BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Πρόσκληση προς τις Καπετάνισσες σε εκδήλωση για τον Καββαδία


Με ιδιαίτερη χαρά λάβαμε σήμερα το παρακάτω μήνυμα:


Αγαπητές μου Καπετάνισσες ,

Επίτρεψτε μου σας παρκαλώ την προσφώνηση , γιατί πιστεύω , ότι στις φλέβες μας κοιλάει το ίδιο αίμα .

Λέγομαι Μπούζιος Βασίλειος και είμαι καθηγητής στο Γυμνάσιο Άστρους . Φέτος το χειμώνα , μαζί με μια ομάδα, μαθητριών κυρίως της Γ΄τάξης του σχολείου μας , αναλάβαμε να πραγματοποιήσουμε ένα πολιτιστικό πρόγραμμα με θέμα :

'' Νίκος Καββαδίας , Ο ποιητής της Θάλασσας

100 χρόνια από τη γέννηση του , 35 χρόνια από το θάνατο του ''

Επειδή λατρεύω κυριολεκτικά το ποιητή μας , τόσο για το έργο του όσο και για τη ζωή του , η πραγματοποίηση αυτού του προγράμματος , ήταν για μένα ένα όνειρο ζωής ! Δεν μπορείτε να φανταστείτε , πόσο ευτυχισμένος νοιώθω, που αυτό έγινε επιτέλους πραγματικότητα .

Ψάχνοντας λοιπον στο διαδίκτυο υλικό για τη ζωή και το έργο του ποιητή μας , πέσαμε στην πολύ - πολύ όμορφη και συγκινητική Ιστοσελίδα σας με το τίτλο '' Καπετάνισσες '' . Δεν σας κρύβω ότι συγκινήθηκα και σε μερικά σημεία δάκρυσα , διαβάζοντας , τα πολύ ζωντανά και μεστά περιεχομένου , αφιερώματα σας για το ποιητή .

Η εργασία αυτή έγινε ένα πολύ όμορφο βιβλίο , στο οποίο συμπεριλάβαμε και πέντε αρθρα από τις " Καπετάνισσες " , τα οποία είναι ενσωματομένα έτσι ώστε να θεωρούνται αναπόσπαστη συνέχεια όλης της ύλης του βιβλίου.

Επίσης στις 11 Αυγούστου , στις 9:30 το βράδι , στο θέατρο του Παραλίου Άστρους , θα παρουσιάσουμε

Μουσική - Ποιητική Βραδιά ,

αφιερωμένη στο ποιητή μας , στην οποία θα τιμήσουμε τους ναυτικούς της Αρκαδίας και όλης της Ελλάδας.

Είναι μια εκδήλωση που αποτελείται από τέσσερα μέρη που το ένα διαδέχετια το άλλο , έτσι ώστε να σου δημιουργείται η εντύπωση ότι παρακολουθείς μια μουσική παράσταση .

Τα μέρη ειναι : 1) Λιγη αφήγηση 2 )Πολύ ποίηση 3 ) Και ακόμα περισσότερη Μουσική από την ορχήστρα μας .

Το τέταρτο μέρος ειναι τα video και οι εικόνες που προβάλλονται σε όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης και συνοδεύουν και τα τρία προηγούμενα μέρη .

Όπως ξέρεται , φέτος εινναι η χρονιά είναι αφιερομένη στο ποητή . Όλη η Ελλαδα κατακλύζεται από αφιερώματα στο Νίκο Καββαδία . Εμείς ισχυριζόμαστε ότι θα παρουσιάσουμε τον πιο συγκινητικό και τον πιο ερωτικό Καββαδία !

Θα είναι για μας , η μεγαλύτερη χαρά μας , να σας έχουμε κοντά μας σε αυτή την εκδήλωση , να σας κάνουμε και ειδικό αφιέρωμα για τη παρουσία σας και να σας χαρίσουμε και το βιβλίο μας , που τόσο πολύ το αξίζετε .

Γι' αυτό σας στέλνουμε μία ηλεκτρονική πρόσκληση για όλο το σωματείο σας και σας περιμένουμε , να περάσουμε τη πιο αξέχαστη βραδιά του Αυγούστου , ταξιδεύοντας έστω για λίγο νοερά , μέσα από τα video μας , στις απέραντες θάλασσες του πλανήτη μας , με αρχικαπετάνιο το ποιητή μας .

Με πολύ εκτίμηση και αγάπη

Βασίλειος Μπούζιος

Καθηγητής , Συμβουλος του προγράμματος


_______________

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Συγκινηθήκαμε κι εμείς διαβάζοντας τόσα καλά λόγια για το blog ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ και μάλιστα σχετικά με έναν τομέα που δίνουμε ιδιαίτερη σημασία, τον ποιητή Νίκο Καββαδία.

Είναι τιμή ξεχωριστή να μας προσκαλούν σε μια τόσο ωραία εκδήλωση για τον ποιητή της θάλασσας και θα θέλαμε να ανταποκριθούμε. Πλην όμως λόγοι ανωτέρας βίας δε μας το επιτρέπουν...

Αν όμως κάποιος άλλος βρίσκεται κοντά στο Άστρος την 11η Αυγούστου, ας μην παραλείψει να παρακολουθήσει το πρόγραμμα που με τόσο μεράκι ετοίμασε ο κ. Μπούζιος και οι μαθήτριές του. Είναι πράγματι έξω από τα καθιερωμένα ένας καθηγητής να αναλώνει τις καλοκαιρινές του διακοπές, και το ίδιο ισχύει και για τις μαθήτριες, στηρίζοντας πολιτιστικές δράσεις.

Τους ευχόμαστε από καρδιάς κάθε επιτυχία στην εκδήλωση.

Νοερά τουλάχιστον εκείνο το βράδυ θα συνταξιδεύουμε μαζί τους. Και με αρχικαπετάνιο τον κοινό αγαπημένο μας, το Νίκο Καββαδία.

Σε απόγνωση οι δόκιμοι που δε βρίσκουν καράβι, σε απόγνωση όμως και έλληνας πλοίαρχος που έχει εγκλωβιστεί 17 μήνες σε καράβι!


Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό. Είναι εντελώς βέβαιο...

Από τη μία οι δόκιμοι πλοίαρχοι, οι σπουδαστές δηλαδή των ΑΕΝ, βρίσκονται σε απόγνωση. Γιατί δεν καταφέρνουν να βρουν καράβι να μπαρκάρουν. Από τα Χριστούγεννα, λένε, ψάχνουν για καράβι. Φτάσαμε Αύγουστο και καράβι πουθενά.

Χωρίς όμως μπάρκο δε θα μπορέσουν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη σχολή. Έτσι λέει ο σχετικός νόμος. Πρέπει ο πρωτοετής δόκιμος να μπαρκάρει έξι μήνες για να γραφτεί στο επόμενο εξάμηνο.

Κανένας νόμος όμως δε λέει πώς θα μπορέσει ο δόκιμος να βρει καράβι.

Πώς να μη φτάνουν τα νέα παιδιά στην απόγνωση; Και πώς να μη διαμαρτύρονται για τις διαφημίσεις και τις εξαγγελίες που προηγήθηκαν; Για να πειστούν πως ένα λαμπρό μέλλον τους περιμένει πηγαίνοντας στις ΑΕΝ;

Την ίδια ώρα όμως περνάει στα ψιλά η αληθινή κατάσταση της ναυτιλίας. Αυτή που αποκαλύπτει, προς τιμήν της, η κ. Πόπη Χριστοδουλίδου, στο Έθνος:


Ομηρος 17 μήνες στην Αίγυπτο

«Είμαστε απλήρωτοι, εγκλωβισμένοι στο πλοίο του Αγούδημου, που μας έχει εγκαταλείψει. «E» 29/7

Βρισκόμαστε σε απελπιστική κατάσταση. Δεκαεπτά μήνες είμαστε απλήρωτοι, εγκλωβισμένοι επάνω στο κατασχεμένο οχηματαγωγό πλοίο «ΝΙΚΟΛΑΣ Α» του Αγούδημου που μας έχει εγκαταλείψει.

Χωρίς λεφτά, χωρίς πετρέλαια, χωρίς τροφοδοσία. Στο λιμάνι Σαφάκα της Αιγύπτου. Ενας Ελληνας, εγώ, καπετάνιος και φύλακας του πλοίου, και 6 ναυτικοί, όλοι Αιγύπτιοι. Βοηθήστε μας».

Το πλοίο «Νικόλας Α» βρίσκεται κατασχεμένο στο λιμάνι Σαφάκα της Αιγύπτου λόγω οικονομικής διαφοράς του πλοιοκτήτη με τους ναυλωτές

Η φωνή απελπισίας που ακούγεται από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ανήκει σε έναν ναυτικό που, όπως λέει, πήγε εκεί για να εξυπηρετήσει προσωρινά την εταιρεία ως φύλακας και τώρα δεν μπορεί να επαναπατριστεί.

Ο κ. Νίκος Παπαφώτης μιλάει και, όπως τον ακούς, νιώθεις πως ένας κόμπος σφίγγει τον λαιμό του. Αρρωστος, πικραμένος, με άσχημη ψυχολογία. Ο Ελληνας καπετάνιος έχει χάσει 20 κιλά, του ανεβαίνει συνέχεια η πίεση από τη στενοχώρια και τώρα πια αντιμετωπίζει και πρόβλημα όρασης.

Ο ίδιος δεν ξεχνά τα έξι παιδιά από την Αίγυπτο που είναι μαζί του. «Από την πείνα έχουν γίνει σαν τον Αγιο Ονούφριο», λέει...

Η υπόθεση δεν είναι καινούργια... Πλοιοκτήτης και ναυλωτές είχαν μία διαφορά στα πετρέλαια και στην εκμίσθωση του ναύλου, γι’ αυτό, αφού πριν από 18 μήνες κρατήθηκε το πλήρωμα του πλοίου και αφαιρέθηκαν τα διαβατήρια από πέντε Ελληνες, παραπέμφθηκε στα δικαστήρια.

Ο κ. Γεράσιμος Αγούδημος εγκατέλειψε τους ναυτικούς αυτούς, όπως έχει εγκαταλείψει απλήρωτους και 30 υπαλλήλους της εταιρείας του, τα επιβατηγά πλοία του έχουν κατασχεθεί για χρέη σε ΟΛΠ, ΝΑΤ και ιδιώτες, ενώ ο ίδιος έχει εξαφανιστεί. «Θέλω να φύγω, να γυρίσω στην πατρίδα», λέει ο καπετάνιος. «Εδώ τα παιδιά έχουν οικογενειακά προβλήματα και δεν αντέχουν... Να βρεθεί ο Αγούδημος. Εμείς τι φταίμε; Τρέχει η γυναίκα μου και όπως ξέρω, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και το υπουργείο Εξωτερικών κάνουν ό,τι μπορούν.

Πετρέλαιο έχουμε λίγο και καθόμαστε και νύχτα σαν τα ποντίκια. Νερό μας δίνει λίγο ο πράκτορας. Και κάθε εβδομάδα μας δίνει και 40 δολάρια, για να φάμε 7 μέρες, 7 άτομα. Ψίχουλα είναι αυτά.

Οι υπόλοιποι Ελληνες έχουν φύγει. Το μάτι μου το δεξί δεν βλέπει πια καλά. Πρέπει να με βοηθήσουν να γυρίσω στο σπίτι μου. Ο Αγούδημος είναι στην Ελβετία και εμείς υποφέρουμε. Παρακαλώ τους υπουργούς να με βοηθήσουν». Η σύζυγος του καπετάνιου, η κ. Καλλιόπη Παπαφώτη, είναι απελπισμένη. «Αφήνουν τον εφοπλιστή ελεύθερο να κάνει βόλτες, στο εξωτερικό και ο άνδρας μου δεν έχει λεφτά να πάρει ούτε τα φάρμακα για την πίεσή του», λέει με έκδηλο θυμό.

Και συνεχίζει:

«Εχω στείλει δύο επιστολές στην υπουργό, την κ. Λούκα Κατσέλη, και ζητώ τη βοήθειά της. Τρώνε μόνο λίγο ρύζι στο πλοίο. Ο άνδρας μου πήγε για έναν μήνα για φύλακας και έμεινε 17 μήνες. Να πεθάνει ο σύζυγός μου για το πλοίο του Αγούδημου; Λίγη ανθρωπιά ζητώ...».

Το «Εθνος», πάντως, πήρε χθες τη διαβεβαίωση από τη Διεύθυνση Ναυτικής Εργασίας του ΥΠτΠ πως γίνονται ήδη προσπάθειες από το υπουργείο Εξωτερικών για να επαναπατριστεί ο Ελληνας ναυτικός.

ΠΟΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ


Είναι παράλογο! Δεν είναι;

Τα εικοσάχρονα της χώρας να οδηγούνται στην απόγνωση γιατί ονειρεύονται καριέρα στη θάλασσα και βρίσκουν πόρτες κλειστές... Μια καριέρα που ίσως αγνοούν σε τι γολγοθά μπορεί να τους οδηγήσει.

Κι εκτός από τον καπετάν Νίκο που σαπίζει εκεί κάτω στην Αίγυπτο...

Μόλις τον περασμένο χρόνο είχαμε δυο δραματικά γεγονότα που μας προβλημάτισαν πολύ για την ασφάλεια των παιδιών που στέλνονται με λίγους μόλις μήνες εκπαίδευση στα καράβια.

Το πρώτο αφορά το AEGEAN WIND. Το καράβι που λαμπάδιασε ανήμερα τα Χριστούγεννα σκοτώνοντας εννέα ναυτικούς. Στους επιζήσαντες της τραγωδίας μια ελληνίδα δόκιμος πλοίαρχος. Μήνες έψαχνε κι εκείνη για καράβι. Και όταν βρήκε το AEGEAN WIND πανηγύρισε! Πού να ήξερε τι την περίμενε...

Το άλλο συνέβη στη σκιά. Αφορά γκαζάδικο που έπεσε στα χέρια των Σομαλών πειρατών. Και σ' αυτό υπήρχε ελληνίδα δόκιμος που έκανε εκπαιδευτικό ταξίδι. Ευτυχώς η περιπέτεια είχε αίσιο τέλος... Αν και κατά την απελευθέρωση έπεσαν μπόλικοι πυροβολισμοί ανάμεσα σε αντίπαλες πειρατικές ομάδες.

Αυτά όμως, το τι τους περιμένει στο καράβι, επιμελώς τα αποσιωπούν... Και με τυμπανοκρουσίες τους τάζουν λαγούς και πετραχήλια. Κι ενώ έτσι τους ξεγελούν και τους οδηγούν στις ΑΕΝ, τώρα τους κλείνουν και κατάμουτρα την πόρτα.

Ποιος λογικός γονιός σπουδαστή σε ΑΕΝ θα ήξερε όλα όσα συμβαίνουν στα καράβια και θα άφηνε το παιδί του να συνεχίσει εκεί να σπουδάζει;

Ειδικά οι γονείς των κοριτσιών...

Κάποτε ήρθα σε σύγκρουση με τους δικούς μου γονείς για τον ίδιο λόγο. Αθώα και ανυποψίαστη επέμενα να γίνω ναυτικός. Και μπορεί να γλίτωσα τα χειρότερα στα χρόνια που ταξίδευα, μα κάποτε βρέθηκα αντιμέτωπη με την ανεργία. Ακόμη και τότε τα έβαλα με τη μάνα μου γιατί με πίεσε να ξανασπουδάσω ένα άλλο επάγγελμα...

Δε φταίνε όμως οι καημένοι οι γονείς μας. Άλλοι είναι οι ένοχοι. Και φυσικά δε φταίει η θάλασσα και τα καράβια.

Μα το εντελώς παράλογο είναι άλλο. Αυτό που σήμερα διαβάσαμε πως απαιτούν οι εφοπλιστές. Να ιδρυθούν ιδιωτικές ναυτικές σχολές γιατί δε βρίσκουν έλληνες αξιωματικούς!!!!!!!!!

Εμ, πού να βρουν οι φουκαράδες; Τους μεν δοκίμους δεν τους δίνουν καν την ευκαιρία για εκπαιδευτικό ταξίδι. Και αναγκάζονται να διακόψουν τη φοίτηση στις σχολές τους. Τους δε πλοιάρχους τους εγκαταλείπουν απλήρωτους στα λιμάνια του εξωτερικού.

Και τους άλλους φροντίζουν οι άλλες κακοδαιμονίες να τους αποδεκατίζουν. Σαν κι εκείνο το παλικάρι, τον ανθυποπλοίαρχο του AEGEAN WIND, που κηδέψαμε πριν λίγους μήνες στο νεκροταφείο του Σχιστού. Και λίγο πιο πέρα το συνάδελφό του τον τρίτο μηχανικό.

