Ενταση αστυνόμευσης στα λιμάνια

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ενταση αστυνόμευσης και μάλιστα από ιδιωτικές εταιρείες

«Εφιαλτικό» προβλέπεται το τοπίο που προετοιμάζεται στα λιμάνια της χώρας στο όνομα «της ασφάλειας από τρομοκρατικές ενέργειες».

Χτες ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Γ. Βουλγαράκης παρουσίασε στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου νομοσχέδιο - αναμενόταν να κατατεθεί στη Βουλή χτες το απόγευμα - με τίτλο «Ενίσχυση της ασφάλειας πλοίων, λιμενικών εγκαταστάσεων και λιμένων και άλλες διατάξεις», το οποίο μετατρέπει καράβια και λιμάνια σε «φρούρια», δίνει ευθεία βολή στα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες που έχουν κατακτήσει ναυτεργάτες εργαζόμενοι στα λιμάνια και όχι μόνο, αποκόβει τα λιμάνια από τον κοινωνικό ιστό και αναδεικνύει τους εφοπλιστές, αλλά και τις πολυεθνικές στους οποίους προωθείται η παραχώρηση, καταρχήν των Σταθμών Εμπορευματοκιβωτίων των Οργανισμών Λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης, σε κράτος εν κράτει.

Την ίδια στιγμή, που η κυβέρνηση εντείνει τα μέτρα καταστολής σε βάρος των εργαζομένων στεριάς και θάλασσας, από την εφοπλιστική ασυδοσία καράβια βουλιάζουν καταπίνοντας ναυτεργάτες και επιβάτες μέσα στα λιμάνια. Οπως το «ΝΤΑΪΑΜΟΝΤ Ι» που ναυάγησε στις 17 Οκτώβρη, μόλις 700 μέτρα από το ντόκο του λιμανιού της Θεσσαλονίκης με απολογισμό έναν πνιγμένο ναυτεργάτη, αλλά και το «SEA DIAMOND» στο λιμάνι της Σαντορίνης με απολογισμό δύο αγνοούμενους επιβάτες.

Με το νομοσχέδιο αυτό, σύμφωνα με τον Γ. Βουλγαράκη, εναρμονίζεται η εθνική νομοθεσία με την κοινοτική οδηγία 65/2005, η οποία ενισχύει και επεκτείνει ακόμα περισσότερο τα κατασταλτικά μέτρα ασφυκτικού ελέγχου και αστυνόμευσης με σύγχρονα συστήματα παρακολούθησης που προβλέπει ο εκτρωματικός διεθνής κανονισμός ISPS code (International Ships & Port Facility Security). Πρόκειται για «έργο» που ξεκίνησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που είχε υιοθετήσει αυτόν τον κανονισμό με Προεδρικά Διατάγματα και έρχεται να ολοκληρώσει τώρα η κυβέρνηση της ΝΔ.

Σύμφωνα με τους άξονες του νομοσχεδίου που παρουσίασε ο υπουργός, το θέμα της ...«ασφάλειας» αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρείες (σεκιούριτι), οι οποίες θα έχουν υπό την εποπτεία τους και το Λιμενικό Σώμα! Το γεγονός αυτό, ο υπουργός το εξήγησε ως εξής: «Σήμερα το ρόλο αυτό, (σ.σ. της ασφάλειας) ασκεί το Λιμενικό Σώμα, αλλά βεβαίως η αρμοδιότητα του Λιμενικού δεν επεκτείνεται στη φρούρηση και σε εφαρμογή εξειδικευμένων μέτρων ασφάλειας στα λιμάνια»!

Η παράδοση της ...ασφάλειας στις ιδιωτικές εταιρείες θα γίνει μέσω ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) και όπως είπε ο Γ. Βουλγαράκης «εγκρίθηκε ήδη από τη Διυπουργική Επιτροπή πρόγραμμα ΣΔΙΤ, προκειμένου να αναλάβει το σύστημα φρούρησης των λιμανιών, σε εξοπλισμό και ανθρώπινο δυναμικό». Επίσης, ανέφερε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη διαγωνισμός για την πρόσληψη συμβούλου που θα κηρύξει το διαγωνισμό για την επιλογή των εταιρειών που θα αναλάβουν την ...ασφάλεια.

Τα λιμάνια που θα εφαρμοστούν τα μέτρα είναι Πειραιάς, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ηράκλειο, Ηγουμενίτσα, Καβάλα, Κέρκυρα, Αλεξανδρούπολη, Βόλος, Ελευσίνα, Ραφήνα και Λαύριο.

ΤΟ ΝΑΤ ΑΔΥΝΑΤΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΕΙ ΤΟ ΕΦΑΠΑΞ

Στην τραπεζαρία του πληρώματος με τη Ναυτεργατική...

