BLOG ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΠΛΟΙΑΡΧΩΝ Ε.Ν.

Ας κάνουμε όλοι την προσευχή μας για το MARAN CENTAURUS, το ελληνικό τάνκερ που βρίσκεται στα χέρια των Σομαλών


Πέρασε πάνω από μήνας που το ελληνικό σούπερ τάνκερ MARAN CENTAURUS έπεσε στα χέρια των πειρατών της Σομαλίας. Ένα καράβι που λαμπρύνει με την παρουσία του την ελληνική σημαία, ένα πραγματικό διαμάντι του στόλου μας.



Το πλοίο, που μέχρι πρότινος ονομαζόταν ASTRO CENTAURUS, και τώρα MARAN CENTAURUS, ανήκει στον όμιλο Αγγελικούση, μια εταιρεία πρότυπο θα λέγαμε, τόσο ως προς το στόλο της όσο και ως προς τη συμπεριφορά της προς τα πληρώματα. Μιλάς με ναυτικούς που ταξιδεύουν με του Αγγελικούση και σου λένε πως εργάζονται στον παράδεισο!

Να όμως που αυτή τη φορά ο παράδεισος έγινε ξαφνικά κόλαση για τα 28 μέλη του πληρώματος του MARAN CENTAURUS.

Φορτωμένο κατέβαινε το καράβι από τον Περσικό, με χιλιάδες λίτρα αργού πετρελαίου. Και μάλιστα σε τεράστια απόσταση από τις ακτές της Σομαλίας. Και όμως η απόσταση δεν εμπόδισε τους πειρατές να επιτεθούν στο πλοίο και να το καταλάβουν. Στα τέλη του Νοέμβρη του 2009.

Από τότε ελάχιστες ειδήσεις δημοσιεύτηκαν για την πορεία των διαπραγματεύσεων. Διαδικασία απαραίτητη όπως μας εξήγησαν σε τέτοιες περιπτώσεις ώστε να φτάσουμε σε αίσιο τέλος.

Να όμως που σήμερα λάβαμε ένα μέιλ από τον καπετάν N. Plakas, τον οποίο και ευχαριστούμε ιδιαίτερα για τη συνεχή ενημέρωση του ιστολογίου μας σε θέματα που άπτονται των ενδιαφερόντων μας.

Αφορούσε μια είδηση που μας πάγωσε το αίμα. Σας την παραθέτουμε:

http://www.alertnet.org/thenews/newsdesk/LDE60G024.htm

Somali pirates feud over Greek-flagged oil tanker

17 Jan 2010 10:41:00 GMT
Source: Reuters

* Pirates on tanker, in speedboats, fire at each other

* Oil tanker has 2 million barrels of oil onboard

By Mohamed Ahmed and Abdi Guled

MOGADISHU, Jan 17 (Reuters) - Rival Somali pirate gangs fired shots at each other on Sunday in a dispute over how to split any ransom for a hijacked Greek-flagged oil tanker with two million barrels of crude oil aboard.

Pirates from the semi-autonomous northern region of Puntland, who seized the Maran Centaurus in November, say they do not want to a share the spoils with pirate gangs in the pirate haven of Haradheere, where the vessel is moored.

But the tanker and its 28 hostages are now under the control of gunmen from Haradheere. The pirates from Puntland, aboard speedboats nearby, are threatening to set fire to the tanker if they miss out on any payment.

"We have risked our lives in hijacking the ship. These Haradheere men cannot deprive us of our rights," a pirate called Aden told Reuters. "If need be, we shall start a fire as soon as the ransom is about to arrive."

The United Nation's shipping agency warned in December that if the tanker had an accident due to bad weather off the coast of Somalia it would create an "environmental catastrophe".

The ship's Greek management company says there are nine Greeks, two Ukrainians, one Romanian and 16 Filipinos on board.

Many residents fled the centre of the normally peaceful Haradheere on Sunday morning fearing violence could engulf the coastal town north of the capital -- or allow hardline Islamist insurgents to take advantage of the situation and move in.

"Our town was calm and booming but now we fear violence," local elder Abduallahi Ali told Reuters by telephone. "The pirates are well-armed and if they exchange fire it will affect the whole area."

ATTACKS ON THE RISE

Somali pirates had a bumper year in 2009. Worldwide piracy attacks surged nearly 40 percent, with Somali pirates accounting for more than half of the 406 reported incidents, according to the International Maritime Bureau (IMB).

