BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Πανελλήνια Ένωση Γυναικών Αποφοίτων Σχολών Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Κατόπιν σύμφωνης γνώμης αρκετών συναδελφισσών αποφασίσαμε να θέσουμε σε εφαρμογή την εδώ και χρόνια επιθυμία μας για ίδρυση μιας Πανελλήνιας Ένωσης Γυναικών Αποφοίτων Σχολών Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού. Και σύμφωνα με όσα οι σχετικοί νόμοι ορίζουν για την ίδρυση ενός σωματείου.

Όσες λοιπόν συναδέλφισσες ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος στην ίδρυση, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν μαζί μας. 

Η ακριβής επωνυμία του σωματείου, οι σκοποί του, ο τρόπος λειτουργίας κλπ θα καθοριστούν μέσα από το διάλογο των ιδρυτικών μελών και σε συναντήσεις που θα γίνουν τους επόμενους μήνες.

Το σίγουρο είναι πως δε πάμε να φτιάξουμε μια νέα ΠΕΠΕΝ για γυναίκες. Υπάρχει μάλιστα η σκέψη στην ένωση να συμμετέχουν και μηχανικοί και ασυρματίστριες. Αλλά και σπουδάστριες καθώς και εκείνες που για το δικό τους λόγο η καθεμιά σταμάτησε να μπαρκάρει. Βασικός δηλαδή κορμός του σωματείου θα είναι οι γυναίκες πτυχιούχοι  ή σπουδάστριες ναυτικών σχολών και που σήμερα ξεπερνούν κατά πολύ τις χίλιες. Μόνο στο γκρουπ που έχουμε στο face book συμμετέχουν αυτή τη στιγμή γύρω στις 200, κυρίως καπετάνισσες αλλά και μηχανικοί και ασυρματίστριες. Αριθμός που διαρκώς αυξάνεται και φυσικά έπαιξε το δικό του ρόλο στην παρούσα απόφαση. Να αποκτήσουμε και νομική υπόσταση και επίσημη φωνή και εκπροσώπηση.

Ο βασικός μας σκοπός είναι η ολόπλευρη στήριξη στις γυναίκες ναυτικούς, νυν, πρώην και εκείνες που τώρα ξεκινάνε. Η ανάδειξη προς την κοινή γνώμη και τους αρμόδιους φορείς αφενός των ικανοτήτων που διαθέτει μια γυναίκα για το επάγγελμα που ακόμη και σήμερα πολλοί πιστεύουν ότι είναι μόνο για άντρες και αφετέρου των ιδιαίτερων προβλημάτων που απασχολούν τις γυναίκες ναυτικούς (πχ η μητρότητα).

Στις προθέσεις  μας είναι να συνεργαστούμε για την προώθηση των σκοπών του σωματείου μας με όλους τους άλλους φορείς, εργοδοτικούς, συνδικαλιστικούς, κρατικούς, διεθνείς κλπ. Λαμβάνοντας υπόψη την ύπαρξη ενός ανάλογου σωματείου για γυναίκες που εργάζονται στη ναυτιλία, τη WISTA, και που ελπίζουμε να έχουμε τη βοήθειά της.

Επίσης λάβαμε υπόψη όσα κατά καιρούς έχουν ανακοινώσει για τις γυναίκες ναυτικούς τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και ο ΙΜΟ. Ξέρουμε δηλαδή πως η παρουσία της γυναίκας στα πλοία δεν είναι μια απλή δική μας επιθυμία και μόνο. Όπως δεν είναι και θέμα ακραίου φεμινισμού. Εξάλλου πρώτες εμείς υποστηρίζουμε ότι το ναυτικό επάγγελμα δεν είναι για όλες τις γυναίκες, κάτι που ισχύει και για τους άντρες. Είναι ένα δύσκολο επάγγελμα, με πολλές απαιτήσεις. Όχι όμως ακατόρθωτο να το υπηρετήσουν και γυναίκες, εκείνες που έχουν και τη δυνατή θέληση να σταθούν στο καράβι αλλά και τα προσόντα, πνευματικά, συναισθηματικά, σωματικά.