Για τους εφοπλιστές περισσεύουν,

για τους ναυτεργάτες δε φτάνουν

Πάνω από 1.600 εργάτες της θάλασσας περιμένουν να πάρουν το ελάχιστο από τους κόπους μιας ζωής. Τα ελλείμματα του Ταμείου οφείλονται στη φιλοεφοπλιστική πολιτική ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, που έχει εκτοξεύσει στα ύψη τα κέρδη των ναυτιλιακών εταιρειών

Το ΝΑΤ αδυνατεί να καταβάλει το εφάπαξ στους συνταξιούχους ναυτεργάτες, ενώ αμέτρητοι είναι αυτοί που ενώ έχουν καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά περιμένουν επί μήνες να εγκριθεί η συνταξιοδότησή τους! Σε ό,τι αφορά το εφάπαξ, όπως προκύπτει από στοιχεία των υπηρεσιών, τα οποία επιβεβαίωσε στον «Ρ» η γενική διευθύντρια του Ταμείου κ. Κωστάκου, το ΝΑΤ οφείλει ποσά εφάπαξ σε δικαιούχους από τον Μάρτη του 2006! Ακριβής υπολογισμός πόσοι είναι αυτοί οι ναυτεργάτες, δεν έχει γίνει.

Ομως, ο αριθμός τους προκύπτει αβίαστα, αν υπολογιστεί ότι, σύμφωνα με τις υπηρεσίες του ΝΑΤ, κάθε μήνα δίνονται 100 νέες συντάξεις! Δηλαδή, οι ναυτεργάτες που δεν έχουν πάρει εφάπαξ ξεπερνούν τους 1.600! Στο μεταξύ, ακόμα περιμένουν οι πάνω από 50 ασυρματιστές να εγκριθούν οι συντάξεις τους σύμφωνα με το νόμο 3569/2007 για «πρόωρη» συνταξιοδότηση, αν και έχουν καταθέσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά εδώ και 4 μήνες.

Σε αυτήν την κατάσταση που επικρατεί στο ΝΑΤ έρχεται να προστεθεί η χρεοκοπία του Επικουρικού Ταμείου ΚΕΑΝ (Κεφάλαιο Επικουρικής Ασφάλισης Ναυτεργατών), ενώ ορατός είναι ο κίνδυνος το Ταμείο να αντιμετωπίσει σοβαρότατα προβλήματα και στην καταβολή των κύριων συντάξεων, αφού το Επικουρικό καταβάλλεται πλέον από το λογαριασμό της κύριας σύνταξης.

Δυσθεώρητα τα εφοπλιστικά κέρδη

Την ίδια στιγμή που το ΝΑΤ «βουλιάζει», η ΝΔ συνεχίζοντας το καταστροφικό έργο του ΠΑΣΟΚ και στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των εφοπλιστών, εντείνει τον παραπέρα διωγμό των ναυτεργατών - των φυσικών αιμοδοτών του ΝΑΤ - από τα καράβια και ενθαρρύνει την εισφοροκλοπή και εισφοροδιαφυγή των εφοπλιστών σε βάρος του ΝΑΤ, των οποίων οι οφειλές, είναι ποσά ανυπολόγιστα.

Είναι ενδεικτικό ότι μόνο στον εφοπλιστικό όμιλο ΛΟΥΗ η κυβέρνηση της ΝΔ χάρισε σε χρόνο μηδέν 10 εκατομμύρια ευρώ, που ήταν οι ασφαλιστικές του οφειλές προς το ΝΑΤ. Ρυθμίστηκαν 7 εκατομμύρια ευρώ που ήταν οι οφειλές της ΝΕΛ και πάει λέγοντας... Ενώ, δίνοντας τα «ρέστα» της, απάλλαξε από τις ασφαλιστικές τους εισφορές προς το ΝΑΤ τους εφοπλιστές των κρουαζιερόπλοιων και των ποντοπόρων πλοίων!

Την ίδια περίοδο, η κερδοφορία του εφοπλιστικού κεφαλαίου, σύμφωνα με την Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών, δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Το 2004 οι εφοπλιστές είχαν 20 δισ. δολάρια κέρδη, οι παραγγελίες για νέα πλοία το 2006 ήταν 322 πλοία αξίας 16,7 δισ. δολ., το 2007 κατασκευάζονται για Ελληνες 612 πλοία. Το πρώτο τρίμηνο του 2007 παρήγγειλαν 129 πλοία αξίας 7 δισ. δολ. και βέβαια εξακολουθούν να κατέχουν την πρωτιά του παγκόσμιου στόλου.

Συνένοχη η συνδικαλιστική πλειοψηφία

Και ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ τα δίνει όλα στους εφοπλιστές, σύμφωνα με τη γενική διευθύντρια κ. Κωστάκου, το ΝΑΤ για να καταβάλει το εφάπαξ θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί ο προϋπολογισμός του 2007. Έχει αποφασιστεί είπε η αναπροσαρμογή κατά 25% όμως αναμένεται η υπογραφή του υπουργού Οικονομικών. Επιπλέον το ΝΑΤ ακόμα δεν έχει καν συνεδριάσει για να εξετάσει έστω το νέο προϋπολογισμό του Ταμείου για το 2008. Από τις 9 Οκτώβρη, 4 ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, Ενωση Πληρωμάτων Ρυμουλκών Ναυαγοσωστικών και Ενωση Συνταξιούχων ΝΑΤ (ΠΕΣ - ΝΑΤ) έχουν ζητήσει με υπόμνημά τους να γίνει άμεσα κατάρτιση του προϋπολογισμού στη βάση του συνόλου των πραγματικών αναγκών και των υποχρεώσεων που έχουν τα ταμεία και αυτό να γίνει πριν την κατάθεση του Κρατικού Προϋπολογισμού.

