύουν τα μυθεύματα πως τάχα και καλά δεν μπορούν οι γυναίκες να γίνουν πλοίαρχοι και πως δεν είναι για τα θηλυκά η θάλασσα!

Βρε σεις, και η θάλασσα θηλυκό είναι. Τυχαία νομίζετε οι αρχαίοι παππούδες την κατέταξαν στα θηλυκά;

Βέβαια ο Ποσειδώνας, ο θεός της, ήταν αρσενικός, αρσενικός και ο Οδυσσέας, το αρχέτυπο των καπεταναίων. Μα πώς, θυμάστε πώς ο πολυμήχανος γλίτωνε τους θυμούς του θεού; Με τη βοήθεια της Αθηνάς! Τυχαίο που οι παλιοί γυναίκα έπλασαν και τη θεά της σοφίας; Κι έμεινε από εκείνους τους καιρούς να λέμε το "Συν Αθηνά και χείρα κίνει" κι ας θέλησαν οι νεότεροι να το αντικαταστήσουν με το "Άγιε Νικόλα, βοήθα με" και το "Κούνα κι εσύ το χέρι σου". Είναι των χριστιανών αυτά τα συνήθεια, όχι των παλιών Ελλήνων. Και από τους ίδιους η γυναίκα θεωρήθηκε μιαρή και πως εκ γυναικός πηγάζουν τα φαύλα. Η γυναίκα πια πήρε τη μορφή της Εύας και της φορτώσανε το ρόλο πως παρέσυρε όχι μόνο τον Αδάμ αλλά και όλους τους Αδάμ του κόσμου. Είναι η ίδια θεωρία που κατ' επανάληψη φορτώθηκε και στις γυναίκες ναυτικούς, πως θα προκαλούν το πλήρωμα! μαζί με το άλλο το φοβερό: "Πυρ, γυνή και θάλασσα"!

Ε, λοιπόν, κύριοι. Είναι καιρός να απεγκλωβιστείτε από τα ταμπού και τις προκαταλήψεις σε βάρος των γυναικών. Και να αντιμετωπίζετε την κάθε γυναίκα ναυτικό όπως και τον κάθε άντρα συνάδελφο, ανάλογα με την προσωπική αξία. Και όχι με το ρατσισμό του φύλου. Δεν ταιριάζει σε Έλληνες, δεν ταιριάζει και στην εποχή μας, η υποτίμηση και οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών.

Και χαιρόμαστε που εταιρείες όπως ο Ωνάσης παλιότερα, όπως ο Τσάκος τώρα, όπως η ΑΝΕΚ, όπως η Μαράν του Αγγελικούση, όπως η Ανδριακή και τόσες άλλες δίνουν πια την ευκαιρία στις γυναίκες. Σίγουρα όχι γιατί μας λυπούνται. Μα γιατί σαν μεγάλες εταιρείες που είναι ξέρουν, τις βοήθησαν οι γυναίκες να το καταλάβουν, πως υπάρχουν και γυναίκες άξιες να κυβερνήσουν καράβια.

Δε λέμε όλες οι γυναίκες. Δεν είμαστε ανόητες. Ούτε πουλάμε κούφιο φεμινισμό. Αντίστοιχα όμως δεν κάνουν για καπετάνιοι και όλοι οι άντρες.

Εμείς αυτό που ζητάμε είναι να δίνεται στους άξιους ναυτίλους η ευκαιρία. Ανεξαρτήτως φύλου. Και νομίζω ότι τώρα πια δικαιούμαστε να το ζητάμε. Γιατί αποδείξαμε πως και οι γυναίκες μπορούν, όχι μόνο να εργάζονται στα καράβια μα και να τα κυβερνούν!

Και δικαιούμαστε και να ονειρευόμαστε για το μέλλον. Το ίδιο όνειρο που μας εξομολογήθηκε μια πλοίαρχος εν ενεργεία σήμερα το πρωί, στο γκρουπ που έχουμε στο face book. Ως επίλογο και ευχή το μεταφέρω με τα δικά της ακριβώς λόγια:

ΕΧΩ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ ΕΝΑ ΒΑΠΟΡΙ ΜΕ ΠΛΗΡΩΜΑ ΜΟΝΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΕΣ. ΚΑΛΑ, ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ. ΑΠ' ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΝΑΓΑΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΑΣ ΞΕΧΝΟΥΣΑΝ ΠΟΤΕ.