Μιλά και η πραγματικότητα γι' αυτό. Η ύπαρξη πλέον αρκετών Ελληνίδων που κατάφεραν να φτάσουν ως την κορυφή της ιεραρχίας του πλοίου. Το ίδιο και σε διεθνές επίπεδο. Γυναίκες από πολλές χώρες του κόσμου κυβερνούν σήμερα πλοία όλων των τύπων. Φορτηγά, δεξαμενόπλοια, μεγάλα κρουαζιερόπλοια. Δεν πετούμε λοιπόν στα σύννεφα ζητώντας κάτι εξωπραγματικό μα απόλυτα ρεαλιστικό και δη συμβατό με την ανάπτυξη της ναυτιλίας. Και μάλιστα σε μια χώρα που γέννησε μια Λασκαρίνα Πινότση (Μπουμπουλίνα), μια Μαντώ Μαυρογένους, μια Δόμνα Βισβίζη. Η παρουσία της Ελληνίδας στη ναυτιλία μετρά ήδη κοντά διακόσια χρόνια, κάτι που αρκετοί προτιμούν να ξεχνούν και να αντιμετωπίζουν ως δεύτερης κατηγορίας εργαζόμενες τις γυναίκες ναυτικούς.

Μάλιστα αλγεινή εντύπωση μας προκάλεσαν και όσα σε πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου της ΠΕΠΕΝ, κ. Βλάχου, στη ΑΕΝ της Σύρου ακούστηκαν:

"Ο κ. Βλάχος στάθηκε ιδιαίτερα στο θέμα των γυναικών και το μέλλον τους στη θάλασσα, λέγοντας ότι η εισαγωγή μεγάλου αριθμού γυναικών στις ΑΕΝ, έχει ως αποτέλεσμα να καταδικαστούν σε βέβαιη αποτυχία, μιας και ένα ελάχιστο ποσοστό αυτών βρίσκουν εταιρείες για την πραγματοποίηση του εκπαιδευτικού τους ταξιδιού. Οι γυναίκες έχουν τις ίδιες δυνατότητες στήριξης του ναυτικού επαγγέλματος με τους άνδρες συναδέλφους τους, συνεπώς η μείωση των εισαγόμενων γυναικών στις ΑΕΝ θα βοηθούσε στην ανέλιξή τους, μιας και οι γυναίκες που τελικώς τα καταφέρνουν είναι λίγες."


Ξεχνά ο κ. Βλάχος, αν και πρόεδρος ένωσης που έχει μέλη και γυναίκες, πως η ισότητα των δύο φύλων είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη στη χώρα μας και είναι αυτή που έχει επιβάλει την κατάργηση της ποσόστωσης που ίσχυε παλιότερα για την εισαγωγή γυναικών στις σχολές εμπορικού ναυτικού. Όπως ξεχνά και τη STCW Resolution 14 και που ελπίζω δε χρειάζεται να του εξηγήσουμε τι είναι.


Αναρωτιόμαστε λοιπόν πού στηρίζεται ο κ. Βλάχος για να πηγαίνει στις ΑΕΝ και να λέγει τέτοια πράγματα που σπέρνουν την απογοήτευση στις νεαρές συναδέλφισσές μας. 

Μήπως αγνοεί ότι και τα αγόρια που σπουδάζουν σήμερα στις ΑΕΝ δυσκολεύονται πολύ να βρουν καράβι; Ή του διαφεύγει η τεράστια μείωση όλων των Ελλήνων ναυτικών από το  1980 και εντεύθεν; Το φύλο φταίει και εδώ; Ή όσα καταγγέλλουν άλλοι συνδικαλιστικοί φορείς αλλά και έχει επισημάνει ακόμη και η Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τα πληρώματα που προέρχονται από χώρες της Ευρώπης;

Παραπέμπουμε κάθε ενδιαφερόμενο να μελετήσει την ακόλουθη μεταπτυχιακή εργασία:


που περιέχει πλήθος σχετικών στοιχείων. (1)

Δε μας διαφεύγει επίσης η σχετική ανακοίνωση του Συνήγορου του Πολίτη:


και η στάση του τότε υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας. Δυστυχώς η πολιτική ηγεσία που 35 χρόνια νωρίτερα αποφάσισε να ανοίξει τις πόρτες των ΑΔΣΕΝ για τις γυναίκες, στη συνέχεια δεν τόλμησε να στηρίξει όσο και όπως έπρεπε το θεσμό μας και λίγο έλειψε στα τέλη του προηγούμενου αιώνα και τις αρχές του παρόντος να εξαφανιστεί. Λέμε πως δε  θα το επιτρέψουμε.