Στην αντιασφαλιστική επέλαση και σε βάρος των ναυτεργατών, η πολιτική των ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχει συνενόχους τις συμβιβασμένες παρατάξεις ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, ΑΠ που πλειοψηφούν και στη διοίκηση της ΠΝΟ (ελέω του ν. 330 και άλλων νομοθετικών εκτρωμάτων). Σύμφωνα με τον γενικό γραμματέα της ΠΝΟ Ι. Χαλά, η Ομοσπονδία αντιμετωπίζει το χάος στο ΝΑΤ ως εξής: «Είμαστε σε τηλεφωνική επικοινωνία». Ο πρόεδρος της Ενωσης Πλοιάρχων Β. Κούζιλος, πρόεδρος ταυτόχρονα και του Ταμείου Προνοίας Αξιωματικών είπε: «Ηδη έχουμε ενημερώσει τον κ. Βουλγαράκη και περιμένουμε απάντηση»...

Σε οργάνωση και ανάπτυξη των αγώνων με σταθμό τη μαζική συμμετοχή των ναυτεργατών στο συλλαλητήριο της 7ης Νοέμβρη, καλούν ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και Ναυτεργατική Συνδικαλιστική Κίνηση τους ναυτεργάτες για να δώσουν τη δική τους ταξική απάντηση στην ολομέτωπη αντιλαϊκή επίθεση που δέχονται, με αιχμή τη νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση.

• Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Ριζοσπάστης
  
  

Γιατί τόσα ατυχήματα στη Θεσσαλονίκη;

Η είδηση από το Έθνος

Το πλοίο που γλίτωσε...

Αγνοείται πλοίαρχος μετά από

σύγκρουση δύο πλοίων στο Θερμαϊκό

Αγνοείται η τύχη καπετάνιου ελληνικού φορτηγού πλοίου, που συγκρούστηκε λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι με άλλο φορτηγό, ένα ναυτικό μίλι απο το λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Όπως έγινε μέχρι στιγμής γνωστό, κατά την είσοδό του στο λιμάνι, το υπό σημαία Παναμά «Ντουμπάι Γκάρντιαν», μεταφέροντας γενικό φορτίο, διεμβόλισε το ελληνικό εμπορικό «Ντάιμοντ Ι», που μετέφερε λιγνίτη. Αποτέλεσμα της σφοδρής σύγκρουσης ήταν να βυθιστεί το δεύτερο και οι έξι ναυτικοί κι ένας επιβάτης εγκατέλειψαν το πλοίο και περισυνελέγησαν από διασωστικό σκάφος. Ανάκριση για το περιστατικό διενεργεί το Κεντρικό Λιμεναρχείο Θεσσαλονίκης.

_______________________

Και στην Καθημερινή λίγες μέρες αργότερα διαβάσαμε και για άλλη σύγκρουση. Στο ίδιο λιμάνι... Γιατί; Τι συμβαίνει με το λιμάνι της Θεσσαλονίκης;

Μάλιστα, λίγες μέρες νωρίτερα είχαμε και άλλη σύγκρουση (ΕΘΝΟΣ) ...

Ο υπουργός, διέταξε λέει, έρευνα. Έρχεται πίσω ο άνθρωπος που χάθηκε με την έρευνα; Κάλλιο το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν, κύριε Βουλγαράκη.

ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Ο έρωτας το αρχιπέλαγος

κι η πρώρα των αφρών του,

και οι γλάροι των ονείρων του.

Στο πιο ψηλό κατάρτι του

ο ναύτης ανεμίζει ένα τραγούδι.

Ο έρωτας

το τραγούδι του

κι' οι ορίζοντες του ταξιδιού του,

κι η ηχώ της νοσταλγίας του.

Στον πιο βρεμένο βράχο της

η αρραβονιαστικιά προσμένει ένα καράβι.

Ο έρωτας

το καράβι του

κι η αμεριμνησία των μελτεμιών του,

κι' ο φλόκος της ελπίδας του.

Στον πιο ελαφρό κυματισμό του

ένα νησί λικνίζει τον ερχομό.

Οδυσσέας Ελύτης

Οι Αέρηδες

Όταν τη μεγάλη απόφαση πήρα να πάγω στα καράβια, κορίτσι εγώ και μάλιστα μεγαλωμένη με αυστηρές αρχές, οφείλω έστω και τώρα, μετά από τριάντα σχεδόν χρόνια, να εξομολογηθώ πως έκανα το πιο ακατανόητο πράγμα της ζωής μου. Προσπάθησα πολλές φορές από τότε να βρω κάποια εξήγηση. Και στις πολλές που ανακάλυψα σκαλίζοντας τα εσώψυχά μου και της ζωής μου τα τότε μέτρα και σταθμά, ζήτημα είναι αν βρίσκω έστω και μία να στέκεται και στα δυο της ποδάρια.