Ναι. Πού να βρεθούν έλληνες αξιωματικοί; Κι εγώ αν είχα παιδί θα του πάταγα πόδι να τα παρατήσει και να μείνει στη στεριά. Αλλιώς θα γινόμουν πιόνι του γιγαντιαίου παραλογισμού. Αυτού που μαστίζει και την εποχή μας ολόκληρη και ακόμη περισσότερο τη ναυτιλία.

Ας όψεται όμως η ρημάδα η αγάπη για το αρμυρό νερό. Κι ο αγιάτρευτος έρωτας που λέγεται θάλασσα. Που όπως κάθε έρωτας ξεφεύγει από τη λογική.

Ναι, είναι μια τρέλα αυτό που ζούνε οι ναυτικοί. Μα μην τους αποτρελαίνετε τελείως. Δε ζητάνε θέση σε παλάτι. Εισιτήριο για το γολγοθά θέλουν. Και τους το αρνείστε κι αυτό!!!

Αντί να αναγνωρίζεται ο ηρωισμός τους. Αντί να επιβραβεύεται η απόφασή τους για ένα τόσο δύσκολο επάγγελμα. Μια απόφαση που έχει ρίζες στο DNA του έλληνα. Και όχι στην τρέλα. Δεν είναι τρελοί οι ναυτικοί. Ξέρουν πού πάνε.

Αυτοί που δεν ξέρουν πού πάνε ούτε τα τέσσερα... είναι οι αρμόδιοι που επιτρέπουν τέτοιους ψυχωμένους ανθρώπους να τους οδηγούν στην απόγνωση.

Γιατί;;;;;;;;;;;;;;

Δεν υπάρχουν έλληνες αξιωματικοί ισχυρίζονται οι εφοπλιστές και πιέζουν για ίδρυση ιδιωτικών σχολών εμπορικού ναυτικού!


ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΘΑ
ΞΑΝΑΣΥΝΑΤΗΘΟΥΝ,ΚΑΙ ΘΑ
ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΒΕΖΥΡΗΔΕΣ
ΤΗΣ 3ΕΕΕ,ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΤΙΟ
ΠΟΠΗ ΜΟΥ.
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟ ΣΤΟ ΦΩΣ
ΤΩΝ ΚΕΡΙΩΝ,ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ
ΣΧΟΛΕΙΑ.
ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ?????
ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΟΙ ΚΑΝΕΛΟΒΕΝΙΑΜΗΔΕΣ
ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ,ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΚΑΙ LONDON
ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΔΙΑΚΑΩΣ
ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ
ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ,.
ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ???????
ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ
ΘΕΛΟΥΝ ΦΤΗΝΑ ΧΕΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ
ΠΑΠΟΡΙΑ ΤΟΥΣ.
ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΝ.
ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΛΟΓΟ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΙΟ,ΚΑΙ ΟΧΙ
ΜΟΝΟ(ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ Η
ΧΑΡΗ ΤΟΥΣ)
ΓΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ.
ΑΡΑΓΕ ΠΟΙΟΝ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΤΑΙ
ΚΥΡΙΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΑΔΕΣ,ΑΦΟΥ ΑΥΤΗ
ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ(ΓΕΦΥΡΑΣ
ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΗΣ ΑΝΕΡΓΟΙ).
ΚΑΙ ΔΕ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΜΕΙΣ ΑΛΛΑ Η ΠΝΟ
ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΟ ΓΕΝΕ,ΔΗΛ.ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
ΑΠΟΡΟΦΗΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥΣ
ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΕΡΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ.
ΕΠΙΣΗΣ ΚΥΡΙΟΙ ΝΑΥΤΟΛΟΓΗΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ
ΣΤΑ ΠΛΌΙΑ ΣΑΣ(ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ)
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΙΕΣΤΕ
ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΡΟΠΟ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΖΗΤΑΤΕ
ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ
ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.
ΣΧΟΛΕΣ ΚΥΡΙΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΡΚΕΙΣ,ΚΡΑΤΙΚΕΣ
ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ
ΟΙ ΝΕΟΙ [ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ
ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΔΙΔΑΚΤΡΑ.
ΓΚΕ-ΓΚΕ????



Θανος Λαμπροπουλος

_____________________________________________________

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Σχόλιο

Και περιμένουν μετά οι φουκαράδες οι δόκιμοι να βρουν καράβι να μπαρκάρουν. Και φτάνουν σε απόγνωση βλέποντας να χάνουν το επόμενο εξάμηνο σπουδών...

Και απορούν τα καημένα τα παιδιά που κανείς δεν κάνει τίποτε να τα βοηθήσει, παρά τις καμπάνιες για την προσέλκυσή τους στις σχολές.

Μα πώς δεν κάνει κανένας; Πράγματα και θαύματα κάνουν... συσκέψεις επί συσκέψεων για να ιδρυθούν ιδιωτικές σχολές.

Και διαμαρτύρονται μετά οι δόκιμοι των δημοσίων σχολών. Που θα χάσουν το εξάμηνο. Βρεεεεεε, ξυπνήστε. Σε λίγο δε θα υπάρχει ούτε και η σχολή σας.

Ξυπνήστε και βάλτε το μπαμπά σας να βρει φράγκα για να σας γράψει στις ιδιωτικές σχολές... Γιατί εκεί σε λίγο θα προετοιμάζονται οι αξιωματικοί της ελληνικής ναυτιλίας.

Μπορεί να μην το ζήτησε η τρόικα, αλλά... πάρτε το χαμπάρι. Όλα τα τζάμπα τελείωσαν.

Και σιγά σιγά έτσι που το πάνε ακόμη και στη δουλειά θα πληρώνουμε να μας πάρουν. Ήδη την έπαθαν φέτος κάποιοι δόκιμοι. Για να μη χάσουν το εξάμηνο. Πλήρωσαν από την τσέπη τους τα έξοδα ναυτολόγησης.

Δούλους του 21ου αιώνα. Αυτό προσπαθούν να μας κάνουν.

Να δουλεύουμε εμείς μέχρι τα βαθιά μας γεράματα, με άθλιες συνθήκες εργασίας, χωρίς δικαίωμα απεργίας, χωρίς σύνταξη, χωρίς περίθαλψη. Ένας εργασιακός μεσαίωνας που δεν έχει τέλος. Όπως δεν έχει κορεσμό η αδηφάγα όρεξη του κεφαλαίου για όλο και μεγαλύτερα κέρδη.

Ξυπνήστε, λέμε. Δεν έχουμε ούτε δικαίωμα ούτε και άλλο περιθώριο να κοιμόμαστε με τα τσαρούχια...

Μα τι νομίζατε; Αυτά που πάθαμε εμείς το 1982, δε θα χτύπαγαν και τη δική σας πόρτα;

Σαν λεμονόκουπες μας πέταξαν κι εμάς τότε. Λίγο μετά που ανέβηκε η πρώτη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Κι αν τότε κατάφερε η κατάσταση να φρενάρει ήταν που ένα γιγαντιαίο κίνημα ανέργων βγήκε στους δρόμους και πάλεψε.

Από τον Πειραιά στο Σύνταγμα. Η μία μεγάλη πορεία.

Η άλλη στο Καστρί. Στο σπίτι του τότε πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου.

Και άλλες αμέτρητες κινητοποιήσεις.

Από τότε υπήρχαν τα σχέδια. Για πλήρη αφελληνισμό και για εξαθλίωση των ναυτεργατών.

Σήμερα, που το ναυτεργατικό κίνημα έχει περιοριστεί, τα σχέδιά τους βρίσκουν ανοιχτό το δρόμο να επιβληθούν.

Μόνη λύση οι αγώνες. Μονόδρομος η πάλη.

Γιατί είναι νόμος της φύσης όποιος δεν αγωνίζεται να τον τρώει το σκοτάδι...

ΔΟΚΙΜΟΙ ΠΛΟΙΑΡΧΟΙ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ!


Ο τίτλος δεν είναι δικός μας.

Οι ΔΟΚΙΜΟΙ ΠΛΟΙΑΡΧΟΙ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ είναι ένα καινούριο γκρουπ στο φέις μπουκ και αποτυπώνει κυριολεκτικά την απόγνωση των σπουδαστών των ΑΕΝ που δεν κατάφεραν να βρουν καράβι για την πρακτική τους άσκηση με αποτέλεσμα να χάσουν το επόμενο έτος σπουδών στη σχολή τους.

http://www.facebook.com/profile.php?id=1397716273#!/group.php?gid=105157262872422

Αν και το γκρουπ άνοιξε μόλις πριν λίγες ώρες έχουν ήδη γραφτεί αρκετά μέλη αλλά και χαρακτηριστικά σχόλια.

Μεταφέρω το εξής:


Είναι πραγματικά απορίας άξιον που υπάρχουν σήμερα παιδιά που επιμένουν να ακολουθούν κάτω από τέτοιες συνθήκες σπουδές σε ΑΕΝ. Και καθόλου παράξενο που πολλά άλλα εγκαταλείπουν οριστικά τις σπουδές. Ο μόνος λόγος που του κάνουν όσοι συνεχίζουν είναι η τεράστια αγάπη για τη θάλασσα. Το μεράκι τους! Και είναι κρίμα που ...το μεράκι αυτό δεν το αξιοποιοεί κανένας θετικά. Μόνο το εκμεταλλεύονται... Μέχρι να απογοητευτεί ακόμη και ο πιο ανθεκτικός σπουδαστής...


Ακούει κανείς; Με απόγνωση ρωτάω κι εγώ. Αν ακούει κανένας αρμόδιος. Για τα όνειρα των νέων παιδιών που δολοφονούνται εκεί κάτω στο λιμάνι χωρίς οίκτο.

Από τα Χριστούγεννα έχουν ξαμολυθεί για καράβι όπως γράφουν ως υπότιτλο στο γκρουπ και στην απόγνωσή τους:


Αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν δεκάδες δοκίμων σπουδαστών των ΑΕΝ. Και περισσότερο οι σπουδάστριες. Από τα Χριστούγεννα ψάχνουν, βρισκόμαστε πια στην καρδιά του καλοκαιριού, και καράβι πουθενά!


Και περισσότερο οι σπουδάστριες! Τα ίδια Παντελάκη μου εδώ και τρεις δεκαετίες. Έτσι δεν είναι παράξενο που οι ίδιες οι σπουδάστριες κάνουν την ίδια πρόταση που κι εμείς κάναμε από τις αρχές της δεκαετίας του 80:


as stamatisoun na mpainoun gunaikes sthn sxolh! afou den mas uposthrizoun isa isa mas vgazoun apo to epaggelma! gt sunexizoun na katastrefoun kopeles? einai o deuteros xronos pou eimai sthn sxolh! ton prwto emeina stasimi logo apousiwn apo ena provlhma ugeias! meta apo ena mhna mparkara ws epikouros sthn aktoploia k emeina 5 mhnes!! twra ws dokimos den mporw na vrw pou8ena! ti katantia einai auth???


Τι κατάντια είναι αυτή; Ρωτάμε κι εμείς μαζί με τη νεαρή δόκιμο που βλέπει τα επαγγελματικά της όνειρα να σωριάζονται σε ερείπια. Και στο ίδιο ερώτημα συμπληρώνουμε και όσα αναρωτιέται μια άλλη καπετάνισσα:


Σε ποια άλλη σχολή συμβαίνουν αυτά τα τραγελαφικά πράγματα; Αυτό το ξεθέωμα των νέων παιδιών και αυτό το στρεσάρισμα να βρουν καράβι αλλιώς χάνουν το εξάμηνο στη σχολή!!!


Αλήθεια, σε ποια άλλη σχολή; Σε ποια σχολή κάνουν κουμάντο οι εργοδότες και αποφασίζουν αυτοί για το ποιοι σπουδαστές θα συνεχίσουν τις σπουδές τους και ποιοι όχι;

Και υπόψην ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο των δοκίμων. Είναι πρόβλημα όλων μας. Γιατί οι σχολές Εμπορικού Ναυτικού, οι ΑΕΝ, χρηματοδοτούνται από την τσέπη μας. Την τσέπη των φορολογούμενων πολιτών. Δεν μπορεί να πληρώνουμε στο βρόντο τόσα χρήματα. Ειδικά στις παρούσες συνθήκες. Αλήθεια, η περίφημη τρόικα τι λέει γι' αυτό;

Ή μήπως στις ΑΕΝ δεν ισχύουν τα μέτρα του μνημονίου; Μήπως δεν ενδιαφέρει το συμμάζεμα της οικονομίας τον τομέα αυτό; Και δεν απασχολεί κανένα η διασπάθιση χρήματος χωρίς αντίκρυσμα;

Και όχι μόνο δε φαίνεται να απασχολεί κανέναν μα όπως καταγγέλλουν οι σπουδαστές συμβαίνει και το εξής τραγελαφικό:


- kai kati akoma den mporw na katalavw me ti kritiria diafimizoyn to emporiko naytiko...???

- pragmatika evlepa thn diafhmisei k apo thn mia me pianane ta neura mou k apo thn allh gelousa!!!!eleos pia!!!!!exoun megalo 8rassos!


Ναι, χρειάζεται θράσος να πληρώνεις διαφήμιση για να προσελκύσεις παιδιά σε μια σχολή που πολλά από αυτά δε θα καταφέρουν ποτέ να την τελειώσουν. Και μάλιστα χωρίς να φταίνε τα ίδια. Προς τι η διαφήμιση;

Και θέλετε να δείτε ποια είναι η "ζοφερή πραγματικότητα" με στοιχεία;


- prin liges meres hmoun se mia etairia k mou eipane oti ton febrouario anoigoun oi 8eseis gia emas.. twra einai h seira twn deuteroetwn.. enas xronos xamenos..

- sovara????? apo thn sxolh mou exoun hdh diagrafei 3 kopeles! etsi 8a sunexistei?? den mas epitrepoun kan na teleiwsoume thn sxolh?

- nai..!!etsi mou eipane.. k poses akoma 8a diagrafoun... k ti na kanoume..?? den mas afhnoun na proxwrhsoume.. as pername kanonika ta 6mhna k na xrwstame sto telos thn uphresia.. na mhn xanoume xronia etsi adika...!

- akousthke apo thn pepen pws auto 8a isxusei......8a mporoume na mpoume kanonika 2o etos k xwris uphresia k na thn xrwstame sto telos!alla pote 8a pshfistei k 8a efarmostei??? enas 8eos kserei!

- an eidate k pio kato koritsia to septemvrio tha mazeytoume kapoia atoma na pame sto yppoyrgio gia ayto to logo na toys poume na sinexizoyme ta eksamina kai na kanoume thn prakth sto telos....h telos panton na ginei kati....an thelete mporeite na akoloythisete

- na pame katw na doume ti tha ginei den mporei na synexistei allo ayto to pragma!!! ELEOSSSSSSS

- mazi sas koritsia......enhmerwste mas meros,wra k mera k akolou8oume! oses perissoteres toso kalutera!

- APO POIA SXOLI EISEE??

- apo thn aen makedonias. k se plhroforw pws apo to diko mou tmhma toulaxiston apo ta 22 paidia mparkaran ta 9!!!...esu??

- posa atoma den exoun brei etairia apo th sxolh mas..kserei kamia???

- EGW AEN ASPROPYRGOU KAI EINAI XEIROTERA EDWWW!!!


Μα τα πραγματικά χειρότερα είναι άλλα. Αυτά που αποκαλύπτει ένα άλλο σχόλιο:


Κάτι πρέπει να γίνει και σύντομα. Αν μη τι άλλο να ληφθούν μέτρα για το θέμα της πρακτικής άσκησης. Ή να μειωθεί ή να βρεθεί τρόπος να γίνεται χωρίς τα παιδιά να φιλάνε κατουρημένες ποδιές και να πληρώνουν από την τσέπη τους για την υλοποίησή της.


Κατουρημένες ποδιές!!! και πληρωμένη από την τσέπη των δοκίμων η πρακτική άσκηση!

Μπράβο! Θερμά συγχαρητήρια!!!

Που όλα αυτά συμβαίνουν στη χώρα που έχει την πρώτη ναυτιλία στον κόσμο! Και στην εποχή που οι γιάρδες δεν προλαβαίνουν να χτίζουν καινούρια καράβια για έλληνες εφοπλιστές!

Στην ίδια όμως χώρα που δρομολογήθηκε η άρση του καμποτάζ. Και που από την ώρα που εξαγγέλθηκε έκλεισαν οι πόρτες για τους έλληνες δοκίμους. Γιατί να τους ναυτολογήσουν οι εταιρείες; Αφού πλέον τους δόθηκε το ελεύθερο να ναυτολογούν ξένους...

Μέχρι τώρα τους ενδιέφερε να παράγεται έστω και ένα μικρό ποσοστό ελλήνων αξιωματικών. Και προσλαμβάνανε δοκίμους. Τώρα καρφί δεν τους καίγεται. Κι άσε τα δοκίμια να κραυγάζουν την απόγνωσή τους.