10 σχόλια:

  1. μου αρεσαν αυτα που εγραψες δαναη,αλλα δυστιχως τα πραγματα ειναι πολυ δυσκολα...με την προφαση των χαμηλων ναυλων πετανε ΟΛΕΣ οι εταιρειες κοσμο εξω.Σημερα πηγα εναν δευτεροετη μηχανικο που εψαχνε 3 μηνες καραβι στην ελετσον και ουτε εκει τον πηραν.Αρκετες εταιρειες κατεβαζουν μισθους σε γ΄μηχανικο και ανθυποπλοιαρχο και αλλαες βγαζουν τους ελληνες για ξενους,ακουσα πολλα και ασχημα για την αρκαδια ευχομαι ουτε τα μισα να ειναι αληθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. danah poly kala auta pou egrapses an kai me kourase...
    epeidi ki esy logika tha ksereis, oi foto einai mono kai mono gia ta media kai gia diafimistikous logous.
    ti douleia exei o kapetanios h h kapetanios na einai sto katastroma kai na anoigei h na kleinei ta valve????
    mia fora to exw dei auto apo kapetanio 65 xronon pou hksere apsoga thn douleia tou kai tou anaferthike provlima, kai phge na dei ti shmvenei...
    twra gia to oti einai panw apo ton thlegrafo den thn kanei kapetanio... san dokimos ekana kiniseis, opws kai san anthipoploiarxos.
    gia na ftasei o kapetanios na kanei kiniseis yparxei provlima sto prwsopiko, kai ekei einai pou ysteroun oi ghnaikes. den einai psixres kai exoun synaisthimata...
    eimai se mia apo tis liges pleon ellinikes etairies pou den pernoun ghnaikes kai eimai xaroumenos...
    den eimai retsisths aplos ysterite swmatika kai psixika... sorry alla auth einai h allithia...
    panta filika.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Προφανώς αγαπητέ Κωνσταντίνε μπορεί να ξέρεις να γυρίζεις τον τηλέγραφο αλλά από ανάγνωση χρειάζεσαι ξανά δημοτικό. Η καπετάν Υακίνθη, το λέει ξεκάθαρα το άρθρο, τώρα μόλις ανέλαβε πρώτη φορά πλοίαρχος. Οι φωτογραφίες είναι από την ως τώρα διαδρομή της στα πλοία. Και φαντάζομαι να γνωρίζεις ότι αφενός οι τηλέγραφοι δε γυρίζουν από μόνοι τους και αφετέρου πως ακριβώς πριν γίνει κάποιος καπετάνιος είναι γραμματικός. Δική του δουλειά δεν είναι να ελέγχει τα πάντα στο κατάστρωμα; Μπορείς λοιπόν να είσαι χαρούμενος που δεν παίρνουν γυναίκες στην εταιρεία σου, δεν κινδυνεύεις από τη σύγκριση μαζί τους. Τυχερές και οι γυναίκες όμως. Για φαντάσου να συνταξιδεύεις με ανθρώπους που υποτίθεται ότι ξέρουν να κουμαντάρουν ένα καράβι και στην πραγματικότητα να μη γνωρίζουν ούτε όσα ένας δόκιμος πρωτοετής...