Βέβαια, τις εξηγήσεις εκείνης της πράξης άργησα πολύ να τις αναζητήσω. Βλέπετε, τον πρώτο καιρό, με είχε πιάσει το πείσμα που «όχι» μου έλεγε ο πατέρας μου, που με κλάματα και απειλές πως θα αυτοκτονήσει με πίεζε η μάνα μου και το μόνο που μ’ ένοιαζε ήταν να αποδείξω σε όλους πως μπορώ να τα καταφέρω και να σταθώ στις γέφυρες των πλοίων. Όχι ανώτερη από τους άντρες συναδέλφους μου, τουλάχιστον όμως ισάξια. Ναι, δε θυμάμαι ποτέ φεμινιστικές υπερβολές να οδήγησαν τα βήματά μου. Περισσότερο λειτούργησε η παντελής άγνοια για τις δυσκολίες της θάλασσας και η νεανική ανωριμότητα σε συνδυασμό με την ορμή της ηλικίας. Κι αν θέλετε, έτσι τουλάχιστον πιστεύω, βρήκαν όλα τούτα γόνιμο έδαφος στις αμέτρητες ώρες που πέρασα σαν παιδί με τον Ιούλιο Βερν και τον ασίγαστο πόθο για περιπέτεια.

Σαφώς έπαιξαν ρόλο και άλλες κρίσιμες λεπτομέρειες, και η πιο σημαντική είναι ίσως που στο σπίτι μας ξέχασαν να μας μάθουν πως άλλο πράγμα είναι το κορίτσι και άλλο το αγόρι. Ή πως είναι ντροπή να κάνεις τούτο ή το άλλο επάγγελμα. Αντίθετα θυμάμαι με λόγια και έργα να μας διδάσκουν και οι δυο γονείς μας πως δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δε θέλω.

Και λίγο πιο πέρα ήταν και μια γιαγιά πραγματικός καπετάνιος της ζωής που τίποτα δεν είχε να ζηλέψει στην αξιοσύνη τους αρσενικούς. Η γιαγιά εκ μητρός. Γιατί την άλλη, του πατέρα μου τη μάνα, δεν πρόκαμα να τη γνωρίσω. Και δεν πρόκαμε ούτε κι ο ίδιος να τη χαρεί. Παιδί στα πέντε ήταν όταν την έχασε και τούτο το βαθύ τραύμα χάραξε μέσα του ιερό για όλες τις γυναίκες του κόσμου. Ποτέ μα ποτέ δε θυμάμαι να με ξεχώρισε από τον αδερφό μου και ποτέ σαν πατέρας δε μου απαγόρεψε το παραμικρό με τη δικαιολογία «είσαι κορίτσι». Έτσι έφτασα στα 18 και αντίληψη της αδύναμης φύσης του θηλυκού δεν είχα. Ενώ παράλληλα έπρεπε να αναμετρηθώ με τα πρότυπα των γυναικών της οικογένειας που έστυβαν την πέτρα και της έβγαζαν ζουμί. Μη φανταστείτε τίποτε «νταρντάνες». Α, μπα. Ειδικά η μάνα μου; Μια χαψιά άνθρωπος αλλά σε δύναμη, Γολιάθ.

Τι λοιπόν να με συγκρατήσει σαν μου καρφώθηκε στο νου να πάγω στα καράβια; Και πώς να κάνω πίσω όταν επιτέλους ετούτη η απόφαση έφερε στην επιφάνεια τα «λάθη» της διαπαιδαγώγησής μου και έντρομοι οι γονείς μου έτρεχαν και δεν έφταναν να τα διορθώσουν επικαλούμενοι για πρώτη φορά πράγματα που δεν είχαν ξανακουστεί στο σπίτι μας; Και που τώρα, με γαλήνιο μάτι, καταλαβαίνω πως ούτε οι ίδιοι τα πίστευαν. Τις ίδιες αντιρρήσεις θα είχαν προβάλει και στον αδερφό μου, είμαι σίγουρη. Το χουνέρι όμως τους το έκανα εγώ και εκείνοι μέσα στον πανικό τους δεν κατάφεραν να βρουν τα σωστά επιχειρήματα να μου αλλάξουν γνώμη.

Έτσι έγινε και πέρασε το δικό μου. Και έφτασα περήφανη στον Ασπρόπυργο και έδωσα εξετάσεις. Σαν ήρθε όμως η ώρα να περάσω επίσημα την πόρτα της σχολής, ένιωσα τα ποδάρια μου να τρέμουν. Και πού να το πω; Που να εξομολογηθώ ότι ξαφνικά συνειδητοποίησα πως το καπρίτσιο μου δεν είχε πια κανένα δρόμο επιστροφής δίχως να γίνω ρεζίλι στα μάτια όλων;

Στο μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, ή μάλλον αντίθετα… μπροστά μου ήταν το αρμυρό νερό και πίσω το χάος που έχτισα μόνη μου, κατάπια και έθαψα βαθιά κάθε αγωνία και … Και πήρα φόρα να αποδείξω πως δε λάθεψα. Πως σωστά διάλεξα το δρόμο μου. Λύση άλλη δεν υπήρχε παρά να στρωθώ και να μάθω όσα περισσότερα μπορούσα. Αλλά το χτυποκάρδι της πρώτης μέρας στη σχολή, δε λησμονιέται. Τότε που, θα το πω και ας γελάσετε, μου μπήκε στο νου πως αν με ρωτήσουν οι δασκάλοι μας πού πέφτει η πλώρη και πού η πρύμη του βαποριού, απάντηση δε θα είχα. Ευτυχώς τέτοια ερώτηση δεν έγινε.