Typically, the pirates hold the ships and crew hostage until they are paid ransoms and free the vessels. With ransom payments running into millions of dollars, the stakes are high for the gunmen in their poor, anarchic Horn of Africa nation.

At the end of last year, Somali pirates were holding at least 12 vessels for ransom with 263 crew members of various nationalities as hostages, the IMB said last week.

Ransoms are usually divided between the hijackers -- with bigger shares going to those who first boarded the vessel -- people who have invested in the pirate ventures, those who guard moored ships and local communities onshore.

There is even a small pirate "stock exchange" in Haradheere where a Somalis can contribute money or weapons to the sea gangs in return for a dividend when ransoms are paid. In Puntland, by contrast, the authorities have pledged to crack down on piracy.

"The argument started after men from Puntland who hijacked the ship refused a ransom share for Haradheere pirates. Now hundreds of well-armed and angry pirates have gone onto the ship," pirate Hassan told Reuters.

"Puntland pirates cannot really challenge the Haradheere pirates because of the geographical position," he said. "Though the situation is tense as Puntland pirates may open fire to stop the ransom being taken by Haradheere pirates." (Additional reporting by Abdi Sheikh; writing by David Clarke; editing by Philippa Fletcher)

Και για όσους δεν καταλαβαίνουν τι αναφέρει το αγγλικό κείμενο:

Οι πειρατές απειλούν να βάλουν φωτιά στο τάνκερ!!! γιατί δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους στη μοιρασιά των λύτρων!!!

Στην περιοχή ως φαίνεται ενεργοποιούνται διάφορες πειρατικές ομάδες και διάλεξαν να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές πάνω στο ελληνικό καράβι. Αν είναι δυνατόν!!!

Ο θεός να βάλει το χέρι του. Τι άλλο να πούμε; Τρέμει η ψυχή μας με την είδηση που διαβάσαμε...

Κι όχι τίποτε άλλο, μα εδώ και καιρό έχουμε παρακαλέσει να κάνει ο καθένας ό,τι μπορεί για να τελειώσει η περιπέτεια και του Μαράν Κένταυρος και των άλλων ελληνικών πλοίων που βρίσκονται στα χέρια των πειρατών.

http://kapetanisses.blogspot.com/2010/01/blog-post_4504.html

http://kapetanisses.blogspot.com/2010/01/blog-post_03.html

http://kapetanisses.blogspot.com/2010/01/blog-post_6585.html

Θίξαμε μάλιστα το ζήτημα της επιθυμίας των ΗΠΑ να μην καταβάλλονται λύτρα στους πειρατές, ως μέτρο λέει περιορισμού της πειρατείας...

Δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε τώρα. Με το νέο κίνδυνο που απειλεί και το καράβι και κυρίως τους ανθρώπους που εργάζονται σ' αυτό.

Ελπίδα μας να δοθεί λύση στο δράμα έστω και αυτή την ύστατη ώρα και να μη θρηνήσουμε νεκρούς.

2 σχόλια:

  1. Την Τετάρτη 12/5/10,κατελήφθει από Σομαλούς πειρατές,το ελληνόκτητο πλοίο,elleni p.Ο καπετάνιος κ ο πρώτος μηχανικός είναι έλληνες. Aν έχετε κάποια πληροφορία στείλτε μας ενα e-mail γιατί οι πληροφορίες από την εταιρία είναι ελάχιστες.
    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχώς δεν έχουμε κι εμείς καμία ενημέρωση για το ζήτημα. Πρώτη φορά το ακούμε από σας το δυσάρεστο αυτό νέο. Ευχόμαστε από καρδιάς το καλύτερο και για τους έλληνες ναυτικούς και για όλο το πλήρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Welcome onboard! Αφήστε μας το μήνυμά σας και θα προσπαθήσουμε να σας απαντήσουμε το συντομότερο δυνατό. Εκτός αν αλλού αρμενίζουμε... Οπότε κουράγιο μέχρι να καταπλεύσουμε και πάλι στο λιμάνι...

ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ!

ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΡΙΕΣ ΤΩΝ ΑΕΝ ΑΠΑΙΤΟΥΝ:


ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΟΝ ΕΜΠΑΙΓΜΟ!

ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΩΡΑ!


ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΕΝ

Οικολογικό Περισκόπιο

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2010: ΤΡΙΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΣΧΟΛΗ



Ο ΟΡΚΟΣ


ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΚΡΑΤΗΣΑΜΕ...


ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΟΝ ΖΗΤΗΣΑΝ;


Στα μάτια σας, μας είπαν, βλέπουμε το μέλλον της Ναυτιλίας. (Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, κ. Φικιώρης)

Μα το δικό μας μέλλον αποδείχτηκε κόλαση.

Τώρα τα ίδια τάζουν στα νέα κορίτσια για να τα πείσουν να πάνε στις Ακαδημίες Εμπορικού Ναυτικού. Αυτές δε θα χρειαστεί να περιμένουν για να ανακαλύψουν την ίδια κόλαση της ανεργίας. Από το πρώτο εξάμηνο σπουδών, αναζητώντας καράβι για πρακτική άσκηση, βρίσκονται αντιμέτωπες με τις κλειστές πόρτες των εταιρειών. Δεκάδες νέες καπετάνισσες κινδυνεύουν να χάσουν το επόμενο εξάμηνο της σχολής γιατί ο Ιούλιος μπήκε και καράβι δε βρήκαν. Πολλές ακόμη αναγκάστηκαν ήδη να εγκαταλείψουν τις σπουδές τους για τον ίδιο λόγο. Μα κανενός υπευθύνου δεν ιδρώνει το αυτί.

Αντίθετα μας ζητούν να σκεφτούμε το κρουαζιερόπλοιο Ζενίθ και τα διαφυγόντα κέρδη για τον τουρισμό. Την ώρα που οι ναυτεργάτες, γυναίκες και άντρες, βρίσκονται στο απόλυτο ναδίρ. Και απαιτούν να μην απεργούμε, να μην αγωνιζόμαστε για το δίκιο μας. Είμαστε υποχρεωμένες να μην υπακούσουμε. Το δις εξαμαρτείν δεν αρμόζει ούτε στις γυναίκες. Και ειδικά σε καπετάνισσες.

Ορκιστήκαμε για καπετάνισσες. Όχι για νέες Ιφιγένειες. Και αυτόν τον όρκο θα τιμήσουμε. Καπετάνισσες στη θάλασσα και καπετάνισσες στη ζωή. Με το κεφάλι ψηλά απαιτούμε να τηρηθούν οι υποσχέσεις που μας δόθηκαν. Και να ληφθούν μέτρα ώστε να μη σβήσει ο θεσμός τριάντα χρόνων. Το μέλλον της ναυτιλίας ανήκει και σε μας. Όχι γιατί μας το έταξε ένας υπουργός μα γιατί έχουμε κι εμείς προσφέρει τον ιδρώτα μας για την ελληνική ναυτιλία.

Τώρα όμως με την άρση του καμποτάζ και τον αφανισμό των ελλήνων ναυτεργατών που θα σημάνει, το ΝΑΤ κινδυνεύει να χρεωκοπήσει. Πώς θα πληρωθούν οι συντάξεις σε όσους ναυτεργάτες τόσα χρόνια έδιναν τις εισφορές τους;

Γι' αυτό στον αγώνα κατά της άρσης του καμποτάζ είμαστε όλοι ενωμένοι. Άντρες και γυναίκες. Παλιές και νέες καπετάνισσες. Και είναι ο αγώνας αυτός αγώνας επιβίωσης.

Μη μας ζητάτε λοιπόν να σκεφτούμε το Ζενίθ. Γιατί αυτός που βρίσκεται στο ναδίρ δεν έχει πια τίποτε άλλο να χάσει αν αγωνιστεί. Εκτός από τις αλυσίδες του.

Βίρα λοιπόν τις άγκυρες! Κι ας σπάσουν και οι καδένες. Για το μέλλον που ονειρευτήκαμε και δικαιούμαστε μετά από τριάντα χρόνια να ζήσουμε. Την καταξίωση του θεσμού της ελληνίδας καπετάνισσας.

Έτσι τιμούμε εμείς την επέτειο των τριάντα χρόνων από την αποφοίτηση. Με αγώνες!

Εκεί, στον Πειραιά, στο λιμάνι. Που η ακηδία όλων μας ξεμπάρκαρε.

Είναι η ώρα να μας ξαναβρούν μπροστά τους. Και η ώρα να σταματήσουν να ξεγελάν κι άλλες αθώες κοπέλες με κούφιες υποσχέσεις. Η ώρα να βγει ο θεσμός από την κόλαση.