Και την ΠΕΠΕΝ να παίζει με το μέλλον τους υιοθετώντας προτάσεις να μη γίνει η πρακτική άσκηση τώρα... Μα τι θα αλλάξει αν δε γίνει τώρα; Θα συνεχίσουν μεν τις σπουδές τους μα η ουσία θα παραμείνει η ίδια. Δε θα πάρουν ποτέ πτυχίο αν δεν καταφέρουν να βρουν καράβι.

Ναι, προς το παρόν είναι επιβεβλημένο να αντιμετωπιστεί έστω και έτσι το πρόβλημα. Μα δεν αρκεί αυτό. Δεν είναι λύση αυτό. Απλώς μεταθέτουν την αντιμετώπισή του κατά μερικά εξάμηνα. Και κάθε λογικός άνθρωπος που γνωρίζει τις συνέπειες του μνημονίου που υπέγραψε η χώρα μας, καταλαβαίνει και ξέρει πως όσο περνά ο καιρός η κατάσταση θα γίνεται χειρότερη.

Στρουθοκαμηλισμοί λοιπόν δεν επιτρέπονται. Και μόνο ξεκάθαρη τοποθέτηση στο όλο ζήτημα έχει νόημα. Τοποθέτηση που δε θα αποφεύγει να καταδικάσει τη ρίζα του κακού και θα προχωρά σε προτάσεις για ριζική αντιμετώπιση.

Και κυρίως δε θα μένει στα λόγια. Χρειάζεται αγώνας και μάλιστα ενωμένος. Τόσο των σπουδαστών όσο και όλων των ναυτεργατών. Γιατί το δικό τους πρόβλημα είναι και δικό μας. Αφελληνισμός των πληρωμάτων θα σημάνει πλήρη χρεωκοπία του ασφαλιστικού φορέα. Και αδυναμία καταβολής των συντάξεων.

Γι' αυτό κι εμείς είμαστε ολόπλευρα με το μέρος των δοκίμων και στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τη δίκαιη απαίτησή τους να δοθεί λύση στο πρόβλημα.

Εδώ και τώρα οι ναυτεργατικές ενώσεις να συγκεντρώσουν στοιχεία για το πόσα παιδιά αναγκάστηκαν να διαγραφούν, πόσα άλλα κινδυνεύουν να χάσουν το εξάμηνο σπουδών και ακόμη υπό ποιες συνθήκες ναυτολογούνται όσοι τυχεροί. Και να τα φέρουν στο φως. Η ολιγωρία τους στο ζήτημα αυτό είναι και απαράδεκτη και βάζει υποψίες για τις αιτίες που την προκαλούν.

Περιμένουμε επίσης από κάθε έντιμο δημοσιογράφο να βοηθήσει στην προβολή του θέματος. Αρκετά με το ποσό που επιδικάστηκε στον κάθε κύριο Αγγέλου. Μας ζάλισαν πια. Και να αδιαφορούν που τόσα αγγελούδια ζούνε μια κόλαση.

Είναι παιδιά μας αυτά τα παιδιά. Και θα έπρεπε όλοι οι ενήλικες να ντρεπόμαστε που τα έχουμε φέρει σε τέτοια απόγνωση!

Επέτειος 30 χρόνων σήμερα για τις Ελληνίδες Καπετάνισσες


Σαν σήμερα, 10 Ιουλίου, έλαβαν το πτυχίο τους οι πρώτες γυναίκες απόφοιτες από δημόσια σχολή Πλοιάρχων και συγκεκριμένα από την ΑΔΣΕΝ ΠΕΙΡΑΙΑ:


10 ΙΟΥΛΙΟΥ 1980

ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΠΤΥΧΙΩΝ

ΣΤΗΝ ΑΔΣΕΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ


Διακρίνονται στην κάτω σειρά από αριστερά προς τα δεξιά:

Η αρχηγός της σχολής, Μυρτώ Μάσχα και οι: Λίνα Βασιλάκη, Άννα Χατζησταύρου, Ελένη Μποζώνη, Πόπη Σπηλιοπούλου, Αμαλία Γιαννίτσαρη, Ματίνα Γαβρήλου, Σπυριδούλα Δεληγιάννη, Μαρία Σαχανά, Μαίρη Ιωαννίδου, ενώ ο φακός έχει κόψει στη δεύτερη φωτογραφία την Ολίβια Φίλιου.

Στην επάνω σειρά και πάλι από αριστερά προς τα δεξιά, διακρίνονται:

Γιούλα Παναγοπούλου, Βάσω Μυρωνάκη, Μαρία Λαμπρίδου, Ντιάνα Σκούπα, Αριάδνη Τομπουλίδου, Κατερίνα Πουλακάκη, Μαίρη Λούντα, Σοφία Λάμπου, Ντίνα Κρανίτου, Λία Χατζηκώστα, Ελένη Περιστέρη, Χρύσα Πασχαλίδου, Πόπη Θιακού. Κομμένες και εδώ από το φακό η Αντωνία Μουρκόγιαννη, πρώτη από αριστερά στην επάνω σειρά, και η υπαρχηγός της σχολής, Ελένη Τσινιάρη, τελευταία δεξιά.

Δεν υπάρχουν στη φωτογραφία (και δεν μπορώ να θυμηθώ γιατί) οι ακόλουθες συσπουδάστριές μας:

Σταγοπούλου Βάσα, Τσιολάκη Φωτεινή και Γρατσέα Σούλα.

Σύνολο 29... πρώτες απόφοιτοι γυναίκες από ελληνική Δημόσια Σχολή Εμπορικού Ναυτικού Πλοιάρχων.

Με τα πτυχία στο χέρι και με το χαμόγελο στα χείλη...

Τριάντα χρόνια μετά, βλέποντας τις φωτογραφίες αποφοίτησης, δεν ξέρω ποια θα χαμογελούσε. Ή θα ένιωθε πικρία γιατί άλλα περιμέναμε και άλλα μας έφερε η ζωή.

Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι κάθε αρχή και δύσκολη. Και μπορεί εμείς να σταματήσαμε νωρίς τη θάλασσα όμως ο θεσμός συνεχίστηκε και αρκετές πια γυναίκες έχουν φορέσει τα τέσσερα γαλόνια του πρώτου πλοιάρχου. Και βέβαια υπάρχουν σήμερα στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού δεκάδες κοπέλες που σπουδάζουν. Όχι μόνο πλοίαρχοι αλλά και μηχανικοί. Να σημειώσω εδώ ότι και στα δικά μας χρόνια υπήρχαν κι άλλες κοπέλες στις σχολές, που σπούδαζαν ασυρματίστριες. Τώρα πια οι ασυρματιστές έχουν καταργηθεί και η αντίστοιχη σχολή έχει πάψει να λειτουργεί.

Αξίζει νομίζω εδώ να σημειώσω και τα ονόματα των κοριτσιών που μπήκαν στη σχολή μας τον επόμενο χρόνο από μας, όπως τα έχω σε κατάσταση εκείνου του καιρού:

Σαΐνη Χριστίνα, Τζατζιμάκη Δέσποινα, Μαυροφρύδου Ελευθερία, Ταβουλάρη Χρυσούλα, Μαρούδα Μαριάννα, Κανατά Μαρία, Λαμπαδαρίου Μαρία, Δαμιανού Αικατερίνη, Καπετανάκη Αικατερίνη, Κατσικαδάκου Ευαγγελία, Μεϊμετέα Σταυρούλα, Ανδριοπούλου Θεοδώρα, Αρβανίτη Πρεβεζάνου Ευγενία, Κορίνη Χαρίκλεια, Μπουμπουράκη Αθανασία, Σαράντου Μαρία, Καπασάκη Γεωργία, Κουκουτσά Πολυτίμη, Λαμπροπούλου Ευαγγελία, Μάρκεν Αικατερίνη, Καραμάνου Αικατερίνη, Αγγελοπούλου Σοφία, Ζάγκα Αντωνία, Ηλιοπούλου Νικολία, Καταπόδη Ελπίδα, Κωνσταντοπούλου Ευνομία, Κωνσταντοπούλου Στυλιανή, Λίτσα Χούμα Μαρία, Μανουσάκη Αικατερίνη, Ρετζέπη Αικατερίνη, Νεοφύτου Κυριακή.

Ελπίζω να έγραψα σωστά τα ονόματα, γιατί η κατάσταση έχει τα χάλια της, τι περιμένεις μετά από τρεις δεκαετίες;

Ενώ για να διορθωθεί η επίτηδες απόδοση των μικρών δικών μας ονομάτων με τα υποκοριστικά που τότε χρησιμοποιούσαμε, δημοσιεύεται το άρθρο από τη Βραδυνή με τα ονόματα των πρώτων εισακτέων γυναικών σε σχολή πλοιάρχων, αν και περιλαμβάνονται και κοπέλες που τελικά δε φοίτησαν ενώ σε κάποιες άλλες ο δαίμων του τυπογραφείου τους άλλαξε το όνομα...


Δυο χρόνια. Δυο πανέμορφα χρόνια στη σχολή. Φοίτηση στο χώρο του ΚΕΣΕΝ, στο Ρέντη. Πρακτικές ασκήσεις στον Ασπρόπυργο και ταξιδάκια με το ιστιοφόρο Ευγενίδης.

Δεν ξεχνάμε από τα χρόνια εκείνα τον πολυαγαπημένο μας διευθυντή σπουδών, κ. Λεωνίδα Γαβαλά, πλοίαρχο Ε.Ν. Πατέρας στάθηκε για όλες μας. Και είναι κρίμα που στην αναμνηστική φωτογραφία δεν υπάρχει κι εκείνος. Οι σχολές βλέπετε ήταν υπό τη διοίκηση του Λιμενικού Σώματος και προτιμήθηκε η παρουσία του διοικητή της σχολής και όχι εκείνου που είχε την ευθύνη της μόρφωσής μας.

Φροντίσαμε όμως εμείς, έστω και 28 χρόνια μετά, να τιμήσουμε τον καπετάν Λεωνίδα.


Με μία αξέχαστη συνάντηση για καφέ στο Πασαλιμάνι... Και τα βλέμματα των άλλοτε μαθητριών και νυν ώριμων κυριών κοντά στα ήντα, μαρτυρούν την αγάπη στο δάσκαλο. Όπως και το δικό του ύφος αποκαλύπτει ότι τα αισθήματα ήταν αμοιβαία.

Λέγαμε να επαναλάβουμε αυτή τη συνάντηση με αφορμή τα τριάντα χρόνια. Δυστυχώς δεν έγινε... Ας ελπίσουμε όμως να γίνει κάποια στιγμή και ας μην είναι επετειακή.

Πάντως αρκετές από μας κρατάμε στενή φιλική σχέση και δε χρειάζεται επίσημη συνάντηση για να τα λέμε. Η φοίτηση στη σχολή μας έφερε πολύ κοντά τη μία στην άλλη, αρκετές έδεσαν τη φιλία και με κουμπαριές, και μπορώ να πω ότι αισθανόμαστε μεταξύ μας τόσο αγαπημένες σαν να είμαστε αδερφές και όχι απλά συμμαθήτριες για δυο χρόνια...

Δεν ξέρω τι ήταν αυτό που μας ένωσε τόσο δυνατά. Υποθέτω τα κοινά μας όνειρα για κάτι τόσο δύσκολο και συνάμα γοητευτικό όσο το επάγγελμα της γυναίκας αξιωματικού καταστρώματος. Μπορεί και ο φόβος μπροστά στο καινούριο... Ό,τι και να ήταν, δεν έχει σημασία. Μόνο αυτή η αγάπη που κρατά αμείωτη παρά τα χρόνια που πέρασαν. Και θα κρατήσει μέχρι να φύγουμε για το άλλο ταξίδι.

Χρόνια πολλά μας, καπετάνισσες!

Και με υγεία να γιορτάσουμε πολλές ακόμη δεκαετίες!!!

Μας λένε πως οι ναυτεργάτες είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των νησιωτών. Αλήθεια ή ψέμα;

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡΘΡΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ:


Οι νησιώτες, ο τουρισμός και οι «τουρίστες»

Ο μεγαλύτερος εχθρός των νησιωτών και του τουρισμού στην Ελλάδα - σύμφωνα με τους εφοπλιστές, την κυβέρνηση, τη ΝΔ, τον ΛΑ.Ο.Σ. κ.ο.κ. - είναι... οι ναυτεργάτες.

Κατ' αρχάς, λοιπόν, ας πάμε στους νησιώτες.

*

1. Η κυβέρνηση και το κράτος ενδιαφέρονται τόσο πολύ για τους νησιώτες, που προχτές ανακοίνωσε τη δεύτερη μέσα στο 2010 αύξηση του ΦΠΑ για τα νησιά του Αιγαίου.

Ετσι, από 1η Ιούλη, ο νησιώτης στο Αιγαίο που θέλει να ντυθεί θα πληρώσει για μια μπλούζα 16% ΦΠΑ από 13% και εκείνος που θέλει να ταΐσει τα παιδιά του θα πληρώσει για τρόφιμα 8% ΦΠΑ από 6%.

*

Σημειωτέον ότι το ίδιο κράτος που απομυζά με τη μορφή της έμμεσης φορολογίας τους νησιώτες

πρώτον, ενώ μέσα σε σχεδόν μια δεκαετία (1991 - 1999) οι επιδοτήσεις στους εφοπλιστές για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές» ήταν 26 εκατ. ευρώ, μέσα σε ένα χρόνο από την απελευθέρωση, το 2003, το ποσό αυτό το έφτασε στα 25 εκατ. ευρώ, δηλαδή για μία και μόνο χρονιά οι εφοπλιστές επιδοτήθηκαν με τόσα χρήματα όσα τους είχαν διατεθεί προηγουμένως για μια ολόκληρη δεκαετία (!),

δεύτερον, στον ένα χρόνο από την απελευθέρωση των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, τις επιδοτήσεις στους εφοπλιστές από 12 εκατ. ευρώ το 2002 τις εκτίναξε στα 25 εκατ. ευρώ το 2003 (αύξηση 110%)!

*

2. Η κυβέρνηση, το κράτος και οι εφοπλιστές (βεβαίως) αγωνιούν για τους νησιώτες.

Να πώς εκφράζεται το «ενδιαφέρον» τους:

Στην Ελλάδα, με επίσημη ανεργία 11,7%,

η πρωταθλήτρια στην ανεργία περιφέρεια είναι η Ν. Αιγαίου, με ποσοστό 21,3% (!), δηλαδή σχεδόν διπλάσια ανεργία από την υπόλοιπη Ελλάδα,

δευτεραθλήτρια είναι η περιφέρεια Ιονίων Νήσων, με ποσοστό 16,8%

και στην πρώτη πεντάδα κατατάσσεται και η Κρήτη, με ποσοστό ανεργίας 14,3%...

*

Σε αυτή την Ελλάδα, στη νησιωτική Ελλάδα, είναι που οι εφοπλιστές έχουν από το 2001 και μετά αυξήσει τις τιμές των εισιτήριων κατά 450% (!) και έτσι από 10 ευρώ που είχε το εισιτήριο για Σάμο έχει φτάσει τα 52,5 ευρώ και από 8,5 ευρώ που κόστιζε το εισιτήριο για τη Νάξο έχει εκτιναχθεί στα 46 ευρώ...

Αλήθεια, ποιος νησιώτης (και ποιος Ελληνας εργαζόμενος γενικά) είδε να αυξάνεται κατά 6 φορές το αντίτιμο για τους κόπους του, όσο δηλαδή αυξήθηκε το αντίτιμο που καταβάλλουν οι Ελληνες ταξιδιώτες, από και προς τα νησιά, για να πληρώνουν τους «κόπους» των εφοπλιστών;

*

3. Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΛΑ.Ο.Σ.,η ΕΕ, το ΔΝΤ και (φυσικά) οι εφοπλιστές αγαπούν τους νησιώτες και τους προστρέχουν εξ απαλών ονύχων...

Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι η εγκατάλειψη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης

στην Κρήτη αγγίζει το 10,3%,

στα νησιά του Αιγαίου το 8,3%

και στο Ιόνιο το 8,45%!

Στο νησιωτικό κορμό της χώρας, δηλαδή, τα 8 με 10 παιδιά στα 100 εγκαταλείπουν το σχολείο πριν καν να βγάλουν το Γυμνάσιο και είτε παλεύουν για τον άρτο τον επιούσιο στον τόπο τους, είτε συγκροτούν τις ουρές μιας απελπισμένης (εσωτερικής και εξωτερικής) μετανάστευσης.