Κι έγινε εκείνη η αγωνία ο καλύτερος σύμβουλος να μην αφήσω βιβλίο για βιβλίο αδιάβαστο. Είκοσι βιβλία μας έδωσε η Σχολή; Εκατό πήγα και αγόρασα εγώ από τα βιβλιοπωλεία του Πειραιά. Τι Τέχνες Ναυτικές και τι Σήματα και τι Φορτώσεις και τι Ναυτικά Δίκαια και τι και τι… Βέβαια τώρα πια άχρηστα στέκουνε στα ράφια όλα τούτα τα βιβλία και μου πιάνουν χώρο που δεν περισσεύει, αλλά σκέψη να τα αποχωριστώ ούτε που να το συζητάτε. Κι ας πέρασαν τόσα χρόνια και ας μην έχω πια καμιά σχέση με τη θάλασσα, ώρες ώρες τα κατεβάζω από το ράφι και τα ξαναδιαβάζω. Ακόμα με κυνηγά θαρρώ εκείνη η παλιά αγωνία. Μη με βρουν με γνώσεις λειψές και με προσβάλουν. Αλλά και από αγάπη. Ναι, αγάπη πραγματική. Ανεξερεύνητη ίσως αλλά ποιος έρωτας μπόρεσε ποτέ να ερμηνέψει το πώς γεννήθηκε;

Μέσα λοιπόν σε όλα "τα θαλασσινά" που πολύ αγάπησα ήταν και οι αέρηδες. Ίσως γιατί αέρας θυελλώδης με παρέσυρε και μένα στα πέλαγα. Κι αέρας φούσκωσε τα μυαλά μου για να παρατήσω τη σιγουριά της στεριάς και να καβαλήσω τα παπόρια… Είπα λοιπόν σήμερα να μοιραστώ μαζί σας όλους αυτούς τους αέρηδες και τους αγέρηδες και τους ανέμους. Μα για να είμαι ειλικρινής, δε θα μοιράσω γνώσεις… Ένα ακόμη ταξίδι θα κάνω. Κι ας μην υπάρχει πια κανένας να ρωτήσει ποιος είναι ο Γρέγος και ποιος ο Γαρμπής. Από πούθε φυσά ο Απηλιώτης και γιατί λέμε το Δυτικό άνεμο Ζέφυρο.

Για να μην πολυλογούμε, αρχή θα κάμω από το ανεμολόγιο. Τον κατάλογο δηλαδή όλων των ανέμων:

Κι επειδή εδώ λίγοι έως κανένας είναι οι ναυτικοί, δε θα σας κουράσω με περιττές λεπτομέρειες που νοιάζουν μόνο τους θαλασσινούς. Το ταξίδι μου θα ρίξει άγκυρα σε τόπο στεριανό για να μπορείτε κι εσείς να το ακολουθήσετε. Και πού καλύτερο τόπο μπορεί κανείς να βρει αν θέλει για ανέμους να μιλήσει παρά στους Αέρηδες της Πλάκας;

Εδώ, στο πολύ γνωστό για τους περισσότερους σημείο, στέκεται αυτό το μνημείο που δίνει το όνομα και σε όλη τη γύρω περιοχή. Στη ράχη του, ή μάλλον στις ράχες του, οκτώ για την ακρίβεια, ακούμπησαν κιόλας πόδι δυο ολόκληρες χιλιετίες. Εκεί που ο αρχαίος καλλιτέχνης, άγνωστο το γιατί, απόθεσε τις αρσενικές μορφές που συμβολίζουν τους ανέμους.

ΒΟΡΕΑΣ (Βόρειος, Τραμουντάνα)

Ο κατά το σχήμα στερεός, ο άνεμος του βουνού. Ένας σκυθρωπός γέρος, τυλιγμένος σε χιτώνα, φυσάει μέσα από ένα μεγάλο κοχύλι.

ΚΑΙΚΙΑΣ (Βορειοανατολικός, Γραίγος)

Ο ερχόμενος από τον ποταμό Κάϊκο, από την περιοχή της Μυσίας. Σκορπίζει χαλάζι από μία ασπίδα.

ΑΠΗΛΙΩΤΗΣ (Ανατολικός, Λεβάντες)

Ο σχετιζόμενος με τον Ήλιο. Ένας νέος φέρνει φρούτα και σιτηρά.

ΕΥΡΟΣ (Νοτιοανατολικός, Σιρόκος)

Αυτός που «καίει». Ένας γέρος ανδρας τυλιγμένος σε βαρύ χιτώνα.

