BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Δεν υπάρχουν έλληνες αξιωματικοί ισχυρίζονται οι εφοπλιστές και πιέζουν για ίδρυση ιδιωτικών σχολών εμπορικού ναυτικού!


ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΝ ΚΑΙ ΘΑ
ΞΑΝΑΣΥΝΑΤΗΘΟΥΝ,ΚΑΙ ΘΑ
ΞΑΝΑΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΒΕΖΥΡΗΔΕΣ
ΤΗΣ 3ΕΕΕ,ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΤΙΟ
ΠΟΠΗ ΜΟΥ.
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΥΠΟ ΣΤΟ ΦΩΣ
ΤΩΝ ΚΕΡΙΩΝ,ΟΠΩΣ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ
ΣΧΟΛΕΙΑ.
ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ ΓΙΑΤΙ?????
ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΟΙ ΚΑΝΕΛΟΒΕΝΙΑΜΗΔΕΣ
ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ,ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΚΑΙ LONDON
ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΔΙΑΚΑΩΣ
ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ
ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ,.
ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ???????
ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ
ΘΕΛΟΥΝ ΦΤΗΝΑ ΧΕΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ
ΠΑΠΟΡΙΑ ΤΟΥΣ.
ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΤΑ ΕΧΟΥΝ.
ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΝ ΛΟΓΟ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΙΟ,ΚΑΙ ΟΧΙ
ΜΟΝΟ(ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΕΧΕΙ ΦΤΑΣΕΙ Η
ΧΑΡΗ ΤΟΥΣ)
ΓΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ.
ΑΡΑΓΕ ΠΟΙΟΝ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΤΑΙ
ΚΥΡΙΟΙ ΕΦΟΠΛΙΣΤΑΔΕΣ,ΑΦΟΥ ΑΥΤΗ
ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΙ(ΓΕΦΥΡΑΣ
ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΗΣ ΑΝΕΡΓΟΙ).
ΚΑΙ ΔΕ ΤΟ ΛΕΜΕ ΕΜΕΙΣ ΑΛΛΑ Η ΠΝΟ
ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΟ ΓΕΝΕ,ΔΗΛ.ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
ΑΠΟΡΟΦΗΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ
ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥΣ
ΚΑΙ ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΠΕΡΙ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ.
ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΣΑΣ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΧΑΜΠΑΡΙ.
ΕΠΙΣΗΣ ΚΥΡΙΟΙ ΝΑΥΤΟΛΟΓΗΣΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΤΟΥΣ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ
ΣΤΑ ΠΛΌΙΑ ΣΑΣ(ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ)
ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΙΕΣΤΕ
ΜΕ ΤΟΝ ΥΠΡΟΠΟ
ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥ ΖΗΤΑΤΕ
ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΩΝ
ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ.
ΣΧΟΛΕΣ ΚΥΡΙΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ
ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΡΚΕΙΣ,ΚΡΑΤΙΚΕΣ
ΚΑΙ ΩΣ ΕΚ ΤΟΥΤΟΥ
ΟΙ ΝΕΟΙ [ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ
ΚΑΡΙΕΡΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΔΙΔΑΚΤΡΑ.
ΓΚΕ-ΓΚΕ????



Θανος Λαμπροπουλος

_____________________________________________________

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Σχόλιο

Και περιμένουν μετά οι φουκαράδες οι δόκιμοι να βρουν καράβι να μπαρκάρουν. Και φτάνουν σε απόγνωση βλέποντας να χάνουν το επόμενο εξάμηνο σπουδών...

Και απορούν τα καημένα τα παιδιά που κανείς δεν κάνει τίποτε να τα βοηθήσει, παρά τις καμπάνιες για την προσέλκυσή τους στις σχολές.

Μα πώς δεν κάνει κανένας; Πράγματα και θαύματα κάνουν... συσκέψεις επί συσκέψεων για να ιδρυθούν ιδιωτικές σχολές.

Και διαμαρτύρονται μετά οι δόκιμοι των δημοσίων σχολών. Που θα χάσουν το εξάμηνο. Βρεεεεεε, ξυπνήστε. Σε λίγο δε θα υπάρχει ούτε και η σχολή σας.

Ξυπνήστε και βάλτε το μπαμπά σας να βρει φράγκα για να σας γράψει στις ιδιωτικές σχολές... Γιατί εκεί σε λίγο θα προετοιμάζονται οι αξιωματικοί της ελληνικής ναυτιλίας.

Μπορεί να μην το ζήτησε η τρόικα, αλλά... πάρτε το χαμπάρι. Όλα τα τζάμπα τελείωσαν.

Και σιγά σιγά έτσι που το πάνε ακόμη και στη δουλειά θα πληρώνουμε να μας πάρουν. Ήδη την έπαθαν φέτος κάποιοι δόκιμοι. Για να μη χάσουν το εξάμηνο. Πλήρωσαν από την τσέπη τους τα έξοδα ναυτολόγησης.

Δούλους του 21ου αιώνα. Αυτό προσπαθούν να μας κάνουν.

Να δουλεύουμε εμείς μέχρι τα βαθιά μας γεράματα, με άθλιες συνθήκες εργασίας, χωρίς δικαίωμα απεργίας, χωρίς σύνταξη, χωρίς περίθαλψη. Ένας εργασιακός μεσαίωνας που δεν έχει τέλος. Όπως δεν έχει κορεσμό η αδηφάγα όρεξη του κεφαλαίου για όλο και μεγαλύτερα κέρδη.

Ξυπνήστε, λέμε. Δεν έχουμε ούτε δικαίωμα ούτε και άλλο περιθώριο να κοιμόμαστε με τα τσαρούχια...

Μα τι νομίζατε; Αυτά που πάθαμε εμείς το 1982, δε θα χτύπαγαν και τη δική σας πόρτα;

Σαν λεμονόκουπες μας πέταξαν κι εμάς τότε. Λίγο μετά που ανέβηκε η πρώτη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ στην εξουσία. Κι αν τότε κατάφερε η κατάσταση να φρενάρει ήταν που ένα γιγαντιαίο κίνημα ανέργων βγήκε στους δρόμους και πάλεψε.

Από τον Πειραιά στο Σύνταγμα. Η μία μεγάλη πορεία.

Η άλλη στο Καστρί. Στο σπίτι του τότε πρωθυπουργού, Ανδρέα Παπανδρέου.

Και άλλες αμέτρητες κινητοποιήσεις.

Από τότε υπήρχαν τα σχέδια. Για πλήρη αφελληνισμό και για εξαθλίωση των ναυτεργατών.

Σήμερα, που το ναυτεργατικό κίνημα έχει περιοριστεί, τα σχέδιά τους βρίσκουν ανοιχτό το δρόμο να επιβληθούν.

Μόνη λύση οι αγώνες. Μονόδρομος η πάλη.

Γιατί είναι νόμος της φύσης όποιος δεν αγωνίζεται να τον τρώει το σκοτάδι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.