Είμαστε αποφασισμένες με κάθε τρόπο να υποστηρίξουμε την παρουσία των γυναικών στην εμπορική ναυτιλία. Αλλά και την κάθε κοπέλα ξεχωριστά που ξεκινά καριέρα στη θάλασσα. Και για να σταδιοδρομήσει στα πλοία, στο βαθμό που είναι άξια για κάτι τέτοιο, αλλά και για να επιλέξει εναλλακτικές λύσεις που δε θα ακυρώσουν τις σπουδές και την εμπειρία της όταν θα αναγκαστεί ή και θα θελήσει να βγει στη στεριά. (2)

Αν είναι δυνατόν και με την υπάρχουσα οικονομική κρίση να πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων σπουδές και πολύτιμη εμπειρία στη θάλασσα και όχι να αξιοποιούνται προς όφελος της εθνικής μας οικονομίας! Τα παραδείγματα αμέτρητα και δεν αφορούν μόνο γυναίκες. Κι αυτό θα περιμέναμε από τον πρόεδρο της ΠΕΠΕΝ να κάνει στη Σύρο. Ενώπιον των σπουδαστών. Να μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας και όχι να παραπλανήσει τους σπουδαστές με μισές αλήθειες. Να πει δηλαδή αυτό που ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με τη ναυτιλία. Πως βρίσκεται σε φάση ανθοφορίας. Μα διαρκώς προσφέρει όλο και λιγότερες θέσεις εργασίας σε Έλληνες. Και πως η τάση είναι όχι μόνο να εκδιωχθούν οι γυναίκες ναυτικοί μα όλοι ανεξαιρέτως οι Έλληνες ναυτικοί και να αντικατασταθούν από χαμηλόμισθους αλλοδαπούς. Δεν είναι λοιπόν απλά θέμα φύλου αλλά φυλής! Γι' αυτό κι εμείς δηλώσαμε ότι δεν κινούμαστε από ακραία φεμινιστικά κίνητρα, γιατί ξέρουμε πως δε μας βγάζουν από τα καράβια απλά και μόνο γιατί είμαστε γυναίκες. Αυτό είναι το πρόσχημα.

Κι αφού δεν τηρούνται πλέον ούτε τα προσχήματα, και οι γυναίκες ναυτικοί για μια ακόμη φορά μπαίνουν στο στόχαστρο, είμαστε εκ των πραγμάτων αναγκασμένες να αναλάβουμε ενεργή δράση. Να προστατέψουμε τις γυναίκες και την ιστορία ενός θεσμού που πολύ αγαπήσαμε και ποτίσαμε με τον ιδρώτα μας και τις θυσίες μας., Ελπίζοντας και στην υποστήριξη των αντρών συναδέλφων μας που δεν τους βλέπουμε αντιπάλους μα στο ίδιο καζάνι να βράζουμε. Θέλουμε δηλαδή να ελπίζουμε πως δε σκέφτονται όλοι οι άντρες συνάδελφοι σαν τον κ. Βλάχο. Που πραγματικά λυπόμαστε πόσο γρήγορα ξέχασε ότι στις 16 Ιουλίου 2009 παρέστη σε αποφοίτηση της ΑΕΝ Κρήτης και συνεχάρη για την πρωτιά της μια γυναίκα πλοίαρχο. Θα έπρεπε αυτό και μόνο να τον εμποδίσει να πει όσα είπε στη Σύρο πριν από  ενάμιση μήνα. Και που δεν είναι το μόνο παράδειγμα πρωτιάς των γυναικών. Το ίδιο συνέβη στην Κύμη κατά την αποφοίτηση του 2011, κι εκεί μια κοπέλα κατάφερε να αποφοιτήσει πρώτη σε επιδόσεις στα μαθήματα. Και παρόμοια πρωτιές κοριτσιών είχαμε κατά τις εισαγωγικές εξετάσεις στην ΑΕΝ Ασπροπύργου:


Δεν μπορεί λοιπόν να λέμε πως "οι γυναίκες που τελικώς τα καταφέρνουν είναι λίγες". Γιατί είναι η μισή αλήθεια. Και αποκρύπτει έντεχνα πως για να τα καταφέρει μια γυναίκα στα καράβια πρέπει να είναι τουλάχιστον δυο φορές καλύτερη από τους άντρες συναδέλφους της.