    Α, και δε νομίζω να σε πείραξε το σκληρό μου ύφος. Οι γυναίκες, οι καπετάνισσες τουλάχιστον, ξέρουμε όταν πρέπει να είμαστε και ψυχρές και χωρίς ηλίθιους συναισθηματισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πολυ ενδιαφερον και εμπνευστικα αυτα που γραφετε.Ειμαι στην β ταξη ΝΑΥΤΙΚΟΥ λυκειου σε λιγους μηνες θα ταξιδεψω θα παω ως κατιδιαν διδαχθεντας μακαρι να καταφερω και εγω να διεκδικισω μια αξιοπρεπεις θεση στην ναυτιλια ως γυναικα.Αν και εχω ακουσει δυσκολα περνουν γυναικες αλλα πιστευω θελει κυνηγι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. KALHMERA KAI APO EMENA.
    ERGAZOMOYN KA EGO SAN ANTHYPOPLOIARXOS KAI YPOPLOIARXOS STHN IDIA ETAIRIA KAI THN IDIA PERIODO POY HTAN KAI H YAKINTHI KAI ANAFEROMAI PRIN THN ETEIRIA TOY TSAKOY.
    EIXA AKOUSEI TA KALYTERA GIA AYTHN. DEN EIXAME DOYLEPSEI MAZI OMOS GNORISTHKAME SE ENA MEETING THS ETAIRIAS.MPORO NA SAS PO OTI EMENA PROSOPIKA MOY EDEIXE OTI EINAI KALYTERH APO ALLOYS ANTRES
    SYNADELFOUS.
    TORA OI KOLHMENOI POU THA LENE KAKIES PANTA THA YPARXOUN.(DEN KRINEIS ENAN ANTHROPO MONO APO OTI AKOUS GIA AYTON.MONO OTAN TON GNORISEIS EITE ANTRA EITE GYNAIKA).
    XAIROMAI POU H YAKINTHI EGINE KAPETANIOS GIA NA KLEISEI ETSI TA STOMATA AYTWN POU ELEGAN KAKIES GIATI AKOUSA KAI TETOIES.
    SYNXARHTHRIA YAKINTHI KAI SOU EYXOMAI NA ANEBEIS AKOMA PIO PSHLA.
    KALES THALASSES NA EXEIS KAI O AH NIKOLAS STHN PLORH SOY OPWS LEME EMEIS OI NAYTIKOI.(APOSTOLHS)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. SYNXARHTHRIA STHN YAKINTHI.
    THS EYXOMAI KALES THALLASES KAI O AH NIKOLAS STHN PLORH THS.
    (YAKINTHI KLEISE TA STOMATA OLON AYTON POY ELEGAN KAKIES XORIS NA SE XEROUN)
    THN GNORIZO APO THN PROHGOUMENH ETAIRIA POU ERGAZOTAN DEN EIXAME SYNERGASTEI MAZI ALLA EKNEYRIZOMOUN MONO KAI MONO EPEIDH KAPOIOI THN "ETHABAN" MONO EPIDH EINAI GYNAIKA.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συγχαρητηρια στην Υακινθη για την επιτυχια της. Στη δουλεια μας δεν υπαρχουν μυστικα αλλα μονο θεληση και αγαπη για το καραβι.Η Υακινθη τα ειχε και τα δυο. Το καραβι ειναι γι'αυτη το σπιτι της. Χαρηκα διπλα γιατι γνωρισα εναν ανθρωπο που ακολουθησε το ονειρο του και γιατι το επαγγελμα απεκτησε μια αξια καπετανιο.Δεν χρειαζοταν να αποδειξει σε κανεναν τιποτα. Υακινθη σου ευχομαι καλες θαλασσες.
      Βασιλης Τσιαμπαλης Πλοιαρχος Α'- Λαρισα

      Διαγραφή
  7. Kalispera. Vrika to blog auto para polu endiaferon, kuriws se oti exei na kanei me th 8esh ths gunaikas sto naytiko epaggelma. Ergazomai se niognomona ws epi8ewritis ploiwn (IACS member)kai eixa tin tuxi mia fora na sunantisw se Souidiko ploio oxi mia alla 2 gunaikes (ploiarxo- upoploiarxo). Einai kati pou den perimena na sunantisw sti kariera mou. O logos pou eprepe na paw sto ploio htan gia na egkrinw mia episkeuh sta heating coils enos Cargo tank. Kai oi 2 hr8an mazi mou sti de3ameni opou kai sizitisame gia tin episkeuh (polles 3enes etaireies den xreiazete na stelnoun arxhmixanikous gia aples abaries- en anti8esi me tis ellinikes pou stelnoun kosmo aberta les kai to plirwma den 3erei na sunenoh8ei). Htan ikanotates kai dunamikes kai oi 2, enw empnean apoluto sebasmo kai sto plirwma.
    Prepei na to katalaboume oloi, oti oi gunaikes den usteroun se tipota apo apopsi ikanotitwn gia na ergastoun se opoiodipote xwro. Akoma kai an se kapoio epaggelma apaiteite mia kapoia fusiki dunami (as poume enas mixanikos), e den egine kai tipota. olo kai kapoios sunadelfos mporei na boh8isei na anoi3ei ena epistomio (tropos tou legein). Kuriws emeis oi antres exoume to problima telika kai oxi to ikanotato kata talla gunaikeio fulo.

    Euxaristw

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ ΚΥΡΙΕ ΤΣΑΤΣΑΡΕ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΠΟΥ ΑΦΗΣΑΤΕ ΣΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ, Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η Καπετάνισσα Υακίνθη Τζανακάκη κέρδισε το ειδικό Βραβείο «Γυναίκα της Θάλασσας» για την δράση της στην προστασία του δεξαμενόπλοιου της, «Αμφιτρίτη», και του πληρώματός του, στην διάρκεια ενός περιστατικού όταν δυνατοί άνεμοι το απείλησαν με απόρριψη φορτίου, στο Γενικό σταθμό επιβίβασης της Βηρυτού.

    http://www.epixirimatias.gr/2014/12/blog-post_151.html?spref=fb

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.