*

Σε αυτά τα νησιά είναι που συμπυκνώνεται το νόημα της πολιτικής των «άγονων γραμμών», της πολιτικής που αφήνει τα νησιά - ομήρους των εφοπλιστών,

χωρίς δυνατότητα μετακίνησης και επικοινωνίας για μέρες και μήνες,

εδώ είναι που η πολιτική στον τομέα της Υγείας αποτυπώνεται στην ευχή και κατάρα «αλίμονο αν αρρωστήσεις» (από τη Σκόπελο που δεν υπάρχει παιδίατρος μέχρι τη Σαμοθράκη με τον έναν απογευματινό νοσηλευτή, κι από την χωρίς γυναικολόγο και ακτινολόγο Τήνο μέχρι την χωρίς καρδιολόγο Πάρο),

αλλά εδώ μεγαλουργεί και η άλλη όψη της ίδιας πολιτικής, που ενώ οδηγεί τα νησιά στο μαρασμό και τους νησιώτες στην απόγνωση, ταυτόχρονα έχει εξασφαλίσει από το 2000 μέχρι και το 2010, επιδοτήσεις για τα ταμεία των εφοπλιστών που ανέρχονται στα 400 εκατ. ευρώ!

***

Ας πάμε, τώρα, στο θέμα του τουρισμού.

Αλήθεια, πώς εξηγούν οι τηλεδικαστές των ναυτεργατών και τα διάφορα «παγκαλοειδή» ότι όλες οι διεθνείς εκθέσεις μιλούν για μείωση του αριθμού της τουριστικής κίνησης, λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που χτυπά τα λαϊκά στρώματα σε κάθε χώρα;

Το 2009 - σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας - οι αφίξεις αλλοδαπών τουριστών μειώθηκαν κατά 6,4% και των αντίστοιχων εισπράξεων κατά 10,6%, λόγω της ύφεσης που αποτυπώνεται και στην μείωση της μέσης τουριστικής δαπάνης.

Αραγε, την οικονομική κρίση που πλήττει τη Γαλλία, τη Γερμανία, τη Βρετανία κ.λπ. και είχε την αντανάκλασή της στην τουριστική κίνηση στη χώρα ήδη από πέρσι, την προκάλεσε το ΠΑΜΕ;

Πώς εξηγούν, επίσης, ότι παρ' όλα αυτά, οι μεγαλοξενοδόχοι (με τους «είλωτες» ξενοδοχοϋπάλληλους) και οι κυρίαρχοι του «τουριστικού προϊόντος - Ελλάδα» έχουν εξασφαλίσει υψηλές αποδόσεις;

Για παράδειγμα, πριν λίγες μέρες, οι εκτιμήσεις του μεγαλύτερου γερμανικού τουριστικού ομίλου «TUI» ήταν ότι «η Ελλάδα έχει για τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο τις ίδιες σχεδόν κρατήσεις όπως παλιά».

*

Επομένως, η πτώση της τουριστικής κίνησης στην Ελλάδα και στο βαθμό που αυτή εκφραστεί, θα αφορά στους μικρομαγαζάτορες, στους μικροεπαγγελματίες, στους ανθρώπους που διεκδικούν από τον τουρισμό ένα μεροκάματο και που ποτέ ο τουρισμός δεν υπήρξε γι' αυτούς «πηγή θησαυρισμού».

Αλλά, σε μια χώρα που κόβονται τα επιδόματα άδειας, που κόβονται οι μισθοί, που κόβονται οι συντάξεις, που περικόπτονται μέχρι και τα κουπόνια κοινωνικού τουρισμού (!), ποιος φταίει για τη μετατροπή των διακοπών σε άπιαστο όνειρο για εκατομμύρια Ελληνες;

Ποιος φταίει που το 50% των λαϊκών νοικοκυριών της χώρας δεν μπορεί να κάνει καθόλου διακοπές, που το μεγαλύτερο μέρος του εργαζόμενου λαού μόλις και μετά βίας μπορεί να ελπίζει σε κάποια «διήμερα απόδρασης» όλο κι όλο;

*

Το ποια είναι η αλήθεια (ή έστω ένα μέρος της) καταγράφεται στις ετήσιες έρευνες για την τουριστική συμπεριφορά των Ελλήνων.

Τα πορίσματα της φετινής έρευνας (από την «Κάπα Research», 3/7/2010) έχουν εξαφανιστεί από τα ΜΜΕ των εφοπλιστών. Ιδού το γιατί:

*

α. Μόλις το 4,7% των Ελλήνων δηλώνει ότι μπορεί να κάνει ένα μήνα διακοπές φέτος, από 12,3% το 2007, δηλαδή τρεις φορές λιγότεροι.

β. Μόλις το 2,2% δηλώνει ότι μπορεί να κάνει διακοπές πάνω από ένα μήνα, από 8,8% το 2007, δηλαδή τέσσερις φορές λιγότεροι.

γ. Πάνω από το 50% δηλώνει ότι χρειάζεται τουλάχιστον 1.000 ευρώ για στοιχειώδη ξεκούραση που δεν τα διαθέτει.

δ. Μόλις το 2,9% δηλώνει ότι μπορεί να κάνει περισσότερες και πιο άνετες διακοπές από πέρσι, όταν το 83,5% δηλώνει ότι είτε θα κάνει μικρότερες σε διάρκεια διακοπές, είτε οικονομικότερες (43,8%), είτε ότι μόλις και μετά βίας θα κατορθώσει να κάνει τις ίδιες διακοπές με πέρσι (39,7%).

ε. Το 12% δηλώνει πως ούτε ως όνειρο, ούτε ως ελπίδα δεν μπορεί να σκεφτεί έστω και μια μέρα διακοπών.

στ. Το 25,7% δηλώνει ότι θα περιοριστεί σε διακοπές μόλις μιας βδομάδας.

*

Σε όλες, δε, τις σχετικές εκθέσεις καταγράφεται ένα ποσοστό της τάξης του 60% που ζητά τη μείωση των τιμών από τους ξενοδόχους, με τους υπόλοιπους να επιλέγουν λίγες μέρες καταφύγιο στα χωριά τους είτε σε σπίτια συγγενών και φίλων.

***

Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Αλλά οι υπεύθυνοι, οι ένοχοι γι' αυτήν την κατάσταση, οι «τουρίστες» - απάτριδες του κεφαλαίου, πρωτοστατούν στη συκοφαντία και στην πλύση εγκεφάλου.

Οι εφοπλιστές, ένα από τα πιο αδυσώπητα τμήματα της τάξης των κεφαλαιοκρατών, είτε μέσω του Τύπου που ελέγχουν, είτε μέσω των «συνδικαλιστικών» τους εκπροσώπων, είτε μέσω των πολιτικών τους «μούτσων»,

παριστάνουν τους «εθνικούς ευεργέτες»,


πάλλονται από ενδιαφέρον (!) για τους Ελληνες νησιώτες και για την «τουριστική βιομηχανία» του τόπου,

που, όπως λένε, πλήττονται, όχι από την πολιτική που θρέφει εφοπλιστές και ξεκληρίζει ναυτεργάτες,

αλλά από τους αγώνες του λαού ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ...


__________________________________

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Εξαιρετικό το άρθρο του Ριζοσπάστη, πλούσιο σε στοιχεία και αποκαλυπτικότατο για τα ψέματα που μας βομβαρδίζουν τα αστικά μέσα ενημέρωσης ή πιο σωστά τα μέσα παραπληροφόρησης του λαού και συστηματικής κατασυκοφάντησης του ταξικού ναυτεργατικού κινήματος.

Τέτοια άρθρα οι ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ έχουν κάθε λόγο να τα αναδημοσιεύουν ώστε η φωνή της αλήθειας να φτάνει σε όσο περισσότερους γίνεται. Κόντρα στα παπαγαλάκια του κεφαλαίου που βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία ενάντια στον έλληνα ναυτεργάτη, ευτυχώς υπάρχουν και οι τίμιοι δημοσιογράφοι που με τη γραφίδα τους και τα συνεχή ρεπορτάζ τους στέκονται στο πλευρό μας και δίνουν τη δική τους μάχη για να μην περάσουν τα σχέδια εναντίον μας.

Τους ευχαριστούμε από καρδιάς για την άοκνη προσπάθειά τους. Που για τους ναυτεργάτες λόγω φύσης του επαγγέλματος είναι τεράστιας σημασίας. Ο ναυτεργάτης δε γυρνά σπίτι μετά τη δουλειά. Δεν μπορεί ούτε καν στο φιλικό του περιβάλλον να μεταφέρει όσα αντιμετωπίζει στο χώρο εργασίας. Απομονωμένος ανάμεσα ουρανό και θάλασσα υποφέρει και στενάζει μα τον πόνο του μόνο το κύμα τον ακούει. Ναι, ευτυχώς που υπάρχουν δημοσιογράφοι που τείνουν ευήκοον ους και ακροάζονται το μακρινό αντίλαλο από τα πέλαγα.

Γιατί και έξω στη στεριά να βρεθεί ο ναυτικός και πάλι σιωπηλός παραμένει. Λίγο από συνήθεια, λίγο που νιώθει ότι οι στεριανοί μιλάνε άλλη γλώσσα και περισσότερο γιατί τον πνίγουν τα προβλήματα και τον φιμώνουν οι άγραφοι κανόνες της πιάτσας. Οι κανόνες που επιβάλλουν μπλακ λιστ για όποιον ναυτικό ξεσπαθώσει και πει τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη κι ακόμη περισσότερο για εκείνον που θα βγει μπροστάρης στους αγώνες.

Έτσι οι δημοσιογράφοι της αλήθειας έχουν ρόλο διττό. Όχι μόνο μεταφέρουν προς την κοινή γνώμη στοιχεία και αποδείξεις που ξεσκεπάζουν την ενορχηστρωμένη επίθεση κατά των ναυτεργατών, τις αιτίες της και τους ενόχους, μα και πληροφορούν τον ίδιο το ναυτεργάτη και του δίνουν αφενός επιχειρήματα σε όσα ασύστολα τον κατηγορούν αλλά και την αναγκαία ενθάρρυνση για να μην το βάζει κάτω.

Σ' αυτό τον αγώνα παίρνουμε μέρος κι εμείς, ως ιστολόγιο. Και δεν είναι τυχαίο που όλο και περισσότεροι διαβάζουν τις αναρτήσεις μας και ιδιαίτερα τα νέα παιδιά που τώρα μπαίνουν στο τόσο δύσκολο επάγγελμα του ναυτεργάτη. Τεράστια τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, από το πρώτο κιόλας εξάμηνο στη σχολή, και ελάχιστες οι πηγές πληροφόρησης που τους μιλάνε με τη γλώσσα της αλήθειας.

Παράλληλα το σπουδαστικό κίνημα των ΑΕΝ δεν καταφέρνει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Πού ο παλιός καιρός που οι σπουδαστές των ΑΔΣΕΝ σε καθημερινή βάση και με συνέπεια κρατούσαν ψηλά τη σημαία των αγώνων και των διεκδικήσεων. Παρότι εκείνο τον καιρό η συνδικαλιστική δράση ήταν παράνομη στις σχολές εμπορικού ναυτικού και δε μας αναγνώριζαν ούτε καν το δικαίωμα να έχουμε συλλόγους:


Τώρα, και ως απότελεσμα εκείνων των αγώνων, σύλλογοι μεν υπάρχουν. Αλλά το σύστημα έχει φροντίσει να προστατευθεί από τη δράση τους με άλλα όπλα. Σύλλογοι σφραγίδες οι περισσότεροι που οι κομματικοί εγκάθετοι καταφέρνουν επιστρατεύοντας όλα τα γνωστά μέσα να ελέγχουν και να κρατούν μακριά από τα αληθινά προβλήματα των σπουδαστών και σε μόνιμη αδράνεια.

Δεν είναι λίγες οι φορές που οι σπουδαστές αντιδρούν όταν τους προτείνω να συσπειρωθούν μέσα από τους συλλόγους τους και συντονισμένα να διεκδικήσουν λύσεις στα προβλήματά τους. Δεν μπορεί όλοι να ψεύδονται. Κάπου θα υπάρχει και ένα μέρος αλήθειας σε όσα καταγγέλλουν πως συμβαίνουν στο σπουδαστικό κίνημα των σχολών τους.

Δικαιολογία βεβαίως δεν υπάρχει, κι αυτό το λέμε ευθέως. Αν οι σύλλογοι δεν είναι αυτοί που πρέπει, να φροντίσουν να τους αλλάξουν. Οι ατομικές λύσεις πέραν του ότι είναι απείρως πιο ανίσχυρες είναι καταδικασμένες να σώζουν μόνο ελάχιστους. Και μάλιστα εκείνους που είναι έτοιμοι να φιλήσουν κατουρημένες ποδιές. Στάση που δε συνάδει με μελλοντικούς αξιωματικούς.

Οι δημοσιογράφοι του Ριζοσπάστη μπορεί να υπερβάλλουν εαυτούς για να στηρίξουν το ναυτεργατικό κίνημα μα την κύρια δουλειά δεν μπορεί παρά το ίδιο το κίνημα να την κάνει. Ναι, η δύναμη της ενημέρωσης είναι τεράστια. Μα τι να την κάνεις την ενημέρωση όταν δεν καταλήγει σε πράξεις;

Και θα είμαστε οι τελευταίοι που θα ξεσηκώσουμε τα παιδιά των σχολών χωρίς να τα προειδοποιήσουμε για τις ιδιαιτερότητες του χώρου. Η εμπειρία μας, η πικρή εμπειρία μας, δεν επιτρέπει να παρασύρουμε κι άλλους να υποστούν όσα πάθαμε εμείς. Δεν τους ζητάμε λοιπόν να γίνουν Δον Κιχώτες. Με κανόνες αυστηρής περιφρούρησης πρέπει να δίνουν τους αγώνες τους. Και πάντα με τον μανδύα της συλλογικής προσπάθειας.

Δεν ψάχνουμε για ήρωες που στο επόμενο βήμα θα γίνουν θύματα. Μα η συμμετοχή στα συλλογικά όργανα και επιτρέπεται σήμερα και δε θέτει σε κίνδυνο κανέναν. Τουλάχιστον ας κάνουν αυτό. Να συμμετέχουν ενεργά στους συλλόγους τους.

Και να φροντίζουν συνεχώς να ενημερώνονται. Ολόπλευρα. Και να σκέφτονται. Να διαμορφώνουν προσωπική γνώμη και άποψη για όσα αντιμετωπίζουν. Και όχι να γίνουνται καρυδότσουφλα της αήθους επίθεσης των αστικών μέσων ενημέρωσης που άλλο δεν κάνουν παρά να προπαγανδίζουν τις θέσεις και θελήσεις των εφοπλιστών.

Για παράδειγμα: Δεν επιτρέπεται ένας νέος που σπουδάζει σήμερα σε ΑΕΝ να μη γνωρίζει τι είναι το καμποτάζ. Και γιατί εκεί κάτω στο λιμάνι δίνουν μάχη οι δυνάμεις του ταξικού ναυτεργατικού κινήματος να μην περάσει η άρση του. Πρέπει να ξέρουν σε τι θα επηρεάσει τη ζωή τους η άρση του καμποτάζ.

Γιατί σε τίποτε δε θα τους ωφελήσει η τακτική που προσπαθούν να τους επιβάλουν, να είναι καλά παιδιά και να κοιτάνε τη δουλίτσα τους... όταν τέτοια δουλίτσα θα σταματήσει να υπάρχει. Κι όταν ξεκληριστεί το ΝΑΤ.

Στην πραγματικότητα, αν θέλουν να κοιτάξουν τη δουλίτσα τους, πρέπει ακριβώς το αντίθετο να κάνουν από όσα τα τσιράκια του συστήματος τους υποβάλλουν. Γιατί υπάρχει μια αλήθεια που τα τσιράκια όσο και να θέλουν δεν μπορούν να κρύψουν. 85.000 ναυτικοί ήταν το 1980. Λιγότεροι από 20.000 είναι σήμερα. Και με μαθηματική ακρίβεια σε λίγα χρόνια ο κλάδος θα σβήσει.

Εκτός αν υπάρξει οργανωμένη και ισχυρή αντίδραση. Προς όλους εκείνους που μεθοδεύουν τον αφανισμό των ελλήνων ναυτικών.

Έτσι, παρά τις ιδιαιτερότητες του ναυτεργατικού επαγγέλματος, που κι εμείς παραδεχόμαστε, άλλος δρόμος από το δρόμο του αγώνα δεν υπάρχει.

Κι ο καθένας και η καθεμιά ας φροντίσει στον αγώνα αυτό να λάβει μέρος με όποιον τρόπο μπορεί και θέλει.