Ακριβώς γι' αυτό όμως και είμαστε πολύ περήφανες για τις γυναίκες που υπερνίκησαν όλες τις δυσκολίες και βρέθηκαν ψηλά. Και τις Ελληνίδες και τις ξένες. Και αναφέρουμε μερικά ονόματα:



Η καπτάν Μαριάννα Μαρούδα, η πρώτη Ελληνίδα συνταξιούχος Πλοίαρχος Α΄
με θητεία και στη ναυτική εκπαίδευση (διευθύντρια σπουδών στην ΑΕΝ Οινουσσών)

1. Άννα Ιβάνοβνα Σετίνινα (από τη Ρωσία)
2. Molly Kool (από τον Καναδά)
6. Ευαγγελία Κατσικαδάκου
8. Μαρία Πανοπούλου
10. Βέρα Βασιλοπούλου
11. Ιωάννα Σιμώνη
13. Μάγδα Λυμπεροπούλου
14. Karin Stahre-Janson  (από τη Σουηδία)
15. Inger Klein Olsen  (από τη Δανία)
16. Sarah Breton (από τη Μεγάλη Βρεττανία)
17. Λάουρα Πινάσκο (από την Ιταλία)
18. Laura Virginia Scyzoryk Guzman (από την Αργεντινή)
19. Υακίνθη Τζανακάκη
20. Lis Lauritzen (από τη Δανία)
21. Carmen Chan (από το Χονγκ Κονγκ)
22. Monika Lezaola (από την Ισπανία)

Όλες τους πλοίαρχοι. Άλλη σε φορτηγά, άλλη σε δεξαμενόπλοια, άλλη σε ζωάδικο, άλλη σε κρουαζιερόπλοιο. Φυσικά δεν είναι οι μόνες γυναίκες πλοίαρχοι Α΄. Και στην Ελλάδα και έξω.



πρόσφατο αφιέρωμα στο περιοδικό ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ
στην καπετάν Βάσω Κονιδάρη, εν ενεργεία Πλοίαρχο Α' 

Έχουμε επίσης τις υποπλοιάρχους, όσες τουλάχιστον γνωρίζουμε:

1. Ελένη Αρμάου - Τσινιάρη
2. Ολύβια Φίλιου
3. Βασιλική Μίχου
4. Δήμητρα Ευαγγελίδη
5. Μάρω Χούμα

Μια ειδική κατηγορία είναι οι γυναίκες - κυβερνήτες διαφόρων μικρών σκαφών.  Και που δε χρειάζεται να έχουν οπωσδήποτε δίπλωμα πλοιάρχου πρώτης τάξης για να τα κυβερνήσουν αλλά και υποπλοιάρχου ή και ανθυποπλοιάρχου. Το ιδιαίτερο στην περίπτωση αυτή είναι η ευθύνη που έχουν για το σκάφος και που συνήθως μεταφέρουν επιβάτες:

1. Κατερίνα Θερμού (σε επιβατικό σκάφος στη Λευκάδα)
2. Γεωργία Καραντζούλη (σε τουριστικό σκάφος στη Ζάκυνθο)
3. Sophie Durig (από την Ελβετία, σε λιμνόπλοιο επιβατικό)
4. Nihal Zeren (από Τουρκία, επιβατικό στην Κωνσταντινούπολη)
5. Mary Beth Ray (Μπαχάμες - Αμερική)

Μεγάλος αριθμός γυναικών κατέχουν δίπλωμα ανθυποπλοιάρχου. Παραθέτουμε όσες γνωρίζουμε: 

