BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Το θέμα των δοκίμων σπουδαστών των ΑΕΝ πάει στη βουλή - επερώτηση της βουλευτίνας του ΚΚΕ, κ. Μανωλάκου

http://pireas2day.gr/02,16,5071,00.aspx#.UFrxeQUwYcl.facebook


Ημερομηνία δημοσίευσης: 19/09/2012

Το... περιπετειώδες ταξίδι 

των σπουδαστών ΑΕΝ

Η δυσκολία των σπουδαστών των ΑΕΝ να βρουν «μπάρκο» και να πραγματοποιήσουν ακόμα και το πρώτο τρίμηνο εκπαιδευτικό ταξίδι φτάνει στη Βουλή μετά από επίκαιρη ερώτηση της βουλευτού του ΚΚΕ Διαμάντως Μανωλάκου.

Ο υπουργός Ναυτιλίας Κωστής Μουσορούλης μιλώντας στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής κατά την διαδικασία συζήτησης του σχεδίου νόμου για τη κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για τη Ναυτική Εργασίας αναγνώρισε την σημασία του ζητήματος και ανέφερε ότι θα εξεταστούν μέτρα για να βρεθεί λύση.

Έτσι, η βουλευτής Α Πειραιά του ΚΚΕ με την επίκαιρη ερώτηση, που κατέθεσε προκαλεί συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής καλώντας τον υπουργό να ξεκαθαρίσει:
•    Τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να εξασφαλιστούν τα εκπαιδευτικά ταξίδια των  σπουδαστών των ΑΕΝ και να αποτραπεί κάθε περίπτωση παύσης των σπουδών τους ή διαγραφής;

Αναλυτικά η ερώτηση της βουλευτού του ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου έχει ως εξής:

Οι σπουδαστές των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού (ΑΕΝ) αντιμετωπίζουν οξυμμένο πρόβλημα στην πραγματοποίηση των εκπαιδευτικών τους ταξιδιών και η μη έγκαιρη εξασφάλιση πλοίου έχει ως αποτέλεσμα τη διακοπή των σπουδών τους και τη διαγραφή τους από τις σχολές. Παρά τις επανειλημμένες καταγγελίες της ΠΕΜΕΝ στο υπουργείο και τη συγκεκριμένη ενημέρωση για τους σπουδαστές που αναζητούν εκπαιδευτικό ταξίδι, το υπουργείο δεν έχει πάρει κανένα μέτρο και δεν εφαρμόζει το Π.Δ. 251/1999.

Με βάση τον κανονισμό σπουδών των ΑΕΝ, για τη συνέχιση των σπουδών προβλέπεται να έχει πραγματοποιήσει ο σπουδαστής το Α΄ εκπαιδευτικό ταξίδι διάρκειας τουλάχιστον 3 μηνών, ενώ μαζί με το Β΄ εκπαιδευτικό ταξίδι να έχει τουλάχιστον 8 μήνες θαλάσσια υπηρεσία. Το αποτέλεσμα είναι οι εκατοντάδες σπουδαστές των ΑΕΝ που δεν  πραγματοποίησαν το Α’ εκπαιδευτικό τους ταξίδι μέχρι σήμερα να μην μπορούν να συνεχίσουν τον Σεπτέμβριο τις σπουδές τους. Αντίστοιχο κίνδυνο διατρέχουν και οι σπουδαστές που αναζητούν αυτή την περίοδο το Β΄ εκπαιδευτικό ταξίδι, ενώ ορισμένοι κινδυνεύουν και με διαγραφή από τη σχολή.

Επίσης οι σπουδαστές αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με την κατάργηση της σχετικής σπουδαστικής κάρτας και δεν έχουν δυνατότητα για μειωμένο εισιτήριο στις συγκοινωνίες κ.α. Ενώ η διακοπή της δωρεάν σίτισης δημιούργησε πρόσθετα οικονομικά προβλήματα σε βάρος των σπουδαστών και των οικογενειών τους, αλλά και σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους λόγω κακής διατροφής.

Επιπροσθέτως θέλουμε να σημειώσουμε ότι οξύνεται συνεχώς το πρόβλημα των ελλείψεων σε εκπαιδευτικό προσωπικό και η έλλειψη χρηματοδότησης των Ακαδημιών Ε.Ν προκαλεί σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία τους.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. Υπουργός:

1.    Τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να εξασφαλιστούν τα εκπαιδευτικά ταξίδια των  σπουδαστών των ΑΕΝ και να αποτραπεί κάθε περίπτωση παύσης των σπουδών τους ή διαγραφής;

2.    Πότε θα επαναφέρει η κυβέρνηση την δωρεάν σίτιση στις ΑΕΝ και το «πάσο»; Τι μέτρα θα παρθούν για την πρόσληψη καθηγητών και τη χρηματοδότηση των σχολών;

6 σχόλια:

  1. Μουσορούλης!!!!. Χ_ _ _ ψηλά και αγνάντευε τη φύση που ησυχάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το πρόβλημα, αγαπητέ Seafarer, είναι που το ίδιο κάνουν και οι άμεσα ενδιαφερόμενοι. Οι δόκιμοι που δε βρήκαν καράβι και όλοι οι άλλοι που αντιμετωπίζουν οξυμένα προβλήματα στις σχολές τους. Συμμετείχα όλο το καλοκαίρι σε ένα γκρουπ δοκίμων που έψαχναν έλεγαν καράβι. Μάλλιασε η γλώσσα μου να τους παροτρύνω να παρατήσουν το διαδίκτυο και το φέις μπουκ και να τρέχουν καθημερινά στις εταιρείες. Τίποτα! Τους είχε γεμίσει το μυαλό η ιδέα πως αν καταφέρουν να γίνει κάποιο ρεπορτάζ στις τηλεοράσεις και γραφτεί κανένα αρθράκι στις εφημερίδες, θα λυθεί το ζήτημα. Και μάλιστα περισσότερο τους απασχολούσε να τους δεχτούν στη σχολή να συνεχίσουν σπουδές κι ας μην έχουν την υπηρεσία σε πλοίο που προβλέπει ο κανονισμός παρά να βρεθεί τρόπος να μπαρκάρουν. Δυο τρεις φορές κατάφεραν να μαζευτούν και να πάνε να εκθέσουν το πρόβλημα στο Υπουργείο. Δέκα άτομα κάθε φορά. Οι άλλοι παρέμεναν στα χωριά τους και στις διακοπές τους και μόνο μέσα από το φέις μπουκ εκδήλωναν την αγωνία τους αν βρέθηκε δημοσιογράφος να γράψει κάτι ή τι είπε στους δέκα το Υπουργείο. Ακόμη κι αυτό που έγινε τώρα με τη Διαμαντάκου, η επερώτηση στη Βουλή, προέκυψε μετά από μεγάλη δική μου πίεση να απευθυνθούν και στα σωματεία των ναυτικών και ειδικά στην ΠΕΜΕΝ και να τους αναγκάσουν να αναλάβουν κι αυτοί τις ευθύνες τους. Ευτυχώς κάποια παιδιά το έκαναν. Κι ευτυχώς η ΠΕΜΕΝ δεν αδιαφόρησε. Φυσικά όμως δε φτάνει μια ερώτηση στη Βουλή. Και το βλέπω να έρχεται το κακό, δεκάδες παιδιά να διαγράφονται από τις σχολές και να καταλήγουν στον καιάδα. Τον έζησα κι εγώ τον καιάδα της ναυτιλίας, τριάντα χρόνια πριν, νεαρή ανθυποπλοίαρχος, και πονάει η ψυχή μου. Σε μια ναυτιλία που ανθοφορεί να μη δίνεται η ευκαιρία στα Ελληνόπουλα να βγάλουν το ψωμί τους. Κι ενώ η πατρίδα καταρρέει να μην υπάρχουν σήμερα Έλληνες στα εφοπλιστικά γραφεία που να δείχνουν στοιχειώδες πατριωτικό φιλότιμο. Είναι τιμή μου που κάποτε εργάστηκα στου Ωνάση, και μάθημα ζωής πως δεν είναι όλοι οι εφοπλιστές το ίδιο. Έχουμε και σήμερα τις φωτεινές εξαιρέσεις, πχ την εταιρεία του Αγγελικούση, την Ανδριακή, του Τσάκου κλπ. Πόσους όμως δοκίμους να πάρουν και αυτές; Το θέμα είναι να συγκινηθεί επιτέλους η ΕΕΕ και να αλλάξουν ρότα όλες οι εταιρείες. Που δεν το βλέπω, γιατί εξέλειπαν πλέον οι εφοπλιστές που είχαν γνήσια σχέση με τα καράβια και οι εταιρείες περάσανε στα χέρια των απογόνων τους, αποφοίτων διαφόρων ξένων πανεπιστημίων, που νοιάζονται μόνο να βγάλουν κέρδος και αδιαφορούν για τον άνθρωπο. Έτσι δεν το έχουν σε τίποτε (και το είδαμε να συμβαίνει) μέσα σε μια νύχτα να ξεπουλάνε ολάκερο στόλο και να επενδύουν τα κεφάλαια σε άλλες πιο προσοδοφόρες επενδύσεις. Και βέβαια δεν τους νοιάζει να έχει Έλληνες το καράβι, αρκεί να κινείται και να τους αποδίδει χρήματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «…………Που δεν το βλέπω, γιατί εξέλειπαν πλέον οι εφοπλιστές που είχαν γνήσια σχέση με τα καράβια και οι εταιρείες περάσανε στα χέρια των απογόνων τους, αποφοίτων διαφόρων ξένων πανεπιστημίων, που νοιάζονται μόνο να βγάλουν κέρδος και αδιαφορούν για τον άνθρωπο. Έτσι δεν το έχουν σε τίποτε (και το είδαμε να συμβαίνει) μέσα σε μια νύχτα να ξεπουλάνε ολάκερο στόλο και να επενδύουν τα κεφάλαια σε άλλες πιο προσοδοφόρες επενδύσεις. Και βέβαια δεν τους νοιάζει να έχει Έλληνες το καράβι, αρκεί να κινείται και να τους αποδίδει χρήματα...»