Ειδικά μιλώντας στα νέα παιδιά θα θυμίσω την παλιά σοφή κουβέντα που κι εμάς μας έσωσε. Τότε που πιτσιρίκια ακόμη ξεκινάγαμε τη θάλασσα αλλά και την ταξική μας συνειδητοποίηση:

ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ - ΠΡΩΤΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ


Η γνώση είναι δύναμη. Και στους αγώνες και στην επαγγελματική καταξίωση.

Δε νοείται αγωνιστής σπουδαστής που δε λιώνει στο διάβασμα. Και για να προστατεύσει εαυτόν από την εκδικητική μανία του συστήματος προς όποιον αγωνίζεται και για να αποτελεί πρότυπο προς μίμηση για τους άλλους σπουδαστές.

Όχι λοιπόν στην απογοήτευση, όχι στην ιδιώτευση. Ψηλά το κεφάλι και με τα χέρια ενωμένα. Στη μάχη της γνώσης και στη μάχη για την ίδια τη ζωή.

Γιατί μπορεί να είναι μέγιστο ψέμα πως οι ναυτεργάτες είναι εχθροί των νησιωτών μα είναι αλήθεια πως εκείνος που δεν αγωνίζεται γίνεται ο πρώτος και σημαντικότερος εχθρός του ίδιου του εαυτού του.

Μια αλήθεια που και σήμερα παραδέχονται οι ναυτικοί με τη γνωστή παροιμία:

- Αη - Νικόλα, βόηθά με!

- Κούνα κι εσύ τα χέρια σου!

Μα και σημείωσε από τα αρχαία χρόνια ο σοφός λαός μας με το ρητό:

Συν Αθηνά και χείρα κίνει!


Κατατέθηκε το νομοσχέδιο για την άρση του καμποτάζ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ


Για να μη χαθεί ούτε λεπτό προβλέπει σχετικές άδειες για πλόες

μέχρι τις 31 Δεκέμβρη του 2010

Στη Βουλή βρίσκεται από χτες το νομοθετικό έκτρωμα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, με εξασφαλισμένη την πλήρη υποστήριξη των άλλων κομμάτων της πλουτοκρατίας, που στηρίζεται στον κανονισμό 3577/92 της ΕΕ και απελευθερώνει πλήρως (άρση του καμποτάζ) την κρουαζιέρα. Δηλαδή αυτό που προωθεί είναι η άλωση των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών από την ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών, από πλοία με πανιά ευκαιρίας, σύγχρονα - πλωτά δουλεμπορικά, όπου θα κυριαρχεί η άνιση αμοιβή για ίση εργασία, με επιβάτες «μαντρωμένους» που θα μεταφέρονται όπου και για όσο συμφέρει τα μονοπώλια στον τουρισμό. Ενώ αρνητικές θα είναι οι συνέπειες σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων και βεβαίως σε βάρος της προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα.

Το νομοθετικό έκτρωμα, που συντάχθηκε από το υπουργείο Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, χτες με συνοπτικές διαδικασίες «πέρασε» από το υπουργικό συμβούλιο και αμέσως μετά κατατέθηκε στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής για να πάρει το δρόμο της ψήφισής του και να επιβεβαιώσει ότι ο αγώνας που δίνουν οι ναυτεργάτες, κλιμακώνοντας και με τη συμμετοχή τους στην αυριανή 24ωρη απεργία στα καράβια στο λιμάνι του Πειραιά, είναι υπόθεση που αφορά όλο το λαό.

Αντί του κειμένου του νομοσχεδίου, μοιράστηκε στους ναυτιλιακούς συντάκτες «άτυπο ενημερωτικό σημείωμα» με σημεία του νομοσχεδίου. Ωστόσο, ακόμα και σε αυτό το «άτυπο» σημείωμα φαίνεται ολοκάθαρα τι προωθείται. Μάλιστα, για να εξασφαλιστεί «η άμεση εφαρμογή της άρσης του καμποτάζ για την τρέχουσα τουριστική περίοδο», υπάρχει διάταξη που προβλέπει ότι θα χορηγείται σχετική άδεια για πλόες, σε όσες πλοιοκτήτριες εταιρείες καταθέσουν αίτηση, η οποία άδεια θα έχει ισχύ μέχρι τις 31 Δεκέμβρη του 2010.

Πιο συγκεκριμένα με βάση το «άτυπο» σημείωμα, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι:

Η άρση του καμποτάζ αφορά κρουαζιερόπλοια που θα μεταφέρουν πάνω από 49 επιβάτες, με διάρκεια ταξιδιού τουλάχιστον 48 ώρες, όπου μόνο στο «αφετήριο ελληνικό λιμάνι» έχουν υποχρέωση να παραμένουν 12 ώρες. Αυτό σημαίνει ότι στα υπόλοιπα λιμάνια της χώρας και συγκεκριμένα των νησιών, τα πλοία θα παραμένουν όσο συμφέρει την εταιρεία.

Οι εταιρείες θα υπογράφουν με το ελληνικό δημόσιο τριετείς - με προοπτική παράτασης - συμβάσεις, το περιεχόμενο των οποίων θα καθοριστεί με Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας και Πολιτισμού, Τουρισμού. Για να ...πειστούν οι εταιρείες να ναυτολογήσουν στα πλοία και κάποιον αριθμό Ελλήνων ναυτεργατών προβλέπονται οικονομικά κίνητρα, τα οποία θα καθοριστούν από την υπουργική απόφαση, από τα οποία ένα από αυτά θα είναι η επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών στο ΝΑΤ.

Για να ...«χρυσωθεί» το «χάπι» προβλέπεται η «είσπραξη ειδικής εισφοράς για κάθε επιβάτη, που επιβιβάζεται στο λιμένα αφετηρίας του ταξιδιού», το ύψος της οποίας θα καθοριστεί επίσης με υπουργική απόφαση. Η «εισφορά» υποτίθεται ότι θα πηγαίνει στο Κεφάλαιο Ανεργίας και Ασθενείας Ναυτικών (ΚΑΑΝ), ενώ, για να αποδειχθεί ότι πρόκειται για κοροϊδία, αναφέρεται πως «για κάθε επιπλέον λιμάνι που θα περιλαμβάνει το ταξίδι, θα μειώνεται» η «εισφορά» κατά 7%!

_____________________________

ΣΧΟΛΙΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ

Όταν λέμε επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών στο ΝΑΤ; Τι εννοούμε; Ποιος θα κάνει αυτή την επιδότηση για να γλιτώνουν λεφτά οι εφοπλιστές; Οι δικές μας τσέπες; Και καλά η τσέπη η δική μας. Εκείνη η τρόικα τι λέει; Δεν έχει αντιρρήσεις για τέτοια διασπάθιση δημοσίου χρήματος; Μόνο για τους δικούς μας μισθούς και για τις συντάξεις μας απαιτεί περικοπή δαπανών;

Στο Ριζοσπάστη διαβάσαμε και την παρακάτω δήλωση του Κομμουνιστικού κόμματος για την άρση του καμποτάζ:


Όφελος μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ, για την άρση του καμποτάζ

Για την άρση του καμποτάζ, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, με ανακοίνωσή του, υπογραμμίζει:

«Η άρση του καμποτάζ στα κρουαζιερόπλοια δε θα επιφέρει μόνο μεγαλύτερη ανεργία στους ναυτεργάτες, ακόμα χειρότερες εργασιακές συνθήκες και μισθούς, αλλά θα έχει και αρνητικές συνέπειες για τους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες στον τουρισμό και τους εργαζόμενους στον κλάδο.

Σε αντίθεση με όσα ισχυρίζονται η κυβέρνηση, η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ., οι τουρίστες στα νησιά και τις άλλες περιοχές δεν πρόκειται να αυξηθούν όσο στη χώρα μας και στις άλλες χώρες της ΕΕ μειώνονται δραστικά το εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Αντίθετα, τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια θα απορροφήσουν το μεγαλύτερο μέρος των επισκεπτών της διαρκώς μειούμενης τουριστικής πίτας. Το ότι θα παραμένουν τα κρουαζιερόπλοια για κάποιες ώρες, σε κάποια λιμάνια, σε καμία περίπτωση δε θα αντισταθμίζει τις μεγάλες απώλειες που θα έχουν οι μικρομεσαίοι. Οι ωφελημένοι θα είναι οι μεγαλοεφοπλιστές και οι μεγαλοξενοδόχοι και γιατί θα εκμεταλλεύονται ακόμα πιο άγρια τους εργαζόμενούς τους και γιατί θα συγκεντρώσουν στα χέρια τους ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι του τουρισμού.

Τα συμφέροντα σήμερα των εργαζομένων στα πλοία, στα ξενοδοχεία, στα τουριστικά γραφεία είναι σε σημαντικό βαθμό κοινά με των αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων του κλάδου. Γι' αυτό χρειάζεται και μπορεί να διαμορφωθεί κοινωνική συμμαχία κατά της πολιτικής που υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων και που τσακίζει συνολικά τα λαϊκά δικαιώματα».



ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΜΕΝΙΚΟΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ. Πού όμως και πότε;

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΙΔΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ BLOG ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ


Τρίτη, 06 Ιουλίου 2010


ΚΑΙ ΟΙ ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΝ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΛΕΣΜΑ


Συνάδελφοι-συναδέλφισσες,

Την Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010 συμμετέχουμε στην 24ωρη απεργία της ΓΣΕΕ στα πλαίσια της συνέχισης των αγώνων για την απόκρουση και ακύρωση των ασφαλιστικών και εργασιακών ανατροπών

Βρισκόμαστε μπροστά σε μία συνολική και συντονισμένη επίθεση κατά των εργασιακών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων μας.

Βρισκόμαστε μπροστά στη διάλυση του Κοινωνικού Κράτους, που με αγώνες κατακτήσαμε εδώ και δεκαετίες. Με την ψευδεπίγραφη επίκληση της «σωτηρίας της πατρίδας» η κυβέρνηση έχει γυρίσει τη πλάτη στη κοινωνία και στους εργαζόμενους και έχει στρέψει το βλέμμα της στη διάσωση του άδικου και εκμεταλλευτικού συστήματος των οικονομικά ισχυρών, εφαρμόζοντας σκληρές οικονομικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, λεηλατώντας το κράτος, τη δημόσια περιουσία, τα κοινωνικά αγαθά, οδηγώντας την οικονομία στην ύφεση και τους εργαζόμενους στην εξαθλίωση και μετατρέποντας τη χώρα σε παράδειγμα αντεργατικού προτεκτοράτου, καταστρατηγώντας ακόμη και το ελληνικό σύνταγμα.

Με όχημα το κατάπτυστο Μνημόνιο, μετά το σφαγιασμό των μισθών στο Δημόσιο και σε όλες τις συντάξεις, μετά τη νέα φορολογική επιδρομή στα εισοδήματα και τη ληστρική αύξηση του ΦΠΑ ήρθε η ώρα της μεγάλης σαρωτικής ανατροπής στο ασφαλιστικό σύστημα που οδηγεί στην πλήρη κατεδάφιση της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης, αφού πρώτα μεθοδευμένα και διαχρονικά την υπονόμευσαν και την πριόνισαν με τις πολιτικές τους, τόσο η σημερινή όσο και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Αυτή η πολιτική διαλύει εκ βάθρων την κοινωνική συνοχή και εξυπηρετεί στο σύνολό τους τα αιτήματα της εργοδοσίας.


Στα σχέδια τους απαντάμε δυναμικά ΟΧΙ και απαιτούμε :


• Να αποσυρθεί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και να σταματήσει η Κυβέρνηση να νομοθετεί υπέρ των εργοδοτών.

• Να εντατικοποιηθούν οι διαδικασίες ολοκλήρωσης των διαπραγματεύσεων για την υπογραφή της νέας Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) και να μην αμφισβητηθεί ο ρόλος του Οργανισμού Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).

• Την υπογραφή ΕΓΣΣΕ με στόχο τη διαφύλαξη του θεσμού και τη διασφάλιση του 13ου και 14ου μισθού, αλλά και την επίτευξη συμφωνίας για αυξήσεις, οι οποίες θα δώσουν οικονομική ανάσα στους εργαζόμενους.


ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ

ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 10πμ

ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ


ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

ΣΤΙΣ 8:30 ΓΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΜΕ ΠΟΥΛΜΑΝ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ


Αναρτηθηκε απο ΠΟΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ στις 14:28

________________________________


ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ


Είναι πραγματικά ενθαρρυντικό που όλοι οι κλάδοι εργαζομένων αντιδρούν στα νέα μέτρα. Και που αποκαλούν με βαρείς χαρακτηρισμούς το μνημόνιο.

Και μάλιστα από το ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ και πάλι ενημερωνόμαστε ότι και οι Λιμενικοί έχουν αναστατωθεί με τις αλλαγές σε βάρος τους στο ασφαλιστικό αλλά και για τις απλήρωτες υπερωρίες τους, σαββατοκύριακα, αργίες, οδοιπορικά, μεταθέσεις:

___________________________


Αναδημοσίευση από το blog ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Τρίτη, 06 Ιουλίου 2010


ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΝΩΣΕΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ Λ.Σ:

ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΑΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ, ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΑ, ΑΡΓΙΕΣ, ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ,ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ !!!

Συνεδρίαση Γενικού Συμβουλίου Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ.


Πειραιάς, 05/07/2010


Συνεδρίασε σήμερα 05/07/2010 εκτάκτως, το Γενικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας, με μοναδικό θέμα την αιφνιδιαστική κατάθεση τροπολογίας που ρυθμίζει τα όρια συνταξιοδότησης των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας, στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο των δημοσίων Υπαλλήλων.

Από την ανάλυση του συνόλου των διατάξεων του Σ/Ν, γίνεται αντιληπτό ότι ανατρέπονται βίαια όλες οι ρυθμίσεις που αφορούσαν το ένστολο προσωπικό και πιο συγκεκριμένα:

1. Όλοι οι νέοκατατασσόμενοι στις Ε.Δ και στα Σ.Α. από 1/1/11, θα συνταξιοδοτούνται από το ΙΚΑ/ΕΤΑΜ.

2. Τα όρια ηλικίας των γυναικών με 3 και άνω ανήλικα τέκνα εξομοιώνονται πλήρως με των ανδρών.

3. Από 1/1/15 εξομοιώνονται τα όρια ηλικίας για όλα τα στελέχη των Ε.Δ. και Σ.Α. με το δημόσιο, δηλαδή 40 έτη συντάξιμης υπηρεσίας από τα οποία 35 έτη πραγματικής υπηρεσίας συν 5 έτη πλασματικής υπηρεσίας χωρίς όριο ηλικίας ή με τη συμπλήρωση του 60ου έτους της ηλικίας.

4. Για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα σύνταξης τα έτη από 2011 έως 2014 θα επιβαρυνθούν για κάθε έτος με επιπλέον 1 ½ χρόνο παραμονής.

5. Ο νέος υπολογισμός των συντάξεων σε πλήρη εφαρμογή θα γίνεται μετά την 1/1/15.

Για όσους συμπληρώνουν πριν από την ανωτέρω ημερομηνία, ο υπολογισμός θα γίνεται με τις ισχύουσες μέχρι σήμερα διατάξεις.

Για τους υπολοίπους τα προϋπάρχοντα έτη θα ρυθμίζονται με τις μέχρι σήμερα διατάξεις, ενώ από 1/1/11 και μετά με τις νέες ρυθμίσεις που θα ισχύουν.

6. Από 1/1/11 το κράτος δεν καλύπτει κανένα τρέχον ή μελλοντικό έλλειμμα των συγκεκριμένων ταμείων.

7. Όσοι θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα εντός του 2010 δεν θίγονται από τα όρια ηλικίας, ούτε από τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης.

Μετά τα παραπάνω η Ομοσπονδία με ομόφωνη απόφασή της καταδικάζει την πρακτική του αιφνιδιασμού από την πλευρά της κυβέρνησης σε τόσο ευαίσθητο ζήτημα για τους ένστολους, καθώς επίσης και την άνιση εις βάρος, έως ρατσιστική αντιμετώπιση στο όνομα της δήθεν ισότητας με τους υπολοίπους υπαλλήλους.

Όλα αυτά, αγνοώντας προκλητικά τις ιδιαιτερότητες του επαγγέλματός μας, τον βαθμό επικινδυνότητάς της, την φύση της εργασίας (αέρα, στεριά, θάλασσα), τις συνεχείς μεταθέσεις, αποσπάσεις, μετακινήσεις, την υπερεργασία και υπεραπασχόληση καθ'όλο το 24ωρο, Σαββατοκύριακα, αργίες και όλα χωρίς καν τις αποζημιώσεις που προβλέπονται για όλους τους υπόλοιπους εργαζομένους.