2. Κωνσταντίνα Κρανίτου
3. Έφη Καλλιοντζή
4. Τζίνα Δαρσακλή
5. Χαρά Βιδοζαχαράκη
6. Σοφία Λάμπου
7. Στεφανία Καλλέργη
8. Φάλια Μπουντρούδη
9, Χριστίνα Αγγελίδη
11. Δήμητρα Ραφιου
12. Βενιανάκη Ειρήνη
13. Ραλλία Παπαστεργίου
14. Σταυρούλα Ανδριώτου
15. Έλενα Βασιλοπούλου
16, Ευγενία Κατερέλου
17. Μαρία Λαμπρίδου
18. Αμάντα Δουλγεράκη
19. Βούλα Μανουσαρίδου
20. Χριστίνα Κιοσέ
21. Άννα Χατζησταύρου
23. Ματίνα Γαβρήλου
24. Ελευθερία Μαυροφρύδου
26. Ξένια Τόμπρου
27. Ιωάννα Μουστάκα
28. Ντόρις Κούρκου
29, Κατερίνα Βρούβη
30. Τόμι Τσολιά
31. Δώρα Δελιτζάκη
32, Δανάη Μαρκοπούλου
33. Ντέμπι Μακρή
34. Ανδρομάχη Πυλαρινού
35. Αθηνά Χριστίνα Καρλαύτη
36. Άννα Μαρία Παπακοσμοπούλου
37. Αθηνά Μπαταλάμα
38. Δήμητρα Τσομπανίδου
39. Χρύσα Τσαλίχη
42. Δέσποινα Τζατζιμάκη
43. Γεωργία Σταθογιαννοπούλου
44. Χριστίνα Τζουγανάτου

Και πόσες ακόμη που δε γνωρίζουμε. Ή και τις ξεχάσαμε. Πού να τις θυμηθούμε όλες; 

Αλλά και εκατοντάδες είναι οι δόκιμοι που ακόμη σπουδάζουν στις σχολές,  πολλές κοντά στο πτυχίο πια του ανθυποπλοιάρχου. Όπως και αρκετές ανθυποπλοίαρχοι είναι έτοιμες για του γραμματικού. Αναφέρουμε ενδεικτικά, και τιμής ένεκεν, την πρώτη Ελληνίδα δόκιμο πλοίαρχο, την Άννα Σαρίδου (αρχές δεκαετίας του 1960). Αλλά και την πρόωρα χαμένη από ατύχημα, Χρύσα Μάργαρη. Όπως και την Αντωνία Χασαποπούλου, που επέζησε από μια φοβερή τραγωδία στο εκπαιδευτικό της ταξίδι με το Aegean Wind ή τη Δανάη, αγνώστων λοιπών στοιχείων, που κατά το εκπαιδευτικό της ταξίδι και εκείνη βρέθηκε για αρκετές εβδομάδες όμηρος των Σομαλών πειρατών.



Ορκωμοσία δοκίμων στην ΑΕΝ Ιονίων Νήσων, το 2009

Κι αν λίγες φαίνονται αυτές οι γυναίκες ναυτικοί, οι καπετάνισσες, θα πρέπει κανείς να λάβει υπόψη του πως για να φτάσουν εκεί που έφτασε η καθεμιά, ανέβηκε γολγοθά. Και δρόμο στρωμένο με αγκάθια και καψόνια.

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε τις κυριολεκτικά αμέτρητες ασυρματίστριες της ναυτιλίας μας, που έδωσαν το δικό τους αγώνα πριν φτάσει η ώρα να καταργηθεί ο κλάδος τους και ανοίγοντας το δρόμο  για γυναίκες αξιωματικούς Ε.Ν.  και άλλων ειδικοτήτων.  Ανάμεσά τους η φίλη μου η Ντίνα Κράλλη και η κ. Κατερίνα Κωνσταντίνου, μαρκόνισσα στο πρώτο καράβι που μπάρκαρα. Η Αναστασία Νεαμονίτου, η Κατερίνα Τέγου,  η Αννίτα Κωνσταντοπούλου, η Ευαγγελία Λιοτσάκη, η Αναστασία Πρατικάκη, η Πηνελόπη Σγαρδέλη και βέβαια η πρώτη Ελληνίδα ασυρματίστρια, η Τζένη Λίναρη-Χελιώτη.