ΝΟΤΟΣ (Νότιος, Όστρια)

Αδειάζει ένα δοχείο με νερό.

ΛΙΨ (Νοτιοδυτικός, Γαρμπής)

Ο ερχόμενος από τη Λιβύη. Κρατάει την πρύμνη καραβιού και το οδηγεί.

ΖΕΦΥΡΟΣ (Δυτικός, Πουνέντες)

Ένας νέος σκορπίζει λουλούδια.

ΣΚΙΡΩΝ (Βορειοδυτικός, Μαΐστρος)

Ο ερχόμενος από τις Σκιρωνίδες πέτρες (κακιά σκάλα). Σκορπάει καυτή στάχτη από ένα χάλκινο δοχείο.

Για το μνημείο, που με το επίσημο όνομα «Ωρολόγιο του Ανδρόνικου του Κυρρήστου» οι ειδικοί το αποκαλούν, θα βρείτε πολλές ακόμη πληροφορίες στο σάιτ Οι Αέρηδες, στο ίδιο που με έβγαλε και μένα ο δρόμος μου σήμερα σαν ξύπνησε από το λήθαργο ο θαλασσοπόρος.

Και σαν εκεί τελέψετε και μάθετε όσα διψά η ψυχή σας, περάστε και από την επίσκεψη των ονομάτων της Θεογονίας. Για να μάθετε πως ο Ζέφυρος δεν είναι κανένας χτεσινός. Από τα γυρογιάλια του Ομήρου φυσά εδώ και τρεις χιλιάδες σχεδόν χρόνια. Μαζί με τον Βορέα, τον Εύρο και το Νότο. Μάλιστα ο Ζέφυρος λέγαν οι αρχαίοι πως κατοικούσε στα άγρια σπήλαια της Θράκης μαζί με τον αδερφό του το Βορέα, κι από κει εξουσίαζαν όλους τους άλλους ανέμους, προσόν που τους είχε παραχωρήσει ο πατέρας των θεών. Λέγεται μάλιστα πως τούτος ο ομορφονιός υπήρξε ο πατέρας του Έρωτα! Και ίσως γι’ αυτό εκεί στους Αέρηδες θα τον δείτε να κρατά λουλούδια στα χέρια. Σαν τα λουλούδια που και ο γιος του ξεσηκώνει τους ερωτευμένους να μαδούν για τους αγαπημένους τους.

Να το λοιπόν το κέρδος μου από τούτο το ταξίδι. Γιατί θα το εξομολογηθώ κι αυτό, σήμερα έμαθα αυτές τις λεπτομέρειες. Πού να το φανταστώ εγώ πως τέτοια ιστορία βαριά σέρνει πίσω του; Θυμάμαι μόνο που σαν παιδί τόσο με ενθουσίαζε το όνομά του που το είχα διαλέξει για λογοτεχνικό ψευδώνυμο. Ξέρετε δα τη γνωστή μανία όλων των παιδιών να σκαρώνουν ποιήματα… Η δική μου, το ομολογώ, είχε φτάσει ακόμη και στο λογοτεχνικό ψευδώνυμο. Και με το ίδιο ξεχασμένο όνομα θα υπογράψω και σήμερα… Με την απορία να φουντώνει. Ποια κρυφή δύναμη από παιδιά ακόμη μας τραβά στο πεπρωμένο μας; Και ποια μοίρα κακή φθονεί και καταριέται και πίσω μάς γυρίζει; Μας αρπάζει από τις γέφυρες και τις πλώρες και μας κλειεί σε μπαλκόνια και διαμερίσματα όπου ανώνυμοι φυσούνε οι άνεμοι κι αντί για το τραγούδι τους το πανάρχαιο ακούμε μόνο το βογκητό τους;

Ζεφύρα Νότου

ΝΟΣΤΑΛΓΙΕΣ

ΝΟΣΤΑΛΓΙΕΣ

Μοιάζω στους γέρους ναυτικούς με τις ρυτιδωμένες
και τις σφιγγώδεις τις μορφές, που είδα στην Ολλανδία,
παράμερα στων λιμανιών τους φάρους καθισμένους,
να βλέπουνε, αμίλητοι, να φεύγουνε τα πλοία.
Τα μάτια τους, που είχανε δει κυκλώνες και ναυάγια,
λαχταριστά, νοσταλγικά τα παρακολουθούσαν,
καθώς σηκώναν τις βαριές που τρίζαν άγκυρές τους
και μπρος στους φάρους ήρεμα, πελώρια περνούσαν.
Σε λίγο στην απέραντη τη θάλασσα αλαργεύαν
και χάνονταν αφήνοντας στην πορφυρή τη δύση
έναν καπνό που αυλάκωνε τον ουρανό πριν σβήσει:
κι όμως οι γέροι ναυτικοί ακίνητοι στους φάρους,
με τη μεγάλη πίπα τους σβησμένη πια στο στόμα,
προς τα καράβια που 'φυγαν εκοίταζαν ακόμα"

Κώστας Ουράνης

Γιγάντια κύματα των ωκεανών

Νέα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Διαστήματος (ESA) αποκαλύπτουν ότι κύματα με ύψος δεκαώροφων κτιρίων όντως σαρώνουν τους ωκεανούς και ίσως ευθύνονται για πολλά ανεξιχνίαστα ναυάγια.