Επίσης ουδέποτε κανείς ασχολήθηκε, εάν οι υπηρεσίες, τα πλωτά, τα χερσαία και τα εναέρια μέσα, υπολειτουργούν υποστελεχωμένες και υποχρηματοδοτούμενες, εάν εφαρμόζονται οι νόμοι για την οργανική σύνθεση, για την πληρωμή των οδοιπορικών, για την πληρωμή των υγειονομικών δαπανών, για τα οφειλόμενα ρεπό, την καταστρατήγηση των αδειών, λειτουργώντας ουσιαστικά σε ένα είδους εργασιακό μεσαίωνα, υπό τη δαμόκλειο σπάθη του ΣΠΚ.

Έτσι λοιπόν και για όρους ισότητας, όπως αυτές προβλέπονται και από το άρθρο 4 του Συντάγματος της Ελλάδος, μετά την πλήρη εξομοίωσή μας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, απαιτούμε άμεσα από την κυβέρνηση, την θεσμοθέτηση της υπερωριακής εργασίας και της εργασίας κατά το Σαββατοκύριακα, αργίες, εξαιρέσιμα, όπως αυτές ισχύουν για όλους τους εργαζόμενους, τη διασφάλιση του 8ώρου, την άμεση πληρωμή των δαπανών που σχετίζονται με υγειονομική περίθαλψη, οδοιπορικά, μεταθέσεις, μετακινήσεις, άδειες που δεν χορηγήθηκαν λόγω υπαιτιότητας της υπηρεσίας κτλ.

Για όλα τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να δεχθούμε με τίποτα μια τέτοια εξέλιξη.

Μια εξέλιξη που φέρνει τους υπηρετούντες στις Ε.Δ. και στα Σ.Α. σε απόγνωση, βλέποντας να ανατρέπονται καθημερινά, τα δεδομένα της ζωής τους, του ρόλο τους να υποβαθμίζεται ο ρόλος τους και να καταρρακώνεται το ηθικό τους, χωρίς κανείς να το λαμβάνει υπόψη.

Θέλουμε να διαβεβαιώσουμε τους συναδέλφους ότι σε κάθε περίπτωση και με την δική τους συμπαράσταση, θα παλέψουμε, μέχρι τελικής δικαίωσης, τόσο μέχρι την ψήφιση του νομοσχεδίου, όσο και μετά, με κάθε τρόπο για να ανατρέψουμε στην πράξη αυτό το νομοσχέδιο.

Άμεσα αναλαμβάνουμε πρωτοβουλία για την από κοινού αντιμετώπιση του θέματος με τις υπόλοιπες Ομοσπονδίες και Ενώσεις των Σ.Α.

Για κάθε εξέλιξη θα σας ενημερώσουμε με νεώτερη ανακοίνωση.


ΤΟ Γ.Σ.


Αναρτηθηκε απο ΠΟΠΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΟΥ στις 12:47

_____________________________

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΧΟΛΙΩΝ ΔΙΚΟΥ ΜΑΣ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:

Είναι, ξαναλέμε, παρήγορο. Που υπάρχει γενική κατακραυγή. Αποδεικνύοντας πως η πολιτική αυτή έρχεται σε αντίθεση με τη μεγάλη μάζα του λαού. Και πως οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων δεν εγκρίνουν τις δικαιολογίες που συνόδευσαν τις αποφάσεις για τα νέα μέτρα.

Από την άλλη όμως δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε ως έλλειμμα στην συνολική επίθεση που δέχονται σήμερα οι εργαζόμενοι της συνολικής και ενωμένης αντίδρασής τους.

Και ιδιαίτερα μιλώντας ως ναυτεργατικός χώρος για τους δύο κλάδους εργαζομένων που δημοσιεύσαμε τις ανακοινώσεις τους, τους λιμενεργάτες και τους λιμενικούς. Όλοι τους εργαζόμενοι στον ίδιο χώρο παρά τις όποιες ιδιαιτερότητες εργασίας.

Οι μεν λιμενεργάτες συμμετέχουν λέει και αυτοί στην απεργία της 8ης Ιουλίου, την Πέμπτη. Όμως διαδήλωση θα κάνουν στην Κλαυθμώνος! Και όχι στον Πειραιά έστω που είναι ο χώρος εργασίας τους.

Δεν ξέρουν και δεν έχουν ακούσει τίποτε οι λιμενεργάτες για το τι συμβαίνει τους τελευταίους μήνες στο λιμάνι σε μέρες απεργιών; Υπάρχει έλληνας που να μην έχει ακούσει;

Τι το πιο εύλογο να ορίσουν ως χώρο διαδήλωσης το λιμάνι και να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους απεργούς ναυτεργάτες;

Ακόμη χειρότερα με τους λιμενικούς. Διαμαρτύρονται μεν για τις εναντίον τους αδικίες και νέες ρυθμίσεις μα ταμπουρώνονται πίσω από τις ιδιαιτερότητες του δικού τους επαγγέλματος. Κι επιπλέον δε συμμετέχουν στην πανελλαδική απεργία της Πέμπτης. Δεν ξέρω, έχουν δικαίωμα απεργίας;

Πάντως μαζί με την ανακοίνωση στο ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ δημοσιεύεται και η ακόλουθη αφίσα:


Που την κοίταζα και την ξανακοίταζα μα εκείνο το 8 δεν έλεγε Ιουλίου μα Ιουνίου!!! Ο δαίμων του τυπογραφείου; Δε νομίζω. Αφίσα είναι. Τέτοια λάθη ούτε ο δαίμων του τυπογραφείου δεν καταφέρνει να κάνει. Μόνο ο άλλος δαίμων της κακοριζικιάς μας. Που δε φτάνει η επίθεση που δεχόμαστε όλοι μας τους τελευταίους μήνες, δε μας αφήνει να ενώσουμε τα χέρια και όλοι μαζί να αγωνιστούμε για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που θάβει κάθε μέρα και πιο βαθιά όλους τους εργαζόμενους. Δίχως διακρίσεις.

Τι σημασία λοιπόν έχει αν είσαι σήμερα λιμενικός ή λιμενεργάτης ή ναυτεργάτης;

Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε.

Και όσο νωρίτερα το καταλάβουμε, τόσο καλύτερα για όλους.

Τουλάχιστον να μην στρεφόμαστε ο ένας κλάδος κατά του άλλου. Μα εναντίον εκείνων που επιχειρούν την κατάργηση όλων των κεκτημένων μας.

Και εναντίον της αιτίας που προκαλεί όλα αυτά τα δεινά. Δε φτάνει φραστικά να καταδικάζουμε το μνημόνιο. Μα και να προβάλλουμε το αίτημα της απόσυρσης και της κατάργησής του.

Αφιερώνω λοιπόν σε όλους τους στίχους του εθνικού ποιητή:

Αν μισούνται ανάμεσά τους

δεν τους πρέπει ελευθεριά!

Με την αναγκαία παράφραση: Αν οι εργαζόμενοι τα βάζουν μεταξύ τους, τότε ο εργασιακός μεσαίωνας είναι το δίκαιο έπαθλό τους.

Μα είναι πραγματικά γελοίο. Αντί ενότητας και κοινού αγώνα των εργαζομένων, να καταφέρνουν τα αφεντικά να βάζουν τους μεν να βαράνε τους δε. Και θυμάμαι κάποτε που έπαιρνα μέρος σε μια πολύημερη απεργία του τωρινού κλάδου που εργάζομαι και έτυχε ο πατέρας μιας μαθήτριάς μου να υπηρετεί στα ΜΑΤ. Και εγώ τον εκτιμούσα ως γονιό αλλά και εκ μέρους του παρόμοια ήταν τα συναισθήματα που εισέπραττα για όσα πρόσφερα στο παιδί του. Μα εκεί έξω, στους δρόμους, αν ερχόμασταν πρόσωπο με πρόσωπο, ποιος θα ήταν ο ρόλος του καθενός μας;

Ο δικός του να με ραντίσει με ληγμένα χημικά όπως ραντίζουμε τις κατσαρίδες. Κι εγώ; Με τα μάτια να τρέχουν να τον στολίζω με όλα τα γνωστά συνθήματα των απεργών κατά των οργάνων της τάξης...

Πώς έχουμε καταντήσει έτσι; Και πώς δε βλέπουμε ότι ακόμη και όταν σε ένα κλάδο παρέχουν προνόμια γίνεται από σκοπού. Όπως έκαναν παλιά και οι χιώτες καπεταναίοι. Που έβγαιναν στο φτερό και φώναζαν: "Ε, συ, που έφαγες τ' αβγό..." Ξέρετε, εκείνον τον καιρό έπεφτε πείνα άγρια στα καράβια. Με γαλέτα την έβγαζαν οι άνθρωποι. Και ο τρόπος να τους κάνουν κουμάντο ήταν σε μερικούς να δίνουν κανένα αβγουλάκι για ρεγάλο.

Μιλάνε τώρα οι λιμενικοί για απλήρωτες υπερωρίες. Δε λέω, πολύ καλά κάνουν! Μα την ίδια ώρα απλήρωτες μένουν και οι εφημερίες των γιατρών. Κι ακόμη χειρότερα απλήρωτοι μένουν για μήνες και οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί. Και τρισχειρότερα; Εκεί κάτω στη ράδα του Πειραιά είναι συνηθισμένο φαινόμενο να εγκαταλείπονται ναυτεργάτες από τους πλοιοκτήτες. Όχι μόνο απλήρωτοι μα και χωρίς δυνατότητα να επιστρέψουν στις πατρίδες τους. Δεν τα γνωρίζουν αυτά οι λιμενικοί;

Μόλις τα περασμένα Χριστούγεννα ένας έλληνας ναυτεργάτης κρεμάστηκε στο άλμπουρο και απειλούσε να αυτοκτονήσει αν δεν του πλήρωναν τα δεδουλευμένα μηνών που του χρωστούσαν.

Αγαπητοί λιμενικοί, που τώρα διαμαρτύρεστε για τις υπερωρίες και τα οδοιπορικά, να τα σκέφτεστε όλα αυτά όταν οι ναυτεργάτες απεργούν και εσάς σας στέλνουν εναντίον τους. Πως κι αυτοί το δίκιο τους ζητάνε. Κι αντί για το δίκιο βρίσκονται αντιμέτωποι με το γκλομπ και τα δακρυγόνα. Και τα ίδια πρέπει να σκέφτονται και οι συνάδελφοί σας στα άλλα σώματα ασφαλείας όταν έρχονται αντιμέτωποι με απεργούς. Και όχι να συμπεριφέρονται βασιλικότερα του βασιλέως. Γιατί παλιά συνήθεια είναι όλων των βασιλιάδων το

ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ!

Ας μην τους κάνουμε το χατίρι. Ο βασιλιάς είναι γυμνός. Δεν το βλέπετε; Και μόνο η δική μας φαγωμάρα τον ντύνει και του επιτρέπει να κρατάει σκήπτρο. Στο χέρι μας είναι να του το πάρουμε. Και να μην τον αφήσουμε άλλο πια να κάνει κουμάντο στις ζωές μας.

Αντί λοιπόν του κάτω τα χέρια από τη ζωή μας που φωνάζετε, και που δεν πρόκειται να το κάνουν, ας δώσουμε τα χέρια και ας αγωνιστούμε όλοι μαζί. Εν τη ενώσει η ισχύς, έλεγαν οι παλιοί. Και είχαν δίκιο...

Το Ζενίθ δε χρειάζεται απεργίες για να πάρει απαγόρευση απόπλου, τα καταφέρνει και μόνο του!


Αναδημοσίευση από το φόρουμ Homa Educandus

Έτυχε και το όνομα βλέπεις. Με αυτό το κρουαζιερόπλοιο. Το Ζενίθ.

Που οι απεργίες των ναυτεργατών το αποκλείουν στο λιμάνι.

Κι αρχίζουν ενορχηστρωμένα όλα τα παπαγαλάκια να κλαίνε για τα διαφυγόντα κέρδη. Από το Ζενίθ...

Με το Ζενίθ είχαμε ασχοληθεί και παλιότερα. (Δείτε ΕΔΩ) Πριν το ανακαλύψουν τα μίντια. Και πριν γίνει κομβικό σημείο για να χτυπάνε την απεργία των ναυτεργατών.

Αξίζει, τώρα που όλοι καμώνονται πως θα ζημιωθεί η χώρα και ο τουρισμός γιατί δήθεν οι ναυτεργάτες δεν αφήνουν το καημένο το Ζενίθ να αποπλεύσει, ποιος και γιατί στο παρελθόν απαγόρευσε τον απόπλου του εν λόγω κρουαζιεροπλοίου. Αναδημοσιεύμε αυτολεξεί το παλιό μας άρθρο, με ημερομηνία 28 Ιουλίου 2008:


Κι ενώ οι γυναίκες πανηγυρίζουμε που μια θηλυκή πλοίαρχος βρίσκεται στη γέφυρα ενός από τα μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια στον κόσμο, οι άντρες συνάδελφοι βάλθηκαν να αποδείξουν μέσα στο κατακαλόκαιρο πόσο ατζαμήδες είναι. Ούτε επίτηδες να το έκαναν!!!

Η είδηση σημερινή και μέσα από το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, τον Πειραιά:

ΠΗΓΗ ΕΙΔΗΣΗΣ PATHFINDER

Παράθεση:
Σύγκρουση δύο κρουαζιερόπλοιων σημειώθηκε λίγο πριν τις 7.00 το πρωί της Δευτέρας στο λιμάνι του Πειραιά, όταν το "ZENITH" -σημαίας Μάλτας, με 619 μέλη πληρώματος και 1.819 επιβάτες- συγκρούστηκε με το "AEGEAN PEARL" -ελληνικής σημαίας, με 349 μέλη πληρώματος και 504 επιβάτες- και το οποίο ήταν προσδεδεμένο στην ακτή Ξαβερίου.

Η σύγκρουση έγινε όταν το "ZENITH" έκανε διαδικασία πρόσδεσης και χτύπησε στη πρύμνη του "AEGEAN PEARL".

Κανείς από τους επιβάτες δεν τραυματίστηκε, ενώ, απαγορεύτηκε ο απόπλους των δύο κρουαζιερόπλοιων.

Τι να πεις; Στραβωμάρα; Ο Πειραιάς τουλάχιστον δεν είναι κανένα λιμανάκι σε νησί του Αιγαίου για να βρούμε δικαιολογίες πως έφταιξε ο χώρος. Και δε νομίζουμε πως σε ένα κρουαζιερόπλοιο όπως το ZENITH θα βρίσκεται κανένας τυχαίος καπετάνιος. Όπως και το ZENITH δε βρέθηκε τυχαία στον Πειραιά.

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ MARINETRAFFIC.COM

Το βλέπουμε εδώ και πάλι στον Πειραιά, μόλις τον περασμένο Απρίλιο. Αν και έχει σημαία Μάλτας και ανήκει σε ισπανική εταιρεία: PULLMANTUR MADRID - SPAIN, το γερμανικής κατασκευής κρουαζιερόπλοιο περιφέρει τα 207 μέτρα του μήκους του και τα 32 του πλάτους του (αρκετά μεγάλο όχι όμως σαν τον Μονάρχη που κυβερνά η κ. Karin Stahre-Janson) στα νερά του Αιγαίου πιάνοντας λιμάνια όπως η Μύκονος, η Σαντορίνη και η Ρόδος. Άρα ο καπετάνιος όφειλε να γνωρίζει σαν την τσέπη του το λιμάνι του Πειραιά και όχι να πάει και να πέσει πάνω στο δεμένο ήδη "THE AEGEAN PEARL".

Το άδικο αυτή τη φορά σε σχέση με τη σύγκρουση που είχαμε πριν λίγες μέρες στην Άνδρο, ήταν πως τη μεγαλύτερη ζημιά την έπαθε το δεμένο πλοίο, το θύμα. Μπορεί να ήταν μικρές οι υλικές ζημιές όπως βιάστηκαν να τονίσουν τα ΜΜΕ, και να μην τραυματίστηκε ουδείς, αλλά το PEARL τραυματίστηκε στην ευαίσθητη περιοχή των λέμβων τις οποίες και πρέπει να επισκευάσει πριν του δοθεί ξανά η άδεια για απόπλου.

ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ MARINETRAFFIC

Και σίγουρα όλοι θέλουν να γίνει σωστή η επισκευή γιατί το πλοίο ανήκει στη γνωστή και μη εξαιρετέα εταιρεία LOUIS TOURIST LIMASSOL - CYPRUS , της ίδιας που στην παραπάνω φωτογραφία έχει ξεχάσει και ένα άλλο πλοίο της εδώ και μήνες. Α, μην το ψάχνετε εις τον αφρό της θάλασσας, εκείνο "ξεκουράζεται" στο βυθό της Σαντορίνης... Μιλάμε φυσικά για το πλοίο που βυθίστηκε πέρυσι το Πάσχα, το SEA DIAMOND. Διαμάντι το ένα, Μαργαριτάρι το άλλο... αλλά ποιος στέκεται στο λαμπερό όνομα ενός πλοίου; Μόνο οι αφελείς και οι άσχετοι. (Ή και κάποιοι περίεργοι που τους αρέσει να ξύνουν τα νύχια τους και μαζί και τις μπογιές... Υπομονή, θα καταλάβετε παρακάτω τι εννοούμε. ) Έτσι τόσο η εταιρεία όσο και οι αρχές οφείλουν να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στο πιστοποιητικό αξιοπλοΐας που θα εκδοθεί για το σκάφος πριν συνεχίσει και πάλι τις κρουαζιέρες του στο Αιγαίο.