Η πρώτη Ελληνίδα ασυρματίστρια, Τζένη Λίναρη - Χελιώτη

Και βεβαίως και τις πρώτες Ελληνίδες μηχανικούς: Τη δεύτερη μηχανικό, Βάσω Γιαμπουρά, την τρίτη μηχανικό, Ελεονώρα Σέκερη, τις δοκίμους μηχανής: Ιλιάνα Κομίτα, Άννα Παπανικολούδη, Νατάσα Μπέη. Δε θα παραλείψουμε όμως να αναφέρουμε και την Dayra Wood Pino, μια δόκιμο μηχανής από τη μακρινή Κολομβία, που βρήκε τραγικό και ανεξήγητο θάνατο εν πλω. Αλλά και τη Βρετανίδα Victoria Alexandrina Drummond, που υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρώτη μηχανικός σε πλοία και μάλιστα στα μέσα του προηγούμενου αιώνα. 




Ελεονώρα Σέκερη, τρίτη μηχανικός σε πλοία της ΑΝΕΚ

Να προσθέσω και αποφοίτους από τη σχολή πλοιάρχων που τις γνωρίζω προσωπικά,  αλλά δε γνωρίζω την εξέλιξή τους: Χρύσα Πασχαλίδου, Κατερίνα Πουλακάκη, Μαρία Σαχανά, Γιούλα Παναγοπούλου, Λία Χατζηκώστα, Πόπη Θειακού, Πόπη Σπηλιοπούλου, Μυρτώ Μάσχα, Αθανασία Σκούπα, Σούλα Γρατσέα,  Ελπίδα Κατοπόδη, Νίκη Ηλιοπούλου, Χριστίνα Σαΐτη, Μαρία Κανατά, Μαίρη Ιωαννίδου,  Μαίρη Λούντα, Ελένη Μποζώνη, Λίνα Νικολακάκη, Ελένη Περιστέρη, Αριάδνη Τομπουλίδου, Φωτεινή Τσολάκη, Σπυριδούλα Δεληγιάννη, Αμαλία Γιαννίτσαρη, Δέσποινα Τζατζιμάκη  κλπ.



Οι πρώτες απόφοιτες από δημόσια σχολή πλοιάρχων (ΑΔΣΕΝ ΠΕΙΡΑΙΑ, 1980)

Και έρχεται ο άλλος και σου λέει λίγες μόνο γυναίκες πετυχαίνουν. Μην αφήνετε τις γυναίκες να μπαίνουν στις σχολές. Μειώστε τον αριθμό των γυναικών!!! Τις ρωτάς, κύριε, όλες αυτές τις κοπέλες που σταμάτησαν τη θάλασσα και δε συνέχισαν μέχρι του πρώτου; Τι έφταιξε;

Ρωτάς ακόμη τι απέγιναν όσες διέκοψαν; Και με τη σημείωση πως το ίδιο κάνουν σε μεγάλο ποσοστό και οι άντρες ναυτικοί. Ποια ήταν η πορεία τους στη στεριά; Κι αν τελικά έχασαν εκείνες ή η ναυτιλία που άλλαξαν επάγγελμα; 

Κι αφού δε νοιάζονται οι άλλοι, χρωστάμε τουλάχιστον να το κάνουμε εμείς. Να ιδρύσουμε ένα γυναικείο σωματείο για γυναίκες πτυχιούχους ναυτικών σχολών. Και όπως μας δίνει το δικαίωμα ο νόμος.

Όσες λοιπόν ενδιαφέρονται να λάβουν μέρος, ας επικοινωνήσουν μαζί μας.

_________________________________

(1) Διαβάστε σελίδα 73, 74 και 98 του εγγράφου. Σημαντικές πληροφορίες για τις γυναίκες ναυτικούς. Και ειδικά όσα αναφέρονται εκεί για την υποστήριξη του ΓΓ του ΙΜΟ για τις γυναίκες ναυτικούς. Προσέξτε επίσης την αναφορά αυτής της μεταπτυχιακής εργασίας στη WISTA. Ξέρετε τι είναι; Αν όχι αξίζει να το ψάξετε... Δείτε επίσης και τη σελίδα 107 - αφορά τις προθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση του προβλήματος της έλλειψης ναυτικών αφενός και αφετέρου της μείωσης των Ευρωπαίων ναυτικών... Σχετική αναφορά και στο τέλος της σελίδας 112 και στην 113.