Τριάντα χρόνια μετά ξέρουμε καλά γιατί μας άνοιξαν την πόρτα της ναυτιλίας. Χωρίς καν να το ζητήσουμε εμείς. Τώρα νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να την ξανακλείσουν. Ωραία λοιπόν. Στις δικές τους κλειστές πόρτες απαντάμε με κλειστά λιμάνια. Δίκαιο δεν είναι;

Ή όλοι μαζί στο ζενίθ ή όλοι μαζί στο ναδίρ. Δεν μπορεί η μεν ελληνόκτητη ναυτιλία να είναι πρώτη στον κόσμο και να ανθοφορεί και οι έλληνες ναυτεργάτες να πετιούνται στον καιάδα. 85.000 έλληνες ναυτικοί το 1980, λιγότεροι από 20.000 σήμερα. Μιλάνε οι αριθμοί. Κόντρα στους αριθμούς για τα διαφυγόντα κέρδη από το Ζενίθ και το κάθε Ζενίθ. Και στο κάτω κάτω ΠΑΝΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Απαιτούμε λοιπόν από την Πολιτεία να θέσει στο ζενίθ της τον άνθρωπο. Ζητάμε να πάρει πίσω την άρση του καμποτάζ και να θεσμοθετήσει μέτρα στήριξης τόσο των ελλήνων ναυτεργατών όσο και της γυναίκας ναυτεργάτριας.

Ζητάμε πολλά; Όχι! Ζητάμε μόνο να τιμήσουν τα τριάντα χρόνια που χωρίς καμία στήριξη καταφέραμε να κρατήσουμε ζωντανό το θεσμό της ελληνίδας καπετάνισσας. Και που παρά τις αντιξοότητες έχουμε σήμερα να καμαρώνουμε αρκετές συναδέλφισσες σε βαθμό υποπλοιάρχου αλλά και πρώτου πλοιάρχου.

Αποδείξαμε πως μπορούμε να σταθούμε ισάξια με τους άντρες συναδέλφους στις γέφυρες των πλοίων. Και δεν ανεχόμαστε άλλο πια ούτε διακρίσεις εξαιτίας του φύλου μας ούτε και άλλη εκμετάλλευση των γυναικών ναυτικών με στόχο να χτυπηθεί συνολικά το ναυτεργατικό κίνημα. Σας είπαμε, ξέρουμε γιατί μας ανοίξατε την πόρτα. Δε μας κάνατε χάρη.

Μας βάλατε στα καράβια για τον ίδιο λόγο που τώρα βάζετε τους αλλοδαπούς. Χωρίς να νοιάζεστε αν θα τα καταφέρουμε επαγγελματικά. Μας θέλατε το πολύ πολύ για ανθυποπλοιάρχους. Δεν περιμένατε πως θα καταφέρουμε κάτι καλύτερο. Επιδιώκατε να δημιουργήσετε ζευγάρια ναυτικών. Να μένουμε περισσότερο στο πλοίο, να δεχόμαστε μικρότερους μισθούς για να μας ναυτολογήσετε μαζί. Κι όταν τα σχέδιά σας βγήκαν όλα πλάνα, βιαστήκατε να μας κλείσετε την πόρτα. Προτιμώντας τους αλλοδαπούς.

Ε, σας λέμε ότι και αυτό το σχέδιο πλάνη θα βγει. Θα φροντίσουν οι ναυτεργάτες γι' αυτό. Κι εμείς θα σταθούμε δίπλα τους. Δίπλα στο ταξικό ναυτεργατικό κίνημα. Γιατί αυτό και μόνο μας στήριξε αταλάντευτα τριάντα τόσα χρόνια. Αν μη τι άλλο χρωστάμε τώρα να ανταποδώσουμε.

Γιατί αχάριστες οι ελληνίδες καπετάνισσες δεν είναι. Και το ξέρετε. Όπως αγαπήσαμε τα καράβια σας όταν μας δώσατε την ευκαιρία να εργαστούμε , και υπερβάλαμε εαυτούς για να σταθούμε αντάξιες, ίδια τώρα τιμούμε τα τριάντα χρόνια της παρουσίας μας υποστηρίζοντας ολόψυχα τον αγώνα των ναυτεργατών.

Στο κάτω κάτω δε μας αφήσατε άλλο δρόμο. Ο αγώνας των ναυτεργατών είναι η μόνη μας ελπίδα να μη σβήσει ο κλάδος μας. Και να μην πάνε στράφι τριάντα χρόνια προσπάθειας και θυσίας.