Δεν είναι μάλιστα χωρίς σημασία και η μεγάλη ηλικία του PEARL. Χτίστηκε το 1971 στα ναυπηγεία FINCANTIERI TRIESTE - ITALY, και έχει μέχρι στιγμής αλλάξει και σημαίες και ονόματα. Τριάντα εφτά χρόνια ζωής είναι αυτά... Να τα βγάλει όλα με το ίδιο όνομα και την ίδια σημαία; Το περίεργο όμως είναι που άλλαξε όνομα και τον περασμένο Μάιο... Μέχρι τις 19 Μάη του 2008 το πλοίο αναφερόταν ως PERLA. Με το όνομα αυτό αναφέρεται και στα εγκαίνια του SEA DIAMOND πριν από δύο χρόνια... Και με το ίδιο όνομα συνδέθηκε και με το τραγικό ατύχημα στη Σαντορίνη. Γιατί λοιπόν άλλαξε όνομα; Ξέρουμε όλοι γιατί ο Κάρατζις κυκλοφορούσε ως Ντάμπιτς ή γιατί και πότε οι άνθρωποι συνηθίζουν να αλλάζουν ονόματα. Τα καράβια όμως; Ποιοι λόγοι άραγε επηρεάζουν μια εταιρεία να αλλάζει το όνομα ενός πλοίου της;

Όποιοι και να είναι οι λόγοι αυτοί, το σημερινό περιστατικό της σύγκρουσης με το ΖΕΝΙΘ μας ανάγκασε να ανακαλύψουμε αυτή την αλλαγή... και να προβληματιστούμε... Κι ας λένε πως η ζημιά έγινε στις λέμβους. Το σπανιόλικο καράβι κατάφερε και να "ξύσει" τη φρέσκια μπογιά στην περιοχή του ονόματος ή τουλάχιστον να ξυπνήσει την περιέργεια όποιων δε στέκονται μόνο στην επιφάνεια μιας είδησης.

Φυσικά μην ψάξετε στα ΜΜΕ τέτοιες "ασήμαντες λεπτομέρειες"... Ο δικός τους ρόλος εξαντλείται συνήθως στο να καθησυχάσουν το κοινό πως δεν υπήρξαν τραυματίες και οι υλικές ζημιές ήταν μικρές...

Εδώ νεκρούς στο Πέραμα είχαμε πριν λίγες μέρες και προσπερνάγανε την είδηση εν ριπή οφθαλμού. Πόσος τηλεοπτικός χρόνος αφιερώθηκε τις μέρες αυτές για τον τριαντάχρονο Γεωργιανό που "έφαγε" τον Σεργιανόπουλο; Και πόσος δόθηκε για να προβληθούν και να διαφωτιστούν οι αιτίες που έκλεισαν οκτώ σπίτια; Μια ζωή στάχτη στα μάτια για να καλύψουν τα αποκαΐδια των αδικοχαμένων αυτής της ζωής, των πραγματικών θυμάτων. Και αγώνας να διατηρήσουν την ιλουστρασιόν επιφάνεια του σταρ σύστεμ και της αποδέλοιπης "χάι σοσάιτι". Και άσε εκεί στα σκοτεινά και τις παρυφές να λαμπαδιάζουν άνθρωποι. Μα τι θαρρείς; Ίδια μετράνε αυτοί και ίδια οι επώνυμοι της κοινωνίας μας; Τα είδωλα και τα ινδάλματα που σερβίρουν στα παιδιά μας;

Το "αστείο" είναι που αυτή η τακτική ώρες ώρες στρέφεται ακόμη και ενάντια στους ίδιους που την επιλέγουν. Γιατί στα κρουαζιερόπλοια δε θα συναντήσεις κανέναν εργάτη από το Πέραμα απλωμένο στις σεζ λονγκ. Τους γιάπηδες και τους νεόπλουτους θα βρεις να λιάζονται. Λέω αυτούς γιατί οι άλλοι, τα πραγματικά αφεντικά του πλούτου, κινούνται με ίδια μέσα στις θάλασσες, με κότερα και θαλαμηγούς και αφήνουν τους λακέδες τους να σέρνονται παριστάνοντας τους σπουδαίους στα διάφορα κρουαζιερόπλοια, μικρά ή μεγάλα, πολυτελή ή και δευτεροκλασάτα. Φαίνεται όμως πως η στραβωμάρα δε χτύπησε μόνο τον καπετάνιο του ΖΕΝΙΘ σήμερα το πρωί, είναι γενικότερο σύμπτωμα της εποχής μας. Μια εποχή που βιάζεται να πάρει πινέλα και μπογιές όταν συμβεί το μοιραίο για να κάνει και πάλι τον κόσμο λαμπερό και γεμάτο από την παγανιστική ομορφιά της Πέρλας και των Διαμαντιών.


Είδατε; Κάντε τώρα σύγκριση με όσα μας λένε τα κανάλια για το Ζενίθ.

Κι αν ακούσετε κανάλι να αναφέρει το ατύχημα του Ζενίθ μέσα στο λιμάνι του Πειραιά, να μου στείλετε τηλεγράφημα...

Αν, λέω, ακούσετε δημιοσογράφο να στέκεται στην αβλεψία του πλοιάρχου να τρακάρει μέσα στο λιμάνι, και τις δυσάρεστες συνέπειες για τον τουρισμό, τότε να συνεχίσετε να τους πιστεύετε για όσα σας λένε περί ζημιάς στην οικονομία της χώρας τώρα που το ίδιο πλοίο αναγκάζεται να καθυστερεί για λίγες ώρες τον απόπλου του εξαιτίας των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Ταυτόχρονα εκείνη η παλιά είδηση για το τρακάρισμα φέρνει στο νου και άλλες αιτίες που έχουν ζημιώσει τον τουρισμό της χώρας. Και την τραγωδία του Sea Diamond. Του πλοίου που ακόμη κείτεται στο βυθό της Σαντορίνης και αποτελεί βόμβα όχι μόνο για το περιβάλλον μα και για τον τουρισμό. Κι όμως την υπόθεση του Sea Diamond κάνουν ό,τι μπορούν για να ξεχαστεί. Κλαυθμυρίζοντας για το καημένο το Ζενίθ. Και τα εκατομμύρια που θα χαθούν για τον τουρισμό.

Σε επόμενες αναρτήσεις μας θα απαριθμήσουμε πολλά άλλα που ξεχνάνε ότι ζημιώνουν τον τουρισμό. Από την τρέχουσα επικαιρότητα. Για να δειχθεί με αποδείξεις πως τα δάκρυα για το Ζενίθ είναι κροκοδείλια. Και ουδόλως νοιάζονται για τον τουρισμό. Μόνο για τα κέρδη των εφοπλιστών.

Βίντεο: Η απεργία των ναυτεργατών πέτυχε! Βίρα τις άγκυρες να πετύχει και η νέα απεργία στις 8 Ιούλη!

Πέμπτη, 8 Ιουλίου, 2010

η νέα απεργία των ναυτεργατών

Κυρίαρχο αίτημα να πάρουν πίσω την άρση του καμποτάζ που θα σημάνει τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών.

Ας είμαστε όλοι και όλες εκεί. Για να πετύχει και αυτή η απεργία.

Γιατί η νίκη αυτής της απεργίας θα είναι και δική μας νίκη.

Η άρση του καμποτάζ πλήττει και εμάς, τόσο τις παλιές καπετάνισσες που περιμένουμε να λάβουμε τα δεδουλευμένα μας σε μορφή σύνταξης από το ΝΑΤ όσο και τις νέες καπετάνισσες που άδικα ψάχνουν καράβι εκεί κάτω στην Ακτή Μιαούλη.

Το αγωνιστικό ραντεβού είναι στις 5.30 το πρωί

στην πλατεία Καραϊσκάκη στο λιμάνι του Πειραιά.

(Η πλατεία Καραϊσκάκη βρίσκεται πολύ κοντά στο τέρμα του ηλεκτρικού, αριστερά όπως βγαίνουμε από το σταθμό, εκεί που βρίσκεται το άγαλμα του ομώνυμου ήρωα.)

02 Ιούλη 2010

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στη σημερινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ, οι ναυτεργάτες επέβαλαν με την αποφασιστική τους συμμετοχή και παρέμβαση την απόφαση για απεργία στις 8 Ιούλη.

Οι ναυτεργάτες με την οργανωμένη και αποφασιστική δράση τους δεν παραιτούνται και δεν υποκύπτουν στην επίθεση της κυβέρνησης, των εφοπλιστών, θα συνεχίσουν αταλάντευτα, ταξικά, μαχητικά, τον αγώνα τους.

Καλούμε τους ναυτεργάτες, τους εργαζόμενους, να παλέψουν σε κάθε χώρο δουλειάς μέσα και έξω από τα καράβια, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική, την βία και τρομοκρατία του κεφαλαίου και των εκπροσώπων του.

Κάθε μέρα που θα περνάει οι εργαζόμενοι θα συνειδητοποιούν την ανάγκη μαζικοποίησης του αγώνα, ο μόνος δρόμος για κάθε εργαζόμενο είναι ο δρόμος της οργάνωσης, της συσπείρωσης, του αγώνα.

Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, μαζικά, αποφασιστικά, όλοι στον απεργιακό αγώνα.

ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΝΩΣΕΩΝ

• ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ

• ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΩΤΕΡΩΝ ΠΛΗΡΩΜΑΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΣ Ε.Ν. «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ»

http://www.pemen.gr/deltia/deltia/deltio2July.2010.doc

Παραζενιθιακά: Από το ζενίθ στο ναδίρ...


ΠΑΡΑΖΕΝΙΘΙΑΚΑ

Παραζενιθιακαί παρατηρήσεις.

Αι παραζενιθιακαί παρατηρήσεις αποτελούν ειδικήν περίπτωσιν των παραμεσημβρινών, κατά τας οποίας το ύψος των ουρανίων σωμάτων υπερβαίνεις τας 87 μοίρας, οπότε η ζενιθιακή απόστασις, η οποία είναι η ακτίς του κύκλου ύψους, είναι μικροτέρα των 3 μοιρών ή 180΄. Εκμεταλλευόμενοι την βασικήν ιδιότητα του Μερκατορικού χάρτου, κατά την οποίαν διατηρείται η ομοιότης των μικρών σχημάτων, δυνάμεθα να χαράξωμεν τον κύκλον ύψους επί του χάρτου, χωρίς ούτος να υποστή αισθητήν παραμόρφωσιν. Εις τας περιπτώσεις δε χρησιμοποιήσεως της μεθόδου των παραζενιθιακών δια τον ήλιον, ήτοι εις περιοχάς μικρού πλάτους εγγύς του ισημερινού, η αναπαράστασις του κύκλου ύψους γίνεται με μεγαλυτέραν ακρίβειαν.

Το κέντρον του κύκλου ύψους θα είναι η γήινη προβολή του αστέρος και ακτίς η ζενιθιακή απόστασις, η οποία λόγω του ότι θα είναι μικροτέρα των 180΄, το κέντρον κύκλου θα περιλαμβάνεται επί του ιδίου ν. χάρτου της περιοχής πλου. Τας συντεταγμένας της γήινης προβολής, ήτοι το μήκος και πλάτος αυτής επί της επιφανείας της γης, θα αποτελεί η GHA και η απόκλισις του αστέρος, αι αντιστοιχούσαι εις τον GMT της παρατηρήσεως, λαμβανόμεναι εκ των αστρονομικών εφημερίδων. Το μήκος της γήινης προβολής θα είναι δυτικόν, όταν η GHA είναι μεγαλυτέρα των 180 μοιρών, οπότε εις την περίπτωσιν αυτήν, ως μήκος θα ληφθή η διαφορά 360 μοίρες - GHA.

Ούτως, έχοντες το κέντρον και την ακτίναν του κύκλου ύψους γράφομεν περιφέρειαν, της οποίας το τόξον διερχόμενον εκ της περιοχής του στίγματος αναμετρήσεως, αποτελεί την παραζενιθιακήν γραμμήν θέσεως του πλοίου κατά την στιγμήν της παρατηρήσεως.

Βασικόν μειονέκτημα των παραζενιθιακών παρατηρήσεων είναι η δυσκολία μετρήσεως μεγάλων υψών με ακρίβειαν.

Παραζενιθιακή γραμμή θέσεως

Δια την εύρεσιν παραζενιθιακής γραμμής θέσεως ακολουθούμεν την κατωτέρω σειράν εργασιών:

Παρακολουθούμεν δια του εξάντος το ύψος του ηλίου, έως ότου φθάση τούτο τας 87 μοίρας. Μετρούμεν το ύψος Hp κατόπιν και σημειούμεν τον αντίστοιχον χρόνον GMT.

Διορθούμεν το ύψος εις Ηλ και αφαιρούμεν αυτό από 90 μοίρες προς εύρεσιν της Ζλ, ην μετατρέπομεν εις πρώτα μοίρας. Δια της ημερομηνίας και του GMT προσδιορίζομεν από τας εφημερίδας την GHA και δ του ηλίου. Εάν η GHA είναι μικροτέρα των 180 μοιρών, αποτελεί το δυτικόν μήκος της γήινης προβολής κατά την παρατήρησιν. Εάν αύτη είναι μεγαλυτέρα των 180 μοιρών, την αφαιρούμεν από 360 μοίρες, οπότε αύτη αποτελεί το ανατολικόν μήκος της ίδιας προβολής.

Σημειούμεν επί του ν. χάρτου τας ευρεθείσας συντεταγμένας (δ και λ). Λαμβάνομεν άνοιγμα διαβήτου ίσον με τα πρώτα της Ζλ εις μίλια και γράφομεν τόξον περιφερείας με κέντρον την υποτυπωθείσαν γήινην προβολήν προς την περιοχήν του στίγματος αναμετρήσεως. Το τόξον αυτό αποτελεί την παραζενιθιακήν γραμμήν θέσεως της ώρας παρατηρήσεως.

Κ. ΝΤΟΥΝΗ - Α. ΔΗΜΑΡΑΚΗ: ΝΑΥΣΙΠΛΟΪΑ - έκδοση Γ Βελτιωμένη, Πειραιεύς 1979, σελ. 560 - 561


Πόσος καιρός πάει από τότε;

Από τότε που έσπαγα το κεφάλι μου να διαβάσω τέτοια κείμενα, γραμμένα στην απλή καθαρεύουσα και γεμάτα όρους άγνωστους και δύσκολους; Κι όχι μόνο να τα παπαγαλίσεις μα και να ξέρεις να τα εφαρμόσεις στην πράξη έπρεπε.

Όχι κλεισμένος σε κάποιο γραφείο. Μα ανάμεσα ουρανό και θάλασσα. Στη γέφυρα του πλοίου. Ξεκινώντας από το φτερό, με τον εξάντα στο χέρι:

για να πάρεις το ύψος του ήλιου και τρέχοντας μετά στο τσαρτ ρουμ για τα περαιτέρω επί του χάρτη:

Διπαράλληλος, κουμπάσο, αστρονομικές εφημερίδες και όλα τα συναφή του επαγγέλματος του ναυτίλου.

Σπάσαμε τα κεφάλια μας και φάγαμε τα νιάτα μας μελετώντας χοντρά και δυσνόητα βιβλία:

για να κατακτήσουμε και το επάγγελμα και τη γέφυρα του πλοίου. Κοριτσάκια τότε, 18 - 19 χρονών. Πάνω στο ξεκίνημά μας για τη ζωή. Ανέμελες και με όνειρα στο κεφάλι μας για ένα μέλλον λαμπρό. Κούνια που μας κούναγε.

Βλέπω τη Μαριώ Σ. στη φωτογραφία και πικραίνομαι. Με τη στοίβα των βιβλίων μπροστά της. Πόσες ώρες μάθημα; Πόσα ξενύχτια μελέτης; Πόσα έξοδα για να τελειώσει τη σχολή;

Όμως την εξαπάτησαν. Κούφιες οι υποσχέσεις που της έδωσαν. Πως βλέπουν στα μάτια της το μέλλον της ναυτιλίας. Κι έμεινε η Μαριώ στο μουράγιο να περιμένει άδικα πότε το πλοίο θα φανεί. Με ένα πτυχίο στο χέρι άχρηστο να της δώσει έστω και ένα ξεροκόμματο.