    Και μάλιστα πολλά χρηματα… Δυστυχώς η υφήλιος ολάκαιρη βαδίζει σ’ αυτό που λέμε κινεζοποίηση του εργατικού δυναμικού.
    Βλέπε τι έγινε με τα ορυχεία στη νότιο Αφρική…
    Κάπου οι ιδέες τέμνονται: Όταν έχεις χρόνο ρίξε μια ματιά στην ανάρτηση… είναι πάντα επίκαιρη….

    http://katianouba.blogspot.gr/2010/09/blog-post_26.html
    Ευχαριστώ για την ανταπάντηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. «Η μεγάλη πρόκληση του παρόντος είναι πώς να τελειώσουμε με τον φονταμενταλισμό της αγοράς και τον χρηματιστικό καπιταλισμό ……
    Σε όρους αγοράς οι άνθρωποι είναι απλώς δαπάνες προσωπικού. Όμως στον αληθινό κόσμο αποτελούν την ενσάρκωση του τρόπου ζωής, των παραδόσεων και της κουλτούρας της … » 2009, Γιουκίο Χατογιάμα – Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας.

    Τι ωραίο άρθρο, Seafarer... πόσες πικρές αλήθειες. Με άγγιξε ιδιαίτερα το σημείο της μαύρης προφητείας:

    "Πώς καταφέρνουν αυτές οι εταιρείες να στραγγαλί­σουν την κοινωνία µας; Όταν δε σκοτώνουν, αγοράζουν. Αγοράζουν καλά µυαλά και τα δένουν χειροπόδαρα. Αγο­ράζουν φοιτητές πρωτάρηδες και τους ευνουχίζουν τη σκέψη. Δηµιουργούν ψευτοορθοδοξίες και επιβάλλουν λογοκρισία µε την πρόφαση της πολιτικής ορθότητας. Χτί­ζουν πανεπιστήµια, υπαγορεύουν πανεπιστηµιακά µαθή­µατα, προωθούν τους καθηγητές που τους γλείφουν και τροµοκρατούν τους αιρετικούς. Ο µοναδικός τους στόχος είναι να διαιωνίσουν την τρελή ιδέα της απεριόριστης εξά­πλωσης πάνω σε έναν περιορισµένο πλανήτη, µε τη µόνιµη σύγκρουση να είναι το επιθυµητό της αποτέλεσµα.
    Και το προϊόν τους είναι ένα αµόρφωτο ροµπότ, γνωστό επίσης και ως υψηλόβαθµο διοικητικό στέλεχος.
    Σε είκοσι χρόνια από τώρα δε θα υπάρ­χει ούτε ένας χώρος µάθησης στο Δυτικό Ηµισφαίριο που να µην έχει πουλήσει την ψυχή του στην απληστία των επι­χειρήσεων. Θα υπάρχει µόνο µία επιτρεπόµενη γνώµη σε κάθε θέµα, από τον Κήπο της Εδέµ µέχρι τις ροζ ρίγες στις οδοντόκρεµες. Δε θα υπάρχει ούτε µία αντίθετη φωνή της προκοπής, αν δε γυρίσει κάποιος πίσω το ποτάμι, αν δεν το κάνει να κυλήσει προς την αντίθετη κατεύθυνση."

    Αν δε γυρίσει κάποιος πίσω το ποτάμι! αν δεν το κάνει να κυλήσει προς την αντίθετη κατεύθυνση!

    Έχετε διαβάσει καθόλου βιβλία του Δημήτρη Λιαντίνη; Υπήρξε από τους λίγους πανεπιστημιακούς δασκάλους που δεν πούλησαν την ψυχή τους στο διάβολο. Και με τη διδασκαλία του και το συγγραφικό του έργο προσπάθησε αυτό ακριβώς, να δείξει τον τρόπο να γυρίσει πίσω το ποτάμι. Αποκαλύπτοντας βέβαια πρώτα τις αιτίες του κακού που η ανθρωπότητα βαδίζει σήμερα ανάποδα.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. «Πάνου από τις πολιτείες μας έρχεται ο θάνατος μ’ ένα δρεπάνι πελώριο και κοφτερό, ίδια η μήνη του φεγγαριού.
    Εκείνην την “ αρπην καρχαριόδοντα “ του Ησίοδου. Που έκοψε τα γεννητικά μόρια του θεού Ουρανού. Τα αίματα που στάξανε στη γης, γέννησαν τις Ερινύες.»
    Απόσπασμα από το
    “Πέθανε ο Θεός”
    Του Δημήτρη Λιαντινη
    Βιβλίο “ΓΚΕΜΜΑ”
    Πέμπτη, 30 Απριλίου 2009
    Βλέπε: http://katianouba.blogspot.gr/2009/04/blog-post_4458.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. χαίρομαι! αξίζει να διαβάσετε και το Πολυχρόνιο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.