Για πρώτη φορά στην ιστορία της μετεωρολογίας, δορυφόροι της ESA κατέγραψαν σε διάστημα τριών εβδομάδων δέκα κύματα ύψους άνω των 25 μέτρων. Μέχρι σήμερα, πολλοί επιστήμονες πίστευαν ότι τόσο μεγάλες ανωμαλίες στους ωκεανούς συμβαίνουν μία φορά ανά 10.000 χρόνια.

Οι ερευνητές δεν έχουν ακόμα διαλευκάνει πλήρως το φαινόμενο, πιστεύουν όμως ότι τα τεράστια κύματα δημιουργούνται από συνήθη κύματα που συναντούν θαλάσσια ρεύματα ή ενισχύονται από ανέμους που κινούνται με την ίδια ταχύτητα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος MaxWave της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο ξεκίνησε το 2000 με σκοπό να επιβεβαιώσει την ύπαρξη των γιγάντιων κυμάτων και να διερευνήσει τις επιπτώσεις τους στη ναυτιλία.

Όπως αναφέρει ανακοίνωση της ESA, τις τελευταίες δύο δεκαετίες πάνω από 200 τάνκερ και άλλα πλοία με μήκος άνω των 200 μέτρων έχουν βυθιστεί από ακραία καιρικά φαινόμενα. Τα γιγάντια κύματα ίσως ευθύνονταν για πολλές από τις μυστηριώδεις εξαφανίσεις.

Στο πλαίσιο του προγράμματος MaxWave, οι δορυφόροι γεωεπισκόπησης ERS-1 και ERS-2 της ESA σάρωσαν με ραντάρ τους ωκεανούς για διάστημα τριών εβδομάδων το 2001. Οι δορυφόροι μετέδιδαν εικόνες που αντιστοιχούσαν σε τμήματα του ωκεανού διαστάσεων δέκα επί πέντε χιλιόμετρα και λαμβάνονταν ανά διάστημα 200 χιλιομέτρων.Οι 30.000 εικόνες που προέκυψαν αναλύθηκαν με μαθηματικά εργαλεία και αποκάλυψαν την ύπαρξη δέκα κυμάτων με ύψος έως και 30 μέτρα.

«Τα κύματα υπάρχουν σε υψηλούς αριθμούς που κανείς δεν περίμενε» σχολιάζει ο Ρόσενταλ.Κατά την επόμενη φάση του προγράμματος, που ονομάζεται WaveAtlas, οι επιστήμονες θα χρησιμοποιήσουν δορυφορικά δεδομένα δύο ετών για να δημιουργηθεί ένας παγκόσμιος άτλαντας με τις περιοχές όπου δημιουργούνται γιγάντια κύματα, με στόχο να προστατευτεί η ναυτιλία αλλά και να βελτιωθούν οι γνώσεις μας για τους ωκεανούς.

Η ΜΑΡΙΝΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ

Η ΜΑΡΙΝΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ

'Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη -Μα πού γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους.
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!
Πού είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια

-Μα πού γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σού 'λεγα να μετράς μες στο γδυτό νερί τις φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Ή πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπου.
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.
Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μες στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων -Μα πού γύριζες
Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα βότσαλα
Ήταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ' όνομά του
'Οπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.
'Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
'Εχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.
Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι,
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
'Η για να πας καβάλα στο μαΐστρο.

Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.

Από την ποιητική συλλογή "Προσανατολισμοί" – του Οδυσσέα Ελύτη

Η ΕΥΡΥΚΟΜΗ

Ἡ Εὐρυκόμη

«Θάλασσα, πότε θέλ᾿ ἰδῶ τὴν ὄμορφη Εὐρυκόμη;Πολὺς καιρὸς ἐπέρασε καὶ δὲν τὴν εἶδα ἀκόμη. Πόσες φορὲς κοιτάζοντας ἀπὸ τὸ βράχο γέρνωΚαὶ τὸν ἀφρὸ τῆς θάλασσας γιὰ τὰ πανιά της παίρνω! Φέρ᾿ τηνε, τέλος, φέρ᾿ τηνε». Αὐτὰ ὁ Θύρσης λέει, Καὶ παίρνει ἀπὸ τὴ θάλασσα καὶ τὴ φιλεῖ καὶ κλαίει· Καὶ δὲν ἠξέρει ὁ δύστυχος ὁποῦ φιλεῖ τὸ κῦμαἘκεῖνο, ποὺ τῆς ἔδωσε καὶ θάνατο καὶ μνῆμα.

Δ.ΣΟΛΩΜΟΣ

Βοήθεια! Χρειάζονται Αιμοπετάλια!

Λάβαμε μόλις αυτό το e-mail και το δημοσιεύουμε:

Η Μαργαρίτα Δημητρέλη 14 ετών που βρίσκεται στο Νοσoκομείο Αγλαΐα Κυριακού (στο ογκολογικό τμήμα, 5ος όροφος) και πάσχει από οξεία Λευχαιμία

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ!