Η Μαρία δεν ξανασπούδασε. Μόνο μερικά απαραίτητα μαθήματα έκανε για να μπορέσει να πιάσει αποκλειστική σε νοσοκομεία. Εκεί, δίπλα σε ανήμπορους ασθενείς, έκανε βάρδιες. Με θερμόμετρα, πιεσόμετρα, πάπιες. Είναι σκληρή η δουλειά της αποκλειστικής. Και επικίνδυνη. Και φορτισμένη από τον ξένο πόνο. Όμως τον δικό της πόνο ποιος τον νιώθει;

Που πήγαν στράφι τόσες σπουδές και τόσα διαβάσματα;

Παραδίπλα της όρθια η Αννούλα Χ. Ένα παιδί τότε, με όλη την αισιοδοξία της ηλικίας της. Χαμογελάει το καημένο γιατί δεν ξέρει ακόμη τη ζωή που την περιμένει. Νομίζει πως θα γίνει αξιωματικός στις γέφυρες των πλοίων. Φευ...

Αν και πρόλαβε να φορέσει τα γαλόνια του ανθυποπλοιάρχου και να δουλέψει στα φορτηγά που ονειρευόταν, ήρθε η μητρότητα και την ανάγκασε να προσγειωθεί κυριολεκτικά.

Ούτε η Άννα ξανασπούδασε. Δεν είχαν όλα τα κορίτσια πίσω τους μια οικογένεια που να αντέχει και δεύτερη φορά να τις σπουδάσει. Πρώτη από μια πολύτεκνη οικογένεια και με τον πατέρα της με σοβαρά προβλήματα υγείας, δέχτηκε το μήνυμα στο καράβι που δούλευε. Να τρέξει πίσω. Γιατί ο πατέρας μπήκε στο νοσοκομείο. Δεν πρόκαμε να πατήσει Ελλάδα. Από το αεροδρόμιο της Ρώμης πήρε τηλέφωνο στο νοσοκομείο και άκαρδα μια τηλεφωνήτρια της ζήτησε να μην τους ξαναενοχλήσει: "Πέθανε ο πατέρας σου, κοπέλα μου. Τι μας ενοχλείς;"

Σωριάστηκε στο πάτωμα το κορίτσι. Και όταν τη συνεφέρανε και κατάφερε να γυρίσει στο σπίτι, δεν πρόλαβε να αφήσει το φυλλάδιο από τα χέρια της. Ειδική άδεια έδωσε τότε το υπουργείο - ήταν βλέπετε η εποχή που υπήρχε λόγω ανεργίας περιορισμός στο χρόνο ναυτολόγησης - γιατί η Άννα στα 22 της ήταν προστάτης οικογένειας. Κι από τα δικά της χέρια περίμεναν να φάνε ένα κομμάτι ψωμί η μαυροφορεμένη μάνα και πέντε μικρότερα αδέρφια.

Κανένας όμως δε βρέθηκε να τη βοηθήσει όταν λίγα χρόνια αργότερα έγινε μάνα. Αναγκάστηκε να μείνει στη στεριά. Και να ζητήσει δουλειά άσχετη με ό,τι σπούδασε. Υπάλληλος στην ιχθυόσκαλα Χαλκίδας. Εκεί που οι άνθρωποι δουλεύουν όλη τη νύχτα. Παραλαμβάνοντας τα ψάρια από τις τράτες και φροντίζοντας να τα προωθήσουν στο δικό μας τραπέζι.

Πόσα ξενύχτια έκανε η Άννα; Αμέτρητα. Μα δεν την κούρασε αυτό. Έτσι κι αλλιώς και ο αξιωματικός γέφυρας ξενυχτάει... Την άδειασε που τα όνειρα της ζωής της βγήκαν όλα ψεύτικα. Και πάλι όμως βρήκε το κουράγιο να παλέψει. Και να ανοίξει δική της επιχείρηση στη σκάλα. Πώς είναι όμως ο βραδινός ύπνος στο κρεβατάκι σου δεν το ξέρει ως τώρα στα πενήντα της. Έμαθε όμως τον άλλο ύπνο. Παθαίνοντας βαριά πνευμονία πριν από λίγους μήνες. Και μένοντας στην εντατική πάνω από είκοσι μέρες. Οργανισμός τελείως εξαντλημένος είπε ο γιατρός.

Γι' αυτό και η Άννα μόλις βγήκε από το νοσοκομείο έτρεξε αμέσως στην ιχθυόσκαλα... Μπορεί να μην εργαστεί; Ποιος θα αναστήσει και το δεύτερο παιδί που ήρθε πριν λίγα χρόνια στη ζωή της; Εκείνο που δεν πρόκειται να έρθει όμως είναι σύνταξη και αναγνώριση για την κόλαση που έζησε. Μόνο το ΣΔΟΕ θυμάται την Άννα. Μην κλέψει καμιά δεκάρα από το κράτος. Κανείς όμως δε νοιάζεται για τα χρόνια που της έκλεψαν. Για τις ψεύτικες υποσχέσεις που τις έδωσαν. Ψιλά γράμματα όλα αυτά στην Ελλάδα του σήμερα.

Στην Ελλάδα αυτή που ο πρωθυπουργός της προχτές δήλωσε στη βουλή:


«Μόνο μία από τις εταιρείες με κρουαζιερόπλοια, η «Pullmantur», το 2010, είχε σκοπό να φέρει δύο ακόμα πλοία και να διακινήσει περισσότερους από 47.000 επιβάτες στη χώρα μας (...) οι οποίοι θα άφηναν χρήματα σε ελληνικά εστιατόρια, θα διέμεναν κάποιες νύχτες σε ελληνικά ξενοδοχεία, θα ψώνιζαν από ελληνικές επιχειρήσεις.

Γνωρίζετε ότι, με όσα συμβαίνουν στα λιμάνια της χώρας, υπό την ανοχή και στήριξή σας, οι περισσότερες εταιρείες σκέπτονται τον αποκλεισμό της Ελλάδας από τον προγραμματισμό τους, για το 2011 και το 2012; (...)

Από αυτήν και μόνον την εταιρεία, το 2010, χάνουμε 4 εκατομμύρια ευρώ και κινδυνεύουμε να χάσουμε 14 εκατομμύρια το 2011».

Και συμπληρώνει τη δήλωση του Πρωθυπουργού ο Ριζοσπάστης:

Η εταιρεία που επικαλείται ο Γ. Παπανδρέου, είναι αυτή που πρακτορεύεται το «Ζενίθ».


Επιτρέψτε μου, κύριε Πρωθυπουργέ, να σας ρωτήσω κι εγώ, αφού ρωτάτε μάλλον θα επιθυμείτε το διάλογο:

- Εσείς, κύριε Πρωθυπουργέ, γνωρίζετε τη Μαρία Σ. και την Άννα Χ;

Γνωρίζετε πόσες άλλες Μαρίες και Άννες σπούδασε αυτή η χώρα και στερήθηκαν οι γονείς τους και τα απαραίτητα για να πάρουν πτυχίο και στο τέλος το πτυχίο τους κατέληξε στα αζήτητα;

Μας ζητάτε να σκεφτούμε ως πολίτες τα 4 εκατομμύρια που θα χάσουμε φέτος από το Ζενίθ. Και τα 14 εκατομμύρια του χρόνου. Τα σκεφτόμαστε, κύριε Πρωθυπουργέ. Μα δεν μπορούμε να μην σκεφτόμαστε και όσα χάσαμε εμείς οι ίδιες. Οι πρώτες ελληνίδες καπετάνισσες από δημόσια σχολή. Και που στις 10 τρέχοντος κλείνουμε τριάντα χρόνια από τη μέρα που πήραμε πτυχίο.

Ούτε μας διαφεύγει πως την ίδια ώρα μια άλλη Μαρία, ίδια ηλικία με μας τότε... και με ίδια επαγγελματική επιλογή, σπουδάστρια σε ΑΕΝ, ψάχνει από τα Χριστούγεννα για καράβι να κάνει την πρακτική άσκηση και ακόμη δε βρήκε. Και μου έγραφε χτες πικραμένη και απογοητευμένη:


Αφηστε τα, και εγω!!! τοσοι γνωστοι, τοσεσ βοηθειες κ τελικα δεν εγινε τιποτα!!!εμεινα εξω απο το επομενο εξαμηνο!! οσες δεν μπαρκαραμε μεχρι τωρα απο οσο ξερω την χασαμε την επομενη χρονια.....κριμα!! μπηκαμε με τοση διαθεση στην σχολη κ μας απογοητευουν καθημερινα με τις πορτες που μας κλεινουν!!


Σας μεταφέρω το μήνυμα όπως ακριβώς το έγραψε. Ένα κορίτσι που ακόμη δεν έγινε είκοσι χρονών. Και μόνο το όνομά της ολόκληρο δε θα σας πω γιατί εκεί κάτω στο λιμάνι που περπατάει κάθε μέρα χτυπώντας τις κλειστές πόρτες, υπάρχει και μπλακ λιστ. Αυτό ελπίζω να το γνωρίζετε.

Το καθεστώς που αντιμετωπίζουν οι ναυτεργάτες. Και μην κρίνετε από μένα. Εγώ τα έφαγα τα ψωμιά μου. Και ανάγκη πια δεν έχω καμία από τις δικές τους μπλακ λιστ. Έχω όμως το χρέος να μεταφέρω το παράπονο και της δικής μου γενιάς και της νεότερης για το θεσμό αυτό της ελληνίδας καπετάνισσας. Ειδικά τώρα που πλησιάζει η επέτειος των τριάντα χρόνων αυτού του θεσμού. Για να μην πει κανείς πως δεν ήξερε. Να μην παριστάνει κανείς πως δεν ξέρει γιατί η απεργία εκεί κάτω στο λιμάνι έχει τα δικά της ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

- Δεν είναι αλήθεια, κ. Πρωθυπουργέ, ότι οι ναυτεργάτες που εργάζονται στα πλοία της ακτοπλοΐας δε συμφωνούν με τα αιτήματα της απεργίας. Κι ας μη δηλώνουν απεργοί. Είναι γιατί ξέρουν πως έτσι και απεργήσουν θα βρεθούν χωρίς δουλειά. Θα γραφτούν στο μπλακ λιστ και κανένας πια δε θα τους ξαναπάρει να δουλέψουν. Αυτή είναι η μαύρη αλήθεια της κατάμαυρης ζωής των ναυτεργατών. Αντιμέτωποι διαρκώς με τη χειρότερη ασυδοσία του κεφαλαίου, την ασυδοσία των εφοπλιστών.

Τώρα εσείς, κ. Πρωθυπουργέ, δεχτήκατε το αίτημα των εφοπλιστών για άρση του καμποτάζ. Και μας ζητάτε να σκεφτούμε τις συνέπειες της απεργίας ενάντια στη δική σας απόφαση. Τις σκεφτόμαστε. Δεν είμαστε αναίσθητοι και αδιάφοροι για τη χώρα μας.

Μα σκεφτείτε κι εσείς λίγο εμάς. Όχι μόνο τα χαμένα μας χρόνια και τα πτυχία μας που κατάντησαν κορνίζα. Ούτε καν εκείνο το κορίτσι που κινδυνεύει να μην πάρει πτυχίο ποτέ. Σκεφθείτε αν αυτή η κατάσταση βοηθάει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας.

Εγώ δεν είμαι οικονομολόγος. Με τα λίγα μαθηματικά όμως που σπούδασα, σπάζοντας το κεφάλι μου να μάθω όχι μόνο την τριγωνομετρία στο λύκειο μα και την πρακτική της εφαρμογή στα Παραζενιθιακά, βρίσκω σε λάθος στίγμα την αναφορά για το Ζενίθ. Διότι όπως γράφει και η κιτρινισμένη από τα χρόνια Ναυτιλία μου:


Βασικόν μειονέκτημα των παραζενιθιακών παρατηρήσεων είναι η δυσκολία μετρήσεως μεγάλων υψών με ακρίβειαν.


Για τα μικρά και χαμηλά είναι εύκολα τα πράγματα στο μέτρημα. Μα ποιος θα μετρήσει και θα εκτιμήσει τα μεγάλα;

Και πέστε μου, ποιο είναι μεγαλύτερο: Η ζημιά η οικονομική λίγων εκατομμυρίων στον τουρισμό ή το πέταγμα στον κάδο απορριμμάτων των νέων ανθρώπων της χώρας;

Και δεν είναι ένας και δύο οι ναυτεργάτες που πετάχτηκαν στο δρόμο. 85.000 έλληνες ναυτικοί υπήρχαν τότε που ξεκίνησα εγώ το επάγγελμα. Λιγότεροι από 20.000 είναι σήμερα. Πάνω από 40.000 ναυτεργάτες αναγκάστηκαν να αλλάξουν επάγγελμα.

Οι ειδικοί των οικονομικών σε τι ύψος εκτιμούν τη ζημιά στην οικονομία της χώρας από την κατάσταση αυτή;

Δε λέω για την προσωπική ζημιά του καθενός μας. Αυτήν κανένας οικονομολόγος δεν μπορεί να την εκτιμήσει. Μόνο ο ίδιος ο άνθρωπος που η ζωή του έγινε αποκαΐδια... Η Μαρία που αντί να κάνει παραζενιθιακές παρατηρήσεις κάνει κλύσματα σε γέροντες, η Άννα που αντί να μετράει το ύψος του ήλιου με τον εξάντα, μετράει πόσα κιλά ψάρια έβγαλαν οι τράτες του Ευβοϊκού. Και το μικρό Μαράκι, το 19χρονο, που αντί να εκπαιδεύεται στο ναυτικό χάρτη, μετράει ανάποδα τις μέρες για το επόμενο εξάμηνο και βλέπει να χάνει το έτος σπουδών κάνοντας πρακτική άσκηση στην απογοήτευση.

Φαίνεται όμως πως άλλα είναι τα μαθηματικά των ναυτικών και άλλα των οικονομολόγων.

Πώς αλλιώς να εξηγήσω που διαφέρουν τόσο οι παραζενιθιακές μας παρατηρήσεις;

Και αναπόφευκτα άλλο το στίγμα το δικό τους και άλλο το δικό μας.

Και με τεράστια πίκρα βλέπω το δικό τους ζενίθ να συμπίπτει με το δικό μας ναδίρ.

Γιατί ακριβώς εκεί βρισκόμαστε οι έλληνες ναυτεργάτες. Παλιοί και νέοι. Στο ναδίρ.

Κι επειδή άλλο πιο κάτω δεν έχει, δε μας μένει παρά να αγωνιστούμε. Τι άλλο μας έμεινε να χάσουμε; Μόνο τις αλυσίδες...

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες. Κι ας σπάσουν και οι καδένες.

Για να μετρήσουμε επιτέλους το μπόι του ήλιου.

Νισάφι να μετράμε ξενύχτια αξημέρωτα. Πάνω σε θεόρατα βιβλία. Πάνω από κρεβάτια νοσοκομείου. Πάνω από τελάρα με ψάρια.

Μπορούμε και δικαιούμαστε ένα καλύτερο μέλλον. Ένα μέλλον που στο ζενίθ του θα βρίσκεται ο άνθρωπος και όχι τα κέρδη.

Γι' αυτό και την ερχόμενη Πέμπτη κάτω στον Πειραιά, στο λιμάνι, θα τραγουδήσουμε:

ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ

ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΗ

Κι ελπίζω, τολμάω να ελπίζω, πως θα συναντηθούμε. Εκεί, στο λιμάνι του Πειραιά. Όχι με τις λιμενικές αρχές και τα δακρυγόνα. Μα με εσάς. Που ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισκεφθήκατε πέρυσι το λιμάνι. Και νιώσατε από πρώτο χέρι τι σημαίνουν δακρυγόνα.

Σας περιμένουμε να έρθετε. Να μας κοιτάξετε στα μάτια και να μας πείτε.

- Στο δικό σας ζενίθ ποιος βρίσκεται; Ο άνθρωπος ή τα κέρδη; Ο ναυτεργάτης ή ο εφοπλιστής;

Με τιμή

Μαρία Λαμπρίδου

Διπλωματούχος ανθυποπλοίαρχος Εμπορικού Ναυτικού

Με βραβείο ναυτικών προσόντων λόγω εξαιρετικών επιδόσεων στο μάθημα της Ναυτιλίας

που άδικα όμως στάθηκαν κι αυτά και οι δάφνες τους να μου χαρίσουν τον κότινο της κορυφής που ονειρεύτηκα κι έριξα για πάντα άγκυρα στη στεριά προσπαθώντας ματαίως να υπολογίσω πού ακριβώς έκανα εγώ λάθος κι αντί για το ζενίθ βρέθηκα στο ναδίρ...


ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.