(2) Οι εναλλακτικές λύσεις για κάθε ναυτικό που θέλει για λίγο ή για πάντα να αφήσει τη θάλασσα είναι αρκετές. Και για τις γυναίκες ναυτικούς το ίδιο. Από την ως τώρα εμπειρία ξέρουμε ότι οι γνώσεις και η εμπειρία ενός αξιωματικού εμπορικής ναυτιλίας μπορούν να συνδυαστούν αρμονικά με εργασία σε γραφείο ναυτιλιακής εταιρείας, ειδικά να υπάρξουν και ναυτιλιακές σπουδές. Επίσης αρκετοί στρέφονται προς τη ναυτική εκπαίδευση ή το λιμενικό σώμα (αρκεί για το τελευταίο να μην έχουν υπερβεί το όριο ηλικίας που θέτει ο νόμος και να διαθέτουν το κατάλληλο ύψος).

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Women rising in ranks on merchant ships

Γυναίκες εν πλω 

Γυναίκες στη θάλασσα, στο στοιχείο τους

Καπετάνιος γένους θηλυκού 

Female Cruise Ship Captains Make History



άρθρο στο περιοδικό ΕΙΚΟΝΕΣ της Μαίρης Λαμπαδίτη (31 Οκτ 1990, τεύχος 313 )




* Πολλά ακόμη σχετικά άρθρα μπορείτε να διαβάσετε κάνοντας κλικ σε ονόματα γυναικών ναυτικών στο παραπάνω κείμενο.


9 σχόλια:

  1. Καλη προσπαθεια συναδελφισσες ναυτεργατισσες!!! Μια ερωτηση οι γυναικες οικονομικοι αξιωματικοι ΕΝ δεν μπορουν να συμμετεχουν;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου φίλη, δεν είμαι αρμόδια να σου απαντήσω. Είμαστε ακόμη σε φάση που συγκροτούμε τη βασική ιδρυτική ομάδα και με βάση την επιθυμία να δημιουργηθεί η ένωση. Αυτή η ομάδα θα συζητήσει και θα αποφασίσει για όλες τις λεπτομέρειες το επόμενο διάστημα και φυσικά και ποιες ακριβώς γυναίκες ναυτικοί θα μπορούν να γίνουν μέλη.

      Διαγραφή
  2. Καλη προσπαθεια συναδελφισσες!!! Μια ερωτηση οι γυναικες οικονομικοι αξιωματικοι ΕΝ δεν μπορουν να συμμετεχουν;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Για την Αναστασια Σουβλα τι γνωρίζετε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. To akousa apo enan filo mou oti spoudase stin tote anotati sxoli emporopliarxon aspropirgou prin mpoun akoma ginekes kai ithela na to epiveveoso. Ap oso xero einai kritikia alla den gnorizo mexri ti vathmo eftase. Pantos sas thaumazo kai sas sinxero gia to kouragio kai tin tolmisas koritsia.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάτι τέτοιο αποκλείεται. Να σπούδασε πριν από μας στον Ασπρόπυργο. Μόνο σε ιδιωτική σχολή. Μέχρι το 1978 οι δημόσιες σχολές δε δέχονταν γυναίκες. Αντίθετα σε ιδιωτικές και ναυτικά λύκεια σπούδασαν αρκετές εκείνη την περίοδο, ακόμη και αρχές της δεκαετίας του 1960, όπως η καπετάν Νίκη Σκέντζου, που έφτασε στο βαθμό του πλοιάρχου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. παρακαλω πειτε αν το 1992 υπηρχαν γυναικες στο πολεμικο ναυτικο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, βεβαίως και υπήρχαν. Από το 1978 που φοιτούσα στην εμποροπλοιάρχων, υπήρχαν γυναίκες και στα τρία σώματα στρατού.

      Διαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.