Παρακαλώ όποιος μπορεί να δώσει αίμα ας επικοινωνήσει με το Νοσοκομείο ή τη μητέρα της Δημητρέλη Κατερίνα (μητέρα) : 6947 155 966

Παρακαλώ προωθείστε το μήνυμα σε όσους μπορείτε.

Κατερίνα Γώγου: Μια καπετάνισσα της ζωής

Σαν σήμερα έφυγε μια σπουδαία γυναίκα: Η Κατερίνα Γώγου. Μια αληθινή καπετάνισσα. Όχι της θάλασσας. Καπετάνισσα της ζωής υπήρξε η Κατερίνα. Και μάλιστα, παντός καιρού. Ταξίδεψε σε καιρούς ανταριασμένους και σε χρόνια τρικυμισμένα. Και στάθηκε πάντα παλικάρι.

Για όσους την γνωρίζουν, δε χρειάζονται συστάσεις. Η Κατερίνα υπήρξε ξεχωριστή και μοναδική περίπτωση. Για όσους δεν είχαν μέχρι σήμερα την ευκαιρία, προτείνουμε να διαβάσουν το ειδικό αφιέρωμα που ανεβάσαμε στο HOMA EDUCANDUS. Εδώ θα δημοσιεύσυμε μόνο ένα μικρό δείγμα από το έργο της, το ποιητικό της έργο. Γιατί ποιήτρια υπήρξε η Κατερίνα. Αλλά και άνθρωπος. Με το Α κεφαλαίο. Γι' αυτό και πόναγε βαθιά με όσα έβλεπε τριγύρω της. Κι αυτός ο πόνος την οδήγησε νωρίς στην αιωνιότητα. Μόλις στα 53 της χρόνια. Στις 3 Οκτωβρίου του 1993. Σαν σήμερα...

"Θα 'ρθει καιρός
που θ' αλλάξουν τα πράγματα
να το θυμάσαι Μαρία
θυμάσαι Μαρία στα διαλείμματα
εκείνο το παιχνίδι που τρέχαμε
κρατώντας τη σκυτάλη

Μη βλέπεις εμένα μην κλαις
εσύ είσαι η ελπίδα
Άκου, θα 'ρθει καιρός
που τα παιδιά θα διαλέγουν γονιούς
δε θα βγαίνουν στην τύχη

δεν θα υπάρχουν πόρτες κλειστές
με γερμένους απ' έξω

και τη δουλειά θα τη διαλέγουμε
δε θα 'μαστε άλογα
να μας κοιτάνε στα δόντια

Οι άνθρωποι, σκέψου,
θα μιλάνε με χρώματα
κι άλλοι με νότες

να φυλάξεις μοναχά
σε μια μεγάλη φιάλη με νερό
λέξεις κι έννοιες σαν κι αυτές :

απροσάρμοστοι, καταπίεση,
μοναξιά, τιμή, κέρδος, εξευτελισμός

για το μάθημα της Ιστορίας

Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,
δύσκολοι καιροί και θα' ρθουνε κι άλλοι
δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ' όσα διάβασα ένα κράτησα καλά

Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος

Θα την αλλάξουμε τη ζωή
...παρ' όλα αυτά Μαρία"

Θα έρθει καιρός που θα τη διαλέγουμε τη δουλειά, Κατερίνα. Δε θα μας πετάνε σαν στιμμένες λεμονόκουπες γιατί δεν είμαστε άντρες... Θα την αλλάξουμε τη ζωή, Κατερίνα! Το θυμάμαι, και σε θυμάμαι. Και μαζί όλα όσα μου έμαθες, τότε που σε πρωτογνώρισα, τότε που κινούσα για τα μεγάλα ταξίδια. Συντροφιά μου σε είχα πάντα εκεί στη μέση της θάλασσας. Συντροφιά μου και μετά και τώρα ακόμη. Κι ας έφυγες εσύ τόσο νωρίς. Και πιο πολύ εκείνη την κουβέντα:

"Στο μυαλό είναι ο στόχος. Το νου σου, ε;"

Ήτανε μια φορά... ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ

Ήτανε μια φορά μάτια μου... που οι κυράδες καρτερούσαν τον κύρη τους κλεισμένες σε κάστρα.

Κι εκείνος γυρνούσε κι αρμένιζε στα πέλαγα.

Μια φορά κι έναν καιρό... Όχι σήμερα. Σήμερα οι κυράδες βγήκαν από τα κάστρα και άνοιξαν πανιά.

Το τραγουδάκι όμως είναι υπέροχο και η φωνή του Ξυλούρη, τι να λέμε τώρα; Υπάρχουν λόγια αντάξιά του;

Ας τον ακούσουμε λοιπόν. Σαν παραμύθι. Και σαν απόδειξη του δρόμου που έκαναν οι γυναίκες για να φτάσουν ως εδώ. Και του δρόμου που είναι ακόμη σε θέση να κάνουν. Και πρέπει να κάνουν. Γιατί:

"Ίση την έπλασε ο θεός τη γυναίκα με τον άντρα."

Κοσμάς ο Αιτωλός